Share

บทที่ 1095

Author: โม่เสียวชี่
ร่างที่ค้อมงออยู่ก็ชะงักทันที ราวกับลมหายใจหยุดชั่วขณะ จากนั้นจึงตอบเบาๆ “อืม”

และตอนนี้ เฉียวเนี่ยนก็ก้าวเท้าออกไป

ประโยคนั้น ดูเหมือนเป็นเพียงบทสนทนาอย่างสุภาพต่อผู้ใหญ่ที่ไม่รู้จักเท่านั้น

แต่กลับทำให้ท่านโหวหลินน้ำตาไหลพราก

หลังออกจากจวนโหว เฉียวเนี่ยนก็กลับไปยังจวนอ๋องผิงหยาง

นางเคยสัญญากับฉู่จืออี้ ว่าช่วงที่เขาออกจากเมือง นางจะอยู่ที่จวนอ๋องอย่างดี ไม่ไปไหนทั้งนั้น

ดังนั้น เกอซูอวิ๋นจึงมาเที่ยวหา

วันนี้นางสวมชุดของแคว้นจิ้ง

ชุดกระโปรงปักสีขาวดุจจันทรา สวมทับด้วยเสื้อคลุมผ้าไหมสีเหลืองอ่อน ยิ่งทำให้ผิวขาวดุจหิมะของนางดูอ่อนละมุนยิ่งขึ้น

มองจากไกลๆ นางราวกับนางฟ้า

ทำให้เฉียวเนี่ยนอดคิดไม่ได้ ผู้หญิงจากกลุ่มชนเตอร์กิกคนนี้ สวยจริงๆ !

"เนี่ยนเนี่ยน!"

เกอซูอวิ๋นดีใจวิ่งเข้ามาหาเฉียวเนี่ยน “ข้าเอาขนมตังเมที่เจ้าชอบที่สุดมาด้วย!” นางพูดพลางยื่นขนมตังเมมาให้เฉียวเนี่ยน ดวงตาเปล่งประกายเหมือนขอรางวัล “ท่านพี่เซียวบอกว่าเจ้าชอบขนมนี้”

ได้ยินดังนั้น เฉียวเนี่ยนชะงักเล็กน้อย แต่ก็ยิ้มแล้วรับขนมตังเมมา

“รีบชิมสิ!”

เกอซูอวิ๋นเร่งเร้า

ด้วยความสุดวิสัยนี้ เฉียวเนี่ยนจึงต้องกินหน
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1114

    เกอซูอวิ๋นกับหนิงซวงไม่คาดคิดเลยว่าเรื่องนี้จะร้ายแรงถึงเพียงนี้หนิงซวงยิ่งไม่เข้าใจจึงถามขึ้น “คุณหนู มิใช่ว่าคิดมากไปหรือเจ้าคะ?”ก็แค่คนสูงวัยสองคนแยกทางกันเท่านั้น หากเอาไปพูดข้างนอก อย่างมากก็เป็นเรื่องอับอายของตระกูลวั่น แม้ใต้เท้าวั่นจะเป็นถึงอัครมหาเสนาบดีแห่งราชสำนัก เรื่องนี้ก็ไม่น่าจะเกี่ยวพันกับเรื่องในราชสำนักได้!เฉียวเนี่ยนกลับไม่คิดเช่นนั้น“ข้าเคยพูดคุยกับอัครมหาเสนาบดีวั่นมาบ้าง แม้จะไม่รู้ตื้นลึกหนาบาง แต่ด้วยวัยของเขาเช่นนี้ สิ่งที่ให้ความสำคัญที่สุดคือชื่อเสียง เกียรติยศ ยิ่งไปกว่านั้น ฮูหยินเฒ่าแห่งตระกูลวั่นก็มีอายุมากแล้ว ต่อให้มีอนุเข้ามาในจวน ก็น่าจะไม่ถือสาอะไร จะถึงขั้นต้องแยกทางกันเลยหรือ?”ขณะพูด แววตาของเฉียวเนี่ยนก็ดูลึกซึ้งขึ้น น้ำเสียงก็หนักแน่นขึ้นโดยไม่รู้ตัว “ในสายตาข้า การกระทำของอัครมหาเสนาบดีวั่นดูราวกับเป็นการปกป้องตระกูล”“ปกป้องตระกูลหรือเจ้าคะ?” หนิงซวงยิ่งไม่เข้าใจ “แยกทางเพื่อปกป้องตระกูล หรือว่าต้องการตัดขาดกับคนในครอบครัว?”คิดถึงตรงนี้ หนิงซวงก็ตาโตขึ้นมา “หรือว่าอัครมหาเสนาบดีวั่นจะก่ออาชญากรรมที่ถึงขั้นถูกริบทรัพย์และประหารทั้ง

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1113

    ได้ยินดังนั้น เกอซูอวิ๋นถึงได้ปัดความหม่นหมองบนใบหน้าออก มองไปทางเฉียวเนี่ยนแล้วว่า “เจ้ารู้หรือไม่ อัครมหาเสนาบดีวั่นกับฮูหยินเฒ่าแห่งตระกูลวั่นหย่าร้างกันแล้วนะ?”“หา?”เฉียวเนี่ยนตกใจอย่างมากด้านข้าง หนิงซวงก็อดไม่ได้ที่จะยกมือปิดปากหัวเราะ “คุณหนูรู้สึกเหลือเชื่อใช่หรือไม่ ตอนบ่าวเพิ่งรู้ก็ตกใจเช่นนี้เลย!”เฉียวเนี่ยนมองเกอซูอวิ๋นด้วยความงุนงง “เจ้ารู้ข่าวนี้มาจากที่ใดกัน อัครมหาเสนาบดีวั่นกับฮูหยินเฒ่าแห่งตระกูลวั่นก็อายุไม่น้อยแล้ว อยู่ดีๆ เหตุใดต้องหย่าร้างเล่า?”มุมปากเกอซูอวิ๋นเผยรอยยิ้มออกมาเสียที “นี่เจ้าไม่รู้ล่ะสิ จวนรุ่ยอ๋องมีสาวใช้คนหนึ่งสนิทกับสาวใช้ของจวนอัครมหาเสนาบดีวั่น นางเป็นคนเล่าให้ข้าฟัง เรื่องนี้แม้แต่ท่านพี่เซียวก็ยังไม่รู้เลยนะ!”นางเป็นคนรู้เป็นคนแรก เช่นนี้นางก็ยอดเยี่ยมที่สุด!ใบหน้าเกอซูอวิ๋นย่อมมีความลำพองใจอยู่บ้างเฉียวเนี่ยนกลับขมวดคิ้ว “แต่เรื่องนี้เชื่อถือได้หรือ?”“ย่อมเชื่อถือได้อยู่แล้ว!” เกอซูอวิ๋นว่า “สาวใช้คนนั้นบอกว่า อัครมหาเสนาบดีวั่นกับฮูหยินเฒ่าแห่งตระกูลวั่นหย่าร้างกันมานานกว่าหนึ่งเดือนแล้ว เพียงแต่หลังหย่าร้าง ฮูหยินเฒ่าแห่ง

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1112

    ได้ยินดังนั้นเฉียวเนี่ยนอดยิ้มออกมาไม่ได้ “ท่านพี่เซียวมั่นใจนักหนา ไม่ใช่ว่าเป็นความรู้สึกของข้าที่ผิดไปหรือ?”เซียวเหอก็ยิ้มตาม “สังเกตให้มากหน่อย ย่อมไม่ผิดแน่”ระหว่างพูด สีหน้าก็กลับกลายเป็นเคร่งขรึม “แรกเริ่มคือตระกูลเมิ่ง จากนั้นก็คือเต๋อกุ้ยเฟย แต่ละเรื่องดูเหมือนฮองเฮาจะเป็นผู้บริสุทธิ์ ทว่าทุกเรื่องกลับล้วนมีความเกี่ยวพันกับนางอย่างแนบแน่น อันที่จริง ก่อนที่ท่านอ๋องจะออกจากเมืองหลวงก็เคยกำชับข้าให้จับตาฮองเฮาไว้เหมือนกัน”เป็นเช่นนี้เองเฉียวเนี่ยนค่อยๆ พยักหน้า “จริงอยู่ เพราะเป็นถึงฮองเฮา ย่อมต้องมีทั้งเล่ห์เหลี่ยมและความสามารถเหนือคนอื่น ท่านพี่เซียว ไม่ว่าจะอย่างไร ความปลอดภัยของท่านสำคัญที่สุด”เซียวเหอค่อยๆ พยักหน้า “ข้าเข้าใจ”ระหว่างสนทนา ทั้งสองก็เดินมาถึงประตูวังรถม้าของจวนอ๋องผิงหยางจอดรออยู่ไม่ไกลเซียวเหอหยุดฝีเท้า “เช่นนั้นข้าไม่ไปส่งแล้ว”เฉียวเนี่ยนหันกลับมา คำนับให้เซียวเหอ “ลำบากท่านพี่เซียวแล้ว”พูดจบจึงเดินไปทางลุงเกิ่งเซียวเหอมองแผ่นหลังของเฉียวเนี่ยน ริมฝีปากก็เผลอยกยิ้มขึ้น จากนั้นจึงหันหลังจากไปเฉียวเนี่ยนขึ้นรถม้าโดยมีลุงเกิ่งประคอง แต่

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1111

    “นังสารเลว!” ฮองเฮาตวาด “นางคือองค์หญิงรองแห่งแคว้นจิ้ง อีกทั้งยังเป็นดวงใจของฝ่าบาท จะไร้ที่พึ่งได้อย่างไรกัน?”เฉียวเนี่ยนขมวดคิ้วเล็กน้อย “หม่อมฉันพูดผิดไปแล้วเพคะ”แต่ฮองเฮาคงฟังออก ว่านางกำลังหมายถึงสิ่งใดแล้วก็จริงดังคาดฮองเฮาแค่นหัวเราะเบาๆ “จริงๆ แล้วเรารู้ เจ้าเป็นห่วง กลัวว่าเราจะทำร้ายนาง เจ้าสบายใจได้ เด็กที่ยังเดินไม่เป็นอย่างองค์หญิงน้อย เราไม่ใส่ใจอยู่แล้ว อีกอย่าง วันนี้เจ้าก็เห็นแล้ว หากองค์หญิงน้อยเกิดเป็นอะไรขึ้นมา เราก็คือคนแรกที่ถูกสงสัย เราไม่โง่หาเรื่องใส่ตัวหรอก!”ได้ยินเช่นนี้ เฉียวเนี่ยนจึงค่อยคลายความกังวลใจ แต่ไม่คิดว่าฮองเฮาจะเอ่ยต่อ “ยิ่งไปกว่านั้น เด็กเล็กเพียงนี้ ต่อไปเราขยับนิ้วเดียวก็บีบให้นางตายได้ จะต้องไปยุ่งยากให้ลำบากทำไม?”ต่อไป?หัวใจของเฉียวเนี่ยนพลันสะท้านขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวฮองเฮาก็ลุกขึ้นแล้วหันมายิ้มให้เฉียวเนี่ยน “เอาล่ะ เวลาล่วงเลยมาจนป่านนี้แล้ว เจ้ากลับออกจากวังไปเถอะ! อย่าลืมนำป้ายเข้าออกโรงหมอหลวงมาคืนล่ะ วันหน้า ก็อยู่ในจวนอ๋องผิงหยางให้สบายใจ อย่าออกมาเพ่นพ่านอีกเลย”กล่าวจบ ฮองเฮาก็เสด็จจากไปท่ามกลางการรายล้อมของเหล่านางใ

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1110

    นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฮองเฮาพยายามดึงเฉียวเนี่ยนมาอยู่ฝ่ายตนยังไม่ต้องพูดถึงวิชาแพทย์ของเฉียวเนี่ยนที่ทุกคนเห็นกันชัดเจน เพียงแค่พูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างนางกับอ๋องผิงหยาง ฮองเฮาก็ยิ่งอดรนทนไม่ได้ที่จะรีบดึงนางมาอยู่ข้างกายแต่เฉียวเนี่ยนกลับรู้สึกเบื่อหน่ายต่อเรื่องราวในวังนักทันใดนั้นนางก็ส่ายหน้า กำลังจะเอ่ยวาจา ทว่ากลับถูกฮองเฮายกพระหัตถ์ขึ้นขัดจังหวะ“เจ้าอย่าเพิ่งรีบปฏิเสธ” ฮองเฮาตรัส พลางสูดลมหายใจลึก แล้วเอื้อนเอ่ยต่อ “เราเข้าใจ เจ้าไม่อยากข้องเกี่ยวกับเรื่องราววุ่นวาย เราให้สัญญาได้ว่าจะไม่ดึงเจ้าไปพัวพัน เราจะให้เจ้าดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการหน่วยแพทย์ของโรงหมอหลวง ถึงเวลานั้น เจ้าก็สามารถอยู่ในโรงหมอหลวง ศึกษาวิจัยตัวยาต่างๆ ได้อย่างสบายใจ อยากได้สิ่งใด ขาดสิ่งใด เพียงบอกมา ไม่ว่าตัวยาจะหายากเพียงใด เราก็จะหามาให้เจ้าได้!”ฮองเฮาย่อมรู้ว่าเฉียวเนี่ยนสนใจในวิชาแพทย์ จึงหยิบเรื่องตัวยามาล่อลวงแต่สินเดิมที่ท่านย่าทิ้งไว้ให้นั้นมากพอที่จะทำให้เฉียวเนี่ยนสามารถซื้อหาตัวยาหายากจากทั้งโลกนี้ได้แล้วนางไม่จำเป็นต้องใช้เงินทองจากคลังหลวงเลยยิ่งไปกว่านั้น ในเวลานี้ฮองเฮาสาบานหนั

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1109

    นางจะลืมได้อย่างไร?ครั้งนั้นเป็นครั้งแรกที่เจ๋อเอ๋อร์ฆ่าคน นางรู้เข้าก็ทั้งตีทั้งดุด่าเจ๋อเอ๋อร์ไปชุดใหญ่แต่นางจะทำอะไรได้อีกเล่า?นางก็มีเพียงบุตรชายคนเดียวเท่านั้น นางทำได้เพียงปกปิดแทนเขา!นางนึกว่า นางในผู้นี้หาได้รู้ความจริงไม่นางบอกไปว่าน้องสาวของนางไปอยู่ที่จวนของเจ๋อเอ๋อร์เพื่อรับใช้นางนึกว่า นางในผู้นี้เชื่อไปแล้วคาดไม่ถึงว่าที่แท้นางในผู้นี้รู้ความจริงมาโดยตลอด...นางมองนางในคนนั้น พลันยกยิ้มออกมาเล็กน้อยจากนั้นจึงยกมือขึ้น ลูบไปบนแก้มของนางในนางในตะลึงไปชั่วขณะ เห็นได้ชัดว่าไม่คิดเลยว่าถึงเวลานี้เต๋อกุ้ยเฟยยังคงทำตัวสนิทสนมกับตนเช่นนี้แต่แล้ว นางก็สะบัดมือของเต๋อกุ้ยเฟยออกทันที“พระสนม ท่านไม่ควรเลย ไม่ควรคิดร้ายต่อองค์หญิงน้อยเลยเพคะ!”หัวใจคนล้วนเติบโตจากเลือดและก้อนเนื้อเต๋อกุ้ยเฟยเอ็นดูนางมาหลายปีเช่นนี้ นางจะไร้ความรู้สึกใดๆ ได้อย่างไร?แต่จนกระทั่งวันที่เต๋อกุ้ยเฟยเอ่ยถึงแผนการลอบวางยาพิษองค์หญิงน้อย นั่นทำให้นางได้เข้าใจว่า ที่แท้คนใจอำมหิต ไม่ว่าจะเสแสร้งเก่งเพียงใด เสแสร้งนานเพียงใด ก็ยังคงเป็นคนใจอำมหิตอยู่ดี!เพื่อองค์หญิงน้อย และเพื่อน้อง

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status