LOGINShare
บทที่ 641
Latest chapter
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 646
“แน่นอนว่าเว้นเสียแต่แมลงพิษกู่โฉมงาม”นางหมอผีลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบรับอสรพิษหอมมายายอมรับนายผู้เป็นเจ้าของไปแล้วเก็บไว้ก็ไร้ประโยชน์ ต่อให้ฆ่ามันก็ได้พิษเพียงน้อยนิด สู้เลือกใหม่อีกตัวจะดีกว่าสุดท้ายนางหมอผีเลือกแมงมุมตัวหนึ่ง แมงมุมนี้มีพิษร้ายแรงยิ่งนัก พิษเพียงหยดเดียวก็สามารถคร่าชีวิตผู้คนหลายสิบ หากนำไปผสมน้ำของชาวหนานเจียง อย่างน้อยต้องตายเป็นร้อยเห็นรอยยิ้มเย็นเยียบปรากฎบนใบหน้านางหมอผี ลิ่วลู่ที่อยู่ใกล้ทนไม่ได้จึงเอ่ยถามว่า “ชาวหนานเจียงเหล่านั้นล้วนเป็นเครือญาติของเจ้า เจ้าจะใจแข็งทำได้ลงคอหรือ”“จะมีอะไรให้ลังเลเล่า ตอนที่พวกมันได้รับคำสั่งไล่ล่าข้า ก็หาได้เมตตาเพราะข้าเป็นเครือญาติของพวกมันไม่” นางหมอผีหัวเราะเยาะก่อนจะคว้าตัวแมงมุมไว้ในมือนั่นก็เพราะเจ้าสังหารบุตรชายของหัวหน้าเผ่า เจียงซุ่ยฮวนบ่นในใจเบา ๆหยวนจิ่วโน้มตัวลงมากระซิบกับเจียงซุ่ยฮวนว่า “พระชายา แมลงมีพิษร้ายเช่นนี้มอบให้นาง หากนางใช้มันวางยาเจ้าชายเสวียเล่าจะทำอย่างไรดีหรือพ่ะย่ะค่ะ”“วางใจเถิด นางไม่กล้าแน่นอน” เจียงซุ่ยฮวนกล่าวมั่นใจนัก ด้วยมีแมลงพิษกู่โฉมงามเป็นเครื่องต่อรอง กับความหวาดกล
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 645
คำพูดของนางหมอผีทำให้ผู้คนรอบข้างชะงักงันไปทั่วหน้าเจียงซุ่ยฮวนเหลือบมองอสรพิษหอมมายาสีขาวในก้นถัง เลือดที่เคยเปื้อนตัวมันหายไปโดยไม่รู้ว่าถูกเช็ดออกหรือดูดซึมเข้าไปเจียงซุ่ยฮวนเอ่ยถามว่า “สวามิภักดิ์ต่อเจ้าของคือสิ่งใด”สีหน้านางหมอผีเปลี่ยนไปมา ดวงตาฉายแววไม่ยินยอมอย่างยากจะจับได้ นางฝืนยิ้มกล่าวว่า “ไม่มีอะไร ข้าคงตาฝาดไปเอง”ว่าแล้วนางก็ก้มตัวลงหมายจะหยิบอสรพิษหอมมายาขึ้นจากก้นถัง นางเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวัง แต่ก่อนที่มือนางจะสัมผัสถึงหัวงู มันกลับแลบลิ้นแล้วอ้าปากพุ่งเข้ากัดนางในบัดดลนางร้องเสียงหลง รีบชักมือกลับอย่างรวดเร็ว พลางตบอกตนด้วยความหวาดหวั่น โชคดีที่มิถูกมันกัดเข้าให้เจียงซุ่ยฮวนเห็นเหตุการณ์อยู่ด้านข้างก็เลิกคิ้วเอ่ยถาม “เจ้ามิได้บอกว่างูตัวนี้เจ้าฟูมฟักมาตั้งแต่เล็กหรือ ไฉนจึงกัดเจ้าเองเล่า”นางหมอผียิ้มแห้งพลางกล่าวว่า “คงเพราะมันมิได้เห็นข้ามานาน จึงลืมรูปลักษณ์ของข้าไปกระมัง”“มิเป็นไร ข้าจะเก็บมันไว้ก่อน พอเลี้ยงอีกพักมันก็คงจะคุ้นเคยเอง”นางหมอผียกแขนเสื้อขึ้นตั้งใจจะจับอสรพิษหอมมายาผ่านผ้าสะอาด“เดี๋ยวก่อน” เจียงซุ่ยฮวนคว้าข้อมือนางไว้ มุมปากค่อย
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 644
ดวงตาของนางหมอผีที่เคยหรี่จนเหลือเพียงเส้นด้าย บัดนี้เบิกกว้างเต็มตานางเอ่ยด้วยความยินดี “ข้ากลับมาแล้ว! ข้ากลับมาเป็นสาวอีกครา...ว้าย!”ยังมิทันขาดคำ นางก็ถูกปาฟางโยนลงพื้น เขารีบก้าวถอยไปด้านข้าง พลางบ่นเบา ๆ ว่า “ชายหญิงควรสำรวมมิควรแตะเนื้อต้องตัว เมื่อกลับเป็นสาวแล้ว ข้าย่อมไม่อาจอุ้มไว้ได้อีก”ผู้คนโดยรอบ “……”เจียงซุ่ยฮวนหาได้ทันเห็นภาพนั้นไม่ นางยังตกตะลึงในฤทธิ์ของแมลงพิษกู่โฉมงาม มิเคยคาดคิดว่ามันจะทรงอานุภาพถึงเพียงนี้น่าเสียดาย แมลงนี้มีผลข้างเคียงรุนแรง หากเว้นเพียงสองเดือนก็ตาย หากไม่เช่นนั้น เอาไปขายที่ร้านเสริมความงาม ตัวเดียวอย่างต่ำต้องได้ห้าพันตำลึงเป็นแน่แต่เมื่อคิดดูอีกที แม้แมลงนี้จะกินไม่ได้โดยตรง หากนำมาทำเป็นเครื่องปรุงทำเครื่องประทินผิว ก็อาจมีประโยชน์นักขณะที่เจียงซุ่ยฮวนกำลังครุ่นคิดอยู่ นางหมอผีที่นอนอยู่กับพื้นก็ร้องครวญคราง “โอ๊ย ๆ รีบแก้มัดข้าเถิด ข้าทนต่อไปมิไหวแล้ว”“ปาฟาง แก้มัดให้นาง ลิ่วลู่ ปิดฝาถังเหล่านี้ให้หมด” เจียงซุ่ยฮวนออกคำสั่งเชือกที่มัดนางหมอผีนั้นทำจากหนังวัว แข็งเหนียวยิ่งนัก ปาฟางจึงหยิบกรรไกรมาตัดดัง “แกรก” หนึ่งครั้งจนขา
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 643
เจียงซุ่ยฮวนหันกลับมาถาม “มีเหตุอันใดหรือ”หยวนจิ่วสีหน้าเคร่งเครียด “กระหม่อมเปิดดูถังใหญ่เหล่านี้ทุกใบแล้ว สิ่งที่อยู่ในนั้นแต่ละอย่างชวนให้คลื่นเหียนเหลือเกินพ่ะย่ะค่ะ”ลิ่วลู่เย้าแหย่ว่า “เจ้ากลัวแมลงตั้งแต่เด็ก ๆ นึกไม่ถึงว่าผ่านมาหลายปีก็ยังไม่เลิกกลัว”“แต่นี่มันมิใช่แมลงธรรมดา หากเจ้าแน่จริง ก็ลองยื่นมือเข้าไปจับมันดูสักตัวสิ” หยวนจิ่วถลึงตาใส่เขา“เอ่อ... ข้าอาจไม่กลัว แต่ก็ใช่ว่าจะโง่นะ” เขาเกาหัวพลางยิ้มแห้งเจียงซุ่ยฮวนซึ่งไม่กลัวแมลง ค่อย ๆ เปิดฝาถังดูทีละใบ แมลงพิษกู่ในแต่ละถังล้วนแตกต่างกันไปบ้างก็เป็นแมลงเลื้อยพันกันแน่นขนัด บ้างก็เป็นของพิษร้ายแรง กลิ่นเน่าจากถังเหล่านั้นโชยออกมาทำให้คนรอบข้างแทบสำลักดีที่เจียงซุ่ยฮวนกลั้นหายใจไว้ล่วงหน้า จึงมิได้รับผลกระทบมากนักครั้นเมื่องนางเปิดฝาถังใบสุดท้าย ปลายนิ้วพลันโดนขอบฝาบาด เลือดสดหยดลงในถังทีละหยดลิ่วลู่อุทาน “พระชายา นิ้วของท่านมีเลือดไหล”“แค่ขอบฝาบาด ไม่ต้องตกใจ” เจียงซุ่ยฮวนบีบเลือดออกเล็กน้อย จากนั้นล้างแผลด้วยไอโอดีนแล้วพันแผลเรียบร้อยเมื่อนางจัดการแผลเสร็จสรรพ ก็โน้มตัวมองลงไปในถังใบนี้ ซึ่งผิดแผกไปจา
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 642
“ชาวหนานเจียงเพียงแสนหนึ่งจะยึดเมืองกวนหนานได้อย่างนั้นหรือ ข้าไม่เชื่อเด็ดขาด”เจียงซุ่ยฮวนกล่าวว่า “ข้าก็ว่าชวนพิศวงอยู่เช่นกัน แต่เรื่องราวเป็นเช่นนั้นจริง ได้ยินว่าหัวหน้าเผ่าหนานเจียงใช้มนตร์ดำและพิษอาถรรพ์ควบคุมเจ้าเมืองกวนหนานไว้ก่อน จึงยึดเมืองได้รวดเร็วนัก”ดวงตานางหมอผีกลอกไปมาอย่างรวดเร็ว ดูท่ากำลังไตร่ตรองวาจาของเจียงซุ่ยฮวนว่าจริงแท้หรือเท็จลวงเจียงซุ่ยฮวนชี้ไปทางประตู “จะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่เจ้า แต่โอกาสนี้มีเพียงครั้งเดียว หากไม่ตกลง ข้าจะจากไปเดี๋ยวนี้”นางหมอผีเหลือบมองอาหารกลิ่นหอมฉุยด้านข้าง คิดในใจว่าตายเป็นตายก็จะลองสู้เสี่ยงดูสักตั้ง!“ข้าตกลง!” นางหมอผีตะโกนสุดเสียง “แต่เจ้าต้องรับปาก เมื่อสังหารหัวหน้าเผ่าหนานเจียงแล้ว เจ้าต้องปล่อยข้าเป็นอิสระ”“เรื่องนี้ไม่มีปัญหา” เจียงซุ่ยฮวนพยักหน้า แล้วนั่งลงขัดสมาธิบนพื้น “แม่ทัพที่จะร่วมเดินทางครั้งนี้มีนามว่าเสวียหลิง เจ้าต้องเชื่อฟังเขาทุกอย่าง คอยปกป้องไม่ให้เขาตกเป็นเหยื่อของมนตร์ดำและพิษอาถรรพ์ต่าง ๆ ”“ขอแค่เขาตัดหัวของหัวหน้าเผ่าได้สำเร็จ เขาก็จะปล่อยเจ้าให้เป็นอิสระ”นางหมอผียิ้มเยาะ “เรื่องง่ายดายยิ่งน
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 641
ในขณะที่นางหมอผีร้องขอความเมตตาดังลั่น หยิ่งเถาก็ถือสำรับอาหารและน้ำชาก้าวเข้ามา จากนั้นวางลงเคียงข้างนางหมอผีนางหมอผีมิได้ลิ้มรสอาหารมาเนิ่นนาน ครั้นได้กลิ่นหอมของสำรับนั้น คำพูดที่กำลังจะเอ่ยออกมาจากริมฝีปากก็พลันสะดุด พลางกลืนน้ำลายอย่างไม่หยุดหย่อนแม้มิได้กินก็ยังไม่ถึงตาย แต่นางก็ยังมีใจอยากในรสอาหารอยู่ข้าวปลาอาหารร้อนฉ่ามีไอลอยคลุ้ง เจียงซุ่ยฮวนโบกมือเบา ๆ ไล่ไอร้อนให้พ้นไป แล้วสูดกลิ่นหอมพลางแสร้งทำเป็นเคลิบเคลิ้มเอ่ยว่า “หมูทอดซอสเปรี้ยวหวาน หมูผัดพริกหอม มะเขือม่วงเคี่ยวซีอิ๊ว ดูท่าฝีมือป้าจางจะพัฒนาขึ้นอีกขั้นแล้วกระมัง”ได้ยินชื่ออาหารแต่ละจาน นางหมอผีก็น้ำลายสอจนแทบจะย้อยออกจากมุมปากเจียงซุ่ยฮวนคีบหมูทอดซอสเปรี้ยวหวานขึ้นมาชิ้นหนึ่ง เอ่ยชมพลางว่า “หมูทอดซอสเปรี้ยวหวานตำรับนี้ของป้าจางนี่เลิศล้ำจริง ๆ ผิวนอกกรอบกรุบ ข้างในนุ่มฉ่ำ หอมมันไม่เลี่ยน กัดเข้าไปหนึ่งคำ กลิ่นหอมฟุ้งเลยทีเดียว”นางหมอผีมิอาจทานทนต่อไปได้ หลับตาแน่นแล้วกล่าวว่า “แม้เจ้าจะจัดโต๊ะอาหารที่เลิศหรูสักแค่ไหนมาไว้ตรงหน้าข้า ข้าก็ไม่ยอมกลับไปที่เจียงหนานเด็ดขาด”“เจ้าจะไม่กลับไปแน่หรือ” เจียงซุ่ยฮ
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 640
"เรื่องใดหรือ"เสวียหลิงกล่าวว่า "ว่ามาเถิด หากข้าทำได้ ข้าย่อมตกลงแน่นอน""ไม่ว่าวันหน้าเกิดสิ่งใด เจ้าต้องอยู่ข้างข้าและกู้จิ่น" เจียงซุ่ยฮวนกล่าวด้วยท่าทีเคร่งขรึมยิ่งนักเสวียหลิงกล่าวอย่างหนักแน่น "แน่นอนอยู่แล้ว เจ้ากับองค์ชายเป่ยโม่คือผู้มีพระคุณช่วยชีวิตข้า ต่อให้ครั้งนี้เจ้ามิช่วย ข้าก็ยังคงขอยืนข้างพวกเจ้า"เจียงซุ่ยฮวนเผยรอยยิ้มบางเบา "เสวียหลิง คำพูดของสุภาพบุรุษ หนักแน่นดั่งม้าศึกสี่ตัว ไม่อาจเรียกคืนได้""ไม่ว่าวันหน้าจะเป็นเช่นไร อย่าได้คิดกลับคำ"เสวียหลิงกล่าว "หากข้าผิดคำ ขอสวรรค์จงลงโทษ""ถ้าเช่นนั้นก็ตกลงตามนี้"เจียงซุ่ยฮวนเอนกายพิงโต๊ะ เอ่ยว่า "เจ้าต้องการให้ฉู่เฉินติดตามไปด้วย เพราะเขาชำนาญศาสตร์ด้านพิษกู่ใช่หรือไม่""ใช่แล้ว ชาวหนานเจียงเชี่ยวชาญเวทมนตร์ไสยศาสตร์ ชาวต้าหยวนอย่างเรากลับไม่ถนัด หากรบกันจริง ย่อมเสียเปรียบยิ่งนัก มีแต่ต้องพาผู้ชำนาญพิษกู่ไปด้วย จึงจะรบเสมอกันได้" เสวียหลิงนั่งประจันหน้ากล่าวเจียงซุ่ยฮวนยิ้มเย้ย "บังเอิญนัก ข้ามีชาวหนานเจียงอยู่ในมือหนึ่งคน"เสวียหลิงถึงกับสงสัยว่าตนหูฝาด กระซิบว่า "จริงหรือ หรือว่าข้าได้ยินผิดไป""ในจว
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 639
ครั้นถึงจวนตระกูลเสวีย จึงพบว่าองค์หญิงจิ่นอวี๋หาได้อยู่ที่นี่ไม่ในห้องของเสวียหลิงอบอวลไปด้วยกลิ่นโอสถอันขมจัด จนบ่าวไพร่ทนอยู่มิได้ ต้องยืนเฝ้าอยู่หน้าประตู ทิ้งให้เสวียหลิงอยู่เพียงลำพังเจียงซุ่ยฮวนสูดกลิ่นเล็กน้อยแล้วกล่าวว่า "กลิ่นเช่นนี้ ไม่ใช่โอสถที่ข้าจัดจ่ายให้เจ้า”เสวียหลิงแค่นยิ้ม "เพื่อให้กลิ่นสมจริงยิ่งขึ้น ลุงจ้าวจึงเติมสมุนไพรหวงเหลียนกับหญ้าตับมังกรเข้าไป""ถึงว่ากลิ่นขื่นนัก แต่ก็ดี จะได้ช่วยให้สมองปลอดโปร่ง" เจียงซุ่ยฮวนวางหีบยาลงแล้วว่า "เอาล่ะ ว่ามาเถิด เรียกข้ามาด้วยเรื่องอันใด"เสวียหลิงเผยความคิดออกมา เขาต้องการเชิญฉู่เฉินไปร่วมศึกที่กวนหนาน จึงหวังพึ่งเจียงซุ่ยฮวนให้ช่วยเหลือดวงตาของเจียงซุ่ยฮวนหม่นลง เสวียหลิงนึกว่านางกังวลจึงรีบกล่าวว่า "หมอหลวงเจียงวางใจได้ ข้าจะไม่เปิดเผยฐานะขององค์ชายสอง อีกทั้งไม่ต้องออกรบทัพจับศึกด้วยตัวเอง เขาเพียงต้องรับมือวิชาอาคมของชาวหนานเจียงเท่านั้น""หากพิชิตหนานเจียงได้ รางวัลที่ทรงพระราชทานมา ข้าจะไม่แตะต้องสักเฟือง ขอเพียงให้ข้ายกเลิกหมั้นหมายกับองค์หญิงจิ่นอวี๋ก็พอ""แต่ไม่ว่าจะอย่างไร หากพ่ายแพ้ข้าก็จะสู้จนสุดชีวิ
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 638
เสวียหลิงขบกรามแน่น เอ่ยว่า "ท่านพ่อ ท่านแม่ ลูกทราบถึงความกังวลของท่านทั้งสอง แต่หากลูกไม่ไป ก็เหลือเพียงสองหนทางเท่านั้น""หนึ่งคือแต่งกับองค์หญิงจิ่นอวี๋ สองคือต้องเสแสร้งว่าป่วยต่อไป จนถูกนางฆ่าก่อนวันแต่ง"มารดาของเสวียหลิงตกตะลึงกล่าวว่า "เจ้าพูดอะไรกัน องค์หญิงจิ่นอวี๋ถึงกับไปขอราชโองการด้วยตนเอง นั่นต้องเป็นเพราะนางรักเจ้าแท้ ๆ ไยจึงคิดว่านางจะฆ่าเจ้าได้""ท่านแม่ บัดนี้ข้ามิอาจปิดบังได้อีกแล้ว" เสวียหลิงกล่าว ก่อนถ่ายทอดถ้อยคำข่มขู่ขององค์หญิงจิ่นอวี๋ และเสริมว่า "นางขอราชโองการด้วยความที่ต้องการเอาชนะ นางมิได้รักลูกเลยแม้แต่น้อย""องค์หญิงจิ่นอวี๋เอ่ยวาจาเองว่าไม่ต้องการแต่งกับผู้ป่วยเช่นข้า หากข้าหายดีไม่ทันวันแต่ง นางจะกำจัดข้า เพื่อให้การหมั้นหมายสิ้นสุดลง"มารดาของเสวียหลิงยกมือกุมหน้าผาก คร่ำครวญว่า "ลูกแม่ เจ้าทำเอาแม่สับสนไปหมดแล้ว""เจ้าก็แสร้งป่วย หาได้ป่วยจริง เพียงเอ่ยว่าหายดีแล้ว เรื่องก็จบมิใช่หรือ"อธิบดีกรมอาญาแตะไหล่มารดาของเสวียหลิงกล่าวว่า "ฮูหยินเอ๋ย ท่านยังไม่เข้าใจความนัยของบุตรชายอีกหรือ"มารดาของเสวียหลิงถลึงตามองเขา "หาว่าข้าไม่เข้าใจ เช่นนั้นท
You may also like
ชายาแพทย์พลิกชะตา
ฮวาฮวาตีลังกาแปล499.7K viewsย้อนรักทวงแค้น
วิ๋นเจิง211.3K viewsชะตารักฮูหยินจำเป็น
Shine-Month6.9K viewsลิขิตกาลบันดาลรัก
ป่าดอกท้อ22.2K viewsกลวิธีเปลี่ยนนางร้ายเป็นนางเอก
กะปอมพ่นไฟ2.4K viewsระบบห้ามฆ่าตัวตายบังคับให้เป็นอาจารย์ของตัวร้าย
แมวน้อยหมวกเขียว1.2K viewsสวรรค์ส่งข้ากลับมาทวงแค้น
Lailafun / เฉิงเอ๋อร์ / มอ.อาร์.ยอ20.2K viewsชายชั่วหนีวิวาห์ ข้าหรือจะยอมเป็นม่ายขันหมาก
มู่อวิ๋นเฉิง55.7K views
