Accueil / รักโบราณ / ของหวงของ ท่านแม่ทัพ / ตอนที่ 3 เลือกเป้าหมาย

Share

ตอนที่ 3 เลือกเป้าหมาย

last update Dernière mise à jour: 2025-07-06 07:14:17

สตรีร่างบางนั่งเก็บขวดน้ำหอมลงในตระกร้าอย่างระมัดระวัง นี่เป็นน้ำหอมที่นางพึ่งสกัดเสร็จนางพยายามหากลวิธีใหม่ ๆ มาใช้เพื่อที่จะให้ความหอมคงอยู่ได้นานขึ้น

" คุณหนูเจ้าคะ "

" ว่าไงหลี่เจิน ข้าใกล้เสร็จแล้ว "

นางขานรับสาวใช้ของตนทั้งที่ยังก้มหน้าก้มตาเก็บของต่อ

" ของที่ท่านให้ข้าไปหาได้แล้วเจ้าค่ะ "

" ออ....เสร็จแล้วเจ้าเอาไปเก็บที "

" เจ้าค่ะ "

หลี่เจินรับตระกร้าน้ำหอมไปเก็บไว้บนชั้น แล้วกลับมานั่งเก้าอี้ตรงข้ามคุณหนูของนาง ก่อนที่จะแกะกระดาษห่อหนังสือออก ข้างในมีสมุดภาพเปลือยของชายหญิงกำลังร่วมรักกันในท่วงท่าต่าง ๆ ซูหวินซีกวาดตามองแล้วพยักหน้าเบา ๆ

" เข้าใจแล้ว...ก็ไม่เห็นจะยากอะไร...เจ้าว่าไหม "

นางเงิยหน้าขึ้นมาคุยกับสาวใช้คนสนิทที่นั่งเอามือปิดตาตัวเองไว้ แล้วส่ายหน้าไปมาเบา ๆ เด็กหนอเด็ก

" แล้วนั่นอะไรอยู่ในมือเจ้าน่ะ "

" อ๋อ....นี่คือภาพเหมือนและประวัติของคุณชายที่มีชื่อเสียงตามลำดับหนึ่งถึงสิบ ของเมืองหลวงเจ้าค่ะ ข้าซื้อติดมือมาเผื่อท่านจะสนใจ สามีแห่งชาติทั้งนั้นเลยเจ้าค่ะ เห็นแล้วใจละลาย "

" หึ....ยัยเด็กบ้า.....เดี๋ยวนี้รู้จักอ่านหนังสือแบบนี้แล้วหรือ "

นางมองสาวใช้ที่กำลังทำหน้าเพ้อฝันอย่างหมั่นไส้ก่อนที่จะใช้หนังสือตีกระบานนางไปทีหนึ่ง

" โถ่คุณหนูเจ้าคะ....สตรีทุกบ้านมีกันหมดนั่นแหล่ะ จะมีก็แต่ท่านนี่แหละที่พึ่งจะมาคิดเอาตอนนี้ "

" แก่แดดนักนะเรา เดี๋ยวเถอะ "

" ท่านเปิดดูก่อนนะเจ้าคะ.....นี่ ๆ สนใจไหมเจ้าคะ "

ซูหวินซี เปิดหนังสือไปเรื่อย ๆ นางมองดูแค่สถานะของพวกเขา หลายคนแต่งงานแล้ว อีกส่วนหนึ่งก็มีคู่หมายอยู่แล้ว และนางก็มาหยุดอยู่ที่คนผู้หนึ่ง ที่โสดสนิท ไม่มีคู่หมั้น ยังไม่แต่งงาน ไม่มีอนุภรรยา สายตาของนางเลื่อนไปอ่านชื่อของเขา ' ไป๋มู่จิน '

" ไป๋มู่จิน แม่ทัพใหญ่แดนเหมือน คนนี้แหล่ะ "

" หา....คุณหนูท่านแม่ทัพอยู่แดนเหนือห่างจากเราไกลถึงพันลี้เลยนะเจ้าคะ ท่านจะไปหาเขาหรือเจ้าคะ "

" ไม่ไป....หากมีวาสนาต่อกันยังไงก็คงจะได้พบ "

" เอ่อ...คุณหนูท่านอย่าหาว่าข้าแช่งเลยนะเจ้าคะ ข้าเกรงว่านายท่านจะรอจนถึงตอนนั้นไม่ไหวน่ะสิเจ้าค่ะ "

สาวใช้ตัวน้อยเอ่ยขึ้นมาเสียงเบาแล้วมองหน้าของผู้เป็นเจ้านายที่กำลัง จดจ่ออยู่กับการอ่านประวัติของท่านแม่ทัพ

" ก็แค่เลือกเอาไว้ก่อนว่าจะเอาแบบนี้ คนไม่เจ้าชู้แบบนี้ก็อาจจะมีแค่หนึ่งในล้านก็ได้นะ "

" มาตรฐานของท่านสูงเกินนนน เจ้าค่ะ "

" เฮ้อออ ช่างเถอะ เราไปนอนกันดีกว่าพรุ่งนี้ยังต้องทำมาหากินต่อ "

นางเอ่ยชวนสาวใช้ก่อนที่จะเก็บหนังสือไว้ในตู้ให้เรียบร้อย ชีวิตยังอีกยาวไกลแค่ทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็พอแล้ว

บุรุษสูงวัยนั่งอ่านคำร้องเรียนของชาวบ้านเรื่องโจรภูเขา คำร้องถูกส่งมาให้เขานับร้อย ความเดือดร้อนที่ชาวบ้านแถบเชิงเขาได้รับนั้นทวีความรุนแรงขึ้นทุกวัน

เหล่ามือปราบประจำอำเภอก็ทำงานกันแทบจะไม่ได้หยุดพักเลยซักวัน

" จดหมายจากเมืองหลวงขอรับนายท่าน "

" มาซักทีนะ....."

เขาเปิดจดหมายออกอ่านแล้วถึงกับโล่งใจที่ทางวังหลวงจะส่งทหารมาช่วยปราบพวกโจรให้สิ้นซาก

" ผู้ที่จะมาเป็นใครหรือขอรับนายท่าน"

" ในจดหมายนี้ไม่ได้บอกไว้ ว่าผู้ใดจะมา แต่ไม่ว่าจะเป็นใครก็ขอให้มาเถอะ ชาวบ้านจะได้อยู่อย่างสงบสุขเสียที "

พ่อบ้านฉีพยักหน้าเห็นด้วยกับเจ้านายของตน หากกำจัดพวกโจรภูเขาได้หล่ะก็ นายท่านขอรับเขาก็จะได้ไม่มีเรื่องกังวลใจอีก

* 1000 ลี้ เท่ากับ 500 กิโลเมตร

Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application

Latest chapter

  • ของหวงของ ท่านแม่ทัพ   ตอนที่ 71 บทส่งท้าย

    จวนสกุลฉู่ แห่งจงหนาน ภายในจวนทุกคนดูเหมือนจะกำลังวุ่นวายอยู่กับการจัดเตรียมอาหาร และของว่าง อย่างกับจะมีคนใหญ่คนโตมาร่วมโต๊ะด้วยอย่างนั้นแหล่ะ แม่ทัพสาวเดินเข้ามาในจวนด้วยท่าทางเร่งรีบ นางมองไปรอบ ๆ ด้วยความเป็นกังวล นี่ท่านแม่ของนางคิดจะทำอะไรอีกกันแน่ ไม่ดูเอิกเกริกเกินไปหรือ อินหยวนหันกลับไปมองหน้าบุรุษหนุ่มต่างแคว้นที่เดินตามหลังมาอย่างจนใจ " ท่านแม่ข้าบอกท่านว่ายังไงนะ " " ก็แค่ เชิญมาทานมื้อค่ำ " " ออ " นางส่งยิ้มแห้ง ๆ ให้เขานิดนึงแล้วอยากจะยกมือขึ้นกุมขมับตนเองเสียจริง เพราะยังไม่รู้ว่าจะรับมือกับท่านแม่ของนางยังไงดี หากให้นางเดากลยุทธ์ของศัตรูยังจะง่ายกว่านี้อีกนะ " มีอะไรหรือเปล่า หรือเจ้าไม่สะดวก " เขาเลิกคิ้วสูงพรางมองมาที่นางด้วยสายตาประหลาด ก่อนที่จะยกยิ้มมุมปากเหมือนจะรู้ว่านางกังวลเรื่องอะไรอยู่ เหตุใดนางถึงได้รู้สึกว่าเขาดูเจ้าเล่ห์มากกว่าปกติ " ข้าเปล่า " " เช

  • ของหวงของ ท่านแม่ทัพ   ตอนที่ 70 ของต้องห้าม 2

    ไป๋มู่จินเดินนำเหล่าทหารออกไปเผชิญหน้ากับคนสกุลหลิงอย่างซึ่ง ๆ หน้าเขาพยายามข่มอารมณ์ของตนเอาไว้ เพราะนางยังอยู่ในมือของพวกมัน ใบหน้าสวยหวานของนาง ดูหม่นแสงลงไปมากและนางยังส่งสายตาสำนึกผิดมาให้เขาอยู่ตลอดเวลาอีก ทั้ง ๆ ที่นางไม่ได้ทำผิดอะไร แต่เป็นเขาที่ดูแลนางได้ไม่ดีเอง " มาเร็วดีนี่ ท่านแม่ทัพ " เขาละสายตาจากสตรีตรงหน้าแล้วหันไปสนใจคุณชายหลิงแท่น ถึงแม่หยวนอิงส่งข่าวมาบอกแล้วว่าพวกเขาไม่สนใจเข้าร่วมกับการก่อกบฏในครั้งนี้ แต่ถูกตาเฒ่านั้นบีบบังคับ โดยการจับภรรยาและลูก ๆ ของเขาไป พวกเขาถึงต้องเข้าร่วมการก่อกบฏในครั้งนี้ แต่เรื่องที่ไม่น่าให้อภัยคือ กล้าดียังไงมายุ่งกับลูกเมียของเขากัน " ข้ามารับคน ถ้ายังอยากตายแบบไม่ต้องทรมาน ก็ส่งตัวนางมา " " ข้าต้องขออภัยที่ทำให้ฮูหยินของท่านต้องลำบาก แต่พวกเราไม่มีทางเลือกแล้วจริง ๆ คนของท่าน จ้องจะจับพวกข้าส่งกลับไปอย่างเดียว ไม่ยอมฟังอะไรเลย ท่านก็น่าจะรู้ว่าคนที่รักถูกนำมาเป็นเครื่องต่อรองนั้นเจ็บปวดใจเพียงใด " " เฮอะ คิด

  • ของหวงของ ท่านแม่ทัพ   ตอนที่ 69 ของต้องห้าม 1

    ใบหน้าคม เคร่งขรึมขึ้นไปหลายส่วน แตกต่างจากเมื่อครู่ไปอย่างลิบลับ ไอสังหารแผ่กระจายไปรอบ ๆ ตัวของเขา จนเหล่าองครักษ์ที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้ารับรู้ได้ แล้วรู้สึกร้อน ๆ หนาว ไปตาม ๆไปกัน เพราะต่างก็รู้ถึงความผิดของตนดี ภายใต้ใบหน้าที่เคร่งขรึมนี้ ใครจะรู้ได้ว่าเค้าหวาดหวั่นเพียงใด เมื่อก่อนเค้าไม่เคยหวาดกลัวสิ่งใด แต่เมื่อได้พบกับนาง เค้าถึงได้รู้ว่าความกลัวเป็นเช่นไร ใครก็ตามที่กล้าแตะต้องภรรยากับลูกของเค้า มันไม่ได้ตายดีแน่ " ท่านแม่ทัพ " เสี่ยวฮัวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เอ่ยเรียกเค้าเบา ๆ เมื่อเห็นว่าผู้เป็นนายเงียบไป " ถ่ายทอดคำสั่ง ปิดอำเภอ ปูพรมค้นหาฮูหยิน และผู้ร้ายหลบหนีข้ามแดน หากผู้ใดขัดขืนการจับกุม ฆ่าได้ทันที " " ขอรับ " เมื่อได้รับคำสั่งจากผู้บัญชาการ เหล่าทหารทุกนายก็แยกย้ายกันไปปฏิบัติหน้าที่ในทันที รองแม่ทัพหนุ่ม นำคนจำนวนหนึ่ง ซุ่มดูสถานการณ์ที่กระท่อมร้างบนเชิงเขา ปกติแล้วที่แห่งนี้พรานป่าสร้างขึ้

  • ของหวงของ ท่านแม่ทัพ   ตอนที่ 68 ปลายทางที่ว่างเปล่า

    หลังจากเรื่องทุกอย่างจบลง พวกเขาคงต้องขอตัวเพียงเท่านี้ ต่อจากนี้ก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ขององค์รัชทายาทและพระชายาเป็นคนจัดการเอง จะตัดสินยังไง ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเขาอีกแล้ว ไป๋มู่จิน ยอมรับว่าความวุ่นวายที่เกิดขึ้นในจงหนานครั้งนี้ เขาเองก็ได้รับบทเรียนไม่น้อย บางครั้งคนที่เราคิดว่ารู้จักดีแล้ว แต่ความเป็นจริงเราอาจจะไม่รู้จักเขาเลยก็ได้ ทั้งความคิดและการกระทำนี้แปลเปลี่ยนไปทั้งหมด เฉดเช่นเดียวกันกับอำนาจ หากอยู่ในมือคนที่มีคุณธรรมอยู่ก็ถือว่าเป็นความโชคดีของชาวเมือง แต่หากอยู่ในมือของคนชั่วช้า นั่นก็คงแล้วแต่โชคชะตา ขบวนเดินทางเตรียมพร้อมเรียบร้อยแล้ว มีเพียงแค่เขาและองครักษ์ของสนิท ที่ยังอยู่ในเมืองส่วนคนของหน่วยพยัคฆ์เหินนั้นตั้งขบวนเตรียมอยู่ที่นอกประตู และยังมีราชทูตที่ยังไม่กลับ เขาขอตัวอยู่ดูแลกิจการของสกุลลู่ต่อ " ต้องขอขอบคุณทุกท่านทุกคนที่ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ ไม่เช่นนั้นชาวบ้านคงได้รับความเดือดร้อนเป็นทวีคูณ ส่วนพวกที่หนีข้ามแดนไป ก็คงต้องรบกวนท่านแม่ทัพเสียแล้ว "

  • ของหวงของ ท่านแม่ทัพ   ตอนที่ 67 รับได้จริงหรือ

    เสียงสนทนาดังออกมาถึงนอกท้องพระโรง สตรีชุดดำนางหยุดชะงักไปเล็กน้อยที่ได้ยินว่าคนด้านในกำลังพูดถึงนางอยู่ แต่เสียงที่คุ้นเคยทำให้นางสลัดความคิดฟุ้งซ่านออกไปจนหมด ไป๋มู่จิน เจ้าแม่ทัพบ้านั่น ไหนว่ากลับแคว้นเหลียงไปแล้วอย่างไรเล่า เหตุถึงใดได้มาพูดจายั่วยวนกวนประสาทอยู่ที่นี่ได้ เมื่อเท้าเรียวก้าวเดินเข้าไปในท้องพระโรง ก็เรียกความสนใจของทุกคนได้เป็นอย่างดี สตรีชุดดำถือกระบี่ที่เปื้อนเลือดเข้ามาในท้องพระโรง ทุกคนดูจะตกตะลึงไปชั่วขณะ ที่เห็นพระชายาในสภาพแบบนี้ ใบหน้าสวยไร้การแต่งแต้มใด ๆ ที่ข้างแก้มนวลยังมีหยดเลือดที่ยังไม่แห้งติดอยู่ หาญจงอี้เดินตรงเข้ามาหาสตรีตรงหน้าด้วยความกังวลใจและห่วงใยในคราเดียวกัน เขามองสำรวจนางตั้งแต่หัวจรดเท้า เพื่อดูว่านางได้รับบาดเจ็บหรือไม่ มือหนายกขึ้นมาเช็ดคราบเลือดที่เปื้อนแก้มนวลออกอย่างเบามือ " เจ้าบาดเจ็บ " " ออ ไม่ใช่เลือดข้าหรอกเพคะ...... " นางมองหน้าบุรุษตรงหน้า เหมือนจงใจค้นหาอะไรบางอย่าง " พระชายา เจ้ามาอยู่ที่น

  • ของหวงของ ท่านแม่ทัพ   ตอนที่ 66 เจ็บกายหรือจะสู้ปวดใจ

    เสนาบดีหลิงเดินเข้ามาหาหลานชายของตนที่กำลังเกลี้ยกล่อมฝ่าบาทอยู่ด้วยความใจเย็น แต่พอมองสบตากับบุคคลตรงหน้าแล้วเขาแทบจะหน้าถอดสี " เป็นไปไม่ได้ " " อะไรเป็นไปไม่ได้หรือท่านตา " " ฝ่าบาทยังไม่ถูกพิษ " เสนาบดีเฒ่าชี้ไม้ชี้มือไปที่องค์ฮ่องเต้ด้วยความตื่นตระหนก ทำให้อี้หลางต้องหันกลับมามองเสด็จพ่อของตนด้วยเช่นกัน " เป็นไปไม่ได้ ข้าน้อยปรุงยานี้กับมือ คนที่มียาถอนพิษก็มีแค่ข้าคนเดียวเท่านั้น " เติ้งฮุย ลูกน้องคนสนิทของเสนาบดีเอ่ยขึ้นอย่างร้อนรน และยิ่งตกใจมากกว่าเดิมเมื่อองค์ฮ่องเต้ยืนขึ้นแล้วเดินตรงมาหาเขา " เสด็จพ่อ อย่าบังคับข้าเลย " " อี้หลางอย่ามัวชักช้า รีบจับเขาไว้และเอาตราประทับมาให้ตา มิเช่นนั้นเราไม่มีทางรอดหรอก " " ลูกเอ๋ย กลับตัวกลับใจเสียเถิด " " อี้หลางอย่าไปฟังเค้า.....ฝ่าบาทส่งตราประทับมาเสียดีกว่า " เป็นเสนาบดีเฒ่าเอ่ยขัดขึ้นเพราะกลัวว่าหลานชายของตนจะใจอ่อน เขาสาวเท้าถือดาบเล่มยาวเดินตรงเข

Plus de chapitres
Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status