ฝ่าฝัน

การต่อสู้เกิดขึ้นอย่างดุเดือดท่ามกลางพายุหิมะ มนุษย์น้ำแข็งมีจำนวนมากกว่า และพวกเขาแข็งแกร่งเกินคาด หลี่เฟยหลงและหัวหน้าหมาต่อสู้อย่างเต็มกำลัง แต่ก็เริ่มเสียเปรียบ

เหม่ยหลินพยายามหาทางหนี เธอรู้ว่าการต่อสู้ในสภาพอากาศเช่นนี้ไม่เป็นผลดีต่อพวกเขาเลย

ในขณะที่สถานการณ์กำลังเลวร้ายลงไปเรื่อยๆ จู่ๆ ก็มีเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นจากด้านหลัง!

"หยุดเดี๋ยวนี้!"

เงาร่างของ ไป๋เฟิง ปรากฏขึ้น! เขาสวมเสื้อคลุมหนาเช่นกัน แต่ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น เขาไม่ได้มาคนเดียว แต่มาพร้อมกับ กองกำลังเสริมจากแคว้นเยว่!

"องค์ชายไป๋เฟิง!" มนุษย์น้ำแข็งคนหนึ่งอุทานด้วยความตกใจ

ไป๋เฟิงพุ่งเข้าสู่การต่อสู้ทันที เขามีฝีมือการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยม และสามารถจัดการกับมนุษย์น้ำแข็งได้อย่างง่ายดาย กองกำลังเสริมจากแคว้นเยว่ก็เข้าช่วยเหลืออย่างรวดเร็ว ทำให้สถานการณ์พลิกผัน มนุษย์น้ำแข็งเริ่มล่าถอยไปอย่างรวดเร็ว

"ไป๋เฟิง! ท่านมาได้อย่างไร!?" เหม่ยหลินถามด้วยความประหลาดใจปนดีใจ

"ข้าได้รับรายงานจากราชทูตของข้าว่ามีพายุหิมะถล่มแคว้นของท่าน" ไป๋เฟิงตอบ "ข้าจึงรีบนำกองกำลังมาช่วยเหลือในทันที! และข้าก็เดาได้ว่าท่านจะต้องออกมาตามหาวัตถุดิบแน่ๆ!"

แสงแห่งความหวัง: การหลอมรวมของสองแคว้น

ไป๋เฟิงและกองกำลังจากแคว้นเยว่เข้ามาช่วยเหลือในการรวบรวมเสบียงอาหาร ทหารของแคว้นเยว่มีความคุ้นเคยกับสภาพอากาศหนาวเย็นมากกว่า ทำให้พวกเขาสามารถค้นหาผักหิมะสวรรค์และเห็ดน้ำแข็งได้อย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพมากขึ้น

นอกจากนี้ ไป๋เฟิงยังมีความรู้เกี่ยวกับสมุนไพรบางชนิดในเทือกเขาน้ำแข็ง ที่สามารถนำมาทำยาแก้หนาวและยาบำรุงกำลังได้ ซึ่งเป็นประโยชน์อย่างมากในสถานการณ์เช่นนี้

"ท่านแม่เจียง" ไป๋เฟิงกล่าว "ข้าเชื่อว่าภัยพิบัติครั้งนี้ไม่ใช่แค่บททดสอบสำหรับแคว้นของท่านเท่านั้น แต่ยังเป็นบททดสอบสำหรับมิตรภาพระหว่างสองแคว้นด้วย"

เหม่ยหลินพยักหน้า "ถูกต้องเพคะไป๋เฟิง"

พวกเขาใช้เวลาอีกหลายวันในการรวบรวมเสบียงอาหารให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ท่ามกลางความร่วมมือของทหารจากสองแคว้น ที่ตอนนี้ไม่ได้มองกันเป็นศัตรูอีกต่อไป แต่เป็นสหายร่วมรบที่ต้องฝ่าฟันวิกฤตไปด้วยกัน

เมื่อได้เสบียงอาหารมากพอแล้ว พวกเขาก็เริ่มต้นการเดินทางกลับวังหลวง ข่าวการค้นพบผักหิมะสวรรค์และเห็ดน้ำแข็งแพร่สะพัดไปทั่วเมืองหลวง สร้างความหวังให้กับประชาชนที่กำลังเผชิญกับความอดอยาก

เมื่อกลับมาถึงวังหลวง องค์จักรพรรดิทรงปิติยินดีเป็นอย่างมากที่เห็นเหม่ยหลินและคณะกลับมาอย่างปลอดภัย พร้อมด้วยเสบียงอาหารอันล้ำค่า และที่สำคัญที่สุดคือ ทรงเห็นถึงการช่วยเหลือจากไป๋เฟิงและกองกำลังจากแคว้นเยว่ ซึ่งเป็นสัญญาณที่ดีของสันติภาพที่ยั่งยืน

เหม่ยหลินและเหล่าพ่อครัวหลวงเริ่มปรุงอาหารจากผักหิมะสวรรค์และเห็ดน้ำแข็ง เธอรังสรรค์เมนูที่ทั้งอร่อย มีคุณค่าทางโภชนาการ และให้ความอบอุ่นแก่ร่างกาย อาหารเหล่านี้ถูกแจกจ่ายไปยังประชาชนที่ประสบภัยพิบัติ ทำให้พวกเขามีชีวิตรอดพ้นจากความอดอยาก และมีกำลังใจที่จะต่อสู้กับความหนาวเย็น

พายุหิมะลูกนั้นกินเวลานานหลายสัปดาห์ แต่ด้วยความช่วยเหลือจากเหม่ยหลิน ไป๋เฟิง และความร่วมมือของสองแคว้น ผู้คนก็สามารถรอดพ้นจากวิกฤตการณ์ครั้งนี้มาได้ในที่สุด

วิกฤตการณ์ครั้งนี้ได้ตอกย้ำให้เห็นถึงความสำคัญของ ความสามัคคี และ มิตรภาพ ไม่ใช่แค่ในแคว้นเดียวกันเท่านั้น แต่ยังรวมถึงระหว่างแคว้นด้วยกัน ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญยิ่งกว่าอำนาจและสงครามใดๆ