LOGINShare
บทที่ 1120
Latest chapter
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1398
ตอนแรกหากมิใช่เพราะโชคดียื้อชีวิตกลับมาได้ คุณชายใหญ่ก็คงต้องจบชีวิตอยู่ที่เขตชายแดนแล้วแน่ และเพราะขาทั้งสองข้างพิการ คุณชายใหญ่ตอนนั้นเกือบคิดสั้นปลิดชีวิตตนเองไปแล้ว ซ่งเยี่ยนโจวมองน้องชายของและน้องสะใภ้ของตนเองกำลังทำพิธีกราบไหว้ฟ้าดินด้วยกัน หลังจากเสร็จสิ้นพิธี หัวใจก็มีความยินดีเป็นอย่างยิ่ง ทว่าจู่ ๆ ก็เห็นเสิ่นเซียงวิ่งเข้ามาด้วยความรีบร้อย นัยน์ตาพลันสะท้อนประกายประหลาดใจขึ้นมาวูบหนึ่ง “เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือ?” เสิ่นเซียงเล่าเรื่องราวทั้งหมดออกมาทันใด หลังจากซ่งเยี่ยนโจวได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดแล้ว สีหน้าพลันมืดครึ้มลงทันที นับแต่คนจากราชวงศ์ฉีเยว่เข้ามาในแผ่นดิน หากจะให้พูดว่าใครไม่ชอบพวกเขามากที่สุด สกุลซ่งเป็นหนึ่งในนั้นอย่างแน่นอน วันนี้เป็นงานมงคลใหญ่แท้ ๆ แล้วเจ้าคนพวกนี้ยังจะมาหาเรื่องให้เสียอารมณ์อีกหรือ? ในตอนนั้นเอง อูเยว่เอ๋อร์เดินเข้ามาถึงเบื้องหน้าของซ่งรั่วเจินแล้ว นางเอ่ยพลางยิ้มบาง ๆ “พระชายาฉู่อ๋อง ขอแสดงความยินดีจากใจจริง” “อืม” ซ่งรั่วเจินพยักหน้าอย่างเฉยชา อูเยว่เอ๋อร์มองดูท่าทีของนาง แววตาสะท้อนประกายเหลือเชื่อออกมา ทั้งที่นางอุตส่าห์ไว้หน้า
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1397
อูจิ่งซั่วพอได้ฟังคำแนะนำของอูเยว่เอ๋อร์แล้ว พลันรู้สึกขึ้นมาว่าดูคล้ายจะมีเหตุผลทีเดียว บัดนี้น้องหญิงมาเพื่อแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ไมตรี หากว่าเขาสู่ขอองค์หญิงสักหนึ่งพระองค์กลับไปเป็นชายาได้แล้วละก็ จะไม่เท่ากับสร้างคุณูปการใหญ่หลวงหรือ เสด็จพ่อจะต้องชื่นชมเขามากขึ้นอีกเป็นแน่ จากงานเลี้ยงเมื่อคืนพอได้เห็นอุปนิสัยของฉู่มู่เหยาแล้ว เขาก็รู้สึกว่านางช่างน่าสนใจดีจริง ๆ ทว่าตลอดระยะเวลาสองสามวันที่ผ่านมาเมื่อได้เห็นท่าทีเย็นชาที่ฉู่มู่เหยามีต่อเขา กลับทำให้หัวใจของเขารู้สึกขุ่นเคืองขึ้นมาบ้างเช่นกัน เขาเป็นถึงองค์ชาย ฐานะย่อมไม่ด้อยไม่กว่าฉู่มู่เหยาแน่ เป็นเพียงแค่องค์หญิงกลับแสดงท่าทีหยิ่งยโสจองหองเช่นนี้ต่อหน้าเขาซึ่งมีฐานะเป็นองค์ชาย ช่างน่ารังเกียจยิ่งนัก! อูเยว่เอ๋อร์เห็นว่าอูจิ่งซั่วเหมือนจะคล้อยตามคำแนะนำของตนเอง ก็ยิ่งดีใจ รีบพูดเสริมต่อทันทีว่า “ด้วยฐานะอย่างท่านพี่ ปกติเหล่าดรุณียามเห็นท่านต่างก็แย่งกันเข้าใกล้ ไหนเลยจะมีใครทำตัวเหมือนอย่างนาง?” “ข้าว่านะ ท่านพี่ไม่มีความจำเป็นต้องตามเอาอกเอาใจนางเสียด้วยซ้ำ ขอแค่ทูลขอพระราชทานพิธีอภิเษกสมรสไปตรง ๆ ถึงนางจะไม่ยินยอม
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1396
“กระหม่อมมีน้องสาวอย่างเจินเอ๋อร์อยู่แล้ว อีกอย่างท่านก็ไม่ใช่น้องสาวแท้ ๆ ของกระหม่อมเสียหน่อย” ฉู่มู่เหยาพอได้ฟัง ก็ไม่เข้าใจนักว่าเขากำลังรังเกียจนางหรือมีความหมายอื่นแอบแฝงอยู่ รู้สึกเพียงว่าจิตใจของบุรุษยากแท้หยั่งถึงจริง ๆ นับแต่วันนั้นที่นางเข้าใจทุกอย่างกระจ่างแจ้งก็ตระหนักได้ว่าตนเองต้องชอบซ่งจิ่งเซินเข้าแล้วแน่ และความรู้สึกชอบครั้งนี้มันแตกต่างจากตอนที่ยังคลุมเครือกับความรู้สึกเมื่อครั้งก่อนไปอย่างสิ้นเชิง พักหลังมานี้ หากนางมีเวลาว่างเมื่อใดก็มักจะแวะมาที่โรงน้ำชาเสมอ ทางหนึ่งก็เพราะอยากฟังคนเล่านิทาน แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือทุกครั้งที่แวะเข้ามานางมักจะมีโอกาสได้เจอซ่งจิ่งเซินโดยบังเอิญเสมอ และเพราะเหตุผลนี้ทุกครั้งขอเพียงได้บังเอิญเจอเขา นางก็จะอารมณ์ดี แต่หากบังเอิญไม่ได้เจอ แม้จะได้ฟัง คนเล่านิทาน และกินของอร่อยไปแล้ว แต่ในใจกลับรู้สึกว่างเปล่าเหมือนขาดอะไรไป ซ่งจิ่งเซินเห็นสีหน้าของฉู่มู่เหยาดูเศร้าสร้อยผิดหวัง ก็เอ่ยขึ้นว่า “หากยังหาคนที่เหมาะสมไม่ได้ ไม่ลองเก็บกระหม่อมไปพิจารณาไว้สักคนจะเป็นอย่างไร?” “แค่ก…แค่ก ๆ” ฉู่มู่เหยาที่เพิ่งจิบน้ำไปได้อึกหนึ่งถึงกั
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1395
ก่อนหน้านี้ซ่งเยี่ยนโจวเองก็เป็นคู่ต่อสู้คนหนึ่งที่รับมือได้ยากยิ่งในสนามรบ อูจิ่งซั่วเคยประมือกับเขามาไม่เพียงหนึ่งครั้ง ภายหลังจากนั้น ซ่งเยี่ยนโจวได้รับบาดเจ็บสาหัส แม้จะถูกช่วยชีวิตกลับไปได้ แต่สองขาก็พิการ หลังจากนั้นก็ไม่เคยได้พบกันอีก ในตอนนั้นเขาตั้งใจไปสืบถามข้อมูลมาโดยเฉพาะ หมอหลวงบอกว่าสภาพของซ่งเยี่ยนโจว แม้ไม่ถึงฆาตแต่ก็ต้องกลายเป็นคนพิการไปชั่วชีวิต แต่ซ่งเยี่ยนโจวตรงหน้าตอนนี้มีท่าทางเหมือนคนพิการที่ไหน ชัดเจนว่าสมบูรณ์แข็งแรงดีทุกประการ! “เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้ไปได้?” อูจิ่งซั่วมีสีหน้ายากจะเชื่อ หรือว่าราชสำนักของพวกเขามีหมอเทวดา โรคร้ายแรงเพียงนี้ก็ยังสามารถรักษาจนหายเป็นปลิดทิ้งได้? กลับเป็นอูเยว่เอ๋อร์ที่มีอุบายบางอย่างผุดขึ้นในใจ ก่อนจะหันไปออกคำสั่งกับสาวใช้ข้างกายให้ไปทำบางอย่างทันที “องค์หญิงมู่เหยา ได้ยินว่าหลายวันมานี้ท่านป่วยเป็นหวัด สุขภาพร่างกายไม่สู้ดี วันนี้คงอาการดีขึ้นบ้างแล้วกระมัง?” อูจิ่งซั่วเจอฉู่มู่เหยาอยู่ท่ามกลางฝูงชนจำนวนมาก ก่อนจะเดินเข้าไปหาพร้อมรอยยิ้ม ฉู่มู่เหยาหัวใจหล่นวูบ นางพยายามหลบเลี่ยงเจ้าคนผู้นี้มาตลอด ไม่นึกเลยว่าในงาน
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1394
“คำพูดนี้หากพี่ใหญ่ได้ยิน จะต้องดีใจมากแน่!” รั่วเจินหัวเราะเบา ๆ “พี่สะใภ้ร้องเองก็หลงรักพี่รองตั้งแต่แรกเห็น บัดนี้นับว่าเป้าหมายบรรลุผลสำเร็จแล้ว ก่อนหน้านี้พี่รองหน้ามืดตามัว แต่ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว” ลั่วชิงอินได้ยินเรื่องนี้ก็อดคิดถึงจ้าวซูหว่านคู่หมั้นคนก่อนของซ่งอี้อันขึ้นมาไม่ได้ ตอนแรกมองว่าเป็นดรุณีน้อยเรียบร้อยอ่อนหวานดี แต่ใครจะรู้ลับหลังกลับกล้าทำเรื่องเช่นนั้นออกมาได้? “นี่เป็นวาสนาของน้องรอง หากเรื่องก่อนหน้านี้ไม่ถูกเปิดโปง สถานการณ์ในยามนี้จะเป็นเช่นไรข้าไม่กล้าจินตนาการด้วยซ้ำไป” “โชคดี คุณหนูหร่วนเป็นสตรีที่เข้ากับคนง่ายน่าคบค้าสมาคม บุคลิกดี นิสัยก็ดี หลังจากนี้ข้าเองก็เหมือนได้พี่สาวเพิ่มขึ้นมาอีกคนหนึ่งแล้ว” บรรดาญาติพี่น้องคนสนิทเกือบทั้งหมดต่างทยอยมาถึงจวนซ่งกันพร้อมหน้าแล้ว กู้ฮวนเอ๋อร์กับอวิ๋นอ๋องมองดูความครึกครื้นตรงหน้า ก็ทอดถอนใจออกมาอย่างอดไม่ได้ “คิดว่าพวกข้ามากันเช้ามากแล้วนะ ไม่คิดเลยว่าพวกเจ้าจะมาถึงกันเร็วกว่าพวกข้าเสียอีก!” ซ่งรั่วเจินเลิกคิ้วพลางยิ้ม “ยังไม่รับตัวเจ้าสาวกลับมาเลย อีกเดี๋ยวจะยิ่งครึกครื้นกว่าตอนนี้อีก!” ขณะนั้นซ่งหลินแ
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1393
ฉู่มู่เหยาเห็นหยางอ๋องพูดถึงเรื่องนี้รุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ก็อดรู้สึกหัวใจหวิว ๆ ขึ้นมาไม่ได้ “เจ้าอย่ามาขู่ข้าสิ เรื่องคงไม่ได้ร้ายแรงถึงขั้นนั้นหรอก!” ก่อนหน้านี้นางรู้สึกรำคาญอูจิ่งซั่วมาก แต่ด้วยเห็นแก่สัมพันธไมตรีของสองราชวงศ์ นางถึงได้ฝืนใจตนเองออกมาข้างนอกเช่นนี้ บัดนี้พอได้รับคำเตือนจากหยางอ๋อง นางพลันรู้สึกขึ้นมาทันทีว่าสถานการณ์ดูจะซับซ้อนกว่าที่นางจินตนาการเอาไว้มากทีเดียว ซ่งรั่วเจินหันมาสบตากับฉู่จวินถิง เดิมทีพวกเขาก็มิได้ใส่ใจกับเรื่องนี้มากนัก เพราะต่างมองว่าอูจิ่งซั่วคงไม่ถึงขั้นบุ่มบ่ามเอ่ยปากขอแต่งงานในขณะที่ดรุณีไม่ชอบเขา แต่วันนี้ พอได้เห็นพฤติกรรมของสองพี่น้องอูจิ่งซั่วและอูเยว่เอ๋อร์แล้ว ยังแอบหวั่นใจขึ้นมาหน่อย ๆ พี่น้องคู่นี้เหมือนจะไม่ใช่คนที่รู้จักคำนึงถึงจิตใจของอีกฝ่ายเท่าใดนัก และแม้ว่าถึงตอนนั้นขึ้นมาจริง ๆ ทั้งฮองเฮาและพระนางฮองเฮาก็คงจะมีความเห็นคัดค้านการอภิเษกสมรสเพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรีเช่นกัน แต่ถ้าหากว่าสงครามชายแดนเกิดปะทุขึ้นมาอีก เรื่องนี้ก็จะกลายเป็นข้ออ้าง และมู่เหยาก็อาจจะกลายเป็นผู้กระทำความผิด “แบบนั้นไม่ได้การแล้ว ข้าไม่เคยคิดอยา
You may also like
สามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ
กะปอมพ่นไฟ17.3K viewsบุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง
หิมะที่ปลิดปลิว62.8K viewsโทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น
สั่งไม่หยุด100.8K viewsยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
จูน421.2K viewsสวนผักฟ้าประทาน
บ้านเขมปัณณ์388 viewsข้าคือทาสรับใช้ของปีศาจงู
องค์หญิงโนเนม460 viewsนางร้ายอ้อนรักพ่อหม้ายชาวสวนยุค 70
บ้านเขมปัณณ์1.3K viewsหลี่หนิงซินข้ามเวลาไปเป็นมารดาให้เจ้าก้อนแป้ง ยุค80
ต้าซ้อ2.6K views
