หน้าหลัก / มาเฟีย / กลรักซาตานร้าย / บทที่ 60 ต้องมีเหตุผล

แชร์

บทที่ 60 ต้องมีเหตุผล

ผู้เขียน: วรนิษฐา / Miss sexy
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-30 11:06:36

บทที่ 60 

“ละออ...ไม่ออกไปหาเขาหรือ” แมทธิวเห็นอดัมตั้งแต่เดินเข้ามาในบ้านแล้ว ทีแรกนึกว่าเป็นแขกของเขา จังหวะที่เด็กรับใช้ยกของว่างขึ้นไปให้ที่ห้องทำงานจึงสอบถาม จนได้รู้ว่าเป็นแขกของละออ แมทธิวนั้นสงสัยในตัวละออตั้งแต่มาอยู่ที่บ้านเขาเมื่อหลายสิบปีก่อนแล้ว แต่ก็ไม่ได้สืบหาความจริง จนเวลาผ่านล่วงเลยมาจนถึงตอนนี้ ผู้ชายที่มานั่งรอละออเป็นชั่วโมงๆ คนนี้ อาจจะใช่พ่อของรูปเด็กชายที่ละออชอบหยิบออกมานั่งมองก็เป็นได้ 

“คุณผู้ชาย” ละออถึงกับสะดุ้ง เพราะไม่คิดว่าแมทธิวจะพูดแบบนี้ 

“ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอกับผู้ชายคนนั้นเป็นอะไรกัน แต่ในเมื่อเขามาถึงที่นี่แล้ว เธอก็น่าจะออกไปหาเขาสักหน่อย”

“แต่ดิฉันกับเขาตัดขาดกันแล้ว”

“ก่อนมาเป็นแม่นมของลูกๆ ฉัน เธอทำอะไรมาบ้างเราไม่เคยสืบประวัติ ทั้งๆ ที่ฉันก็อยากทำแบบนั้นมากเหมือนกัน แต่ความดี ซื่อสัตย์ของเธอมันก็ทำให้ครอบครัวฉันไว้ใจนะละออ รวมไปทั้งผู้ชายคนที่มานั่งรอเธอนั่นก็ด้วย ถ้าเขาไม่อยากพบเธอคงไม่มาถึงที่นี่ เพราะเกือบยี่สิบแปดปีที่อยู่บ้านฉันมา เธอไม่เคย
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • กลรักซาตานร้าย   บทที่ 62 ขาดคุณไม่ได้

    บทที่ 62หลังจากนั้นเพียงวันเดียวมาดามมิเชลก็มาที่บ้าน เขาถามเรื่องนี้กับมาดามมิเชลแล้วว่ารู้เรื่องหรือเปล่า แม่เขากลับตอบเพียงสั้นๆ ว่าไม่รู้ เพราะเพิ่งลงจากเครื่องแล้วนั่งรถมาหาเขาได้ไม่นาน แต่พอเห็นลูคัส ทำไมมาดามมิเชลถึงไม่ได้ตกใจ กลับรีบเข้าไปอุ้มพร้อมหยอกเย้า หรือเรื่องนี้มันจะมีอะไรมากกว่าที่เขาเห็นหรือรู้มา มาดามมิเชลตบตาเขาอย่างนั้นนะเหรอ“ทะ...ทำไม” ละออตาโต เพราะอดัมเดาได้ถูก“ถูกใช่ไหม ที่คุณต้องทิ้งลูกกับผมแล้วหนีมาอยู่ที่นี่แบบนี้ เพราะแม่ผมขู่อย่างนั้นใช่ไหม ละออตอบมาสิ” อดัมเขย่าตัวละออไปมาหวังได้ฟังความจริง แต่ละออก็ยังคงปฏิเสธตามเคย แต่คราวนี้กลับไม่กล้าสบตาด้วย“ไม่ใช่”“ดี...ในเมื่อคุณปากแข็ง ผมก็จะถามกับมาดามมิเชลให้รู้เรื่อง” อดัมหวังโทรศัพท์ออกไปหามาดามมิเชลที่ออสเตรเลีย จะได้ถามให้มันรู้แล้วรู้รอดไป ว่าเรื่องทั้งหมดมันเป็นยังไงกันแน่ เป็นไงเป็นกัน“อย่านะคะ อย่าทำแบบนั้นเลย ฉันไม่อยากเสียคุณกับลูกไปจริงๆ ให้ฉันจากไปคนเดียวพอแล้ว&

  • กลรักซาตานร้าย   บทที่ 61 พบรัก

    บทที่ 61“คุณมีคนใหม่อย่างนั้นเหรอ ผมดูแลคุณไม่ดีใช่ไหม?” อดัมพยายามหาเหตุผลต่างๆ นานามาพูด “คุณฟังไม่เข้าใจหรือยังไง ว่าที่ฉันหนีมาเพราะฉันไม่รักคุณแล้ว ฉันไม่อยากเลี้ยงเด็กคนนั้น ไม่อยากอยู่กับคุณอีก” คนพูดพยายามเน้นย้ำทุกประโยคให้คนฟังเข้าใจชัดๆ ความเจ็บปวดแล่นเข้ามาในหัวใจของทั้งสองคน “แต่ลูกเกิดจากความรักของเรา” อดัมมองหน้าละอออย่างขอร้อง แววตาที่แสดงออกถึงความรัก ละออเห็นแววตาแบบนั้นหัวใจเธอก็อ่อนไหว ความรักของเธอกับชายหนุ่มเมื่อก่อนช่างมีแต่ความสุข จนเธอคิดว่าฝันไป แต่สุดท้ายมันก็เป็นเพียงความฝันจริงๆ เมื่อมีคนมาปลุกเธอให้ตื่นและข่มขู่ถึงชีวิต “เมื่อก่อนอาจจะรัก แต่หลังจากที่ฉันออกมาจนถึงตอนนี้ ไม่มีคำว่ารักเหลืออีกแล้ว” “แต่แววตาคุณไม่ได้รู้สึกแบบนั้น” คำพูดของอดัมทำให้ละออเสมองไปทางอื่น อายุก็ปูนนี้แต่ทำไมถึงได้รู้สึกเขินอายยามอดัมมองมา “กลับไปเถอะ ขอร้องว่าอย่ามาที่นี่อีกเลย ต่างคนต่างอยู่แบบนี้ดีแล้ว ทุกอย่างระหว่างคุณกับฉัน มันจบตั้งแต่วันนั้น” “ละออ ทำไมถึงพูดแบบนี้ คุณมีเหตุผลอะไรถึงได้ทิ้งผ

  • กลรักซาตานร้าย   บทที่ 60 ต้องมีเหตุผล

    บทที่ 60“ละออ...ไม่ออกไปหาเขาหรือ” แมทธิวเห็นอดัมตั้งแต่เดินเข้ามาในบ้านแล้ว ทีแรกนึกว่าเป็นแขกของเขา จังหวะที่เด็กรับใช้ยกของว่างขึ้นไปให้ที่ห้องทำงานจึงสอบถาม จนได้รู้ว่าเป็นแขกของละออ แมทธิวนั้นสงสัยในตัวละออตั้งแต่มาอยู่ที่บ้านเขาเมื่อหลายสิบปีก่อนแล้ว แต่ก็ไม่ได้สืบหาความจริง จนเวลาผ่านล่วงเลยมาจนถึงตอนนี้ ผู้ชายที่มานั่งรอละออเป็นชั่วโมงๆ คนนี้ อาจจะใช่พ่อของรูปเด็กชายที่ละออชอบหยิบออกมานั่งมองก็เป็นได้“คุณผู้ชาย” ละออถึงกับสะดุ้ง เพราะไม่คิดว่าแมทธิวจะพูดแบบนี้“ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอกับผู้ชายคนนั้นเป็นอะไรกัน แต่ในเมื่อเขามาถึงที่นี่แล้ว เธอก็น่าจะออกไปหาเขาสักหน่อย”“แต่ดิฉันกับเขาตัดขาดกันแล้ว”“ก่อนมาเป็นแม่นมของลูกๆ ฉัน เธอทำอะไรมาบ้างเราไม่เคยสืบประวัติ ทั้งๆ ที่ฉันก็อยากทำแบบนั้นมากเหมือนกัน แต่ความดี ซื่อสัตย์ของเธอมันก็ทำให้ครอบครัวฉันไว้ใจนะละออ รวมไปทั้งผู้ชายคนที่มานั่งรอเธอนั่นก็ด้วย ถ้าเขาไม่อยากพบเธอคงไม่มาถึงที่นี่ เพราะเกือบยี่สิบแปดปีที่อยู่บ้านฉันมา เธอไม่เคย

  • กลรักซาตานร้าย   บทที่ 59 ความเงียบและว่างเปล่า

    บทที่ 59ภีรดลที่ถูกซ้อมปางตายก็ค่อยๆ ฟื้นตัว ชายหนุ่มนอนในโรงพยาบาลคนเดียวมาหลายวันตั้งแต่เกิดเรื่อง เพราะเอกสารติดตัวอะไรก็ไม่มี ทางโรงพยาบาลจึงไม่สามารถติดต่อญาติของภีรดลได้เลย ตำรวจเข้ามาสอบถามชายหนุ่มว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เจ้าตัวกลับไม่รู้ เพราะไม่เคยมีปัญหากับใครถึงขั้นถูกทำร้ายแบบนี้มาก่อน จะว่าเรื่องชู้สาว แต่ทำไมคนพวกนั้นต้องชิงของมีค่ากับรถของเขาไปด้วยการสอบปากคำภีรดลกับเรื่องที่เกิดขึ้นแทบไม่มีข้อมูล แต่ตำรวจก็ไม่ได้ทิ้งประเด็นใดไปทั้งเรื่องชู้สาวหรือลักทรัพย์ คงต้องตามสืบคดีกันต่อไป ส่วนชายหนุ่มก็ยังคงนอนรักษาตัวที่โรงพยาบาล แม้จะฟื้นคืนสติมาแล้ว แต่ก็ไม่ได้โทรบอกที่บ้าน เพราะคิดว่าบอกไปก็เท่านั้น อีกสิ่งหนึ่งที่ชายหนุ่มเป็นห่วงมากที่สุดนั่นคือนาตาเซีย ภีรดลหยิบโทรศัพท์ของโรงพยาบาลโทรออกไปหานักสืบที่เขาจ้างวานให้ตามหานาตาเซีย แต่ข่าวที่ได้ก็ยังว่างเปล่าตามเคย“โธ่เว้ย...มันจะอะไรกันนักหนาวะ” ภีรดลสบถดังลั่นโรงพยาบาล ทำไมปัญหาเขาถึงได้มากมายขนาดนี้ จะได้แต่งงานกับนาตาเซียอยู่แล้ว แต่หญิงสาวกลับหนีหน้าไป แถมยังขึ้นเครื่องผิดจนไม่รู้ว่

  • กลรักซาตานร้าย   บทที่ 58 สัญญา

    บทที่ 58“อะไร?” นาตาเซียหันกลับไปถามเสียงห้วนพอกัน คนยิ่งอยากกลับอยู่ ลูคัสก็ถามนั่น ถามนี่อยู่เรื่อย“บอกให้มาก็มา อย่าถามมากได้ไหม?” คนถูกสั่งถอนหายใจออกมาหนักๆ เมื่อไหร่เธอจะใช้หนี้เขาหมดกันก็ไม่รู้ จะได้ไม่ต้องมารองรับอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ แบบนี้ นาตาเซียเดินแบบเซ็งๆ มานั่งที่เก้าอี้ตัวที่นั่งเมื่อครู่ ลูคัสคว้ามือของหญิงสาวที่มีบาดแผลไปกุมไว้ นาตาเซียถึงกับสะดุ้ง“หะ...หายแล้ว ไม่ต้องทำแผลก็ได้” หญิงสาวเข้าใจความหมายของการกระทำของชายหนุ่ม แผลที่นิ้วเธอใส่ยาทำแผลไม่นานก็ค่อยๆ หายดี แต่แผลที่หลังของลูคัสนี่สิท่าทางจะนาน“รู้ได้ยังไงว่ามันหาย เธอยิ่งชอบให้น้ำถูกแผลอยู่เรื่อย”“กะ...ก็ฉันต้องทำงานใช้หนี้นายนี่”“ดื้อ!”“เอ๊ะ!” นาตาเซียถลึงตาใส่ชายหนุ่มอีกครั้ง แต่ลูคัสก็ไม่ได้สนใจท่าทางที่หญิงสาวพยายามทำให้เขากลัวนั้นแม้แต่น้อย ลูคัสนั่งทำแผลที่นิ้วชี้ให้นาตาเซียอย่างเบามือ เขาดูอ่อนโยนจนหญิงสาวเผลอมองและยิ้มออกมา“ยิ้มแบบนี้ คงไม่ได้แอบชอบฉันใช

  • กลรักซาตานร้าย   บทที่ 57 อึดอัดกับแววตา

    บทที่ 57เมื่อรถเบนซ์คันใหญ่ขับมาถึงบริษัท แม่ครัวมือใหม่ก็หอบหิ้วตะกร้ากับข้าวเข้าไปยังห้องทำงานของลูคัส นาตาเซียยังไม่ทันจะพูดหรือเคาะประตูห้อง เลขาของชายหนุ่มก็ปรี่เข้ามาเปิดประตูให้ เพราะเธอได้รับคำสั่งมาแล้วว่าถ้าหญิงสาวคนนี้มาให้รีบต้อนรับและดูแลเป็นอย่างดี นาตาเซียมองซ้ายมองขวาหาเจ้าของห้อง เมื่อไม่พบก็จัดแจงเตรียมอาหารให้เขา เพราะอยากกลับบ้านเพื่อไปดูแลน้ำอ้อย“เขียนโน้ตทิ้งไว้แล้วกัน” นาตาเซียไม่อยากนั่งรอลูคัสนานไปกว่านี้แล้ว จึงเดินมามองหน้ากระดาษโน้ตเพื่อจะเขียนบอกชายหนุ่มว่าเธอจะขอตัวกลับบ้านก่อน แต่จังหวะที่กำลังก้มๆ เงยๆ อยู่ที่โต๊ะทำงาน ชายหนุ่มเจ้าของห้องก็เปิดประตูเดินเข้ามา“ทำอะไร?” เสียงตึงๆ เอ่ยถาม นาตาเซียจึงยืนนิ่งเหมือนเธอทำอะไรผิดซะอย่างนั้น สายตาของหญิงสาวมองตรงไปยังชายหนุ่ม สักพักใบหน้าเจ้ากรรมก็รู้สึกร้อนขึ้นมายามสบตาคมกริบตรงหน้าของลูคัส นาตาเซียพยายามทำตัวเฉยๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ก็ยากเสียเหลือเกิน“ก็...แค่จะเขียนโน้ตทิ้งไว้ให้นายก็เท่านั้น”“ทำไมต้องเขีย

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status