Share

บทที่ 19 กั๋วกงปีศาจ

last update Last Updated: 2025-06-26 12:00:26

"ท่านเข้ามาได้ยังไง ออกไปเลยนะเจ้าคะ" 

เมิ่งเหยียนซินถอยร่นไปเรื่อย ๆ กระทั่งแผ่นหลังชิดกำแพง บุรุษตรงหน้ายามนี้ช่างดูน่ากลัวเกินไปหน่อยแล้ว เขาถือวิสาสะใดบุกเข้าเรือนของสตรียามวิกาล 

"ข้าบอกว่า ต้องการถามเจ้าเรื่องหนึ่งก็เพียงเท่านั้น" 

เมิ่งเหยียนซินควบคุมจังหวะหายใจของตน พยายามไม่ลนลานหรือแตกตื่น ทว่าลมหายใจของนางก็ยังติดขัด "...เรื่องใดเจ้าคะ ไยท่านไม่เข้าทางหน้าเรือนดี ๆ เช่นนั้นไว้ฟ้าสว่างค่อยคุยกัน" 

เมิ่งเหยียนซินก้าวเท้าหมายออกห่างจากเขา ทว่ามือแกร่งกลับคว้าหมับไปยังข้อมือของนางเสียก่อน บุรุษร่างสูงโน้มลงกระซิบชิดใบหูเล็ก 

"คุณหนูรอง ข้าเคลือบแคลงใจกับท่าทีของเจ้ามานานแล้ว ไยจึงสู่รู้เรื่องข้าไปเสียทุกเรื่อง หรือแท้จริง เป็นเจ้าที่อยากแต่งงานกับข้า เจ้าก็รู้ว่าข้าอยากถอนหมั้นกับพี่สาวเจ้า หรือที่ใต้เท้าเมิ่งรับปากง่ายดายปานนั้นล้วนเป็นแผนการของเจ้า เจ้าอย่าคิดว่าข้าไม่รู้เดิมทีคือเจ้าที่เป็นคู่หมายของข้า ใต้เท้าเมิ่งเปลี่ยนตัวคู่หมั้นเพราะเจ้าเกิดบ้าใบ้กะทันหัน นั่นเพราะเจ้าต้องการปั่นหัวข้าเล่นหรือ" 

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ทะลุมิติมาเป็นคุณหนูตัวประกอบพ่วงระบบหลีกหนีกั๋วกงตัวร้าย   บทที่ 21 บททดสอบแสนวิปริต (1)

    เสียงโครมครามดังอยู่ภายในห้องคุณหนูรองเมิ่ง เลี่ยงหรงและโจวฉีไม่มีเวลาให้คิดหน้าคิดหลังแล้ว พวกเขาจึงช่วยกันพังประตูเข้าไปปัง!เมิ่งเหยียนซินผงะ มืออีกด้านก็ผลักใบหน้าหล่อเหลาออกห่างจากตน ทั้งยังต้องเบี่ยงหลบจมูกโด่งเป็นสันจ้าละหวั่น หนึ่งบุรุษหนึ่งสตรีดึงดันประหนึ่งเกิดสงครามขนาดย่อมเสียจนเหงื่อโทรมกายด้วยกันทั้งคู่"เสียงอะไร!?กั๋วกง นี่ท่าน ข้าบอกให้ใจเย็น ๆ อย่างไรเล่า ออกไปนะ"เมิ่งเหยียนซินอยากตีเขาให้สลบตอนนี้เสียจริง ติดตรงที่เรือนร่างของนางและเขาช่างต่างกันลิบลับ แค่อีกฝ่ายโอบรัดกายของนางก็จมเข้าไปยังแผงอกหนั่นแน่นแทบรวมร่างกันอยู่แล้ว"ข้าไม่ไหวแล้ว ข้าร้อน"อร๊าย...หมอนี่เป็นสุนัขจอมตะกละหรือยังไง เสี่ยวทู่จื่อ ช่วยด้วย...เมิ่งเหยียนซินกู่ก้องร้องตะโกนขอความช่วยเหลืออยู่ในใจ ประหนึ่งว่าระบบที่ตนเรียกหาจะปรากฏ แต่แล้วเสี่ยวทู่จื่อก็โผล่พรวดขึ้นมาจริง ๆ ทุกอย่างหยุดนิ่ง ทว่าเมิ่งเหยียนซินไม่อาจคลายอ้อมกอดของหลิวซือเหว่ยได้"เสี่ยวทู่จื่อเ

  • ทะลุมิติมาเป็นคุณหนูตัวประกอบพ่วงระบบหลีกหนีกั๋วกงตัวร้าย   บทที่ 20 สุนัขตะกละ

    "นั่นผู้ใดหยุดเดี๋ยวนี้นะ"เสียงทุ้มตวาดขึ้นเมื่อเกิดความเคลื่อนไหวบริเวณพุ่มไม้ของเรือนเล็กในจวนสกุลเมิ่งโจวฉีได้รับหน้าที่ให้ดูลาดเลาเพราะวันนี้หลิวซือเหว่ยตั้งใจแล้วว่าจะเข้ามาเจรจากับคุณหนูรองเมิ่งให้รู้เรื่อง เขาไม่อยากให้เรื่องโฉ่งฉ่างเป็นที่สงสัย จำเป็นต้องเข้ามาหานางอย่างผิดธรรมเนียมโจวฉีที่เฝ้าอยู่ด้านนอกกลับพบถึงความผิดปกติบางอย่าง ร่างสูงกระโจนลงจากต้นไม้ใหญ่ มีดสั้นถูกจี้เข้ายังลำคอผู้มาเยือน"เจ้าเป็นใคร เหตุใดทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆที่เรือนคุณหนูรอง"ชายคนนั้นกายสั่นสะท้าน เพราะปลายแหลมคมกำลังจ่อเอาชีวิตของเขาอยู่รอมร่อ "คุณชาย ๆ ใจเย็นก่อนขอรับ อย่าฆ่าข้า ข้า ขะ...ข้า...""ข้าอะไร!? อมพะนำอยู่นั่น หากเจ้าไม่เอ่ยมาให้ดี ข้าจะเฉือนคอหอยของเจ้าเดี๋ยวนี้""คุณชาย ไว้ชีวิตด้วย ข้าเป็นเพียงนายโลมที่ถูกว่าจ้างมาอีกทีเท่านั้นขอรับ"โจวฉีครุ่นคิดคุณหนูรองถึงขั้นว่าจ้างนายโลมเข้ามาปรนนิบัติเชียวหรือมีดสั้นยังคงจี้คอขู่บังคับนายโลมผู้นั้นต่อไ

  • ทะลุมิติมาเป็นคุณหนูตัวประกอบพ่วงระบบหลีกหนีกั๋วกงตัวร้าย   บทที่ 19 กั๋วกงปีศาจ

    "ท่านเข้ามาได้ยังไง ออกไปเลยนะเจ้าคะ"เมิ่งเหยียนซินถอยร่นไปเรื่อย ๆ กระทั่งแผ่นหลังชิดกำแพง บุรุษตรงหน้ายามนี้ช่างดูน่ากลัวเกินไปหน่อยแล้ว เขาถือวิสาสะใดบุกเข้าเรือนของสตรียามวิกาล"ข้าบอกว่า ต้องการถามเจ้าเรื่องหนึ่งก็เพียงเท่านั้น"เมิ่งเหยียนซินควบคุมจังหวะหายใจของตน พยายามไม่ลนลานหรือแตกตื่น ทว่าลมหายใจของนางก็ยังติดขัด "...เรื่องใดเจ้าคะ ไยท่านไม่เข้าทางหน้าเรือนดี ๆ เช่นนั้นไว้ฟ้าสว่างค่อยคุยกัน"เมิ่งเหยียนซินก้าวเท้าหมายออกห่างจากเขา ทว่ามือแกร่งกลับคว้าหมับไปยังข้อมือของนางเสียก่อน บุรุษร่างสูงโน้มลงกระซิบชิดใบหูเล็ก"คุณหนูรอง ข้าเคลือบแคลงใจกับท่าทีของเจ้ามานานแล้ว ไยจึงสู่รู้เรื่องข้าไปเสียทุกเรื่อง หรือแท้จริง เป็นเจ้าที่อยากแต่งงานกับข้า เจ้าก็รู้ว่าข้าอยากถอนหมั้นกับพี่สาวเจ้า หรือที่ใต้เท้าเมิ่งรับปากง่ายดายปานนั้นล้วนเป็นแผนการของเจ้าเจ้าอย่าคิดว่าข้าไม่รู้เดิมทีคือเจ้าที่เป็นคู่หมายของข้า ใต้เท้าเมิ่งเปลี่ยนตัวคู่หมั้นเพราะเจ้าเกิดบ้าใบ้กะทันหัน นั่นเพราะเจ้าต้องการปั่นหัวข้าเล่นหรือ"

  • ทะลุมิติมาเป็นคุณหนูตัวประกอบพ่วงระบบหลีกหนีกั๋วกงตัวร้าย   บทที่ 18 ผู้มาเยือนยามวิกาล (2)

    "ท่านพ่อไม่ต้องเป็นห่วงเจ้าค่ะ ดูสิเจ้าคะ ที่นอนของข้าผ้าห่มผืนหนาจะตาย""โถ่ ซินเอ๋อร์ เป็นพ่อที่ผิดเอง"เมิ่งเหยียนซินส่ายศีรษะ อันที่จริงเมิ่งเว่ยก็ผิดนั่นล่ะ ผิดที่แค่ลูกเมียอันเป็นที่รักยังไม่อาจปกป้อง ทว่ายามนี้คุณหนูเมิ่งไม่ใช่คนเดิมอีกแล้ว การที่เมิ่งเหยียนซินได้ปลีกวิเวกอยู่เรือนเล็ก ทำให้นางผ่อนคลายได้ดีทีเดียว แม้บางหนสองแม่ลูกจะมาระรานเป็นครั้งคราว แต่ทั้งสองก็ถูกเมิ่งเหยียนซินกลั่นแกล้งไล่ตะเพิดจนต้องวิ่งแจ้นกลับเรือนหลักแทบไม่ทัน"ข้าไม่เป็นไรเจ้าค่ะ แต่ว่ายามปกติท่านไม่เคยมาที่นี่ดึกดื่น เหตุใดวันนี้จึงมาได้เจ้าคะ"เมิ่งเว่ยประคองบุตรีให้นั่งลง "วันนี้พ่อเข้าครัวทำน้ำแกงรากบัวไว้ให้เจ้า พ่ออุ่นร้อน ๆ มาแล้ว เจ้ากินซะสิ"เมิ่งเหยียนซินเหลียวมองด้วยความเสียดาย เพราะเมื่อครู่นางเพิ่งทานมื้อดึกไป ใช่แล้ว นางทานข้าวแทบจะนับว่าวันละสามสี่เวลาเลยล่ะ ทว่าเรือนร่างนี้ก็ยังสมส่วนชวนมองเช่นเดิม"ท่านพ่อ ลูกเพิ่งทานไปเองเจ้าค่ะ เช่นนั้นลูกจะเก็บไว้อุ่นกินพรุ่งนี้ได้หรือไม่เจ้าคะ""งั้นหรือ ที่พ่อเอามาให้ตอนนี้เพราะอยา

  • ทะลุมิติมาเป็นคุณหนูตัวประกอบพ่วงระบบหลีกหนีกั๋วกงตัวร้าย   บทที่ 18 ผู้มาเยือนยามวิกาล (1)

    ถ้วยชาต้องสงสัยหลิวซือเหว่ยลอบเก็บเอาไว้ จากนั้นเมิ่งเหยียนซินก็แสร้งทำทุกอย่างตกเกลื่อนพื้นเสียจนป้านชาและถ้วยที่หลงเหลือแตกยับผู้คนในงานแตกตื่น พ่อบ้านหม่าเกรงว่าหลิวซือเหว่ยจะบังเกิดโทสะ เขารุดเข้ามาไล่ตะเพิดสาวใช้จอมปลอมออกไปทันควันก่อนถอยห่างเมิ่งเหยียนซินไม่ลืมหันมาขยิบตาให้กับเขาริมฝีปากได้รูปพลันกระตุกแผ่วคุณหนูรองเมิ่งผู้นี้ใจกล้าไม่เบาเหตุการณ์ลอบวางยากั๋วกงครานี้ล้มเหลวไม่เป็นท่า ชายผู้นั้นมองดูเหตุการณ์ชุลมุนบริเวณโต๊ะของกั๋วกงด้วยความหงุดหงิด มือหยาบระคายลอบกำหมัดแน่นเสียจนเส้นโลหิตบนหลังมือปูดโปนงานเลี้ยงน้ำชาจบลงเป็นที่เรียบร้อย บรรดาแขกเหรื่อจึงแยกย้ายกลับก่อนเดินทางเมิ่งเหยียนซินไม่ลืมแวะเจรจานัดหมายคุณหนูใหญ่มู่เพื่อพบกันอีก กระทั่งบิดามาตาม เมิ่งเหยียนซินจึงจำใจต้องผละจากแหล่งขุมทรัพย์ด้วยใบหน้าบิดเบี้ยว ครั้นเมิ่งเว่ยกำลังเอ่ยปากถาม เมิ่งเหยียนซินก็ระเห็จหายขึ้นรถม้าคันเล็กประหนึ่งพายุณ จวนกั๋วกง"นายท่าน ขอบถ้วยมียากล่อมประสาทขอรับ"&

  • ทะลุมิติมาเป็นคุณหนูตัวประกอบพ่วงระบบหลีกหนีกั๋วกงตัวร้าย   บทที่ 17 หยกพิชิตใจ

    เลี่ยงหรงเดินก้มหน้าพร้อมกับมีแพรผืนบางปกปิดครึ่งใบหน้า ยามนี้นางและเมิ่งเหยียนซิน เปลี่ยนอาภรณ์กันใส่ ความหวาดกลัวเป็นเหตุให้เลี่ยงหรงเผยพิรุธเสียจนเมิ่งเว่ยจับได้ หลิวซือเหว่ยซึ่งนั่งห่างออกไปก็สังเกตเห็นความผิดปกติเช่นกัน สีผมไม่สม่ำเสมอ ซ้ำยังท่าเดินงก ๆ เงิ่น ๆ นั่น คิดเล่นตบตาใครกัน"นายท่าน คุณหนูรองนาง..." โจวฉีโน้มกระซิบหลิวซือเหว่ยได้ฟังก็รู้สึกว่ากายงุ่นง่านวางมือวางไม้แทบไม่ถูก เขาคิดไว้อยู่แล้วว่าเมิ่งเหยียนซินต้องมีแผนการบางอย่าง นางไม่ใช่สตรีใสซื่อเช่นผู้อื่นคาดคิดอีกด้านของงานเลี้ยงน้ำชา เมิ่งเหยียนซินก็ตามชายปริศนามาจนถึงห้องครัว นางสังเกตเห็นว่าชาถูกจัดเป็นหมวดหมู่ เรียงไว้ตามชื่อตระกูลและผู้เข้าร่วม ส่วนสาวรับใช้ก็ยืนประจำที่เรียงรายกันอย่างเป็นระบบระเบียบ ดูเหมือนว่าน้ำชาเลิศรสกำลังจะถูกยกออกไปแล้ว หางตาของเมิ่งเหยียนซินก็เหลือบไปเห็นบางสิ่งนั่นอะไรน่ะหน้าจอโปร่งใส่โผล่ขึ้นอีกครั้ง[หยกแขวนพิชิตใจ ท่านต้องช่วงชิงมาให้ได้]“...เดี๋ยวนะ เสี่ยวทู่จื่อไห

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status