ตอนที่86ลึกล้ำเกินคาดเดา

“หรือ...นางมีส่วนกับพวกมือสังหารพวกนั้น?”

“ท่านอาอย่าเข้าใจพี่หว่านชิงผิดนะขอรับ” หยางหลินรีบพูด

ราชครูโม่ชิงเหยียนที่เงียบมาตลอดทางเลิกคิ้วขึ้น ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่ไม่อาจปกปิดแววตำหนิได้

“เฮ้อ… ข้าล่ะสงสารองค์หญิงใหญ่หว่านชิงจริง ๆ”

ไป๋เหวินหลงหันมองอีกฝ่ายเพียงเล็กน้อย

แต่โม่ชิงเหยียนพูดต่อเหมือนไม่เห็นสายตานั้น

“ขับรถม้าไม่เป็นก็ยังต้องขับเอง…รู้ไหมว่านางงดงามบอบบางเพียงใด? ตัวเล็กนิดเดียวแต่กลับทำเรื่องที่บุรุษบางคนไม่กล้าทำด้วยซ้ำ”

น้ำเสียงนั้นมิได้ดุดัน แต่เจือความขื่นขมและเย้ยหยันเล็กน้อยอย่างตั้งใจ

“ชาวบ้านแถวนั้นเห็นแล้วยังพากันชื่นชมว่านางไม่ถือตัว เอื้อเฟื้อเสียยิ่งกว่าผู้ใด แต่น่าเศร้าที่แม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่กลับเลือกจะ...เข้าใจนางผิด”

“...”

แม่ทัพไป๋เหวินหลงไม่ตอบ ทว่าเปลือกตาที่เคยนิ่งไหววูบ สีหน้าที่เคยไร้แววสะดุ้งเล็กน้อย

“จริงๆๆ ท่านอา ระหว่างทางข้าได้ยินคนเขาพูดกันว่าองค์หญิงใหญ่ควบรถม้าเร็วรี่เพื่อพาท่านกลับวัดต้าเล่อรักษาตัว” หยางหลินช่วยยืนยัน

โม่ชิงเหยียนก้มศีรษะลงเล็กน้อยแววตาเงียบสงบ

“องค์หญิงหว่านชิงยังเฝ้าไข้ท่านทั้งคืน…แม้จะไม่ได้คำขอบคุณสักคำ”

เขาหัน