Romans de Akiyutaro

Mula umaga pa lang, buhay na buhay na ang buong kaharian. Ang mga kulay bughaw at gintong banderitas ay nakasabit sa bawat kanto. May mga mang-aawit, mananayaw, at vendors na nagtitinda ng kung anu-anong masasarap na pagkain—mula roasted boar hanggang matatamis na pastries na may hugis korona.Today is The First Royal Festival of the Heirs — at sina Prince Alaric at Princess Elera ang espesyal na bida at organizer.Sa loob ng palasyo, sobrang busy ng kambal. Takbo dito, takbo doon.“Kuya, na-check mo na ba yung rehearsal ng knights?” tanong ni Elera habang sinusuklay ng royal stylist ang kanyang buhok.“Yes. They’re good,” sagot ni Alaric, sinusukat ang royal sash para siguraduhing naka-align. “Ikaw? Ready ka na ba sa speech mo?”“Uh…” ngumanga si Elera. “I have a speech???”Natawa si Alaric. “Of course. We both do.”“Kuya, bakit hindi mo sinabi agad?!” halos mapasigaw si Elera. “Hindi ako mentally prepared!”Lumapit si Cassandra, dala ang dalawang congratulatory ribbons.“Anak, kaya

“Alright, everyone!” sigaw ni Haring Nathaniel habang nakatayo sa gitna ng courtyard, suot pa rin ang royal coat pero may whistle sa leeg na parang PE teacher. “Today, no excuses! We train like warriors — and no complaining!”“Dad,” reklamo agad ni Elera, nakataas ang kilay, “we’re wearing royal uniforms, not workout clothes!”“Adaptability test!” sagot ni Nathaniel, nakangiti. “If you can fight in heels, you can fight anywhere.”“Mom!” sigaw ng dalaga, tumakbo kay Cassandra na nakaupo sa lilim. “Please tell him this is torture!”Ngumiti lang si Cassandra habang umiinom ng tsaa. “Oh, sweetheart, I went through worse when I trained with him before. Kaya mo ‘yan.”Napabuntong-hininga si Elera. “So this is betrayal… royal edition.”“Come on, sis,” sabi ni Alaric habang nag-stretching, “it’s not that bad. At least may snacks si Mom after.”“Snacks won’t fix this trauma,” sarkastikong sagot ni Elera.“Alright!” sigaw ni Nathaniel. “Jog around the courtyard — ten laps!”“Ten?!” halos sabay

“Finally, vacation!” sigaw ni Elera habang tumalon sa buhangin, halos matapon ang dala niyang beach bag.Nasa baybayin sila ng South Valleria — isang pribadong isla na pag-aari ng pamilya. Sa unang pagkakataon matapos ang maraming taon ng public duties, nagdesisyon si Haring Nathaniel na magpahinga silang lahat bilang pamilya.“Careful, Princess,” tawag ni Nathaniel, suot ang simpleng white shirt at shades. “You’re still royalty even in the sand.”“Dad,” balik ni Elera, nakataas ang kilay, “we’re at the beach. No one cares about royal posture when there’s coconut juice and sunshine!”Si Alaric naman ay busy nagtatayo ng malaking tent. “Actually, may point si Elera. Royal or not, I’m melting.”“Relax,” sabi ni Cassandra, nakangiti habang naglalagay ng sunscreen sa braso ng anak. “The goal today is to enjoy, not to look perfect.”Tumingin si Nathaniel sa kanya, nagngiti. “Finally, someone agrees with me. I told them, no royal meetings, no paperwork, just pure family time.”“Pure fun,” d

Ang buong kaharian ng Valleria ay abala. Ang araw ay sumikat na parang gintong korona sa ibabaw ng mga tore, at bawat kalye ay punô ng kulay, palamuti, at amoy ng mga lutong pagkain.Ito ang ika-20 taong anibersaryo ng pamumuno nina Haring Nathaniel at Reyna Cassandra — at lahat ng mamamayan ay nagdiriwang.“Grabe, Ma,” sabi ni Elera habang tinutulungan ang ina mag-ayos sa silid. “Twenty years na kayo ni Dad as rulers. Paano niyo nagawa ‘yon nang di kayo nag-away araw-araw?”Napatawa si Cassandra, inaayos ang buhok sa salamin. “Anak, sino nagsabing hindi kami nag-aaway?”Sumingit si Alaric, nakaakbay sa pinto. “Exactly. They just argue in style. Royal style.”“Alaric!” singhal ni Nathaniel na kararating lang, suot ang eleganteng navy coat. “You make it sound like we fight for fun.”Ngumisi ang binata. “Do you?”Tumingin si Nathaniel kay Cassandra. “Depends on the day.”Sabay silang nagtawanan.“Alright,” sabi ni Nathaniel, sinusuri ang kambal. “Remember, this is a public appearance. S

Mainit ang umaga sa training grounds ng palasyo. Ang araw ay katamtamang sumisikat, may ihip ng hangin, at ang buong lugar ay abala. Doon mismo, nakapwesto sina Alaric at Elera — suot ang simpleng training uniform, parehong seryoso… kunwari.“Okay,” sabi ni General Kael, ngayon ay Chief Instructor ng Royal Guards. “Today’s training will test your focus, discipline, and coordination. Understood?”Sabay silang sumagot, malakas: “Yes, Sir!”Ngumisi si Kael. “Good. Because whoever messes up first will be cleaning the entire training yard.”Napatingin si Elera kay Alaric, confident. “That’s definitely you.”Umirap si Alaric. “Dream on, sis. I was born ready.”“Born lazy, you mean.”“Born strategic,” kontra niya.Napailing si Kael. “Enough bickering. First exercise—combat stance. Begin!”Sabay silang pumwesto, parehong nakatayo sa gitna ng bilog. Sa unang tingin, parang seryosong laban ng mga elite warriors… pero sa loob lang ng sampung segundo—“Alaric, bakit ganyan ang kamay mo? Mukhang n

Matapos ang buwan ng sunod-sunod na royal meetings at ceremonial duties, isang araw ay biglang nagdesisyon si Cassandra — “Nat, magbabakasyon tayo.”Napatingin si Nathaniel mula sa mesa ng mga dokumento, halatang gulat. “Vacation? As in… lalabas tayo ng palasyo?”“Yes,” nakangiting sagot ni Cassandra. “Outside the palace. Somewhere far. Somewhere… peaceful.”Napaubo si Nathaniel, medyo nag-alangan. “Cass, you know the last time we left the palace, may reporter na muntik mahulog sa fountain sa kakasunod sa’tin.”Natawa si Cassandra. “Then this time, we go quietly. No guards, no press, just us — family lang.”Pumito si Elera mula sa pinto. “Did someone say vacation?!”Kasunod niyang sumilip si Alaric, nakataas ang kilay. “Tell me this isn’t another royal inspection disguised as bonding time.”“Nope,” sagot ni Cassandra, sabay kindat. “This time, it’s really just us.”“Where?” tanong ni Nathaniel, halos sumuko na sa plano ng asawa.“Sa seaside village ng Lirien,” sagot ni Cass. “Remember