ฝันไปรึเปล่าคะ

เธอพยักหน้างึก ๆ ก่อนจะยอมหันหลังให้ผม ผมจึงถอดเสื้อให้เธอ แต่พอผมถอดเสื้อเธอออกแล้วปรากฏว่าผมเห็นรอยแดงรอยช้ำเต็มแผ่นหลัง ใจผมตอนนี้เจ็บปวดกว่าเดิมอีก ทำไมผมถึงปกป้องเธอไม่ได้เลยนะ ผมได้แต่เป่าแผนหลังเธอเบา ๆ เพื่อเป็นการปลอบประโลม เธอสดุ้งตัวหน่อยๆ

“เจ็บมากไหม เดี๋ยวพี่จะออกไปซื้อยากับเสื้อผ้ามาให้นะ เราจะเอาอะไรอีกไหม”

“ไม่แล้วค่ะ”

“งั้นก็รอพี่ก่อนล็อคห้องดี ๆ นะรอพี่ก่อนเดี๋ยวพี่จะรีบกลับมา”

จากนั้นผมมาเอากุญแจรถกับไอ้ซาเพื่อจะไปซื้อของให้เธอ

“กรีนเป็นไงบ้างว่ะ กูว่าอาการน้องไม่ค่อยดีเท่าไรนะ ไปหาหมอไหม”

“ก็ช้ำระบมเยอะอยู่ น่าจะเพราะถูกกระแทกแรง ๆ กูไปซื้อยากับของใช้ให้น้องก่อน มึงไม่ต้องห่วงหรอก กูไปก่อนนะ มึงก็ดูแลน้องลินดี ๆ ด้วยกูไม่ค่อยมั่นใจว่าสาว ๆ จะยอมเล่าความจริงทั้งหมดให้เราฟังไหม”

บรืดดด

ไอ้ซาพยักเข้าใจผมจึงรีบขับรถออกมาทันที ผมรีบซื้อของใช้และยามาให้เธอก่อนจะตัดสินใจโทรหาไอ้ไวท์ทันที

“ว่าไง มีไรว่ะ”

“มึงจัดการเรื่องพวกนั้นเสร็จยัง”

“ยังอ่า กูกำลังจัดการพวกที่ตามเรามาอยู่ ส่ว