เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 164
บทล่าสุด
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 178
เธอหันมองไปทางฟู่เฉินโดยอัตโนมัติ กลับเห็นสีหน้าของเขายังคงนิ่งเฉยเหมือนเดิม ในทางกลับกัน สีหน้าของสวีจือหรูกลับดูแปลกไปเล็กน้อย“คุณหนิง เป็นอะไรไปคะ?”สวีจือหรูทำตาปริบ ๆ มองหนิงหนานเสว่ด้วยแววตาใสซื่อไร้เดียงสาใช่เธอจริง ๆ ด้วย!ดูท่าป้าแม่บ้านทำความสะอาดเมื่อเช้านี้ คงจะเป็นหมากตัวหนึ่งของเธอแน่หนิงหนานเสว่ค่อย ๆ ดึงมือตัวเองกลับมา แล้วพูดขึ้นตามตรงว่า “แฟลชไดรฟ์ของฉันหายไปค่ะ”“หนิงหนานเสว่!”ฟู่เฉินก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป ลุกพรวดขึ้นทันที ขมวดคิ้วแน่นจนแทบจะเป็นปม มองเธอด้วยสายตาดุดัน“เธอเป็นอะไรกันแน่? มีสมองบ้างไหม รู้จักความเป็นมืออาชีพบ้างหรือเปล่า? รู้ไหมว่านี่มันเป็นความผิดพลาดที่งี่เง่าขนาดไหน?”หนิงหนานเสว่เห็นเขาโมโหขนาดนั้น ก็รู้ได้ทันทีว่าโปรเจกต์นี้สำคัญกับบริษัทของพวกเขามากเพียงใดเธอลุกขึ้นอย่างไม่รีบร้อน เดินตรงไปที่คอมพิวเตอร์ แล้วเริ่มลงมือใช้งานทันที ก่อนจะเปิดเข้าไปที่อีเมลของตัวเอง“ถึงแม้เทคโนโลยีสมัยนี้จะก้าวหน้าไปมาก แต่ฉันทำงานด้านเทคนิค ยังคงเชื่อมั่นวิธีแบบดั้งเดิมมากกว่า”“ข้อมูลทั้งหมด ฉันอัปโหลดขึ้นไว้บนคลาวด์นานแล้ว เพราะกลัวว่าจะเกิดเหตุกา
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 177
ฟู่เฉินยืนอยู่หน้าประตูเยว่หวนกรุ๊ป เขาเหลือบมองนาฬิกาข้อมือ คิ้วขมวดเล็กน้อย เขากำลังจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรเร่งอยู่พอดี รถแท็กซี่ก็มาจอดตรงหน้า หนิงหนานเสว่ก้าวลงมาจากรถในจังหวะนั้นพอดีเมื่อเห็นสีหน้าหงุดหงิดของฟู่เฉิน หนิงหนานเสว่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร เพียงแค่เหลือบมองนาฬิกาข้อมือ เธอไม่ได้มาสาย แต่มาตรงเวลาพอดีต่างหาก“ประธานฟู่ ตอนนี้พวกเราเข้าไปข้างในได้แล้วค่ะ”หนิงหนานเสว่าเดินเข้าไป ทันทีที่เอ่ยปากพูด ก็เข้าเรื่องงานทันทีฟู่เฉินพยักหน้าเบา ๆ แล้วก้าวข้ามหนิงหนานเสว่ เดินตรงไปยังรถที่จอดอยู่ด้านหลังเธอ พอเปิดประตูออกก็เห็นใบหน้าซีดเซียวของสวีจือหรูพอเห็นหน้าเธอคนนั้น หนิงหนานเสว่ก็รู้สึกคลื่นไส้ขึ้นมา เธอไม่แม้แต่จะชายตามองสองคนนั่นสักนิด เดินตรงเข้าไปข้างในทันที ยังไงวันนี้เธอก็ไม่ได้ตั้งใจจะมาเล่นละครผัวเมียน้ำเน่าบ้าบออะไรกับฟู่เฉินอยู่แล้ว เธอมาเพื่อคุยเรื่องเทคนิคเท่านั้นมองแผ่นหลังของหนิงหนานเสว่ที่เดินจากไป สีหน้าของฟู่เฉินเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่สุดท้ายเขาก็ยังคงจับมือสวีจือหรูไว้อย่างอ่อนโยน “ร่างกายคุณยังไม่แข็งแรง แล้วจะฝืนมาด้วยทำไมกัน?”“ฉันรู้ว่าโปรเจกต์นี้สำค
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 176
หลังจากที่ฟู่เฉินกลับจากการสังสรรค์ เขาโทรหาสวีจือหรู แต่กลับมีพยาบาลของโรงพยาบาลเป็นคนรับสาย เขารีบไปโรงพยาบาล ทั้งที่ยังมีกลิ่นเหล้าติดตัวอยู่เลย“หรูเอ๋อร์ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”“ทำไมถึงได้ดูแย่ขนาดนี้ล่ะ?”ฟู่เฉินมองดูสวีจือหรูที่เนื้อตัวเปรอะเปื้อนและเสื้อผ้ายับยู่ยี่ ความสงสารพลันแล่นขึ้นในใจ เขารีบคว้ามือเธอมากุมไว้แน่น ก่อนจะลูบเบา ๆ ที่แก้มบวมแดงของเธอ“บอกผมมา ใครเป็นคนรังแกคุณ?”สวีจือหรูมองท่าทางที่เต็มด้วยความห่วงใยของฟู่เฉิน ในใจเธอก็รู้สึกอบอุ่นขึ้นมาได้บ้างมีเรื่องมากมายเกิดขึ้นระหว่างทั้งสองคน สวีจือหรูรู้สึกอยู่เสมอว่าความรู้สึกของฟู่เฉินที่มีต่อเธอไม่ลึกซึ้งเหมือนแต่ก่อน แต่เมื่อได้เห็นแววตาอันเร่าร้อนของเขาในตอนนี้ เธอก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ดูเหมือนว่าระหว่างพวกเขายังมีความรู้สึกให้กันอยู่“ไม่เป็นไร อาเฉิน ฉันไม่เป็นไร คุณหนิงแค่โกรธเท่านั้นเอง พอเธอได้ระบายออกมา ก็จะกลับมาตั้งใจทำงานแล้ว”“ฉันรู้ว่าโปรเจกต์นี้สำคัญกับคุณมาก ฉันโดนตบไปสองสามที ไม่เป็นไรหรอก”สวีจือหรูพูดไป น้ำตาก็ไหลรินลงจากหางตาแบบนั้น“หนิงหนานเสว่กล้าตบคุณเหรอ?”ฟู่เฉินกัดฟันแน่น
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 175
“เธอกล้าทำแบบนี้กับฉันเหรอ? เธอบ้าไปแล้ว!”สวีจือหรูมองหนิงหนานเสว่ที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมด้วยแววตาไม่อยากจะเชื่อ เธอแทบไม่เชื่อเลยว่าสายตาแข็งกร้าวแบบนั้นจะมาจากผู้หญิงที่เคยผู้หญิงที่เคยเงียบงันและเชื่อฟังคนนั้น!หรือว่าผู้หญิงพอเสียลูกไปแล้วถึงกลายเป็นแบบนี้กันหมด?“ทำไมฉันจะไม่กล้า?”“สวีจือหรู ฉันจะพูดให้ชัด ๆ เลยนะ โปรเจกต์นี้สำคัญกับทั้งฟู่ซื่อกรุ๊ปและฟู่เฉินมาก ทางที่ดีเธอควรเก็บเล่ห์เหลี่ยมของเธอไว้ ไม่อย่างนั้น เธอจะตายยังไงก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำ!”หนิงหนานเสว่สะบัดตัวอีกฝ่ายออกอย่างแรง จากนั้นก็แย่งกระเป๋าเดินทางของตัวเองคืนมา ก่อนจะก้าวฉับ ๆ เดินออกไปทันทีโปรเจกต์นี้กว่าจะขับเคลื่อนมาถึงจุดนี้ได้มันไม่ง่ายเลย ตอนนี้ให้หัวของหนิงหนานเสว่มีแค่เรื่องว่าจะทำยังไงให้มันสำเร็จ ส่วนเรื่องอื่นน่ะ หนิงหนานเสว่ไม่เคยสนใจแม้แต่นิดเดียวสวีจือหรูยืนมองแผ่นหลังของหนิงหนานเสว่ที่เดินจากไปด้วยสีหน้าที่อธิบายไม่ถูก เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วส่งข้อความออกไปเงียบ ๆ พอมาถึงโรงแรม หนิงหนานเสว่ก็หน้าตาไม่ค่อยสู้ดีนัก “โรงแรมราคาประหยัดงั้นเหรอ? พวกเธอก็พักที่นี่กันด้
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 174
หลังจากพูดจบ หนิงหนานเสว่ก็รีบเก็บของตัวเองแล้วเดินออกไปทันที เธอคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเจียงเหยียนเชิน “ฉันต้องไปทำงานที่เมืองจิง รุ่นพี่อย่าลืมไปที่บ้านฉัน ช่วยให้อาหารแมวให้หน่อยนะคะ!”“ฉันเหรอ?” เจียงเหยียนเนกำโทรศัพท์แน่น รู้สึกประหม่าโดยไม่รู้ตัว พอคิดถึงเจ้าขนฟู ๆ ตัวนั้น ในใจก็เริ่มสั่นขึ้นมา “บ้านเธอไม่มีคนอยู่เหรอ?”“ฉันไม่ไว้ใจให้คนอื่นดูแลน่ะ รุ่นพี่ ฝากด้วยนะคะ!” หนิงหนานเสว่รีบอ้อนเสียงหวานทันทีแม้ป้าจางจะอยู่บ้านก็จริง แต่ก็ไม่ได้อยู่ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง ถ้าเกิดบังเอิญเป็นช่วงให้อาหารแล้วเธอยังไม่กลับมา แบบนั้นเจ้าแมวน้อยก็ต้องหิวแน่ ๆ ฝากไว้กับเจียงเหยียนเฉินอุ่นใจกว่าเยอะเลยพอเจียงเหยียนเฉินได้ยินแบบนั้น ก็พยายามกลั้นความกลัวในใจไว้ แล้วตอบตกลงทันที “ไม่ต้องห่วงนะ ฉันไม่มีทางปล่อยให้เตี๋ยนเตี่ยนต้องน้อยใจแน่นอน!”ได้ยินแบบนั้น หนิงหนานเสว่ก็โล่งใจในที่สุด ยิ้มแป้นอย่างน่าเอ็นดู ก่อนจะพูดว่า “ขอบคุณนะรุ่นพี่ รุ่นพี่นี่แหละดีที่สุดเลย เดี๋ยวฉันกลับมาจะซื้อของอร่อย ๆ มาฝากนะคะ!”หลังจากพูดจบ หนิงหนานเสว่ก็ไม่ปล่อยให้เจียงเหยียนเชินมีเวลาพูดอ
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 173
สวีจือหรูไม่คาดคิดเลยว่า อีกฝ่ายจะพูดจาไม่เกรงใจกันขนาดนี้สวีจือหรูหันไปมองฟู่เฉินที่อยู่ด้านหลังอย่างไม่รู้ตัว ก่อนจะถอยหลังไปเล็กน้อยแล้วเอ่ยเสียงเบา “ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น”ฟู่เฉินไม่ได้ออกตัวปกป้องเหมือนอย่างเคย เพียงแค่ส่งยิ้มให้จ้าวหวนอวี่ ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงสุภาพว่า “ตอนนี้เจ้าหน้าที่เทคนิคของเรากำลังทำงานอย่างหนัก ไม่มีเวลาว่างจริง ๆ ครับ แต่ถ้าประธานจ้าวอยากร่วมงานกับเราจริง ๆ ตอนนี้ผมก็สามารถโทรเรียกพวกเขามาได้ครับ”“ผมคุยแค่กับเจ้าหน้าที่เทคนิคเท่านั้น และต้องเป็นคนริเริ่มโปรเจกต์นี้เท่านั้นด้วย” จ้าวหวนอวี่ประกาศจุดยืนอย่างชัดเจนเห็นท่าทีของจ้าวหวนอวี่แบบนี้ ฟู่เฉินก็รู้ทันทีว่า ถ้าหนิงหนานเสว่ไม่มาด้วยตัวเอง โปรเจกต์นี้คงเดินหน้าต่อได้ลำบากแน่ ๆที่ผ่านมา ไม่ว่าเจรจาธุรกิจกับใคร ฟู่เฉินไม่เคยเจอการต้อนรับที่เย็นชาแบบนี้มาก่อน จนถึงตอนนี้เขาถึงได้รู้ซึ้งว่า เงินที่ฟู่ซื่อกรุ๊ปมีอยู่ มันขี้ปะติ๋วนเมืองจิงจริง ๆ ไม่นับเป็นอะไรเลย แต่ฟู่เฉินก็เข้าใจดีว่านี่แหละคือโลกของธุรกิจ เขาเองก็ต้องการโอกาสนี้มากจริง ๆ จึงพยักหน้าตอบรับทันที “ได้ครับ ผมจะติดต่อเธ
บางทีคุณอาจจะชอบ
(ผัว) เด็กมันร้าย BAD LOVE
ลำเจียก93.2K viewsสัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง
ธารดารา344.1K viewsราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!
หยาน อัน303.3K viewsพลาดรักร้ายนายวิศวะ
Kim Nayeol28.1K viewsลองกินเพื่อน
inglada190 viewsเรื่องสั้นใต้สะดือ
ไป๋เหลียนฮวา516 viewsตะวันพ่ายจันทร์
เทียนธีรา354 viewsดอกไม้ป่าของรามัญ
จินต์พิชา339 views
