บทที่ 986

วันรุ่งขึ้น เฉียวเนี่ยนตื่นแต่เช้า

ทั้งที่เมื่อคืนแทบไม่ได้นอน ตื่นมาแล้วกลับไม่รู้สึกเหนื่อยเลยแม้แต่น้อย

นางล้างหน้าเสร็จ ก็เห็นหนิงซวงถืออาหารเช้ากลับมาพอดี

ยังไม่ทันให้นางเอ่ยปาก ก็เห็นหนิงซวงยิ้มอย่างมีเลศนัย “เอ๊ะ? วันนี้คุณหนูตื่นเช้าขนาดนี้ คงไม่ใช่ว่าร้อนใจจะไปพบใครบางคนหรอกนะเจ้าคะ?”

แก้มเฉียวเนี่ยนขึ้นสีเรื่อ “อยู่ในกองทัพมานาน ถึงได้เรียนรู้ที่จะหยอกล้อคุณหนูของเจ้าแล้วใช่หรือไม่?”

“ฮ่าฮ่าฮ่า บ่าวไม่กล้าเจ้าค่ะ!” หนิงซวงรีบประจบพลางเข้ามาใกล้ วางอาหารเช้าลงบนโต๊ะแล้วจึงเอ่ย “บ่าวแค่ดีใจแทนคุณหนูต่างหาก!”

หลังจากผ่านความยากลำบากมามากมาย ในที่สุดคุณหนูก็ได้พบคนที่ถูกใจ นางดีใจแทนคุณหนูของนางจริงๆ!

“แต่…”

น้ำเสียงของหนิงซวงพลันแผ่วลง “แล้วเรื่ององค์หญิงจะทำอย่างไรดี?”

รอยยิ้มบนหน้าเฉียวเนี่ยนก็พลันแข็งทื่อไป เมื่อนึกถึงคำพูดของเกอซูอวิ๋นวันนั้น นางขมวดคิ้ว คิดว่ายังไงก็ต้องไปบอกความจริงกับเกอซูอวิ๋นให้ได้

พอทานอาหารเช้าเสร็จอย่างลวกๆ เฉียวเนี่ยนก็ออกจากกระโจม

เวลานี้ ฉู่จืออี้คงกำลังนำทหารฝึกซ้อมอยู่ที่ลานซ้อม

ดังนั้น เฉียวเนี่ยนเพียงแค่เหลือบมองกระโจมข้างๆ แล้วก็ต