หลังจากนอนหลับพักผ่อนหลายชั่วโมง พรีมก็ตื่นขึ้นมาตระเตรียมอาหารมื้อเที่ยงให้เจ้าหนี้ช่างเรียกร้องของเธอ ในตอนที่เปิดประตูออกมาจากห้องนอน เธอเห็นว่าเขานั่งทำงานอยู่ เธอจึงไม่กวน พรีมเดินเลี่ยงเข้าห้องครัวไป แล้วลงมือทำกับข้าวมื้อกลางวันสำหรับเขา หญิงสาวทำข้าวกะเพราเนื้อคลุกข้าวรสจัดจ้านเมนูโปรดของเขา การได้อยู่ใกล้ชิดกันมาช่วงหนึ่ง ทำให้พรีมเรียนรู้ว่า เขาชอบหรือไม่ชอบอะไร เธอจึงค่อย ๆ ปรับตัว ทำทุกอย่างให้เขาพอใจ เพื่อความสงบสุขและสบายใจในการอยู่ร่วมกันภายในหนึ่งปี
“หอมจัง” ชิณณ์เข้ามายืนซ้อนหลังแม่ครัว เขากอดเอวคอดไว้หลวม ๆ แล้วชะโงกหน้าเข้าไปมองจานอาหารที่เธอกำลังจัดอยู่ เมื่อเห็นว่าเป็นเมนูโปรดของตน ชิณณ์จึงกดจมูกโด่งหอมแก้มนวลฟอดใหญ่ “น่ารักจริง ๆ”
พรีมเบี่ยงหน้าออกนิดหนึ่ง หญิงสาวหันมาขึงตาดุใส่เขา
“ไปนั่งรอที่เก้าอี้ค่ะ อีกนิดเดียวก็ได้กินแล้ว”
“ก่อนกินข้าว ขอกินออเดิร์ฟก่อนได้ไหมครับ” คนหื่นจัดว่าพลางขยับบดเบียดตัวตนแข็งขึงกับสะโพกอวบ
“ไม่ได้ค่ะ พรีมยังเหนื่อยอยู่” พรีมบอกโดยไม่สนใจคนหื่น เธอหยิบช้อนส้อมวางลงบนจานแล้วถือจานด้วยสองมือก่อนหันก
“ทำไมถึงทำเรื่องอันตรายแบบนั้นคะ รู้ไหมว่าการที่คุณชกมวยแบบไม่มีเซฟตี้มันอาจส่งผลเสียกับตัวคุณได้”“กลัวผัวหมดหล่อหรือครับ” ชิณณ์ถามยิ้ม ๆ แม้จะยิ้มยากนิดหนึ่งเพราะเจ็บแผลก็เถอะพรีมมองค้อนคนที่มั่นใจว่าตัวเองหล่อนักหนา“พรีมหมายถึงระบบประสาท ไหนจะตาอีก ดูซิ...แผลนี้เกือบถูกตา ดีนะคะ ตาไม่แตก ไม่เป็นไร” พรีมบ่นไปทำแผลไปจนเรียบร้อย เธอจึงยกกล่องยาไปเก็บแล้วเดินกลับมาหาเขาที่เตียง“คุณชิณณ์พักผ่อนนะคะ พรีมจะไปทำงาน”พรีมบอกคนที่นอนหงาย และลืมตามองเธออยู่บนเตียง เขาไม่ว่าอะไร แต่พอเธอจะลุกเพื่อไปทำงาน คนเจ็บก็ดึงมือเธอไว้ไม่ยอมปล่อย“พักผ่อนเยอะ ๆ นะคะ พรีมจะไปทำงานแล้ว ดูซินอกจากเป็นแผลแล้ว ก็ยังตัวร้อนอีก ทำไมคุณถึงตัวร้อนด้วยล่ะคะ”“สงสัยเมื่อคืนเผลอหลับในอ่างนานไปหน่อย” หลังจากชกมวยแบบหมัดต่อหมัดกับคนปากดีที่มาท้าพนัน แล้วเขาชนะ พอกลับมาคอนโด เขาก็แช่ตัวในน้ำอุ่นเพื่อผ่อนคลาย“คุณน่ะ ชอบนักล่ะอ่างอาบน้ำเนี่ย”“ชอบจริง ๆ แต่ชอบมากที่สุดตอนเวลามีคุณอยู่ในอ่างด้วย...วันนี้อยู่เป็นเพื่อนผมหน่อยนะครับ” ชิณณ์อ้อนเสียงแหบแห้ง
พอเดินผ่านประตูคาเฟ่เข้าไป พรีมมองหาคนที่เธอออกมาพบทันที ผู้หญิงคนนั้นบอกว่านั่งอยู่โต๊ะมุมขวาในสุดของร้าน พรีมมองเห็นเธอแล้ว ผู้หญิงคนที่นั่งอยู่เก้าอี้ตรงนั้นสวยเด่นกว่าใครในร้าน เธอสวมชุดเดรสเกาะอกสั้นและรัดรูปสีเหลืองมัสตาร์ดขับผิวขาวนวล ใบหน้าถูกแต่งแต้มจนเธอสวยสะดุดตาทว่าไม่มากไม่น้อยเกินไป ผมยาวปล่อยคลอเคลียแผ่นหลังเนียน ยิ่งมองก็ยิ่งพบว่าเธอเย้ายวนและมีเสน่ห์จริง ๆ“สวัสดีค่ะ คุณเอวา” พรีมทักทายเธอ และเอ่ยชื่อที่เธอแนะนำตัวในแชท เพื่อให้มั่นใจว่าทักไม่ผิดคน ผู้หญิงคนนั้นเงยหน้าขึ้นมามองพรีมที่สวมเสื้อยืดกางเกงขาสั้นธรรมดาตั้งแต่หัวจรดเท้า เธอยิ้มหยันก่อนเอ่ยทักทายอย่างไว้ตัว“สวัสดีค่ะ คุณพรีม เชิญนั่งสิคะ”พรีมนั่งลงตามคำเชื้อเชิญของเธอ พอก้นแตะเก้าอี้ พรีมยังไม่ทันได้พูดอะไร ผู้หญิงตรงหน้าก็เปิดฉากต่อว่าเธอด้วยถ้อยคำสุภาพแต่บาดลึกจนเจ็บไปทั้งหัวใจ“ชิณณ์กับฉันเป็นคู่หมั้นกัน เราสองคนมีแพลนจะแต่งงานกันปีหน้า”“ค่ะ” นอกจากจะรู้สึกอับอายที่ต้องกลายมาเป็นคนสร้างความร้าวฉานให้คู่รักที่หมั้นหมายกันแล้ว พรีมยังรู้สึกเจ็บแปลบตรงอกข้างซ้าย แม้จะเต
ชิณณ์ถอนจูบอย่างอ้อยอิ่ง เขาเบี่ยงหน้ามาจูบแก้มนุ่ม“วันนี้น่ารัก ไม่อยากไปทำงานแล้ว” คนอยากเกเรงานเลื่อนมือไปลูบบั้นท้ายอวบอัดแล้วขยำเบา ๆ“ไปได้แล้วค่ะ” พรีมว่าพลางขืนตัวออกจากวงแขนแกร่งชิณณ์ถอนหายใจแรง เขายอมปล่อยเธออย่างเสียไม่ได้ ตาคมเป็นประกายสบสายตาคู่สวย“คืนนี้ไม่ต้องใส่เสื้อผ้านอนนะ เวลาผมกลับมาจะได้ไม่ต้องเสียเวลาถอด”“ค่ะ” พรีมรับคำอย่างว่าง่าย เธอยิ้มหวานให้เขา แล้วขยับไปรุนหลังคนที่มัวแต่โอ้เอ้ให้เดินออกไปได้แล้ว แต่ชิณณ์ขืนตัวไว้ เขาหันกลับมาก้มลงหอมแก้มเนียนฟอดใหญ่อีกครั้ง“แล้วเจอกันนะครับทูนหัว” ชิณณ์บอกอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะเดินออกจากห้องไปพรีมเดินตามเขาออกมาในตอนที่ประตูห้องปิดลงพอดี หญิงสาวถอนหายใจอย่างคนหนักอึ้งในอก พรีมเดินเข้าไปในห้องครัวอีกครั้ง เธอทำกับข้าวไว้ให้เขา เผื่อว่าเขากลับมาตอนดึก ๆ แล้วจะหิวหลังจากเก็บกวาดทำความสะอาดห้องครัวเรียบร้อยแล้ว พรีมเดินกลับไปที่ห้องนอน เธอค้นเอาโฉนดและเอกสารที่เก็บไว้ในตู้ออกมาวางไว้บนโต๊ะข้างหัวเตียง หญิงสาวเขียนโน้ตสั้น ๆ บนกระดาษแผ่นเล็ก แปะไว้บนซองเอกสารว่า
เสียงเปิดและปิดประตูห้องทำให้คนที่นอนรออยู่บนเตียงกว้างสะดุ้ง ช่วงเวลาที่รอให้เขาเดินมาขึ้นเตียง ทำให้หัวใจคนรอเต้นแรงขึ้นเรื่อย ๆ กระทั่งรับรู้ได้ว่าเขานั่งลงบนเตียง ใจสาวยิ่งเต้นกระหน่ำระรัว พอเขาเอนกายนอนซ้อนหลังแล้วดึงเธอไปกอดแนบอกกว้าง เธอก็กำผ้าห่มที่ห่มคลุมไว้แค่อกแน่นเธอยินยอมพร้อมใจ เธอจะไม่โวยวาย จะไม่ขัดขืน คนเป็นแฟนกัน...เขาก็ทำแบบนี้ทั้งนั้นแหละแต้มรักย้ำบอกตัวเองในใจเป็นครั้งที่ร้อยแม้จะผ่านการไตร่ตรองมาราวสองสัปดาห์ก่อนตัดสินใจยินยอม ทว่าพอถึงเวลาเอาจริง แต้มรักกลับตัวสั่นและไม่แน่ใจเอาเสียเลย แม้ก่อนหน้านี้เธอจะดื่มแอลกอฮอล์ย้อมใจพอประมาณ แต่ดูเหมือนว่ามันไม่ช่วยอะไรเลย เธอยังประหม่าอยู่ดีนี่คือการมีเซ็กซ์ครั้งแรกของเธอ เธอเลือกให้ครั้งแรกกับคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟน เธอกับเขาคบกันมาหกเดือนแล้ว ที่ผ่านมามีเพียงแค่จับมือ กอด หอมแก้ม มากสุดก็แค่จุ๊บปากผิวเผิน แต่วันนี้เขาอยากได้มากกว่านั้น เขาอยากได้ตัวเธอเป็นของขวัญวันเกิดสำหรับเขาวันนี้เป็นวันเกิดครบยี่สิบแปดปีของเขา เขาจัดปาร์ตี้ฉลองที่คอนโด งานนี้มีกลุ่มเพื่อนสนิทของเขาและเธอมาร่วมฉลองด้วยกัน หลังงานปาร์ตี้จบลง
“พี่ธนา พะ...พอก่อนได้ไหมคะ ตะ...แต้ม...อื๊อ !” แต้มรักครางเสียงสั่น เธอบิดส่ายบั้นท้ายหนีปากร้อนผะผ่าว แต่ยิ่งหนี เขาก็ยิ่งดูดดื่มกับสัดส่วนอ่อนไหวของเธอ และพอเธอบิดส่ายดิ้นไม่หยุด เขาก็จับหัวเข่าสองข้างของเธอแยกกว้างแล้วกดลงกับที่นอน เปิดเปลือยเนื้อนวลสาวชุ่มฉ่ำให้เขาได้สำรวจด้วยปากและลิ้นทุกซอกมุมเสียว...เธอรู้สึกถึงแต่ความเสียว เขาจัดการเธออย่างดุดันช่ำชอง เขากระตุ้นปลุกเร้าอารมณ์สาวให้หลงระเริงไปกับความเสียดเสียว เสียงดูดดึงและปาดเลียดังหยาบโลน กระตุ้นให้เธอเสียวสุดจนพุ่งทะยานไปสู่ปลายทางสุขสมแต้มรักหวีดร้องพร้อมกับกระดกบั้นท้ายขึ้นเหนือที่นอน สัดส่วนความสาวถูกปาดเลียอย่างบ้าคลั่ง น้ำสวาทที่ซ่านกระเซ็นออกมาคราแรกเปรอะเปื้อนใบหน้าที่ซุกซบอยู่กลางหว่างขา ส่วนที่ไหลถะถั่งตามออกมาถูกเขาดูดกลืนลงท้องจนหมดสิ้นแต้มรักอ่อนเปลี้ยไปทั้งตัว เธอยังคงหอบหายใจแรงอยู่ในตอนที่ร่างสูงใหญ่ขยับขึ้นทาบทับตัวเธอไว้อีกครั้ง คราวนี้เขาใช้หัวเข่าแทรกกลางหว่างขา แยกสองขาเรียวออกกว้าง แล้วนาบความแข็งแกร่งร้อนผะผ่าวขยับเสียดสีกลางกลีบเนื้อชุ่มฉ่ำ“อื๊อ ! พี่ธนา...แต้มขอเวลาหายใจอีกนิดนะคะ” แต้มรักบอกเสี
...บนเตียงนี้มีแค่เธอกับเขา !เมื่อแต้มรักยกแขนขึ้นโอบกอด กระดกบั้นท้ายรับลำกายแกร่งด้วยความอยากกระสัน เขาจึงกอดรัดร่างนุ่มเต็มอก ขยับบั้นเอวเร็วขึ้นเรื่อย ๆ สอดใส่เต็มแรง กระแทกจนคนใต้ร่างแทบจมไปกับที่นอนแม้รู้ว่านี่เป็นครั้งแรกของเธอ เขาควรใจเย็น แต่เพราะเธอคับแน่นเร้าใจ ทั้งยังบีบรัดเขาไปทั้งลำ เขาจึงโยนความอ่อนโยนที่ตั้งใจไว้ในตอนแรกทิ้งไป แล้วกระหน่ำแก่นกายโถมถั่งเข้าหา ฉุดกระชากเธอให้กระโจนสู่ห้วงกามเร่าร้อนอย่างดุดัน ทั้งกระซิบสั่งเธอว่า“ครางชื่อผม” เขาบอกแล้วกระแทกตัวตนเต็มแรง“อ๊ะ !” แต้มรักหลุดคราง เธอกัดฟันแน่น ส่ายหน้าไปมา เธอไม่ยอมเรียกเขาตามที่เขาต้องการ“ฮันเตอร์...เรียก !” เขาสั่งเสียงเข้มดุเอาแต่ใจ ทั้งยังซอยบั้นเอวกระหน่ำสอดใส่ลำกายในร่องเนื้ออย่างไร้ความปรานี พอเธอไม่ยอมเรียก เขาก็บดปากจูบดุดันราวกับต้องการลงโทษแต้มรักโยกคลอนไปตามแรงโจนจ้วง อกอวบเสียดสีไปกับแผ่นอกกว้าง ปากอิ่มถูกบดจูบแทบไม่ว่างเว้น โพรงปากนุ่มถูกเขากวาดลิ้นสำรวจจนทั่ว ร่างกายถูกเขาลูบไล้สัมผัสทุกส่วน ร่องรักสาวถูกกระหน่ำสอดใส่ไม่เว้นพัก บทรักดุดันเร่าร้อนทำให้เธอพ่ายแพ้ แต้มรักปล่อยกายปล่อยใจ ยอม
“ครับ” เจ้าของชื่อขานรับยิ้ม ๆ เขาลุกขึ้นนั่งทั้งที่ไม่มีเสื้อผ้าติดตัวสักชิ้น และเขาก็ไม่สนใจที่จะดึงผ้าห่มหรือหาอะไรมาปิดบังเรือนกาย คนที่จ้องเขาอยู่ต้องเป็นฝ่ายเบือนหน้าหนีเสียเอง“ออกไป” แต้มรักบอกเสียงสั่นโดยไม่หันไปมองหน้าเขา นี่เป็นเช้าที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตเธอ เมื่อต้องตื่นมาพบว่า เธอมีอะไรกับเพื่อนของแฟน และที่สำคัญ เขาเป็นบอสของเธอด้วย“ไม่เอาน่าทูนหัว” พุฒขยับตัวอย่างรวดเร็ว เขากระชากผ้าห่มออกจากมือหญิงสาว แล้วคว้าเอาเธอมานั่งบนตัก กักกอดเธอเอาไว้แน่นหนา“อ๊ะ ! ปล่อยนะ !” แต้มรักตกใจที่ถูกเขาดึงไปกอด เธออยู่ในท่านั่งคร่อมตักน่าหวาดเสียว เนื้อตัวเปลือยเปล่าเสียดสีสัมผัสกันทำให้เธอขนลุกซู่“ชู่ว์ ! อย่าเสียงดังสิครับ เดี๋ยวแฟนแต้มก็ได้ยินหรอก มันนอนอยู่ที่โซฟานอกห้องนี่เองนะครับ” พุฒกระซิบบอกเสียงแตกพร่า เนื้อตัวนุ่มเนียนกับไออุ่นจากเรือนกายสาวทำให้เขาอยากทำรักกับเธออีกแล้ว และเขาไม่ได้แค่คิด ชายหนุ่มสอดนิ้วซุกกลางหว่างขาขาว เขาใช้นิ้วกลางบี้คลึงติ่งเนื้อเบา ๆ “คุณพุฒ ! ยะ...อย่า” แต้มรักจับข้อมือเขาไว้แน่นด้วยสองมือ เธอเงยหน้ามองสบตาเขาด้วยสายตาอ้อนวอน เธอไม่อยากทำแบบนั้นอ
“แต้ม” เสียงเรียกของพรีมทำให้แต้มรักสะดุ้งและหลุดจากภวังค์ หญิงสาวรีบลุกขึ้น สูดลมหายใจลึก แล้วเปิดประตูออกไปหา“แต้ม...แกทำอะไรอยู่ บอสเรียกประชุมฝ่ายก่อนเริ่มงาน”“เรียกประชุมเช้าเหรอ”“อืม...แกเสร็จยังเนี่ย”“เสร็จแล้ว ๆ”แต้มรักพูดพลางหันไปเปิดก๊อกน้ำล้างมือ...มือที่เย็นเฉียบ เธอหันไปดึงกระดาษเช็ดมือออกมาเช็ดด้วยมือที่สั่นน้อย ๆ“เสร็จแล้วก็ไปสิ เร็ว”พรีมจับข้อมือเพื่อนพาเดินเร็วออกมาจากห้องน้ำ โดยเดินตรงไปยังห้องประชุมใหญ่เลย คนที่ก้าวขาเดินตามหลังเพื่อนไปเม้มปากแน่นตลอดทางเดิน หัวใจดวงน้อยเต้นแรงขึ้นเรื่อย ๆเมื่อพรีมผลักประตูห้องประชุมเปิดออก แต้มรักก็เอาแต่ก้มหน้า เธอเดินตามเพื่อนไปนั่งลงที่เก้าอี้ซึ่งตั้งอยู่เกือบริมสุด อยู่ทางซ้ายมือของหัวโต๊ะตัวยูแต้มรักได้ยินเสียงเพื่อนพนักงานคุยกันเบา ๆ อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่ทุกคนจะเงียบเสียงลง เธอพอเดาได้โดยที่ไม่ต้องเงยหน้าขึ้นมามองว่า ที่ทุกคนเงียบเพราะบอสเดินเข้ามาในห้องประชุมแล้ว“สวัสดีครับ” เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยทักทายตามปกติ แต่หัวใจของคนที่นั่งก้มหน้าอยู่เริ่มเต้นไม่เป็นปกติพรีมสังเกตเห็นเพื่อนเอาแต่นั่งก้มหน้า ทั้งยังมีเหงื่อซึมข้า
ชิณณ์ถอนจูบอย่างอ้อยอิ่ง เขาเบี่ยงหน้ามาจูบแก้มนุ่ม“วันนี้น่ารัก ไม่อยากไปทำงานแล้ว” คนอยากเกเรงานเลื่อนมือไปลูบบั้นท้ายอวบอัดแล้วขยำเบา ๆ“ไปได้แล้วค่ะ” พรีมว่าพลางขืนตัวออกจากวงแขนแกร่งชิณณ์ถอนหายใจแรง เขายอมปล่อยเธออย่างเสียไม่ได้ ตาคมเป็นประกายสบสายตาคู่สวย“คืนนี้ไม่ต้องใส่เสื้อผ้านอนนะ เวลาผมกลับมาจะได้ไม่ต้องเสียเวลาถอด”“ค่ะ” พรีมรับคำอย่างว่าง่าย เธอยิ้มหวานให้เขา แล้วขยับไปรุนหลังคนที่มัวแต่โอ้เอ้ให้เดินออกไปได้แล้ว แต่ชิณณ์ขืนตัวไว้ เขาหันกลับมาก้มลงหอมแก้มเนียนฟอดใหญ่อีกครั้ง“แล้วเจอกันนะครับทูนหัว” ชิณณ์บอกอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะเดินออกจากห้องไปพรีมเดินตามเขาออกมาในตอนที่ประตูห้องปิดลงพอดี หญิงสาวถอนหายใจอย่างคนหนักอึ้งในอก พรีมเดินเข้าไปในห้องครัวอีกครั้ง เธอทำกับข้าวไว้ให้เขา เผื่อว่าเขากลับมาตอนดึก ๆ แล้วจะหิวหลังจากเก็บกวาดทำความสะอาดห้องครัวเรียบร้อยแล้ว พรีมเดินกลับไปที่ห้องนอน เธอค้นเอาโฉนดและเอกสารที่เก็บไว้ในตู้ออกมาวางไว้บนโต๊ะข้างหัวเตียง หญิงสาวเขียนโน้ตสั้น ๆ บนกระดาษแผ่นเล็ก แปะไว้บนซองเอกสารว่า
พอเดินผ่านประตูคาเฟ่เข้าไป พรีมมองหาคนที่เธอออกมาพบทันที ผู้หญิงคนนั้นบอกว่านั่งอยู่โต๊ะมุมขวาในสุดของร้าน พรีมมองเห็นเธอแล้ว ผู้หญิงคนที่นั่งอยู่เก้าอี้ตรงนั้นสวยเด่นกว่าใครในร้าน เธอสวมชุดเดรสเกาะอกสั้นและรัดรูปสีเหลืองมัสตาร์ดขับผิวขาวนวล ใบหน้าถูกแต่งแต้มจนเธอสวยสะดุดตาทว่าไม่มากไม่น้อยเกินไป ผมยาวปล่อยคลอเคลียแผ่นหลังเนียน ยิ่งมองก็ยิ่งพบว่าเธอเย้ายวนและมีเสน่ห์จริง ๆ“สวัสดีค่ะ คุณเอวา” พรีมทักทายเธอ และเอ่ยชื่อที่เธอแนะนำตัวในแชท เพื่อให้มั่นใจว่าทักไม่ผิดคน ผู้หญิงคนนั้นเงยหน้าขึ้นมามองพรีมที่สวมเสื้อยืดกางเกงขาสั้นธรรมดาตั้งแต่หัวจรดเท้า เธอยิ้มหยันก่อนเอ่ยทักทายอย่างไว้ตัว“สวัสดีค่ะ คุณพรีม เชิญนั่งสิคะ”พรีมนั่งลงตามคำเชื้อเชิญของเธอ พอก้นแตะเก้าอี้ พรีมยังไม่ทันได้พูดอะไร ผู้หญิงตรงหน้าก็เปิดฉากต่อว่าเธอด้วยถ้อยคำสุภาพแต่บาดลึกจนเจ็บไปทั้งหัวใจ“ชิณณ์กับฉันเป็นคู่หมั้นกัน เราสองคนมีแพลนจะแต่งงานกันปีหน้า”“ค่ะ” นอกจากจะรู้สึกอับอายที่ต้องกลายมาเป็นคนสร้างความร้าวฉานให้คู่รักที่หมั้นหมายกันแล้ว พรีมยังรู้สึกเจ็บแปลบตรงอกข้างซ้าย แม้จะเต
“ทำไมถึงทำเรื่องอันตรายแบบนั้นคะ รู้ไหมว่าการที่คุณชกมวยแบบไม่มีเซฟตี้มันอาจส่งผลเสียกับตัวคุณได้”“กลัวผัวหมดหล่อหรือครับ” ชิณณ์ถามยิ้ม ๆ แม้จะยิ้มยากนิดหนึ่งเพราะเจ็บแผลก็เถอะพรีมมองค้อนคนที่มั่นใจว่าตัวเองหล่อนักหนา“พรีมหมายถึงระบบประสาท ไหนจะตาอีก ดูซิ...แผลนี้เกือบถูกตา ดีนะคะ ตาไม่แตก ไม่เป็นไร” พรีมบ่นไปทำแผลไปจนเรียบร้อย เธอจึงยกกล่องยาไปเก็บแล้วเดินกลับมาหาเขาที่เตียง“คุณชิณณ์พักผ่อนนะคะ พรีมจะไปทำงาน”พรีมบอกคนที่นอนหงาย และลืมตามองเธออยู่บนเตียง เขาไม่ว่าอะไร แต่พอเธอจะลุกเพื่อไปทำงาน คนเจ็บก็ดึงมือเธอไว้ไม่ยอมปล่อย“พักผ่อนเยอะ ๆ นะคะ พรีมจะไปทำงานแล้ว ดูซินอกจากเป็นแผลแล้ว ก็ยังตัวร้อนอีก ทำไมคุณถึงตัวร้อนด้วยล่ะคะ”“สงสัยเมื่อคืนเผลอหลับในอ่างนานไปหน่อย” หลังจากชกมวยแบบหมัดต่อหมัดกับคนปากดีที่มาท้าพนัน แล้วเขาชนะ พอกลับมาคอนโด เขาก็แช่ตัวในน้ำอุ่นเพื่อผ่อนคลาย“คุณน่ะ ชอบนักล่ะอ่างอาบน้ำเนี่ย”“ชอบจริง ๆ แต่ชอบมากที่สุดตอนเวลามีคุณอยู่ในอ่างด้วย...วันนี้อยู่เป็นเพื่อนผมหน่อยนะครับ” ชิณณ์อ้อนเสียงแหบแห้ง
หลังจากนอนหลับพักผ่อนหลายชั่วโมง พรีมก็ตื่นขึ้นมาตระเตรียมอาหารมื้อเที่ยงให้เจ้าหนี้ช่างเรียกร้องของเธอ ในตอนที่เปิดประตูออกมาจากห้องนอน เธอเห็นว่าเขานั่งทำงานอยู่ เธอจึงไม่กวน พรีมเดินเลี่ยงเข้าห้องครัวไป แล้วลงมือทำกับข้าวมื้อกลางวันสำหรับเขา หญิงสาวทำข้าวกะเพราเนื้อคลุกข้าวรสจัดจ้านเมนูโปรดของเขา การได้อยู่ใกล้ชิดกันมาช่วงหนึ่ง ทำให้พรีมเรียนรู้ว่า เขาชอบหรือไม่ชอบอะไร เธอจึงค่อย ๆ ปรับตัว ทำทุกอย่างให้เขาพอใจ เพื่อความสงบสุขและสบายใจในการอยู่ร่วมกันภายในหนึ่งปี“หอมจัง” ชิณณ์เข้ามายืนซ้อนหลังแม่ครัว เขากอดเอวคอดไว้หลวม ๆ แล้วชะโงกหน้าเข้าไปมองจานอาหารที่เธอกำลังจัดอยู่ เมื่อเห็นว่าเป็นเมนูโปรดของตน ชิณณ์จึงกดจมูกโด่งหอมแก้มนวลฟอดใหญ่ “น่ารักจริง ๆ”พรีมเบี่ยงหน้าออกนิดหนึ่ง หญิงสาวหันมาขึงตาดุใส่เขา“ไปนั่งรอที่เก้าอี้ค่ะ อีกนิดเดียวก็ได้กินแล้ว”“ก่อนกินข้าว ขอกินออเดิร์ฟก่อนได้ไหมครับ” คนหื่นจัดว่าพลางขยับบดเบียดตัวตนแข็งขึงกับสะโพกอวบ“ไม่ได้ค่ะ พรีมยังเหนื่อยอยู่” พรีมบอกโดยไม่สนใจคนหื่น เธอหยิบช้อนส้อมวางลงบนจานแล้วถือจานด้วยสองมือก่อนหันก
“อ่า...พรีม...ผมจะเสร็จแล้ว เร็วอีก ! แรงอีก !” ชิณณ์สะบัดมือตีบั้นท้ายอวบ แล้วรวบจับเอวคอดไว้ในสองมือ เขารองรับแรงขย่มจากเธอด้วยความเต็มใจ และในที่สุดเขาก็ปลดปล่อยน้ำแตกซ่านสมใจคนอยากเอาคืน พอเขาถึงเธอก็กระเด้งบั้นท้ายขย่มระรัวพาตัวเองตามเขามาติด ๆ ต่างคนต่างกอดเกี่ยวกันไว้เต็มอ้อมแขน พรีมเงยหน้าขึ้นและเขาก็ประกบปากจูบอย่างรู้ใจพอเขาถอนจูบออกไป พรีมก็ถอนหายใจบางเบา หญิงสาวกอดลำคอแกร่งไว้หลวม ๆ เธอแนบแก้มกับอกกว้าง สัดส่วนชายหญิงยังคงสอดประสานกันอยู่ ครู่เดียวพรีมรับรู้ได้ว่าเขาเติบกล้าขึ้นอีกครั้ง เขาใหญ่โตและเต็มแน่นกลางหว่างขา แถมยังกระตุกในตัวเธอด้วย“เมื่อกี้คุณขย่มผม คราวนี้ผมขอขย่มคืนนะครับ”ชิณณ์จับร่างสาวกดลงบนเตียง แล้วตามไปทาบทับ เขากดสะโพกสลักลำกายลึกในร่องสาว โหนกเนื้อชายหญิงแนบสนิท ใบหน้าหล่อเหลาชะโงกอยู่เหนือใบหน้าสาว เขายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์“คุณชิณณ์ !” ใจดวงน้อยสั่นหวามไหว ความเสียวแปลบปลาบทิ่มแทงไปทั้งตัว โดยเฉพาะกลางร่องสาว มันวูบวาบเสียวสยิวจนกายสาวสั่นสะท้าน“คืนนี้คุณคงต้องเอาคืนผมทั้งคืนแล้วล่ะ ทูนหัว” ชิณณ์ยิ้มมุมปาก เขาจับข้
“คุณชิณณ์ !” พรีมหวีดร้องเรียกชื่อเขาสุดเสียง กายสาวสะท้านเฮือก ใบหน้าสาวแหงนเงยจนคางเชิดสูง เธอจิกเล็บลงบนบ่ากว้าง แผ่นหลังแอ่นโค้งเหนือที่นอน กระดกบั้นท้ายแอ่นค้าง สายน้ำซ่านเสียวแตกกระจายอย่างรุนแรงชิณณ์ดูดเต้านมอวบสุดแรงแล้วปล่อยจนเกิดเสียงดัง เขาขยับตัวลุกขึ้นยืนบนพื้นที่ปลายเตียง มือแข็งแรงจับใต้ข้อพับขาขาวยกขึ้น จนบั้นท้ายอวบอัดลอยเหนือที่นอน เขาดึงสองขาขึ้นพาดบ่าแกร่งไว้ จับประคองบั้นท้ายเธอไว้เต็มสองมือ ตาคมหลุบมองหยาดน้ำที่แตกซ่านจนเปียกเปื้อนต้นขาด้านใน และไหลย้อยอาบบั้นท้ายอวบ ชิณณ์แลบลิ้นเลียปาก เขาเหลือบตามองใบหน้าบิดเบ้เหยเกของพรีมเพียงแวบเดียว ก่อนจะซุกใบหน้าลงกลางกลีบเนื้อนวล แล้วลงลิ้นปาดเลียเก็บกลืนหยาดน้ำเสียวสวาท เขาเกลือกกลิ้งใบหน้าบนผืนเนื้อนุ่มชุ่มฉ่ำอย่างหื่นกระหายพรีมหลับตาแน่น หญิงสาวส่ายหน้าไปมาจนเส้นผมกระจายเต็มที่นอน เธอหวีดร้องครวญครางไม่หยุด กายสาวบิดเร่า ทั้งพยายามยามส่ายสะโพกหนีปากและลิ้นที่จุ่มจ้วงดูดเม้มเนื้อนวลอย่างไร้ความปรานี แต่พรีมก็ไม่อาจหลีกหนีคนเอาแต่ใจได้ เขาลงลิ้นจนเธอแตกกระจายซ้ำ ๆ อีกหลายครั้ง พรีมปลดปล่อยน้ำหวานซ่านเสี
ชิณณ์ผละออกไปยืนปลายเตียง พรีมมองตามเขาไม่วางตาชิณณ์จับจ้องสีหน้าและแววตาเธอ ขณะที่เริ่มแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตช้า ๆ จนมันหลุดออกทุกเม็ด เขาดึงชายเสื้อออกจากขอบกางเกง เขาถอดเสื้อแล้วปล่อยมันร่วงลงพื้นอย่างใจเย็น มือเรียวแบบผู้ชายเลื่อนลงไปปลดเข็มขัด แกะกระดุมกางเกง แล้วรูดซิปลง เขารั้งขอบกางเกงลงให้มันค้างคาอยู่แค่สะโพก ชิณณ์ก้าวเข้าไปยืนชิดปลายเตียง เขาใช้ท่อนขาแข็งแรงดันหัวเข่าขาวออก แล้วขยับไปยืนแทรกกลางหว่างขาขาว ชายหนุ่มโน้มตัวลงวางสองมือเหนือศีรษะเธอ ร่างสูงคร่อมแม่สาวเจ้าเสน่ห์ที่จ้องเขาไม่วางตา“ผมถอดแล้ว คุณถอดสิ” ชิณณ์ยิ้มเจ้าเล่ห์“คุณยังถอดไม่หมด” พรีมเถียงอย่างไม่ยอมแพ้“แน่ใจว่าอยากให้ผมถอดหมด” ชิณณ์ถามยิ้ม ๆ“ก็ถอดสิคะ” พรีมท้าทาย เธอจ้องตาเขาไม่เลี่ยงหลบชิณณ์ยิ้มร้ายกาจหมายมาด ได้...เธออยากท้าทายเขานักใช่ไหม มาดูกันว่าคืนนี้ใครจะเป็นฝ่ายสยบยอมร่างสูงลุกขึ้นยืนอีกครั้ง แต่เขาไม่ยอมขยับออกห่าง ชิณณ์ยืนอยู่กลางหว่างขาของหญิงสาว ขณะที่เขาสอดนิ้วโป้งสองข้างลงในขอบกางเกงแล้วดันมันลงพร้อมกับกางเกงชั้นในช้า ๆ จนผ่านสะโพกลงไป หล
“ไปรอผมในห้อง” ชิณณ์บอกคนที่เกาะแขนเขาไม่ห่าง“พรีมไปกับคุณไม่ได้หรือคะ” พรีมเงยหน้ามองเขาด้วยสายตาออดอ้อนอย่างลืมตัว ก็อยู่ใกล้เขาเธออุ่นใจที่สุด เธอจึงไม่อยากไปรอในห้องคนเดียว“ผมจะไปคุยกับแขกวีไอพี”“พรีมจะนั่งรอเงียบ ๆ จะไม่รบกวนคุณ คุณจะคุยก็คุยไป” พรีมดื้อดึง และไม่ยอมปล่อยแขนแกร่ง“แน่ใจนะ” ชิณณ์หลุบตามองสบตาเธอพรีมรีบพยักหน้าเร็ว ๆ พอเขาไม่ว่าอะไรและเริ่มออกเดินอีกครั้ง เธอก็รีบก้าวเดินตาม กระทั่งเขาพาเธอเดินมาใกล้ถึงห้องวีไอพี ก็มีผู้หญิงในชุดสุดแสนเย้ายวนสองคนเดินเข้ามาหา“คุณชิณณ์ขา คืนนี้ให้พวกเราไปรอที่ห้องไหนดีคะ” สาวนางหนึ่งถามพร้อมกับส่งสายตาหวานหยาดเยิ้มให้เขาพรีมขมวดคิ้วมองดูสองสาวแวบหนึ่ง ก่อนจะเงยหน้ามองคนที่ยืนข้างเธอ เขามองสองสาวด้วยสายตาเรียบเฉย และไม่ได้พูดอะไรออกมา ครู่เดียวลูกน้องของเขาก็รีบมากันสองสาวนั้นออกไป แม้ว่าพวกเธอจะไม่ค่อยเต็มใจที่จะถอยออกไปเท่าไร แต่ก็ไม่กล้าขัดขืน“พรีมไปรอที่ห้องก็ได้ค่ะ” พรีมปล่อยมือจากต้นแขนแกร่ง เธอขยับออกห่างเขาเล็กน้อยชิณณ์เลิกคิวเข้มมองคนที่ถอยห่างเขาไปด้วย
พรีมปิดกั้นการติดต่อกับคุณลุงคุณป้า ไม่รับสาย ไม่โทรหา และไม่สนใจว่าคนพวกนั้นจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร บุญคุณที่เลี้ยงเธอมา เธอถือว่าเธอชดเชยให้ด้วยเงินที่ส่งให้ทุกเดือนก่อนหน้านี้ และอิสรภาพของเธออีกหนึ่งปีนับจากนี้ที่เธอใช้มันแลกกับหนี้ก้อนโตที่พวกเขาสร้างไว้ เธออยู่ภายใต้คำว่าบุญคุณมานานแล้ว หลังจากหมดพันธสัญญาการเป็นผู้หญิงของชิณณ์ เธอจะตั้งใจทำงานเก็บเงิน เพื่อสร้างบ้านบนที่ดินผืนนั้น เธอจะกลับไปใช้ชีวิตเรียบง่ายที่นั่น “มีอะไรกันหรือคะ” พรีมถามแล้วขมวดคิ้วเรียวด้วยความสงสัย ก็พอเธอเดินออกจากลิฟต์มา คนของชิณณ์ที่ปกติจะเฝ้าอยู่หน้าห้องแค่สองคน แต่วันนี้กลับมีถึงสี่คน แล้วแถมทั้งสี่คนก็ยังมีสีหน้าเคร่งเครียดอีกด้วยทั้งหมดหันมามองเธอพร้อมกัน พอเห็นหน้าเธอ สีหน้าของพวกเขาก็ดีขึ้นทันใด พวกเขาโค้งคำนับให้เธอเล็กน้อย ก่อนที่คนหนึ่งจะบอกเล่าถึงสาเหตุที่ทำให้พวกเขามีสีหน้ากังวลใจ...พรีมยืนฟังคนของชิณณ์เล่าสถานการณ์ในห้องอยู่ครู่หนึ่ง พอรู้และรับทราบถึงอารมณ์คนในห้องตอนนี้ หญิงสาวก็ถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่“พี่สองคนลงไปรอ