LOGINShare
ตอนที่ 209
Last Updated:
2025-07-02 03:05:36
Latest chapter
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 215
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เกาจ้านจึงคิดได้ว่าอย่างไรเสียตนเองคงไม่รอด เขาหันหลังและรีบวิ่งลงจากประรำพิธีทันที แต่ก็หาได้ไวกว่าทหารประจำเมืองที่ยืนอยู่เยื้องเบื้องหลังท่านเจ้าเมือง ไม่ถึงสิบลมหายใจ เกาจ้านก็ถูกทหารประจำเมืองจับตัวไว้ได้ทันท่วงที“ปะ ปล่อย ข้าบอกให้ปล่อยข้า พวกเจ้าลืมไปแล้วหรือข้าคือเกาจ้านเจ้าของเหลาอาหารอันดับหนึ่งของเมืองไห่ถัง พวกเจ้าต้องเชื่อข้า พวกเจ้าจะเชื่อขอทานไม่ได้” เกาจ้านโวยวายเสียงดังพยายามสลัดตัวให้หลุดพ้นจากการจับกุมของ แต่ก็ไม่สามารถหลุดไปไหนได้“เงียบ เจ้ามีความผิดจริงหรือไม่ ข้าจะพิจารณาความผิดเจ้าทีหลัง แต่ตอนนี้ทหารจงนำเกาจ้านไปขังคุกไว้ก่อน 15 วันให้หลังจึงพิจารณาตัดสินโทษ” เจ้าเมืองตวาดใส่เกาจ้านก่อนสั่งการให้ทหารจับกุมผู้ต้องหาไปขังคุกไว้และจะพิจารณาคดีในวันอื่นเหล่าหหารได้ยินคำสั่งเช่นนั้นจึงลากตัวเกาจ้านออกไปจากประรำพิธีเพื่อนำตัวไปขังคุกตามคำสั่ง ส่วนนักโทษชื่อดังนั่นก็โวยวายไปตลอดทาง ระหว่างทางที่ผ่านชาวบ้านต่างก็โยนและขว้างปาก้อนหินใส่เกาจ้านด้วยความโกรธแค้น แม้บรรดาทหารที่คุมตัวอยู่จะบอกว่าห้ามทำ แต่การปฏิบัติกับตรงกันข้าม พวกเขาไม่ได้พยายามห้าม
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 214
“ข้าขอคัดค้านการตัดสินขอรับ”เสียงของผู้ที่มาใหม่ดังลั่นไปทั่วทั้งบริเวณ ผู้ช่วยเจ้าเมืองกำลังเดินนำทหารที่หามป้ายไม้ขนาดใหญ่ขึ้นมาบนแทนปะรำพิธีเพื่อทำการส่งมอบให้กับเหลาอาหารเฟิงฟู่ก็มีอันต้องหยุดชะงักลง รวมทั้งทุกผู้ในที่นั่นด้วยทุกสายตาต่างจ้องมองไปยังชายคนหนึ่งที่แต่งกายด้วยชุดขาดหวิ่นและเก่าโทรม ตามเนื้อตัวมีบาดแผลที่เห็นว่าเริ่มแห้งบ้างแล้ว เขาเดินขากระเผลกขึ้นไปยืนบนกลางประรำพิธีข้างท่านเจ้าเมืองพร้อมกับชี้หน้าไปยังเถ้าแก่เกาจ้านแล้วเอ่ยโทษชายชราด้วยน้ำเสียงโกรธแค้นอย่างถึงที่สุด“ข้าขอคัดการการตัดสินเพราะชายคนนี้มิสมควรได้รับตำแหน่งนี้ขอรับ” ชายคนนั้นยังคงเอ่ยออกมาอีกครั้งอย่างไม่ยอมความ“เจ้าขอทาน ใครปล่อยให้คนบ้าเช่นเจ้าเข้ามาก่อกวนในงานแห่งนี้” เกาจ้านเอ่ยถามพร้อมตะคอกใส่“ความถูกต้องเช่นไรเล่า ที่ทำให้ข้ากล้ามายืนอยู่ที่ตรงนี้ เจ้าคงคิดว่าได้กำจัดข้าไปแล้วสินะ ถึงได้ยังกล้าทำเรื่องบาปหนาหยาบช้าอย่างต่อเนื่อง ท่านตายไปมิกลัวบาปกรรมเช่นนั้นหรือ”“เจ้าพูดเรื่องอันใด ความถูกต้องอันใด กำจัดอันใด บาปกรรมอันใด ข้าไปทำอันใดให้เจ้า เจ้าถึงได้มาใส่ร้ายข้าเช่นนี้”เกาจ้านเอ่ยถาม
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 213
“ใช่แล้ว ข้าเล่อหยุนก็ไม่ขอยอมรับผลการตัดสินในครั้งนี้ ข้าในฐานะที่เคยเป็นถึงพ่อครัวหลวง ปรุงอาหารเลิศรสมากมายในพระราชวังมาแล้ว หากแต่เรื่องนี้เผยแพร่ออกไป ชื่อเสียงของข้าที่สะสมมาทั้งชีวิตมิด่างพร้อยหรอกหรือ ข้าไม่ยอมรับการตัดสินในครั้งนี้” เล่อหยุนเอ่ยความตั้งใจของตนเองออกมาบ้าง“เล่อหยุน เถ้าแก่เกาจ้าน เช่นนั้นพวกเจ้ากำลังกล่าวหาข้าว่ามียุติธรรมเช่นนั้นหรือ” ท่านเจ้าเมืองถึงกับหน้าแดงก่ำเมื่อได้ยินคำคัดค้านของเหลาอาหารเฟิงฟู่ทั้งสองคน“ท่านเจ้าเมือง ข้ามิได้หมายความเช่นนั้นขอรับ” เกาจ้านรีบออกหน้าอธิบายด้วยความร้อนรน“มิใช่หมายความเช่นนั้น แล้วเจ้าหมายความเช่นใดเล่า”“ข้ามิเชื่อว่าคะแนนของเหลาอาหารซิ่งฝูจะได้เท่ากันกับเหลาอาหารของข้าขอรับ” เกาจ้านยังยืนยันคำกล่าวของตนเองอีกครั้ง“เหตุใดจะไม่น่าเชื่อเล่า ในตอนที่นับคะแนนพวกเจ้ามิเห็นหรือว่าชาวบ้านชาวเมือง ต่างลงคะแนนให้กับเหลาอาหารซิ่งฝูมากมายเพียงใด” ผู้ช่วยเจ้าเมืองเอ่ยออกมาบ้าง“แต่ท่านผู้ช่วย ถึงแม้จะมีจำนวนมากแต่ก็เป็นเพียงคะแนนละหนึ่งอีแปะเพียงเท่านั้นนะขอรับ” เล่อหยุนเอ่ยออกความเห็นบ้าง“แล้วเจ้ามิเคยเห็นหรือว่าเพียงหนึ่งอีแป
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 212
“ท่านอ๋อง พระองค์ทรงหมายความว่าเช่นไรพ่ะย่ะค่ะ” เป็นเล่อหยุนที่เอ่ยถามด้วยความสงสัย พ่อครัวหลวงมีน้ำเสียงนอบน้อมขึ้นอย่างเห็นได้ชัด“จางอี้หมิงที่พวกเจ้ากำลังดูถูกว่าเป็นเพียงชาวบ้านธรรมดานั้น ไหนเลยจะคู่ควรกับอาหารของเหลาอันดับหนึ่ง หากให้เหลาซิ่งฝูชนะในวันนี้ เหล่าพ่อค้า คหบดี ข้าราชสำนักจะขายหน้า มิยินยอม เช่นนั้นมิใช่ว่าพวกเจ้าก็กำลังล่วงเกินหาว่าข้าเป็นเพียงชนชั้นล่างหาได้คู่ควรกับอาหารของพวกเจ้าเช่นนั้นหรอกหรือ ในเมื่อจางอี้หมิงคืออ๋องน้อย บุตรชายอีกคนของเรา เขาเป็นอ๋องน้อยแห่งแคว้นเหลียง เป็นเชื้อพระวงศ์ของแคว้นเหลียง” หนิงอ๋องตรัสพร้อมกวาดสายพระเนตรมองเหล่าผู้คัดค้าน“พวกเจ้าที่เป็นเพียงพ่อค้า คหบดี หรือเพียงเจ้าหน้าที่ตำแหน่งเล็ก ๆ ทั้งยังเป็นเมืองขึ้นของแคว้นจ้าว พวกเจ้ากล้าท้าทายอำนาจราชวงศ์แคว้น เหลียงเช่นนั้นหรือ”หลังจากหนิงอ๋องตรัสเสร็จแล้ว ยิ่งทำให้เสียงที่ดังเซ็งแซ่อยู่แล้วดังขึ้นไปอีก“เด็กน้อยคนนั้นเป็นถึงอ๋องน้อย”“...”“...”จางอี้หมิงมิได้ปฏิเสธหรือยอมรับในคำกล่าวของหนิงอ๋อง เนื่องจากว่าเป็นการดียิ่งหากตำแหน่งอ๋องน้อยของแคว้นเหลียงจะทำให้กิจการการค้าต่าง ๆ ที่เข
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 211
เสียงเอ่ยคัดค้านของเกาจ้านดังขึ้นเรียกความสนใจจากชาวเมืองและคณะผู้ตัดสินให้หันไปมองเป็นตาเดียว เจ้าของเหลาอาหารเฟิงฟู่เดินเข้ามาอย่างถือตนและขอให้ตัดสิทธิ์เหลาอาหารซิ่งฝูเสีย ส่งผลให้ทุกคนในที่นั้นเงียบเสียงลงโดยมิได้นัดหมาย“เกาจ้าน เจ้าว่าเหลาอาหารซิ่งฝูสมควรถูกตัดสิทธิ์การเข้าร่วมแข่งขัน เหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น”ท่านเจ้าเมืองที่ได้สติก่อนเป็นคนแรกจึงเอ่ยถามออกไปด้วยความสงสัย“เรียนท่านเจ้าเมือง สาเหตุเป็นเพราะเหลาซิ่งฝูทำผิดกฎการแข่งขันขอรับ ในกฎการแข่งขันระบุให้ทำอาหารเพียงรายการเดียว แต่เหลาซิ่งฝูทำอาหารมาสองรายการขอรับ นั่นจึงเป็นเหตุผลในการถูกตัดสิทธิ์” เกาจ้านตอบคำถามด้วยความมั่นใจ“เหลาซิ่งฝูพวกเจ้ามีข้อแก้ตัวหรือไม่” หัวหน้าคณะผู้ตรวจสอบเป็นผู้หันไปเอ่ยถามทางด้านผู้ถูกกล่าวหา“เรียนท่านเจ้าเมือง ท่านหัวหน้าผู้ตรวจสอบ เหลาอาหารซิ่งฝูมิได้ทำผิดกฎขอรับ พวกเราทำอาหารเพียงรายการเดียวเท่านั้น มิใช่สองรายการขอรับ” จางอี้หมิงเอ่ยตอบด้วยความสงบ มิได้ลนลานแต่อย่างใด“ฮะ ฮะ ฮะ เด็กน้อยเจ้าช่างน่าขันยิ่งนัก ไม่ว่าใครต่างก็เห็นว่าเหลาซิ่งฝูทำอาหารมาสองรายการคือไข่ม้วนข้าวผัดกุ้งและข้าวปั้น
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 210
เหตุการณ์เช่นนี้เป็นไปตามการคาดการณ์ของจางอี้หมิงทุกอย่าง กลยุทธ์นี้จางอี้หมิงอ่านเจอในนิทานพื้นบ้านท้องถิ่นของภาคอีสาน เขาจึงนำมาปรับใช้ในการแข่งขันในครั้งนี้ ด้วยลักษณะนิสัยของพ่อครัวหลวงนั้นเย่อหยิ่งและเขาจะต้องเร่งทำอาหารให้เสร็จโดยไว แล้วก็เป็นไปตามที่จางอี้ หมิงคาดไว้ เหลาอาหารเฟิงฟู่ทำปักษาล่องลมเสร็จตั้งแต่ต้นยามอู่ (11.00 – 12.59) ซึ่งคณะผู้ตัดสินต่างก็อิ่มอาหารจากที่บ้านมาก่อนแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงชิมเพียงเล็กน้อยเท่านั้นจางอี้หมิงจึงให้พ่อครัวเหลาอาหารซิ่งฝูเตรียมวัตถุดิบทุกอย่างให้พร้อมในช่วงเวลานั้น คล้ายกับการขยับเวลาออกไป เมื่อเหลือเวลาหนึ่งชั่วยามสุดท้าย พวกเขาจึงเริ่มลงมือทำอาหาร ในชาติก่อนแค่เพียงไข่เจียวธรรมดา ถ้าต้องมาได้กลิ่นในยามที่หิวจัด กลิ่นของไข่เจียวก็หอม กระตุ้นต่อมอยากอาหารได้มากโข จางอี้หมิงจึงใช้ความจริงข้อนี้มาทำให้เกิดข้อได้เปรียบของเหลาซิ่งฝูแม้แต่แขกผู้สูงศักดิ์ที่ไม่เคยได้ลิ้มลองกับความอดอยาก พวกเขากินข้าววันละสามมื้อ แต่เมื่อเวลาล่วงเลยมานานเสียจนเลยเวลามื้ออาหารกลางวันมาถึงยามเว่ยแล้ว ความหิวจึงมาเยือนได้ง่าย พอถูกกระตุ้นด้วยกลิ่นไข่เจียวร้อ
You may also like
อาศิรวิษ
พลอยแก้ว212 viewsUndisclosure
Jes/JinMingZin/Quendaya1.0K viewsสญามน ข้ามเวลา
Chocolate lily 123 viewsจ้าวเว่ยเว่ยสาวน้อยทะลุมิติพร้อมกระจกวิเศษ
primพริมโรส5.8K viewsแค้นรักนายอสรพิษ
เหมือนแพ639 viewsเมื่อฉันติดอยู่ในเกมฮาเร็มที่ไม่ตรงปก
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า343 viewsเหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย
rasita_suin519 viewsข้านี้แหละที่จะทำให้ตระกูลนี้ร่ำรวย
ยัยแม่มดแสนน่ารัก337 views
