Share

บทที่ 1124

Author: จี้เวยเวย
วันนั้นได้เห็นท่าทางของนายท่านใหญ่สกุลหร่วนก็ทราบว่าไม่ใช่คนทำอะไรชักช้ายืดยาด นอกจากนี้นางยังได้ยินว่าหร่วนไท่ซือยังเป็นคนรวบรัดฉับไว จัดการเรื่องราวอย่างเด็ดขาด

คิดว่าคงไม่เก็บตัวปัญหาอย่างหร่วนหยวนอู่เอาไว้ในบ้านเพียงเพราะเห็นแก่ความเป็นญาติ

ขณะกำลังคุยกันอยู่ หร่วนเนี่ยนถังก็เดินเข้ามา ผู้ที่มาด้วยกันยังมีหร่วนหลิงเฟิง

“รั่วเจิน วันนี้พี่รองของข้าอยากมาขอบคุณเจ้า”

เมื่อซ่งรั่วเจินเห็นหร่วนหลิงเฟิงก็ทราบว่ามาหาตนเองจึงลุกขึ้นเดินเข้าไปหา

“พระชายาฉู่อ๋อง เรื่องคราวก่อนต้องขอบคุณท่านมากจริงๆ ถ้าไม่ใช่เพราะท่าน เกรงว่าตอนนี้ข้าคงตายไปแล้ว”

หร่วนหลิงเฟิงโค้งคำนับอย่างจริงใจ ในแววตาเต็มไปด้วยความรู้สึกขอบคุณ แล้วส่งของขวัญขอบคุณที่เตรียมไว้แต่แรกแล้วมาให้

“นี่คือความจริงใจของข้า ขอบคุณพระชายาที่ช่วยชีวิตข้าเอาไว้!”

“คุณชายหร่วนไม่จำเป็นต้องเกรงใจเช่นนี้ ช่วยชีวิตคนหนึ่งคนประเสริฐกว่าสร้างเจดีย์เจ็ดชั้น นอกจากนี้ ด้วยความสัมพันธ์ระหว่างพวกเราสองครอบครัวไม่จำเป็นต้องคิดมากเลย เป็นเรื่องที่ควรทำแล้ว”

ซ่งรั่วเจินคลี่ยิ้มบาง สายตากวาดผ่านร่างหร่วนเนี่ยนถังและพี่รองของตนเอง เจตนาชัดเจ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1138

    เพียงแต่สกุลหร่วนไม่มีวันปล่อยฮูหยินรองไปนายท่านรองสกุลหร่วนรู้อุปนิสัยของบิดาตนดี นี่คือกำลังถามเขาว่าตกลงจะหย่าภรรยา หรือตนเองจะไสหัวออกไปด้วยเขามองภรรยาร่วมผูกผมข้างกายตน หลายปีมานี้ทั้งสองคนเดินทางร่วมกันมา เดิมทีครอบครัวก็มีความสุขมากเพียงแต่หยวนอู่เดินผิดทาง ก่อเรื่องพรรค์นี้ออกมา เดินผิดหนึ่งก้าวก็เดินผิดไปทุกก้าว บัดนี้ตกอยู่ในขั้นนี้แล้ว...เขาไม่สามารถจากสกุลหร่วนไปได้!หากจากสกุลหร่วนไป สิ่งที่พวกเขาทำมาทั้งหมดก็สูญเปล่า ด้วยอุปนิสัยของบิดา น่ากลัวว่าคงขับไล่เขาออกจากตระกูล ภายภาคหน้าไม่ว่าพวกเขามีชีวิตน่าสังเวชเยี่ยงไร บิดาก็ไม่มีวันช่วยพวกเขาเลยแม้แต่น้อยคิดถึงตรงนี้ นายท่านรองสกุลหร่วนตัดสินใจอย่างเด็ดขาด พูดว่า“ท่านพ่อ ข้าไม่รู้จริงๆ ว่านางทำเรื่องเลยเถิดเกินไปเช่นนี้ หากข้ารู้ จะต้องห้ามนางแน่!”ฮูหยินรองหร่วนเห็นท่าทีเช่นนี้ของเขา ใจสั่นขึ้นมา มองคนข้างกายตนอย่างเหลือจะเชื่อ“นี่ท่านจะทอดทิ้งข้าหรือ?”“เหตุใดเจ้าต้องทำเรื่องโหดเหี้ยมเช่นนี้ด้วยเล่า?”นายท่านรองสกุลหร่วนเจ็บปวดใจ “เรื่องที่หยวนอู่ทำก่อนหน้านี้ก็ผิดมหันต์ พวกเราสมควรหาทางชดใช้ให้บ้านใหญ่

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1137

    ไฉ่เวยย่อมเคยได้ยินความสามารถของซ่งรั่วเจินมาก่อน ตอนข่าวนั้นเพิ่งเล่าลือออกมา ทุกคนทั่วทั้งเมืองหลวงต่างสนทนากันอย่างออกรสออกชาติตอนนั้นนางเป็นคนที่เชื่อที่สุด เพียงแต่คิดว่าแม่นางซ่งก็คือเทพธิดาลงมาจุติ ต่อให้พูดว่าต่อมาไม่มีเรื่องเดียวกันเกิดขึ้นอีก ก็มีคนเดาว่าก่อนหน้านั้นเป็นเรื่องบังเอิญ ทว่านางกลับเชื่อโดยไร้ข้อกังขาเดิมทีหลังเกิดเรื่องในวันนี้ขึ้น นางก็ว้าวุ่นใจ ในเมื่อหลีกเลี่ยงไม่ได้ก็ขอเผชิญหน้าไปเสียเลยคำพูดของซ่งรั่วเจินทำลายฟางเส้นสุดท้ายภายในใจนางจนขาดสะบั้น!“เป็นฮูหยินรองให้ข้าทำเช่นนี้เจ้าค่ะ!”“ฮูหยินรองไม่พอใจเรื่องที่คุณชายหยวนอู่ถูกขับไล่ออกไป เจ็บแค้นใจอย่างมาก จึงวางแผนนี้ออกมา!”ไฉ่เวยสารภาพออกมาด้วยใบหน้าเผือดซีด “นายท่าน ฮูหยิน ขอร้องพวกท่านไว้ชีวิตข้าด้วยเถอะเจ้าค่ะ!”“ข้าอับจนหนทางจริงๆ สัญญาซื้อขายตัวเป็นทาสของข้าอยู่ในมือของฮูหยินรอง หากไม่ทำตามคำสั่งของฮูหยินรอง ข้าจะถูกนางขายไปที่ซ่อง”ไฉ่เวยน้ำตาไหลนองหน้า โขกศีรษะอ้อนวอนไม่หยุดหลังหร่วนฮูหยินได้ยินคำพูดนี้ ดวงตาคมกริบหันมองทางฮูหยินรอง “ตอนนี้เจ้ายังมีอะไรจะพูดอีก?”ฮูหยินรองคิดไม่ถึงเลย

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1136

    “ข้าเองก็ไม่รู้ เดิมทีข้าก็ไม่ได้สั่งให้ทำ” ฮูหยินบ้านรองเองก็ร้อนใจแล้ว ยืนกรานไม่ยอมรับไม่ว่าอย่างไรก็ไม่สามารถแย้มพรายเรื่องนี้ได้ หากแย้มพรายออกไป เช่นนั้นภายภาคหน้าก็ไม่มีชีวิตที่ดีเช่นนี้อีกแล้ว!“ไฉ่เวยเจ้าพูด! ใช่หรือไม่ว่าบ้านรองให้เจ้าทำเช่นนี้!”ภายในดวงตาหร่วนฮูหยินล้วนเต็มไปด้วยเส้นเลือด ใบหน้ายากจะปกปิดโทสะ “หากเจ้าไม่พูดความจริง ข้าจะแจ้งทางการ ถึงตอนนั้นจุดจบเป็นเช่นไร เจ้ารู้ดีอยู่ภายในใจ!”ไฉ่เวยตกตะลึง ครู่ต่อมาอยากเอ่ยปาก กลับสบเข้ากับสายตาข่มขู่ของบ้านรอง ทำให้กลัวสุดขีดสัญญาขายตัวเป็นทาสของนางอยู่ภายในเงื้อมมือของบ้านรอง นางพูดหรือไม่ก็ล้วนต้องตายอย่างเดียวเท่านั้นครู่ต่อมา นางตัดสินใจพูดออกมา “ข้า ข้าเพียงแต่อยากขโมยของเล็กน้อย เห็นตราประทับนี้สวยดีจึงหยิบไป ของอย่างอื่นยังไม่ทันได้ขโมย คุณชายใหญ่ก็มาแล้วเจ้าค่ะ!”บ้านรองถอนหายใจโล่งอกเฮือกหนึ่ง ใบหน้ากลับเปี่ยมโทสะ“เจ้านางเด็กบ้าคนนี้ ถึงขั้นกล้าขโมยของ ยังสร้างความเข้าใจผิดใหญ่โตถึงเพียงนี้ ดูว่าข้าจะสั่งสอนเจ้าเยี่ยงไร!”“ฮูหยิน ภายภาคหน้าข้าไม่กล้าอีกแล้ว ฮูหยินได้โปรดปล่อยข้าไปเถอะ!” ไฉ่เวยขอร้อ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1135    

    “ไฉ่เวย เหตุใดตราประทับส่วนตัวของคุณหนูจึงอยู่ในมือเจ้า?” สีหน้าหร่วนฮูหยินดำคล้ำด้วยโทสะ พุ่งตัวขึ้นมาคว้าตราประทับส่วนตัวจากมือของไฉ่เวยทันที ก่อนจะเพ่งดูอย่างละเอียด นี่คือตราประทับส่วนตัวของเนี่ยนถังจริง ๆ ไฉ่เวยไม่คิดเลยว่าตนระมัดระวังถึงเพียงนี้ สุดท้ายก็ยังคงถูกจับได้อยู่ดี ในใจตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก นางเห็นฮูหยินบ้านรองส่งสายตามาให้นาง ในใจก็อดมิได้ที่จะลังเล มิรู้ว่าควรตอบอย่างไรจึงจะดี หร่วนฮูหยินก็สังเกตเห็นสายตานั้นเช่นกัน จึงหันไปยังบ้านรองใน “ไฉเวยเป็นสาวใช้ของเจ้า ตอนนี้กลับแอบมาปรากฏตัวที่นี่ เจ้าควรจะให้คำอธิบายมิใช่หรือ?” ฮูหยินบ้านรองรีบก้าวออกมาข้างหน้า ก่อนจะตบหน้าไฉ่เวยอย่างแรงหนึ่งฉาด “เจ้ามันคนเนรคุณ ปกติข้าสั่งสอนเจ้าเช่นไร เจ้ากลับกล้าแอบลอบเข้ามาขโมยของในเรือนของคุณหนู!” ซ่งรั่วเจินเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด พลันหัวเราะเยาะในใจ ฮูหยินบ้านรองผู้นี้ มาถึงก็รีบโยนความผิดทันที ขโมยของ? ขโมยของเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย แต่กลับสามารถตอกย้ำความผิดให้ตกอยู่กับเนี่ยนถังได้ หากบ้านรองเป็นคนดีจริง ๆ เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น ย่อมต้

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1134    

    “หากคุณชายหลิงคือบุรุษในดวงใจของเนี่ยนถังจริง ย่อมต้องเลือกลวดลายที่ดีที่สุดแน่นอน เหตุใดจึงใช้กระดาษที่งามที่สุดเขียนถึงทุกคน แต่กลับใช้เพียงกระดาษธรรมดายามเขียนถึงคนในดวงใจ?” บรรดาคุณหนูข้างกายของเนี่ยนถังต่างก็ตระหนักได้ในเรื่องนี้ จึงรีบกล่าวเป็นพยาน ถึงกับมีคนหยิบจดหมายที่ตนได้รับออกมา หร่วนฮูหยินหยิบมาเปรียบเทียบดู นึกขึ้นได้ว่าเมื่อไม่กี่วันก่อนเห็นเนี่ยนถังถือกระดาษกับพู่กันกลับมาด้วยท่าทางดีใจ ตอนนั้นยังไม่เข้าใจว่าเด็กคนนี้กำลังดีใจอะไร ที่แท้ก็เรื่องนี้นี่เอง สีหน้าของหลิงอวี่เฉินพลันเปลี่ยนไปทันที “เป็นไปไม่ได้ จดหมายฉบับนี้แม่นางหร่วนเขียนให้ข้า มิฉะนั้นข้ากับแม่นางหร่วนก็หาได้มีความแค้นต่อกันไม่ ไยข้าจึงต้องแต่งเรื่องเช่นนี้ขึ้นมาเล่า?” “เช่นนั้นก็ต้องถามคุณชายหลิงแล้ว” แววตาของซ่งอี้อันแข็งกร้าว มองเขาด้วยความเย็นชา บรรยากาศเปลี่ยนเป็นพิกลขึ้นมาทันที ผู้คนต่างสบตากันไปมา เวลานี้พูดให้แน่ชัดมิได้จริงๆ... ในขณะนั้นเอง อยู่ ๆ ก็มีเสียงดังมาจากด้านหลัง บ่าวรับใช้รีบเข้ามาอย่างลุกลี้ลุกลน เอ่ยขึ้นว่า “นายท่าน คุณชายใหญ่จับคนที่แอบลอบเข้าไปใน

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1133    

    ซ่งอี้อันส่งสายตาปลอบใจให้กู้หรูเยียน แสดงให้เห็นรู้ว่าควรทำสิ่งใด ไม่จำเป็นต้องกังวล สายตาของหร่วนไท่ซือเบนไปทางซ่งอี้อัน เขาคุ้นเคยกับซ่งอี้อันพอสมควร เพราะต่างก็เป็นขุนนางในราชสำนัก ในช่วงนี้ได้เคยพบปะกับซ่งอี้อันไม่ใช่แค่หนึ่งครั้ง ย่อมรู้ดีถึงสติปัญญาของเขา “ดูเถิด” หร่วนไท่ซือยื่นจดหมายส่งไปให้ บิดามารดาของหร่วนเนี่ยนถังมองดูท่าทีของหร่วนไท่ซือ ในใจก็อดกังวลมิได้ อักษรทุกตัวถ้อยคำทุกบรรทัดที่เขียนไว้บนนั้นทั้งหมด ล้วนเป็นถ้อยคำแสดงความชอบและรักใคร่ในตัวหลิงอวี่เฉิน ด้วยฐานะของซ่งอี้อัน ถ้าหากได้อ่านสิ่งเหล่านี้เข้าไป ยากจะรับประกันว่าในใจจะไม่เกิดความคิดอื่น “หากเขาเชื่อจริง ๆ คิดหรือว่าเขาจะยอมแต่งกับเนี่ยนถัง?” สีหน้าหร่วนไท่ซือสงบดั่งเคย เขาโลดแล่นในราชสำนักมาหลายปี เห็นเรื่องราวมามากมาย สถานการณ์เช่นนี้สำหรับเขาแล้วก็แค่เรื่องเล็กน้อย หร่วนฮูหยินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก็เห็นจริงตามนั้น ครานี้ไม่รู้แน่ชัดว่าใครคิดปองร้ายเนี่ยนถัง ทำลายการแต่งงานครั้งนี้ นางถึงกับแคลงใจว่าสกุลหลิงจงใจใส่ร้าย เพียงแต่ว่าบัดนี้ไร้หลักฐาน กระทำสิ่งใดก็ย่อมเปล่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status