Share

บทที่ 1121

Author: จี้เวยเวย
ลั่วกั๋วกงคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นภายในราชสำนักวันนี้แล้วก็รู้สึกปลอดโปร่งนัก

“หลังจากที่ไทเฮาได้ยินเรื่องนี้ก็ส่งคนไปตบปากที่จวนเซียวอ๋อง ตบปากห้าสิบทีไม่ตกหล่นไปแม้แต่ครั้งเดียว”

ชั่วขณะที่ทุกคนได้ยินผลลัพธ์เช่นนั้นก็รู้สึกสมใจยิ่งนัก ตบปากห้าสิบทีเป็นสิ่งที่นางสมควรได้รับจริงๆ

“ตบปากห้าสิบที? ครั้งที่แล้วตบปากยี่สิบทีก็ตบจนบวมแล้ว ถ้าโดนตบห้าสิบทีจริงๆ เกรงว่าคงตบจนหน้าแตกไปเลยกระมัง?”

ซ่งรั่วเจินเลิกคิ้วเรียวบาง เจียงฉิงหลานแค้นเคืองนางมาโดยตลอดเพราะการตบยี่สิบครั้งนี้ ตอนนี้โดนตบไปห้าสิบที เกรงว่าหลังจากนี้เจียงฉิงหลานคงต้องพักรักษาตัวอยู่ในจวนไปอีกพักใหญ่

“สมควร!” เยี่ยนชิงอวี้กล่าวอย่างดูแคลน “ไม่รู้ว่าตระกูลเจียงเลี้ยงลูกสาวมายังไง ถึงได้เลี้ยงออกมาไร้กฎระเบียบปานนี้!”

“ถ้าอย่างนั้นเซียวอ๋องจะได้รับผลกระทบจากเรื่องนี้หรือไม่?” ซ่งรั่วเจินถาม

ฉู่จวินถิงแววตาเฉยเมย “เสด็จพ่อทรงตำหนิไปแล้ว หลังเลิกประชุมยังถูกกุ้ยเฟยเรียกตัวไปอีก คิดว่าตอนนี้คงกำลังถูกตำหนิอยู่”

ฉู่อี้ชวนมีศักดิ์เป็นท่านอ๋อง แม้เรื่องนี้จะทำให้ทุกคนไม่พอใจ แต่กล่าวถึงที่สุดแล้วเจียงฉิงหลานเป็นคนก่อปัญหา ฉู่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1134    

    “หากคุณชายหลิงคือบุรุษในดวงใจของเนี่ยนถังจริง ย่อมต้องเลือกลวดลายที่ดีที่สุดแน่นอน เหตุใดจึงใช้กระดาษที่งามที่สุดเขียนถึงทุกคน แต่กลับใช้เพียงกระดาษธรรมดายามเขียนถึงคนในดวงใจ?” บรรดาคุณหนูข้างกายของเนี่ยนถังต่างก็ตระหนักได้ในเรื่องนี้ จึงรีบกล่าวเป็นพยาน ถึงกับมีคนหยิบจดหมายที่ตนได้รับออกมา หร่วนฮูหยินหยิบมาเปรียบเทียบดู นึกขึ้นได้ว่าเมื่อไม่กี่วันก่อนเห็นเนี่ยนถังถือกระดาษกับพู่กันกลับมาด้วยท่าทางดีใจ ตอนนั้นยังไม่เข้าใจว่าเด็กคนนี้กำลังดีใจอะไร ที่แท้ก็เรื่องนี้นี่เอง สีหน้าของหลิงอวี่เฉินพลันเปลี่ยนไปทันที “เป็นไปไม่ได้ จดหมายฉบับนี้แม่นางหร่วนเขียนให้ข้า มิฉะนั้นข้ากับแม่นางหร่วนก็หาได้มีความแค้นต่อกันไม่ ไยข้าจึงต้องแต่งเรื่องเช่นนี้ขึ้นมาเล่า?” “เช่นนั้นก็ต้องถามคุณชายหลิงแล้ว” แววตาของซ่งอี้อันแข็งกร้าว มองเขาด้วยความเย็นชา บรรยากาศเปลี่ยนเป็นพิกลขึ้นมาทันที ผู้คนต่างสบตากันไปมา เวลานี้พูดให้แน่ชัดมิได้จริงๆ... ในขณะนั้นเอง อยู่ ๆ ก็มีเสียงดังมาจากด้านหลัง บ่าวรับใช้รีบเข้ามาอย่างลุกลี้ลุกลน เอ่ยขึ้นว่า “นายท่าน คุณชายใหญ่จับคนที่แอบลอบเข้าไปใน

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1133    

    ซ่งอี้อันส่งสายตาปลอบใจให้กู้หรูเยียน แสดงให้เห็นรู้ว่าควรทำสิ่งใด ไม่จำเป็นต้องกังวล สายตาของหร่วนไท่ซือเบนไปทางซ่งอี้อัน เขาคุ้นเคยกับซ่งอี้อันพอสมควร เพราะต่างก็เป็นขุนนางในราชสำนัก ในช่วงนี้ได้เคยพบปะกับซ่งอี้อันไม่ใช่แค่หนึ่งครั้ง ย่อมรู้ดีถึงสติปัญญาของเขา “ดูเถิด” หร่วนไท่ซือยื่นจดหมายส่งไปให้ บิดามารดาของหร่วนเนี่ยนถังมองดูท่าทีของหร่วนไท่ซือ ในใจก็อดกังวลมิได้ อักษรทุกตัวถ้อยคำทุกบรรทัดที่เขียนไว้บนนั้นทั้งหมด ล้วนเป็นถ้อยคำแสดงความชอบและรักใคร่ในตัวหลิงอวี่เฉิน ด้วยฐานะของซ่งอี้อัน ถ้าหากได้อ่านสิ่งเหล่านี้เข้าไป ยากจะรับประกันว่าในใจจะไม่เกิดความคิดอื่น “หากเขาเชื่อจริง ๆ คิดหรือว่าเขาจะยอมแต่งกับเนี่ยนถัง?” สีหน้าหร่วนไท่ซือสงบดั่งเคย เขาโลดแล่นในราชสำนักมาหลายปี เห็นเรื่องราวมามากมาย สถานการณ์เช่นนี้สำหรับเขาแล้วก็แค่เรื่องเล็กน้อย หร่วนฮูหยินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก็เห็นจริงตามนั้น ครานี้ไม่รู้แน่ชัดว่าใครคิดปองร้ายเนี่ยนถัง ทำลายการแต่งงานครั้งนี้ นางถึงกับแคลงใจว่าสกุลหลิงจงใจใส่ร้าย เพียงแต่ว่าบัดนี้ไร้หลักฐาน กระทำสิ่งใดก็ย่อมเปล่

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1132    

    “ตราประทับส่วนตัวของข้าหายไปเมื่อไม่นานมานี้โดยมิได้ตั้งใจ เหล่าสาวใช้ข้างกายล้วนรู้เรื่องนี้ดี หรือว่ามีผู้ใดเก็บตราประทับของข้าได้แล้วจงใจใส่ร้ายข้า!” หร่วนเนี่ยนถังก็รู้สึกถึงความผิดปกติเช่นกัน ก่อนหน้านี้ตราประทับส่วนตัวของนางถูกเก็บไว้เป็นอย่างดีมาโดยตลอด แต่เมื่อไม่กี่วันก่อนกลับพบว่าหายไปเสียแล้ว เพียงแต่สูญหายไปเมื่อใด นางกลับไม่แน่ใจนัก หลิงอวี่เฉินหัวเราะเยาะตนเอง จ้องมองหร่วนเนี่ยนถังด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความผิดหวัง “ยามนี้เจ้าคิดจะปฏิเสธทุกอย่างกระนั้นหรือ? ” “คุณชายหลิง ข้าหาได้มีเรื่องบาดหมางกับท่านไม่ ข้าไม่เข้าใจจริง ๆ เหตุใดท่านต้องใส่ร้ายข้าอย่างไม่มีเหตุผลเช่นนี้?” หร่วนเนี่ยนถังกำมือแน่น ในดวงตาเต็มไปด้วยความอับอายและโกรธเคืองยากจะปิดบัง นางเฝ้ารอคอยถึงวันที่ได้ยินคุณชายรองซ่งเอ่ยจากปากตนเองว่าปรารถนาจะขอนางแต่งงาน เดิมทีนี่ควรเป็นวันที่นางมีความสุขที่สุด กลับต้องถูกคนใส่ร้ายป้ายสีเยี่ยงนี้ มิหนำซ้ำยังต่อหน้าผู้คนมากมาย แอบส่งของให้กัน แอบติดต่อในทางชู้สาว โทษทัณฑ์เช่นนี้ ร้ายแรงถึงเพียงใดเล่า! แม้นางจะมีใจให้คุณชายรองซ่ง ในย

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1131    

    “ข้ามิต้องไต่ถามก็รู้ว่าเนี่ยนถังมิมีทางกระทำเรื่องเช่นนี้แน่ นางมิมีทางติดต่อกันผ่านจดหมายกับคุณชายหลิงเป็นแน่แท้!” หร่วนฮูหยินมั่นใจเป็นอย่างยิ่ง นางรู้จักอุปนิสัยบุตรีของตนมากกว่าผู้ใด การเลี้ยงดูตั้งแต่วัยเยาว์ย่อมไม่มีทางทำให้นางกระทำเรื่องที่ไม่สมควรเช่นนี้ออกมาได้ “ข้ามิได้ทำ!” หร่วนเนี่ยนถังเอ่ยออกมาอย่างร้อนใจ "ข้ากับคุณชายหลิงชะตาทำให้พานพบกันเพียงคราเดียว หาได้มีการติดต่อใด ๆ ไม่ ยิ่งมิต้องพูดถึงการติดต่อกันผ่านจดหมายเลย!“ ก่อนหน้านั้น เมื่อนางพบหลิงอวี่เฉินก็หาได้มีความทรงจำใดไม่ จนเมื่อได้ยินว่าชุมนุมกันที่เขาอวี้ซาน นางถึงนึกได้ว่า ในวันนั้นนางถูกชนโดยคุณชายผู้หนึ่งอย่างไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ ครานั้นนางเองก็ได้ยินเพียงคำขอโทษ หาได้พูดคุยมากนัก และมิได้มีความทรงจำใด ๆ เลย คำพูดนี้ของหลิงฮูหยิน เห็นได้ชัดว่าเป็นการป้ายสี หร่วนฮูหยินขมวดคิ้วแน่น จึงสั่งสาวใช้ไปแจ้งแก่หร่วนไท่ซือและนายท่านทันที เหตุการณ์เช่นนี้กลัวว่าจะยุติลงได้ยาก แค่นางผู้เดียวมิอาจประคองสถานการณ์ได้ บัดนี้เรื่องราวได้ปะทุออกมาแล้ว หากมิอาจอธิบายให้กระจ่างแจ้งได้ ชื่อเสียงของเ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1130

    ซ่งจืออวี้สุดจะข่มโทสะนี้ลงไปได้ ก่อนหน้านี้พวกเขาไม่เคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนามของคนผู้นี้มาก่อนด้วยซ้ำ ตอนนี้อยู่ดีๆ ก็โผล่มา ทั้งยังมั่นหน้าอย่างมากอีกด้วย!“กุลสตรีผู้เพียบพร้อมเป็นที่หมายปองของวิญญูชน แม่นางหร่วนยังไม่หมั้นหมาย ข้าต้องการสู่ขอมีอันใดไม่เหมาะสม?” ซ่งอี้อันถามอย่างสงบ“ก่อนนี้ข้าได้ยินมาว่าแม่นางสกุลหร่วนชอบคุณชายรองซ่ง ตอนที่อยู่ในงานเลี้ยงของสกุลซ่ง เถียนเจียวเจียวยังทะเลาะกับหร่วนเนี่ยนถังเพราะเรื่องนี้ พวกเจ้าจำได้หรือไม่?”“จำได้ บุคคลที่โดดเด่นอย่างคุณชายรองซ่ง ยามปกติมีแม่นางที่ชมชอบเขาไม่น้อย หลายวันก่อนข้ายังเห็นแม่นางหร่วนไปที่จวนสกุลซ่ง ไม่แน่ว่าพวกเขาอาจชอบพอกันก็เป็นได้!”ยามนั้นทุกคนพลันได้สติคืนมา หลังจากที่ซ่งฮูหยินมา หร่วนฮูหยินก็แสดงความสนิทสนมอย่างมากมาโดยตลอด แม้จะไม่ได้ยินว่าพวกนางพูดคุยอันใดกัน แต่ก็ดูออกว่าคุยกันอย่างมีความสุขนัก“ไม่ทราบว่าหร่วนฮูหยินคิดเห็นอย่างไร? สกุลหลิงของพวกข้าจริงใจยิ่งแล้ว”รอยยิ้มบนใบหน้าหลิงฮูหยินยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ราวกับมีความมั่นใจในตัวหลิงอวี่เฉินเต็มเปี่ยม“หลิงฮูหยิน ต้องขออภัยจริงๆ ข้ากับซ่งฮูหยินมีการเ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1129

    ซ่งรั่วเจินขมวดคิ้วมุ่น สกุลหลิงเกรงว่าคงรู้ดีว่าพวกนางกับสกุลหร่วนจะเป็นดองกันจึงจงใจเข้ามาชักใบให้เรือเสียกระมัง?ตอนแรกฮองเฮาต้องการให้จวินถิงแต่งงานกับหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ ฝ่าบาททรงทราบเรื่องนี้แล้วก็หาได้เห็นด้วย แต่กลับตำหนิฮองเฮาไปยกหนึ่งเดิมนางคิดว่าเช่ออ๋องอยากแต่งงานกับหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ ฝ่าบาทไม่มีทางเชื่อ แต่ผลสุดท้ายกลับทำให้นางประหลาดใจ แต่หากพิจารณาจากมุมอื่น ในเรื่องนี้แฝงความนัยเอาไว้มากมายหลังจากสกุลหลิงกลับเมืองหลวง สองบ้านเปลือกนอกไม่ได้ฉีกหน้ากันโดยตรง แต่ทุกคนล้วนทราบกระจ่างใจดีการกระทำในวันนี้ช่างชวนให้คนรังเกียจโดยแท้หร่วนฮูหยินสีหน้าแข็งทื่อ มองไปทางกู้หรูเยียนพลางอธิบายโดยไม่รู้ตัว “ก่อนนี้ข้าไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อนเลย ไม่ได้เจตนาจริงๆ นะ...”“ข้าเข้าใจ”กู้หรูเยียนมองออกว่าหร่วนฮูหยินตกใจ เห็นได้ชัดว่าถูกสถานการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันนี้ทำให้ตกใจจนทำอันใดไม่ถูก ทั้งๆ ที่พวกนางสองบ้านมีเจตนาจะเจรจาเรื่องมงคลกันแท้ๆ แต่กลับมีคนเข้ามาขัดจังหวะ ทั้งยังชิงเป็นฝ่ายเอ่ยปากต่อหน้าผู้คนมากมายอีกต่างหาก...ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าหลิงฮูหยินจงใจทำ!หร่วนเนี่ยนถังกำ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status