บทที่ 69

ห้องรับรองที่ถูกจัดเตรียมไว้ให้หญิงสาวตั้งอยู่บนชั้นที่สามทางปีกซ้ายของตัวปราสาท ภายนอกแม้ก่อจากก้อนศิลาแลง แต่ภายในถูกตกแต่งใหม่ด้วยปูนฉาบประดับด้วยกระเบื้องโมเสกและเสาหินสลักลาย ความกว้างใหญ่ของห้องยังมากกว่าพื้นที่ตลาดสดที่หน้าปากซอยบ้านเช่าหลังเก่าของเธอเสียอีก

นอกจากเฟอร์นิเจอร์ไม้สักเคลือบสีน้ำตาลแดง ระเบียงห้องเปิดโล่งออกไปเป็นสวนน้ำพุหินประดับพื้นโมเสก รวมถึงอ่างอาบน้ำอุ่นกลางแจ้งที่มีเพียงโครงเสาและผ้าเบาบางล้อมปิดทั้งสี่ด้านแล้ว สิ่งที่ทำให้อรนลินตกตะลึงจนแทบสิ้นสติก็คือภาชนะและเครื่องใช้ทุกอย่างที่ล้วนทำมาจากทองคำ ไม่ว่าจะเป็นแจกัน จานใส่ผลไม้ จอกใส่เครื่องดื่ม ตะเกียงกำยาน แม้แต่หูจับตู้ หูลิ้นชักโต๊ะ ทุกอย่างช่างดูล้ำค่าจนอรนลินรู้สึกอายตัวเอง

ฟาติมาพาหญิงสาวเดินเข้าไปจนถึงห้องขนาดเล็กรูปครึ่งวงกลมที่ผังอยู่ในผนังใกล้ฝั่งริมระเบียง เธอช่วยเลิกผ้าม่านหนาที่กั้นอยู่คล้ายประตูผ้า นำไปรวบมัดทั้งสองด้าน มองเห็นเตียงเตี้ยๆ ปูด้วยนวมหนาและผ้าขนสัตว์โดยปราศจากฟูกตั้งอยู่ภายใน นางกำนัลสาวที่ตามมาด้านหลัง ช่วยนำกระเป๋าเดินทางเก่าๆ ของอรนลินเข้าไปวางไว้บนโต๊ะภายใน แล้วรีบเดินออกมาหย