LOGINShare
บทที่ 14 จำใจต้องทำร้ายจิตใจ (1/5)
Last Updated:
2025-07-23 20:30:1314
จำใจต้องทำร้ายจิตใจ
เพราะอีกสองวันจะถึงวันครบรอบแปดหนาวของน้องสาว หมิงเจียวซือจึงจำเป็นจะต้องออกจากจวนเพื่อไปหาซื้อของขวัญ โชคดีที่ตื่นเช้ามาตาของนางไม่ได้บวมมากนัก เมื่อเวลาผ่านไปครึ่งค่อนวันมันก็หายบวม
นัยน์ตาเมล็ดซิ่งเหม่อมองไปยังจุดหนึ่งไม่สนใจคว
Latest chapter
บุรุษที่ข้าเล็งไว้ไม่ใช่ท่านหรอกพี่ชาย! บทที่ 16 พลีกายช่วยเหลือ (5/5)
แขน? มีมัดกล้ามเช่นนี้ต้องเป็นของบุรุษ แต่เมื่อนางเอียงคอมองไปด้านหลัง นัยน์ตาเมล็ดซิ่งจึงเบิกกว้างด้วยความตื่นตกใจ เมื่อคนที่กอดรัดนางจากทางด้านหลังอยู่นั้นเป็นพี่ชายต่างสายเลือด ‘หรือว่าข้ากับเขาจะ...’ นางคิดหลังจากที่ก้มมองตนเองแล้วพบว่ายามนี้ร่างกายนางเปลือยเปล่าไร้อาภรณ์ปกปิด ก่อนหน้านี้เกิดเรื่องใดขึ้นกันแน่ นางพยายามคิดย้อนกลับไปว่าเหตุใดตนเองถึงต้องมาอยู่ในสภาพเช่นนี้ ‘ข้าถูกวางยาปลุกกำหนัด ฝูหว่านอิ๋ง! ต้องเป็นสตรีผู้นั้นแน่ ๆ ที่ลงมือกับนาง’ หากไม่มายืนจ้องมองนางด้วยแววอาฆาตมาดร้าย นางก็คงไม่สามารถคาดเดาได้ว่าเป็นฝีมือใคร ‘ไม่ได้การแล้ว ข้าต้องรีบออกไปจากที่นี่ก่อนแล้วแสร้งทำเหมือนไม่มีเรื่องใดเกิดขึ้น’ นางยังกลั่นแกล้งเอาคืนเขาได้ไ
บุรุษที่ข้าเล็งไว้ไม่ใช่ท่านหรอกพี่ชาย! บทที่ 16 พลีกายช่วยเหลือ (4/5)
ก่อนหน้านี้ที่โรงหมอ ท่านหมอได้บอกกล่าวเขาชัดเจนว่าพิษหนานเซียงนี้รุนแรงกว่ายาปลุกกำหนัดดังนั้นนางอาจจะต้องสุขสมมากกว่าหนึ่งครั้งถึงจะลดความรุนแรงของมันลง กล่าวได้ว่ายิ่งนางปลดปล่อยได้หลายครั้ง พิษของยายิ่งลดลง “มันมาอีกแล้วเจ้าค่ะ ในตัวข้าร้อนยิ่งนัก มันร้อนจนข้ารู้สึกเหมือนตัวจะปริแตก” เมื่อริมฝีปากเป็นอิสระ นางก็รีบบอกเขาทันทีถึงสิ่งที่ตนเองกำลังประสบอีกครั้ง “เจ้าอย่าได้ห่วง ข้าจะทุ่มเทแรงกายช่วยเหลือเจ้าเอง” สิ้นเสียงเขาก็เลื่อนใบหน้าลงไปที่กลางตัวนางอีกครั้ง นิ้วแกร่งบุกรุกเข้าโพรงนุ่มตรงกลางจุดอ่อนไหว ก่อนจะกดริมฝีปากลงบนกลีบดอกเหมยพลางตวัดโลมเลียไปพร้อมกับนิ้วแกร่งที่ขยับเข้าออก ด้วยความลื่นไหลของน้ำหวานที่เอ่อล้นออกมาก่อนหน้านี้ทำให้เขาสามารถเพิ่มจำนวนนิ้วที่บุกรุกโพรงนุ่มได้ “อะ อ๊า!” นางร้องครวญครางเสียงหวาน มือเรียวพยายามจับกลุ่มผมของเขาไว้และเผลอกดคล้ายกลัวเขาเปลี่ยนใจจะไม่ช่วยเหลือนาง เขาเร่งการขยับของนิ้วและลิ้นให้เร็วขึ้นก่อนจะรับรู้ได้ถึงการตอดรัดภายในพร้อมกับน้ำหวานที่ไหลซึมอ
บุรุษที่ข้าเล็งไว้ไม่ใช่ท่านหรอกพี่ชาย! บทที่ 16 พลีกายช่วยเหลือ (3/5)
“ข้ารักเจ้า หลังจากข้าช่วยถอนพิษยาปลุกกำหนัดให้เจ้าแล้ว ข้าจะรีบส่งแม่สื่อไปสู่ขอเจ้าโดยเร็ว” ครั้งนี้เขาไม่มีทางยอมให้นางปฏิเสธแน่ “เรื่องนั้นเอาไว้ค่อยสนทนากันได้หรือไม่ ช่วยข้า ลี่หมิงข้าต้องการท่าน” สิ้นเสียงสตรีที่แทบจะนอนบิดกายไปมาจนอาภรณ์หลุดลุ่ยอยู่บนเตียงจับข้อมือของเขาก่อนจะกระชากเข้าหาตัวอย่างแรง ทำให้คนที่ไม่ทันตั้งตัวขยับเข้าไปหานางอย่างรวดเร็ว โชคดีที่รั้งตัวไว้ด้วยการเท้าสองมือบนเตียง ยามนี้ใบหน้าของเขาจึงอยู่ตรงหน้านางพอดี นัยน์ตาเมล็ดซิ่งที่เต็มไปด้วยความปรารถนาจ้องมองบุรุษตรงหน้าก่อนที่มือเรียวทั้งสองข้างจะจับยึดใบหน้าหล่อเหลาเอาไว้ แล้วกดริมฝีปากตนทาบทับลงบนปากเขา ลิ้นร้อนพยายามบุกรุกโพรงปากซึ่งเขาก็ยอมเปิดทางให้แต่โดยดี มือเรียวดึงทึ้งอาภรณ์บุรุษอย่างเร่งรีบ หยวนลี่หมิงเห็นท่าทางของนางก็รู้ได้ทันทีว่าควรรีบลงมือได้แล้ว มือหนารวบมือเรียวที่กำลังพยายามถอดอาภรณ์ของเขาอย่างร้อนใจ เขาจึงเปลี่ยนจากฝ่ายตั้งรับกลายเป็นฝ่ายควบคุม ลิ้นเรียวที่พยายามหยอกเย้าเมื่อครู่กลับกลายเป็นถูกรุกเร้าลิ้นร้อนเกี่ยวกระ
บุรุษที่ข้าเล็งไว้ไม่ใช่ท่านหรอกพี่ชาย! บทที่ 16 พลีกายช่วยเหลือ (2/5)
“ท่านอย่าแตะตัวข้าเจ้าค่ะ ข้ารู้สึกแปลก ๆ” หากถูกเขาแตะต้องสติที่นางพยายามจะคงไว้คงเลือนหาย “เจ้าโดนวางยาปลุกกำหนัดหรือ” ดูจากดวงหน้าที่แดงปลั่ง ยามเอ่ยวาจาก็หอบเหนื่อย ทั้งยังรู้สึกแปลก ๆ ยามผู้อื่นถูกตัวอีก “ข้าไม่แน่ใจเจ้าค่ะ ท่านมองไปทางซ้ายตรงตรอกแคบข้างร้านขายผ้าของเถ้าแก่จี้สิเจ้าคะ” นัยน์ตาคมตวัดมองไปตามที่นางบอกก่อนจะเห็นเข้ากับรอยยิ้มสาแก่ใจของฝูหว่านอิ๋งที่รีบหลบเข้าไปในตรอกนั้นทันทีที่เขามองไป “ข้าเข้าใจแล้ว” กล่าวจบเขาก็รีบช้อนอุ้มนางที่ตอนนี้แทบจะทรุดกายลงคล้ายคนไม่สบายหนัก ท่าทางหอบเหนื่อยของนางยิ่งทำให้เขารู้สึกร้อนรน&
บุรุษที่ข้าเล็งไว้ไม่ใช่ท่านหรอกพี่ชาย! บทที่ 16 พลีกายช่วยเหลือ (1/5)
16 พลีกายช่วยเหลือ เมื่อเห็นหลักฐานเกี่ยวกับการรีดไถอาณาประชาราษฎร์เพื่อเอาเงินไปหล่อเลี้ยงกองกำลังลับที่เตรียมไว้ก่อกบฏยึดบัลลังก์จากองค์รัชทายาทที่ตนแต่งตั้ง ฮ่องเต้พิโรธยิ่งนักสั่งพระราชทานแพรขาวสามฉื่อให้กับฝูหวงกุ้ยเฟยสนมรักและพระราชทานสุราพิษร้ายแรงให้กับหยางฝูหมิง องค์ชายรองแห่งราชวงศ์หยาง ส่วนอ๋องต่างแซ่เช่นเซี้ยอี้หานหรือคังอ๋อง ได้รับความดีความชอบเป็นของมีค่าหลายหีบ ซึ่งภายหลังได้นำไปมอบให้หยวนลี่หมิงครึ่งหนึ่งเพื่อเป็นการตอบแทนในหลักฐานที่ได้มา “แล้วจวนฝูเล่า ตอนนี้เป็นเช่นไรบ้าง มิใช่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้หรือ” เสียงซุบซิบนินทาของพ่อค้าผู้หนึ่งดังขึ้น ทำให้นางที่กำลังนั่งจิบชาอยู่ด้านล่างโรงเตี๊ยมอดไม่ได้ที่จะเงี่ยหูฟังด้วยความอยากรู้ “ตอนนี้ฮ่องเต้ยังไม่มีคำตัดสินในเรื่องนี้คงต้องสืบสาวราวเรื่องเพิ่มอีก” “หากไม่ฝักใฝ่ในสิ่งที่ไม่ใช่ของตน ป่านนี้คงอยู่สุขสบาย” “แต่ข้าว่
บุรุษที่ข้าเล็งไว้ไม่ใช่ท่านหรอกพี่ชาย! บทที่ 15 ถึงเวลากลั่นแกล้งเอาคืน (4/4)
“ข้าขอโทษ ข้ายินดีตามง้อเจ้าเช่นนี้ไปเรื่อย ๆ แต่ยามนี้ขอเอ่ยคำอธิบายกับเจ้าสักเล็กน้อยได้หรือไม่” “อยากกล่าวอันใดก็รีบกล่าวมาเจ้าค่ะ” จะได้รีบพานางขึ้นจากน้ำ หากนางว่ายน้ำคล่อง นางคงว่ายน้ำหนีไปแล้ว ไม่อยู่รอฟังเช่นนี้หรอก “ที่ข้าแสร้งหมางเมินเจ้าเพราะมีคนของฝูซื่อจับตามองอยู่ คนพวกนั้นอยากให้ข้าแตกหักกับจวนหมิง ส่วนฝูหว่านอิ๋งก็ต้องการให้ข้าแตกหักกับเจ้าเพื่อที่ข้าจะได้ไม่เหลือใคร” “นางคงอยากได้ท่านเป็นสามี” “ข้าขออภัยที่ตนดันไปถูกใจบุตรสาวอัครเสนาบดี แต่ข้าอยากกันเจ้าและตระกูลหมิงให้ออกห่างจากอันตราย จึงต้องแสร้งทำไป เพื่อให้คนพวกนั้นตายใจ แต่ข้าผิดไปแล้วที่คิดว่าหากอยากจะห
You may also like
ข้าจะพาครอบครัวใหม่ไปสู่ความร่ำรวย
ต้าซินซิน40.8K viewsชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก!
ซีไซต์27.6K viewsยาจกยอดมารดา
ไห่ถาง35.9K viewsสนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
ม่อเยี่ยน673.6K viewsเกิดอีกครั้งก็ยังเป็นท่าน
Lovedee1.2K viewsข้ามภพมาเป็นชายาอ๋องพิการ
yourcaffeine 147 viewsเกิดใหม่ครานี้ ไม่ขออยู่เคียงข้างท่านอีก
อิ่น เยว่6.4K viewsร้ายพ่ายกลายรัก
LiHong15.2K views
