Chapter 46

Chapter 46

ย้ายไปยังอีกโต๊ะหนึ่ง โตะนั้นคือโต๊ะที่กฤตย์ ภาคินทร์ ชมพลอยและอลิสสานั่งอยู่ กฤตย์ที่แทบจะไม่สนใจภาคินทร์ที่เวลานี้ดูมีความสุขมาก ที่ได้ป้อนอาหารและดูแลลูกสาวแสนน่ารักของตน ภาคินทร์ยิ้มตลอดเวลา ใบหน้าเขาบอกถึงความรู้สึกตอนนี้อย่างชัดเจน ไม่เพียงแค่เอาใจอลิสสา ภาคินทร์ยังเองใจชมพลอยด้วยการไปตักอาหารมาให้ หยิบแก้วน้ำของเธอที่เหลือเพียงน้อยนิดไปเติมให้น้ำเกือบเต็มแก้ว ชมพลอยค้านด้วยความเกรงใจ ทว่าคำค้านเธอตกไปเนื่องจากภาคินทร์ไม่ฟัง

สายตาของกฤตย์มองไปยังน้ำฟ้าเป็นระยะ ภาพที่เห็นเรียกความไม่พอใจให้เขาไม่น้อย แต่ก็ต้องระงับความรู้สึกไว้เต็มกำลัง ภาพนั้นคือ ปวรณ์ใกล้ชิดน้ำฟ้าเกินพอดี ขยับเก้าอี้มาใกล้น้ำฟ้ามาก มากชนิดที่ว่าแขนแทบชนกัน อีกทั้งปวรณ์ยังเอาใจน้ำฟ้า พูดคุยแล้วส่งยิ้มให้ตลอดเวลา ส่วนน้ำฟ้าลุกไปไหนยากเพราะต้องดูแลแทนธรรม กฤตย์ไม่พอใจที่ปวรณ์มายุ่งกับผู้หญิงของตน แม้รู้ว่า น้ำฟ้าไม่มีวันเปลี่ยนใจไปรักชายอื่น เพราะหัวใจเธอมีเขาคนเดียว แต่ก็อดหึงหวงไม่ได้

แม้ว่าจะไม่มีใครรู้ค่าสายตาของกฤตย์ แต่มีคนหนึ่งรู้ เนตรนภาคอยลอบมองดูกฤตย์เช่นนั้น ซึ่งเธอก็เห็นความไม่พอใจในนัยน์ตาอ