LOGINShare
บทที่ 1324
Latest chapter
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 1329
ถึงอย่างไร ถ้าหากถังฉือมีนิสัยแบบนั้น แล้วยังอยู่ในภารกิจล่ะก็ถ้าตรงมาที่หุบเขาหมื่นพิษจริง เกรงว่าคงจะไม่มีทางปราณีศิษย์สำนักหุบเขาหมื่นพิษเหล่านี้แน่ปันอวิ๋นถึงแม้จะไม่ใช่พ่อพระอะไร แต่เขาในฐานะเจ้าหุบเขาหมื่นพิษ ก็ยังมีความรับผิดชอบต่อศิษย์สำนักหุบเขาตนเองอยู่ปันอวิ๋นครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง เดิมทีเตรียมจะบอกว่า ไปที่กระท่อมไม้ไผ่ก็จบที่นั่น สำหรับพี่น้องอย่างพวกเขาแล้ว ล้วนมีความหมายที่แตกต่างกันอยู่ ต่อให้ถังฉือเข้ามา ก่อนที่จะลงมือก็คงชั่งใจอยู่บ้างคำพูดขึ้นมาถึงมุมปากแล้ว แต่เขาก้ไม่ทันได้เอ่ยปากเฟิงเหยียนที่เอาแต่คลายปมพู่ลูกปัดอย่างใจเย็นอยู่ข้างๆ ไม่มีความเห็นอะไรมาโดยตลอด จู่ๆ ก็เอ่ยขึ้นเขาหันไปมองจั๋วซือหราน "หรือว่าเรา ไปดูพื้นที่ศักดินาของเจ้าหน่อยดีไหม?"จั๋วซือหรานพอได้ยินก็ตกตะลึงเฟิงเหยียนถาม "เจ้าเคยคิดไว้บ้างไหม?"จั๋วซือหรานคิดถึงแผนการก่อนหน้าของตนเอง ก็เคยตัดสินใจว่าจะไปพื้นที่ศักดินาของตัวเองอยู่จริงๆแต่ตอนนั้นยังเป็นสถานการณ์ที่เรื่องไม่เยอะเท่าตอนนี้"ก่อนหน้านี้เคยคิดอยู่" จั๋วซือหราน "แต่ตอนนั้นกับตอนนี้สถานการณ์ไม่เหมือนกัน"เฟิงเหยียนคิดๆ
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 1328
หลังจากพันเข้าด้วยกัน จึงแก้ยากเอามากๆ คิดจะใช้เฉพาะกำลังก็ไม่ได้ ทำได้แค่ต้องอดทนเฟิงเหยียนนั่งอยู่ตรงนั้น ก้มตาต่ำ สายตาจดจ้องไปที่พู่ลูกปัดระย้าละเอียดในมือนิ้วมือขาวเรียวยาวที่ปลิดชีวิตผู้คนได้ กำลังคลายปมพู่ลูกปัดเหล่านั้นซ้ำไปซ้ำมาบางครั้งพอคลายไล่ไปเรื่อยๆ พอพบว่าผิด ก็ต้องมานั่งเริ่มใหม่อารมณ์จะดีแค่ไหน ก็ยังต้องรู้สึกรำคาญขึ้นมาจั๋วซือหรานพยายามแก้ปมจนรำคาญ เลยโยนทิ้งไปข้างๆแต่เฟิงเหยียนกลับถือปิ่นปักผมเล่มนั้น ตั้งใจแก้ปม ไม่ได้มีความรู้สึกรำคาญแต่อย่างใดจั๋วซือหรานแค่ยิ้มๆ ไม่พูดอะไรต่อคำถามของปันอวิ๋นเฟิงเหยียนเปลี่ยนหัวข้อสนทนาอย่างไม่ใส่ใจ "ข้ากับเสียวจิ่วหารือถึงทิศทางต่อไปแล้ว"ปันอวิ๋นมุมปากกระตุก ฟังออกว่าเขาเปลี่ยนหัวข้อสนทนาแต่ท้ายสุดก็ไม่ได้กัดแบบไม่ยอมปล่อย"เอาล่ะ หลังจากนี้เอายังไงล่ะ?" ปันอวิ๋นถามขึ้นเฟิงเหยียนไม่พูดแล้ว ตั้งใจคลายปมลูกปัดระย้าต่อไป ส่งสิทธิ์การพูดทั้งหมดไปให้จั๋วซือหรานจั๋วซือหรานเอ่ยขึ้นว่า "พวกเขารู้สึกว่าด้วยวิสัยของสภาผู้อาวุโส ก้าวต่อไปน่าจะเพ่งเล็งไปที่ชิ่งหมิง"จวงชิ่งหมิงที่เงียบมาตลอด พอได้ยินคำนี้จึงค่อยๆ แหง
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 1327
สายตาของจั๋วหวาย พิจารณาไปมาบนตัวของพี่สาวกับผู้ชายทรยศเขารู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง แต่ก็บอกไม่ถูกว่าตรงไหนไม่ถูกต้องแค่รู้สึกว่า บรรยากาศระหว่างพี่สาวกับผู้ชายทรยศคนนี้เหมือนจะต่างออกไปทั้งที่เมื่อคืนนี้ยังไม่ให้เขากินเนื้อย่างด้วยซ้ำ?จั๋วหวายจ้องมองอย่างสงสัย แต่ก็ไม่สามารถมองออกถึงเหตุผลที่แน่ชัดได้สายตาของเขาชัดเจนมาก ไม่เก็บงำอะไรเลยจั๋วซือหรานเห็นเขาไม่ยอมเก็บสายตาอยู่นานสองนาน จึงหยิกแก้มเขาแล้วลากเดินไปข้างๆ"อ๊ะๆๆๆ...!" จั๋วหวายตะโกนขึ้นติดต่อกัน "ท่านพี่ท่านพี่ ปล่อยก่อน"จั๋วซือหรานตอนนี้จึงคลายมือออก ถามขึ้นว่า "เจ้ามองข้าอยู่พักหนึ่งแล้ว จ้องอะไรกันนักหนา?"จั๋วซือหรานพิจารณาตัวเขา ถามขึ้นว่า "ท่านแม่ให้ภารกิจอะไรเจ้ามา?"อย่างคอยจับตาดูนางอะไรแบบนี้?จั๋วหวายถูกแก้วตัวเอง แล้วจึงเอ่ยขึ้นว่า "ไม่ ก็แค่...ข้ารู้สึกว่าระหว่างท่านกับผู้ชายทรยศนั่นเหมือนผิดปกติหน่อยๆ"สายตาของจั๋วซือหรานชะงักไปเล็กน้อยอย่างไม่แสดงออก "โอ๋? ตรงไหนที่ผิดปกติ?""ก็..." จั๋วหวายเองก็พูดไม่ถูก เขาอายุเท่านี้ยังไม่ประสีประสาเรื่องความรัก จะมองออกเรื่องในนี้ได้อย่างไรกัน ท้ายสุ
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 1326
นางเองก็รู้สึกมาตลอดว่าตนเองรู้ถึงความทุกข์ของชายคนนี้ แต่จุดนี้นางกลับไม่ค่อยเข้าใจจริงๆ"สมองของท่านพังไปแล้ว ตามหลักก็ไม่น่าจะฟังพวกเขาทำตัวว่าง่ายอยู่ในเมืองหลวงสิ แล้วจะออกมาทำไมกัน?" จั๋วซือหรานถามเฟิงเหยียนคิดๆ "น่าจะเพราะ นี่เป็นสิ่งที่ข้าอยากทำมาตลอดกระมัง ขอแค่ได้ออกจากเมืองหลวงไป ก็จะหาหนทางกับวิะีอื่นได้เอง ถ้าหายังอยู่ทีนั่นต่อ มันอาจจะเป็นทางตันที่แก้ไม่ได้จริง"จั๋วซือหรานพอได้ยินคำนี้ อันที่จริงก็เชื่อมากว่าเฟิงเหยียนเตรียมการบางอย่างไว้แล้ว ก่อนที่จะยอมให้พวกเขาลบความทรงจำชายคนที่นางชอบนั้น เป็นพวกที่มองการณ์ไกล ไม่ใช่พวกโง่เขลาที่ไม่คิดอะไรไว้เลยจนกระทั่งเกิดเรื่องหลังจากจั๋วซือหรานได้ยินคำนี้ ในที่สุดก็ไม่พูดอะไรอีกเหมือนจะไม่ถามการตัดสินใจอะไรอีกแล้วด้วยแต่ว่าเฟิงเหยียน พอเห็นนางไม่พูดเขาก็ขมวดคิ้ว เขยิบตัวเข้ามาหน่อย เอ่ยถามเสียงต่ำว่า "คำตอบยังไม่พอใจหรือ?"จั๋วซือหรานเหลือบมองเขา แอบคิดในใจว่าพอใจบ้าบออะไรกันท่านไม่มีความทรงจำระหว่างเลยในอดีตอยู่เลยข้าที่ข้ามภพมา จะมาพอใจกับท่านที่เสียความทรงจำได้อย่างไรกัน?แต่นางก็ไม่ส่งเสียง เพียงแต่สายตาดู
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 1325
จั๋วซือหรานได้ยินคำนี้ ก็ยังไม่ได้ส่งเสียงอะไรและตอนที่เฟิงเหยียนคิดว่านางคงไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองใดแล้วจึงได้ยินนางเอ่ยเสียงต่ำขึ้นว่า "ทำไมข้าจะต้องแต่งงานกับผู้ชายที่มีคู่หมั้นแล้วด้วยล่ะ จั๋วซือหรานอย่างข้าก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีใครเอาเสียหน่อย..."เฟิงเหยียนได้ยินคำนี้ ก็เกิดความรู้สึกอยากจะยกมุมปากขึ้นมาอย่างประหลาดเขารู้ดีว่าหญิงสาวคนนี้เป็นคนเข้มแข็ง ตอนนั้นที่เขาทำนางผิดหวังแล้วออกจากเมืองหลวง นางก็ไม่เคยแสดงความอ่อนแอเลยท่านมีคนอื่นแล้ว ข้าก็จะไม่เอาท่านพฤติกรรมของนางแสดงออกแบบนี้มาโดยตลอดจนกระทั่งตอนนี้...ไม่รู้ว่าเพราะเพิ่งตื่นนอน ถึงได้ดูเปราะบางอ่อนแอแบบนี้หรือเปล่า?หรือว่าเพราะเมื่อครู่นางเพิ่งจะฝันดีๆ ไป?สรุปคือ เวลาก็ผ่านมานานขนาดนี้แล้วเฟิงเหยียนเหมือนเพิ่งจะมองเห็นความอัดอั้น ความไม่ยินยอมและความโกรธเคืองที่นางไม่เคยแสดงให้ใครเห็นมาก่อนจากในคำพูดของนางเฟิงเหยียนนิ่งงันไปพักหนึ่ง ตามหลักการ ด้วยนิสัยของเขาแล้ว ฟังไปเงียบๆ นั่นล่ะคือถูกต้องไม่มีความจำเป็นต้องอธิบายอะไรหญิงสาวคนนี้ฉลาดหลักแหลม ในใจนางต้องรู้ทั้งหมดอยู่แล้ว รวมถึงความทุกข์ใจของเขาด้ว
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 1324
จงใจเอ่ยขึ้นว่า "ฝันถึงท่านบีบบังคับข้า"เฟิงเหยียนเดิมทีร่างกายก็ตึงอยู่แล้ว ตอนนี้จึงยิ่งตึงเกร็งเข้าไปอีกตอนนี้เขาไม่แสดงความเห็นหรือคัดค้านอะไร และฟังออกว่าจั๋วซือหรานกำลังใช้คำพูดนี้ พาดพิงถึงเรื่องที่เขาอาละวาดเพราะฤทธิ์สุราเมื่อคืนเฟิงเหยียนเมิ้มปากเบาๆ พูดขึ้นมาแค่ว่า "นี่ถือว่าเป็นฝันดีด้วยหรือ?"จั๋วซือหรานพอได้ยินก็ยิ้มบางๆ ไม่พูดอะไรพริบตานี้ เฟิงเหยียนก็เดาได้ถึงสาเหตุที่มันเป็นฝันดีเกรงว่า...น่าจะเพราะชายในฝันนั่นคือเฟิงเหยียนคนนั้น เฟิงเหยียนของนางคนนั้น เฟิงเหยียนที่มีความทรงจำของพวกเขาอยู่อย่างสมบูรณ์แบบกระมัง?ดังนั้นฝันจึงเปลี่ยนเป็นฝันดีเฟิงเหยียนไม่พูดอะไรอีกจั๋วซือหรานชะงักไปครู่หนึ่ง เห็นได้ชัดว่าชายคนนี้เหมือนจะหดหู่ลงไปหน่อยๆ?และไม่คิดที่จะแหย่เขาต่อ เลยกระแอมไอเล็กน้อยแล้วเอ่ยว่า "ข้าฝันว่าท่านเข้ามาเตือนข้า..."เฟิงเหยียนพอได้ยินนางเปลี่ยนหัวข้อสนทนา ก็แหงนตาขึ้นทันที มองไปยังดวงตาหงส์งดงามใสกระจ่างของนาง"ท่านมาเตือนข้า ว่าถ้าหากพวกเขาจับป๋อยวนไปเพื่อมาต่อรองกับชิ่งหมิง จะต้องรีบลงมือกับชิ่งหมิงแน่ และถ้าหากปันอวิ๋นไม่เชื่อฟังพวกเขาดีดี เพ
You may also like
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี
โม่เสียวชี่264.2K viewsสามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ19.9K viewsทะลุมิติมาเป็นเศรษฐีนีในยุคโบราณ
ต้าซินซิน9.3K viewsบันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์
เซี่ยวชิงขวาง73.5K viewsเกิดใหม่เป็นนายหญิงมากสามี
ประดับดิน712 viewsหวงจื่อหนิงเกิดใหม่เป็นพี่เลี้ยงบุตรชายท่านอ๋องอำมหิต
ต้าซินซิน300 viewsบุปผางามข้ามเวลามาทวงแค้น
ชาไทยเย็น201 viewsสตรีแกร่ง หลินซูเหมย
หลงเวลา /จู้หมิง1.3K views
