LOGINShare
บทที่ 533
Latest chapter
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 538
แม้จะอยู่ในยุคบ้านเมืองเจริญรุ่งเรือง การมอบเงินพันตำลึงเพื่อชดเชยชีวิตขององครักษ์คนหนึ่ง ก็ถือเป็นเงินก้อนใหญ่มากแล้วต้องเข้าใจก่อนว่า แม้ทหารที่พลีชีพในหน้าที่ เงินเยียวยาก็แค่ไม่กี่สิบตำลึงเท่านั้นแต่ถึงอย่างนั้น ทั้งชีหยวนและท่านโหวผู้เฒ่าชีก็ยังรู้สึกหนักอึ้งในใจเพราะนี่คือคน ไม่ใช่สิ่งของ ไม่อาจวัดค่าด้วยเงินสำหรับคนในครอบครัวของพวกเขาก็เช่นกัน ที่สูญเสียไปคือบิดา บุตรชาย หรือสามี เงินเหล่านี้อาจช่วยให้ชีวิตข้างหน้าของพวกเขาสบายขึ้นบ้าง แต่ไม่อาจเยียวยาความเจ็บปวดของพวกเขาได้เลยชีหยวนกล่าวเสียงเบา ๆ “ข้าได้ยินมาว่ามีบางครอบครัวมีลูกชายที่โตแล้ว แต่ยังหางานไม่ได้...”ท่านโหวผู้เฒ่าชีพยักหน้าทันที “เจ้าไม่ต้องกังวล ข้าได้สั่งการไปหมดแล้ว จะคัดเลือกคนที่เหมาะสมเข้ามาทำงานแทนตำแหน่งเดิมของบิดาพวกเขา ถ้าใครทำไม่ได้ก็ให้ค่อย ๆ ฝึกไป ได้ยินมาว่าตอนอยู่บ้านพวกเขาก็ฝึกฝนหมัดมวยอยู่บ้าง วรยุทธ์ไม่เลวเลย”ขณะกำลังคุยกัน ชีเจิ้นก็เร่งฝีเท้าเข้ามาจากด้านนอกแล้วมองชีหยวน สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยโทสะที่ยังไม่คลาย เขาสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วพูดว่า “แม่หนูหยวน องค์หญิงเป่าหรงระบุชื่อเจ้ากั
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 537
ท่านโหวผู้เฒ่าชีกับชีเจิ้นต่างก็ไม่รู้สึกยินดีอะไรนักก็แน่ล่ะ ใครเจอเรื่องแบบนี้แล้วยังจะดีใจได้ลงกันก่อนหน้านี้ อ๋องฉีกับองค์หญิงเป่าหรงยุให้ผู่อู๋ย่งออกมาก่อเรื่อง เกือบทำให้ตระกูลชีถูกกัดเสียจนเนื้อฉีก องครักษ์ตระกูลชีตายไปหลายคน เจ็บหนักอีกไม่น้อยหากอ๋องฉีกับองค์หญิงเป่าหรงยังจะลงมืออีกอย่างที่ชีหยวนพูด เช่นนั้นครั้งนี้ตระกูลชีก็คงต้องซวยซ้ำอีกรอบชีหยวนกลับยิ้มแล้วบอกให้พวกเขาไม่ต้องกังวล “ไม่เหมือนกับตอนผู่อู๋ย่งหรอกเจ้าค่ะ ผู่อู๋ย่งมันเป็นขันทีสุนัข ทั้งยังมีความแค้นฝังลึกกับวังบูรพามาก่อน เลยไม่มีทางถอยหลัง จึงไม่คิดจะยั้งมือ แต่คนอื่นไม่เหมือนกัน”เหล่าขุนนางฝ่ายอ๋องฉีคนอื่นย่อมไม่โง่จนถึงขั้นจะออกมาก่อเรื่อในเวลานี้อีกบทเรียนของลู่หมิงฮุยและผู่อู๋ย่งก็เห็นอยู่ตรงหน้าไม่ว่าจะเพราะสวรรค์ไม่อยู่ข้างอ๋องฉี หรือว่าวังบูรพาเหนือชั้นกว่าสรุปก็คือลมพัดไปทางวังบูรพาแล้ว คนส่วนใหญ่ก็รู้จักดูสถานการณ์จวนฉู่กั๋วกงกับเสี่ยวหลิ่วกุ้ยเฟยสิ้นอำนาจแล้ว คนที่องค์หญิงเป่าหรงกับอ๋องฉีจะเรียกใช้ได้ก็แทบไม่เหลือแล้วเช่นกันท่านโหวผู้เฒ่าชีจึงเข้าใจความหมายของชีหยวนได้ทันทีเนื่อง
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 536
พระชายาหลิ่วฟังแล้วก็อดตกใจไม่ได้ สุนัขบ้าที่พร้อมจะกระโจนกัดคนได้ทุกเมื่อเช่นนี้ ย่อมต้องกำจัด มิเช่นนั้นก็ต้องระวังว่าจะถูกมันฉีกกระชากจนไม่เหลือชิ้นดีนางตอบรับในลำคอ แล้วพอเห็นท่าทีของเซียวอวิ๋นถิงก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ “พวกเจ้าคนหนึ่งฆ่า อีกคนตามเก็บล้าง ช่าง...”เหมาะสมกันนักไม่รู้เพราะอะไร พอได้ยินคำพูดนี้จากพระชายาหลิ่ว เซียวอวิ๋นถิงก็รู้สึกปลาบปลื้มใจ แม้แต่ใบหน้าก็ยังอดไม่ได้ที่จะเผยรอยยิ้มออกมาทว่าตอนนี้ ชีเจิ้นกับท่านโหวผู้เฒ่าชีกลับยิ้มไม่ออก จนถึงเช้าวันถัดมาเมื่อพวกเขากลับถึงบ้านแล้วถึงได้รู้ว่าชีหยวนกลับมาแล้วเช่นกัน จึงได้ถอนหายใจโล่งอกเมื่อคืนชีหยวนไม่ได้กลับไปที่อารามไป๋อวิ๋น พวกเขาคิดว่าชีหยวนที่ไม่เคยพลาดพลั้งอาจจะพลาดท่าเป็นครั้งแรกเสียแล้วนางกลับมาแล้ว เช่นนั้นก็แปลว่าปลอดภัยดีปลอดภัยก็ดีแล้ว ปลอดภัยก็ดีแล้วจริง ๆชีเจิ้นกับท่านโหวผู้เฒ่าชีจึงรีบตรงไปยังตำหนักเถาฮวาอู้เพื่อเยี่ยมชีหยวนพิษในร่างชีหยวนถูกเซียวอวิ๋นถิงถอนให้หมดแล้ว บาดแผลที่เหลือสำหรับนางก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรสำหรับนางแล้ว ความเจ็บปวดเป็นได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายไปแล้ว ไม่มีอ
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 535
เมื่อฮ่องเต้พิโรธ ก็จะมีศพนับล้านฮ่องเต้หย่งชางเพียงออกคำสั่งไป ในวันนั้น องครักษ์เสื้อแพรที่เพิ่งเปลี่ยนตัวผู้บัญชาการก็พุ่งเข้าไปบุกค้นบ้านเรือนผู้คนอย่างไม่ปรานีในจำนวนนั้นก็รวมถึงจวนหลายแห่งที่ผู่อู๋ย่งจัดซื้อไว้ภายนอกพอตรวจสอบลึกลงไปจึงได้รู้ว่าผู่อู๋ย่งซ่อนตัวลึกเพียงใดเขาถึงกับมีจวนแห่งหนึ่งที่อยู่ใกล้กับจวนอ๋องฉีใกล้เขตพระราชวังแท้ ๆ ขันทีคนหนึ่งกลับกล้าทำตัวเทียบเท่ากับเชื้อพระวงศ์ฮ่องเต้หย่งชางโกรธจนถึงขีดสุด มีรับสั่งให้สามศาลยุติธรรมสอบสวนคดีนี้อย่างเข้มงวดและสิ่งที่ไม่คาดคิดที่สุดก็คือ ผู้รับหน้าที่สอบสวนหลักในคดีนี้ กลับไม่ใช่ขุนนางจากสามศาลยุติธรรม หากแต่เป็นพระราชนัดดา เซียวอวิ๋นถิงยามฮ่องเต้หย่งชางได้พบเซียวอวิ๋นถิงอีกครั้งที่อารามไป๋อวิ๋น ตัวเขายังมีบาดแผลเต็มร่าง นักพรตทั้งสามสิบคนที่เขานำไปด้วย เหลือเพียงสิบสองคน เห็นได้ชัดว่าเขาทุ่มเทสุดตัวเพียงใดในการลงเขาไปไล่ล่าผู่อู๋ย่งฮ่องเต้หย่งชางพลันตวาดขึ้นโดยไม่รู้ตัว “เหลวไหลสิ้นดี! บุตรชายตระกูลสูศักดิ์ไม่ควรนั่งใต้ชายคาที่ไม่มั่นคง! เจ้าเป็นถึงพระราชนัดดาองค์โต จะไปทำการเสี่ยงอันตรายเช่นนั้นได้อย่างไร
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 534
ชีหยวนมองเซียวอวิ๋นถิงด้วยสีหน้าสลับซับซ้อนขณะเดียวกัน ที่อารามไป๋อวิ๋น ฮ่องเต้หย่งชางก็กำลังช่วยเซียวโม่คัดเมล็ดถั่วอยู่ถั่วเขียว ถั่วแดง และถั่วดำปะปนกันอยู่ในตะกร้าสาน ต้องแยกตามสีแล้วใส่ในตะกร้าแต่ละใบเซียวโม่คัดทีละเม็ด เขานับได้ถึงแค่ยี่สิบ จากนั้นก็ต้องเริ่มนับใหม่แต่เขากลับมีความอดทนอย่างยิ่ง ไม่รู้สึกว่ารำคาญใจแม้แต่น้อยฮ่องเต้หย่งชางทอดพระเนตรพระชายาหลิ่วด้วยความแปลกใจ “เขานิ่งได้นานถึงเพียงนี้เชียวหรือ!”“ถ้านิ่งไม่ได้แล้วจะทำอย่างไรได้เล่า?” พระชายาหลิ่วหัวเราะเยาะตนเองเบา ๆ ก่อนเอ่ยเสียงเรียบว่า “พวกเราถูกไล่ล่า เขาจึงส่งเสียงดังไม่ได้ ยิ่งไม่อาจออกไปข้างนอกได้ตามใจ ฉะนั้นจึงต้องมีอะไรสักอย่างเพื่อฝึกความอดทนของเขา”สิ่งที่ตอนนี้ดูเหมือนจะง่ายดายนั้น คือสิ่งที่นางทุ่มเทเวลาไปมากกว่าจะฝึกให้เขาทำได้ฮ่องเต้หย่งชางพลันเงียบไปโชคดีที่ในตอนนั้น ขันทีเซี่ยก้าวเข้ามาจากด้านนอก รายงานเสียงเบาว่า “ฝ่าบาท องครักษ์เสื้อแพรที่ประจำการฝั่งตะวันตกเกิดปัญหา ทำให้คนของลัทธิปทุมพิสุทธิ์กลุ่มเล็กกลุ่มหนึ่งแฝงตัวขึ้นเขามาได้พ่ะย่ะค่ะ”การเสด็จของฮ่องเต้หย่งชางล้วนอยู่ในการดู
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 533
ทันทีที่เสิ่นเจียหล่างเริ่มไอ ชีหยวนที่ไม่ค่อยเผยอารมณ์ให้ใครเห็น น้ำเสียงกลับสั่นเครือเล็กน้อย นางเอื้อมมือไปปัดเศษดินจากปากและใบหน้าของเสิ่นเจียหล่างออก พลางเอ่ยเบา ๆ ซ้ำไปซ้ำมา “ขอโทษ ขอโทษ”เสิ่นเจียหล่างกำหมัดแน่น เงยหน้ามองชีหยวนด้วยดวงตาที่เปล่งประกาย น้ำเสียงสั่นเครือไม่ต่างกัน แต่ยังคงเอ่ยตอบชีหยวนอย่างเด็ดเดี่ยวว่า “ข้าไม่ร้องไห้ ข้ากลั้นไว้แล้ว! ข้ารู้ว่าพี่สาวจะต้องมาช่วยข้า ข้าไม่ร้องไห้!”ตอนที่เขารอให้แม่กลับมารับ เขาไม่ร้องไห้ตอนที่ถูกฝังทั้งเป็นอยู่ในโลงจนแทบเอาชีวิตไม่รอด เขาก็ยังไม่ร้องไห้เด็กคนนี้ เหมือนกับนางยามเยาว์วัยไม่มีผิดตอนเด็กนางตกลงไปในแอ่งน้ำที่เต็มไปด้วยงูเขียวเพราะพลาดขณะตัดฟืน ปฏิกิริยาแรกไม่ใช่การร้องไห้ แต่เป็นการคว้ากิ่งไม้ไว้แน่น ฝืนความเจ็บปีนขึ้นหน้าผาไปชีหยวนอยากจะร้องไห้เหลือเกิน แต่สุดท้ายนางก็ไม่ร้องแม้แต่น้ำตาหยดเดียวก็ไม่อยากหลั่ง ใครที่ทำร้ายคนของนาง ผู้นั้นสมควรตายผู่อู๋ย่งตายไปแล้ว แต่เรื่องครั้งนี้ ไม่มีทางไม่เกี่ยวข้องกับองค์หญิงเป่าหรงและอ๋องฉีผู่อู๋ย่งกลัวว่าฉือซานจะไม่มีคนอยู่ในปรโลกด้วยมิใช่หรือ?นางก็จะส่งเพื่อนลง
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 532
ท้ายที่สุดแล้ว ฉือซานก็เคยเป็นใหญ่ที่นี่มานานกว่าสิบปี ที่นี่แทบจะเป็นรังแสนสุขของเขาเลยก็ว่าได้อีกทั้งฉือซานก็ตายที่นี่ ผู่อู๋ย่งย่อมต้องอยากให้ศพของฉือซานฝังไว้ที่นี่เขาเอ่ยข้อสันนิษฐานของตนออกมาชีหยวนพยักหน้า เห็นด้วยกับข้อสันนิษฐานของเซียวอวิ๋นถิงทว่าใบหน้าของเซียวอวิ๋นถิงกลับดูไม่สู้ดีนัก เขากล่าวว่า “ค้นทั่วทุกแห่งแล้ว ไม่พบว่าที่ใดมีร่องรอยการขุดดินเลย...”หากยังค้นหาแบบนี้ต่อไป คนที่ถูกฝังทั้งเป็นในโลงศพ เกรงว่าคงจะสิ้นลมหายใจเขาเริ่มวิตก และก็รู้สึกเสียใจอยู่ไม่น้อยในตอนนั้นชีหยวนได้ส่งองครักษ์ของตระกูลชีไปที่เรือนพักนอกเมืองแล้วเขาเองยังนึกว่าหากผู่อู๋ย่งจะลงมือ ก็ต้องเล็งไปที่คนในครอบครัวของชีหยวนใครจะรู้ว่าเป้าหมายที่ผู่อู๋ย่งเลือก กลับกลายเป็นจวนพักนอกเมืองกำลังคนแตกต่างกันลิบลับ เรื่องนี้จึงแทบจะไร้หนทางรับมือจู่ ๆ ชีหยวนก็พลันนึกถึงกลิ่นที่แขนเสื้อของผู่อู๋ย่งยามที่นางลงมือสังหารเขาเป็นกลิ่นหอมของไม้กฤษณาชั้นดีผสานกับกลิ่นดอกเหมยนางเองก็เคยได้กลิ่นนี้จากตัวของฉือซานมาก่อนฉือซาน!นางหันไปมองเซียวอวิ๋นถิงทันที “ข้างหลังเรือนของฉือซาน มีสวนดอกเหม
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 531
ชีหยวนรู้สึกตัวขึ้นมาอีกครั้งก็อยู่ในวัดร้างแห่งหนึ่งแล้วนางยกมือกุมบ่าที่ถูกพันแผลไว้เรียบร้อยแล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย ก็ได้ยินเสียงปาเป่าดังมาจากฝั่งตรงข้ามว่า “อย่ามัวมองเลยคุณหนูใหญ่ชี ที่นี่ก็คือวัดว่านอันที่ท่านจุดไฟเผาไปนั่นแหละ ท่านอ๋องของข้าพาท่านมา”ชีหยวนเม้มริมฝีปากแน่นความจริงตอนนั้นนางไม่จำเป็นต้องสลบไป ด้วยความแข็งแกร่งของนาง หากต้องการจะทำอะไรก็ฝืนไว้ในอึดใจเดียวได้เสมอแต่นางไม่อยากพัวพันกับเซียวอวิ๋นถิงอีกต่อไปนางรู้ถึงความรู้สึกและการทุ่มเทของเซียวอวิ๋นถิง แต่นางจะไม่เอาทั้งชีวิตของตัวเองมาเดิมพันว่าในชาตินี้ ระหว่างนางกับเฝิงไฉ่เวยเขาจะเลือกใครกันแน่การรักใครสักคนก็เหมือนการเดิมพัน เอาความรัก ความรู้สึก และความจริงใจทั้งหมดของตนลงไปวางเดิมพัน หวังให้เขาตอบแทนด้วยความรักในระดับเดียวกันหรืออย่างน้อยก็ยืนยาวเท่ากันยิ่งวางเดิมพันมากเท่าไร ก็ยิ่งไม่อยากถอนตัวเท่านั้นอย่าพูดเรื่องไม่หวังสิ่งตอบแทนเลย คนที่ขึ้นโต๊ะพนัน ไม่มีใครอยากกลับออกไปมือเปล่าหรอกนางไม่เคยพนัน ไม่เคยคาดหวัง ก็เลยไม่เคยผิดหวังนางเลิกคิ้วมองไปทางปาเป่า “พิษของข้าถอนแล้วหรือ?”ปาเป่าถึงกับร
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 530
แม้จะเป็นชีวิตก็ตาม ชีหยวนขยับริมฝีปากเล็กน้อย นางย่อมรู้ดีว่าความจริงใจล้ำค่าเพียงใด และมิใช่ว่าไม่มีหัวใจ ทว่าในชาติก่อน หนึ่งวันก่อนที่เฝิงไฉ่เวยจะกลายเป็นพระชายาของเขา เขาเพิ่งจะให้คำมั่นสัญญากับนาง ว่าจะให้สกุลเซี่ยรับนางเป็นบุตรบุญธรรม และจากนั้นจะมาสู่ขอนางอย่างเปิดเผย นางมิได้เคลือบแคลงความจริงใจของเซียวอวิ๋นถิงในยามนี้ หากแต่คำสัญญาของเขาเมื่อปะทะกับเฝิงไฉ่เวยแล้วความหมายก็เปลี่ยนไปทันที และนางก็ไม่ใช่ว่าจะไม่รู้สึกหวั่นไหวกับ แต่เพราะเรื่องของเฝิงไฉ่เวย นางใช่ว่าต้องอภัยเซียวอวิ๋นถิงเพียงหนึ่งครั้งแล้วหยุด แต่ทุกหนึ่งครั้งที่คิดถึงขึ้นมาก็ต้องให้อภัยอีกหนึ่งครั้ง เหนื่อยเกินไปแล้ว กับเรื่องอื่นนางอาจจะยอมทุ่มเทได้ทุกอย่างโดยไม่หวังผลตอบแทน แต่เรื่องความรัก นางปรารถนาจะเป็นคนที่ถูกรักและถูกเลือกอย่างมั่นคงไม่แปรเปลี่ยนเท่านั้น ยิ่งไปนั้นก็ต้องยอมรับว่า บางครั้ง การสูญเสียเป็นสิ่งที่มั่นคงยิ่งกว่าการได้ครอบครองเสียอีก นางเหลือบสายตามองเซียวอวิ๋นถิง สายตาคู่นั้นชัดเจนว่าเย็นชา ทว่ามันกลับคล้ายว่าแฝงไว้ด้วยพายุลูกใหญ่ ในที่สุดพายุลูกนี้ก็สงบลง ชีหยวนเพีย
You may also like
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
กานเฟย638.8K viewsหวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.01
ชาไทยเย็น16.7K viewsลิขิตกาลบันดาลรัก
ป่าดอกท้อ22.2K viewsยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง
หูเทียนเสี่ยว279.7K viewsดอกบัวในสงคราม
ดุจเพชร2.5K viewsวิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท
กุหลาบดิน699 viewsหมอปีศาจพันหน้า
พิมพ์สีทอง4.3K viewsตัวเอกพวกนั้นช่างแสนร้ายกาจ
จินเหมยเทียน576 views
