Share

บทที่ 1903

Author: ฮวาฮวาตีลังกาแปล
เหมือนว่าก่อนหน้านี้เพิ่งเคยเจอ…ทันใดนั้นหนานถ่าฉุดคิดขึ้นมาได้ นางคือสหายน้อยที่เพิ่งช่วยเขาไม่ใช่หรือ!

“พวกท่านกำลังทำอะไร?”

กู้หว่านเยว่เดินเข้าไป หลังจากเสียงอันสดใสและชัดเจนดังขึ้น ดวงตาดอกท้อที่มีชีวิตชีวาคู่หนึ่งก็เริ่มปรากฏให้เห็น

“เจ้าจริงๆ ด้วย?”

หนานถ่ากลืนน้ำลายทีหนึ่ง และชี้ไปที่มือของกู้หว่านเยว่ “เจ้า เจ้า…”

กู้หว่านเยว่แก่วงกระบี่ “ท่านหมายถึงอันนี้หรือ ข้าบังเอิญไปเห็นกระบี่เทพธิดาตอนที่จับลั่วหลิง ชั่วขณะเกิดความสงสัย ก็เลยดึงมันออกมาเสียเลย คิดไม่ถึงว่ายังใช้เหมาะมือด้วย”

ลองวัดดูก็เหมาะมือจริงๆ

ราวกับว่าสร้างขึ้นมาเพื่อนางโดยเฉพาะ

“ชั่วขณะเกิดความสงสัย?”

ดวงตาของหนานถ่าแทบหลุดออกจากเบ้า และคิดในใจ ‘เจ้ารู้ตัวหรือไม่ว่ากำลังพูดอะไรอยู่?’

ชั่วขณะเกิดความสงสัยก็เลยดึงกระบี่เทพธิดาออกมา?

เจ้ารู้หรือไม่ว่ามีคนเท่าไรที่ใฝ่ฝันอยากดึงกระบิเล่มนี้ออกมา แต่ไม่มีใครทำสำเร็จเลย!

“ใช่แล้ว ยังไม่รู้เลยว่าสหายน้อยชื่ออะไร”

เรื่องอื่นไม่สำคัญแล้ว ในเมื่อคนผู้นี้สามารถดึงกระบี่เทพธิดาออกมา ไม่แน่ว่าอาจจะเป็นเทพธิดากลับชาติมาเกิดก็ได้

ต้องสืบประวัติของนางให้แน่ชัด และรั
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1946

    แต่เมื่อข่าวนี้แพร่ไปถึงแคว้นโยวหลาน พวกเขากลับตกตะลึงอย่างยิ่ง“ทางใต้เป็นสถานการณ์ที่กองกำลังต่าง ๆ เผชิญหน้ากันมาโดยตลอด ไม่มีใครยอมใคร เหตุใดตอนนี้ถึงรวมเป็นหนึ่งแล้ว?”ทุกคนต่างกังวลใจอย่างยิ่ง หากเป็นเช่นนี้จริง แสดงว่าผู้นำของกองทัพซินเยว่ผู้นี้มีความทะเยอทะยานสูง ในอนาคตอาจจะส่งผลกระทบต่อแคว้นโยวหลานของพวกเขาได้ ไม่แน่ว่าหลังจากรวมแผ่นดินทางใต้แล้ว ก็จะเปลี่ยนเป้าหมายไปยังแคว้นอื่น ๆ ทำให้ที่ราบแห่งความโกลาหลต้องเกิดความวุ่นวายปั่นป่วนหลังจากที่พูดคุยจอแจอยู่พักใหญ่ ก็พบว่าเป่ยหมิงโยวหลานที่อยู่หลังโต๊ะหนังสือกลับสงบนิ่งเป็นพิเศษ“ฝ่าบาท เหตุใดพระองค์จึงไม่ทรงกังวลเลยแม้แต่น้อยพ่ะย่ะค่ะ?”เป่ยหมิงโยวหลานทิ้งจดหมายลับลง “จะกังวลไปไย คนที่รวมแดนใต้เป็นหนึ่งคือคนรู้จักเก่า”ขุนนางที่อยู่ใกล้ที่สุดหยิบจดหมายลับขึ้นม เมื่ออ่านเสร็จก็รีบส่งให้คนอื่น ๆ ทุกคนต่างพากันตกตะลึงตาค้างอะไรนะ คนที่รวมแผ่นดินทางใต้เป็นหนึ่งเดียว เหตุใดจึงเป็นองค์หญิงน้อยกู้หว่านเยว่แห่งแคว้นตงโจวไปได้?เป็นคนรู้จักเก่าจริง ๆ “พวกเจ้าออกไปให้หมดเถอะ” เป่ยหมิงโยวหลานโบกมือเบา ๆ เหล่าขุนนางอาวุโสอยาก

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1945

    สีหน้าของกู้หวานเยว่ดูกระอักกระอ่วนไปชั่วขณะ เจ้าเด็กจ้านจ้านคนนี้ซูจิ่งสิงโอบกอดนางไว้ คางเกยเบา ๆ ที่หน้าผากของนาง “มีลูกคนเดียวก็เพียงพอแล้ว ข้าไม่อยากให้เจ้าต้องลำบากเกินไป”ครั้งก่อน ภาพเหตุการณ์ที่กู้หวานเยว่ต้องเผชิญกับความเป็นความตายตอนคลอดลูกนั้น เขายังคงรู้สึกหวาดผวามาจนถึงทุกวันนี้“เรื่องนี้ ค่อยว่ากันทีหลัง”ตอนนี้กู้หว่านเยว่ยังไม่ได้คิดให้ดี ๆ ว่าจะมีลูกสาวอีกคนหรือไม่ บางทีหลังจากเรื่องราวในตอนนี้คลี่คลายลงแล้ว นางอาจจะอยากมีอีกคนก็ได้ แต่ไม่ว่านางจะอยากมีหรือไม่ นั่นก็เป็นการตัดสินใจส่วนตัวของนาง และต้องให้นางเป็นคนตัดสินใจเอง“ยิ่งจัดการเรื่องตรงหน้าได้เร็วเท่าไร ก็จะยิ่งได้กลับไปทวีปเทียนเสวียนเร็วขึ้นเท่านั้น”กู้หว่านเยว่มองดูโต๊ะทรายจำลองศึก ทางใต้เหลือเพียงพรรคฟ้าดินที่ยังคงดื้อรั้นต่อต้านอยู่กองกำลังอื่น ๆ ที่ยอมจำนนก็ยอมจำนนไปแล้ว ส่วนที่ถูกกำจัดก็ถูกกำจัดไปแล้ว เหลือเพียงพรรคฟ้าดินที่ยังคงปักหลักอยู่ในค่ายของพวกเขา ไม่ยอมสวามิภักดิ์อย่างเด็ดขาดกู้หว่านเยว่ไม่คิดจะตามใจพวกเขา และไม่ใช้นโยบาย “โอบล้อมอย่างเป็นมิตร” แต่กลับนำทัพใหญ่เคลื่อนพลพร้อมปืนใหญ่

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1944

    ผู้นำรบสังเกตท่าทีของซูจิ่งสิง เมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้มีท่าทีหยิ่งผยอง ไม่ได้ดูแคลนหรือแสดงท่าทีรังเกียจพวกเขาที่มาสวามิภักดิ์ หรือแม้แต่แสดงท่าทีไม่พอใจออกมา ก็รู้สึกวางใจลงไปมาก หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาจึงแจ้งจุดประสงค์ที่มาโดยตรง “ไม่ปิดบังท่านเจ้าเมือง ข้ามาในครั้งนี้ก็เพื่อต้องการนำกองทัพพันธมิตรมาสวามิภักดิ์ต่อท่าน ไม่ทราบว่าท่านมีความเห็นเช่นใด?”“ยินดีต้อนรับอย่างยิ่ง”ซูจิ่งสิงก็ไม่ได้อ้อมค้อมเช่นกัน เขายิ้มแล้วกล่าวว่า “ได้ยินชื่อเสียงของกองทัพพันธมิตรมานานแล้ว หากกองทัพพันธมิตรยินดีที่จะสวามิภักดิ์ เพื่อร่วมกันทำการใหญ่ไปกับพวกเรา ข้าย่อมยินดีต้อนรับอยู่แล้ว”เขาโบกมือเล็กน้อย ฉินเซินก็ยื่นจดหมายฉบับหนึ่งมาทันที“นี่คือกฎหมายที่เมืองเจียงของพวกเราเพิ่งประกาศใช้ หากกองทัพพันธมิตรต้องการจะสวามิภักดิ์ ก็จะต้องปฏิบัติตามกฎหมายของพวกเรา”ฉินเซินส่งจดหมายให้พวกเขา ผู้นำรบรีบรับมาแล้วพิจารณาอย่างละเอียด แม้แต่จีอี๋และจางเวยก็ยื่นศีรษะเข้ามาแอบดู จางเวยอ่านหนังสือไม่ออก มีเพียงจีอี๋ที่พอจะอ่านเข้าใจ“ข้างบนเขียนว่าอะไร เหตุใดสีหน้าของผู้นำดูประหลาดใจเช่นนั้น?”“ไม่รู้สิ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1943

    กู้หว่านเยว่เริ่มสนใจขึ้นมา “ท่านรู้จักเขา แต่เขาไม่รู้จักท่าน? หรือว่า เขามีบุญคุณต่อท่านหรือ?”ขณะที่พูดคุยกัน ทั้งสองคนก็ได้ตามทหารออกไปข้างนอกแล้วซูจิ่งสิงดึงกู้หว่านเยว่พลิกตัวขึ้นบนหลังม้า ทั้งสองคนมุ่งหน้าไปยังประตูเมืองทิศตะวันตกด้วยกันระหว่างทาง ซูจิ่งสิงก็ได้ไขข้อสงสัยให้กู้หว่านเยว่“เจ้าเดาไม่ผิด ผู้นำกองทัพพันธมิตรมีบุญคุณต่อข้าโดยบังเอิญจริง ๆ”แท้จริงแล้ว ในตอนนั้นหลังจากที่ซูจิ่งสิงขับเฮลิคอปเตอร์มาถึงทางใต้ สถานที่แรกที่เขาไปถึงก็คือบริเวณใกล้เคียงกับค่ายของกองทัพพันธมิตร“ตอนนั้นกระสุนและเสบียงบนเครื่องบินหมดเกลี้ยงแล้ว ข้าอดอาหารมาหลายวัน โชคดีที่ได้พบกับสามีภรรยาคู่หนึ่งที่ให้เสบียงอาหารเล็กน้อยแก่ข้า แต่ผลคือ ตอนที่ข้านั่งกินอาหารอยู่ที่แผงลอยเล็ก ๆ ของพวกเขา พวกเขากลับเจอกับคนของพรรคฟ้าดินมาเก็บค่าเช่า คนพวกนั้นหลังจากเก็บค่าเช่าไปแล้ว ก็ยังไม่พอใจ คิดจะข่มเหงสตรีผู้นั้นอีก”ซูจิ่งสิงย่อมทนดูต่อไปไม่ไหว จึงได้ลงมือต่อสู้กับพวกเขา คนเหล่านั้นจะเป็นคู่ต่อสู้ของซูจิ่งสิงได้อย่างไร ในไม่ช้าก็ถูกเขาอัดจนถอยหนีไปแล้วเพื่อไม่ให้สามีภรรยาคู่นั้นต้องเดือดร้อน ซู

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1942

    “ก็คงทำได้เพียงเท่านี้” จริง ๆ แล้วในใจของจีอี๋ยังมีความคิดอื่นอยู่อีกอย่างหนึ่งทั้งสองคนเพิ่งจะหารือกันเสร็จสิ้น แต่เมื่อผู้นำกองทัพพันธมิตรออกมา กลับนำข่าวร้ายมาบอกพวกเขาผู้อาวุโสเหวินถึงกับจะให้กองทัพพันธมิตรของพวกเขาไปเป็นแนวหน้าบุกโจมตี!“บอกว่าหากทำสำเร็จจะแบ่งของที่ยึดมาได้ให้พวกเราหนึ่งในสิบส่วน และในอนาคตจะให้สิทธิ์ในการออกเสียงของกองทัพพันธมิตรของพวกเรามากขึ้น”ผู้นำรบถอนหายใจ คนของกองทัพพันธมิตรของพวกเขาเดิมทีก็มีไม่มาก พลังรบก็ไม่ได้แข็งแกร่ง จะไปสู้ได้อย่างไรกัน! เขาไม่ได้ต้องการของที่ยึดมาได้อะไรนั่น และยิ่งไม่ต้องการสิทธิ์ในการออกเสียงอะไรทั้งนั้น เขาเพียงแค่อยากจะพาพี่น้องในกองทัพพันธมิตรให้มีชีวิตอยู่อย่างสงบสุขปลอดภัยเท่านั้น“ตอนนี้จะทำอย่างไรดี ผู้นำท่านจะไปบุกจริง ๆ หรือ? ในมือของพวกเขามีดินปืนอยู่นะ หากเปิดฉากต่อสู้กันเมื่อไร พี่น้องของพวกเราทั้งหมดก็จะเป็นแค่โล่กำบัง จะถูกระเบิดจนไม่เหลือแม้แต่ซาก” จางเวยกล่าวอย่างร้อนใจกำลังรบหลักของกองทัพพันธมิตร โดยพื้นฐานแล้วก็คือเหล่าทหารที่เขาฝึกฝนมากับมือ เขาไม่อยากเห็นทุกคนต้องไปตายเปล่าผู้นำรบเอ่ยขึ้น “หากไม่เ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1941

    “แต่ว่า พวกคนจากชิงโจวที่ไปบุกเมืองเมื่อหลายวันก่อน ถูกถล่มยับจนไม่เหลือซากแล้ว พวกเราไปจะไหวจริง ๆ หรือ?”ที่ท้ายสุดของโต๊ะประชุม ชายหนุ่มคนหนึ่งเอ่ยปากขึ้นมาทันทีทันใดนั้น สายตาของทุกคนก็พลันจับจ้องไปที่เขาผู้นำของพรรคฟ้าดินขมวดคิ้ว เอ่ยขึ้นอย่างไม่พอใจ “ดูจากการแต่งกายของเจ้า คงจะเป็นคนของกองทัพพันธมิตรสินะ?คำพูดของเจ้าเมื่อครู่ เป็นเจตนาของผู้นำกองทัพพันธมิตรของพวกเจ้าหรือ?”ชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่ด้านหน้ารีบโบกมือปฏิเสธ “ไม่ ๆ ๆ ผู้อาวุโสเหวินท่านอย่าได้เข้าใจผิด นี่ไม่ใช่เจตนาของกองทัพพันธมิตรของพวกเรา”เขาหันกลับไปตวาดใส่ชายหนุ่มอย่างฉุนเฉียว “จีอี๋ หยุดพูดจาเหลวไหลได้แล้ว ที่นี่เจ้ามีสิทธิ์พูดด้วยหรือ? ให้เจ้ามานั่งฟัง ไม่ใช่ให้มาพูดจาพล่อย ๆ อย่าทำให้กองทัพพันธมิตรของเราเดือดร้อน!”“แต่ว่า...” จีอี๋ยังคิดจะพูดอะไรต่อ แต่ชายคนนั้นก็ตะโกนอย่างโมโห “เจ้ายังจะพูดอะไรอีก? ยังไม่รู้จักสำนึกผิดอีก รีบหุบปากเดี๋ยวนี้ ไม่ต้องอยู่ที่นี่แล้ว รีบออกไปเสีย”เขากลัวว่าจีอี๋จะพูดอะไรออกมาอีก จึงหันไปพยักหน้าพลางโค้งคำนับขอโทษผู้อาวุโสเหวิน “ผู้อาวุโสเหวิน ท่านอย่าได้ถือสาเลย เขาเป

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status