LOGINShare
บทที่ 799
Latest chapter
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 806
ครานี้ฉู่เฉินถึงกับงงเป็นไก่ตาแตก จับต้นชนปลายไม่ถูก เอ่ยถามอย่างฉงนใจว่า “ขายตัวอะไรกัน”ด้านล่างเงียบงัน ไม่มีผู้ใดขานรับฉู่เฉินกระโจนลงจากหลังคา แต่กลับไม่เห็นแม้แต่เงาของลิ่วลู่อีก พอเงยหน้าขึ้นก็เห็นเขากำลังย่องเงียบไปยังเรือนหลัง“หยุดเดี๋ยวนี้” ฉู่เฉินเอ่ยเรียกแล้วสาวเท้าเข้าหา ถามเสียงเครียดว่า “วันนี้เจ้าเป็นอะไรกันแน่ แค่หลบหน้าข้ายังพอว่า แต่ยังพูดจาแปลกประหลาดอีก”“ก็แค่ให้เจ้าช่วยซื้อเรือนหลังหนึ่ง ข้าลืมให้สินน้ำใจไป เจ้าบอกข้าตรงๆ ก็สิ้นเรื่อง เหตุใดต้องโกรธเคืองถึงเพียงนี้เล่า!”ลิ่วลู่ถึงกับตกตะลึง “ซื้อเรือน สินน้ำใจ เช่นนั้นท่านมิได้ชื่นชอบ…”กล่าวได้ครึ่งหนึ่ง เขาก็ฉุกคิดได้ รีบยกมือปิดปาก ใบหน้าแดงก่ำฉู่เฉินขมวดคิ้ว ถามจี้ว่า “ชื่นชอบสิ่งใด”“ไม่มีอะไรพ่ะย่ะค่ะ!” เขาหันหลังวิ่งกลับเข้าห้อง ทิ้งคำไว้เพียงว่า “ล้วนเป็นเรื่องเข้าใจผิดทั้งนั้น!”ฉู่เฉินสะบัดตั๋วเงินในมือ ถามตามหลังว่า “เจ้าอยากได้เงินเท่าใดกันแน่”“มิเอาแล้ว!” เขาปิดประตูแน่น กระโจนเข้าหาปาฟางพลางร่ำไห้ “แท้จริงแล้วเป็นข้าที่เข้าใจผิด… อับอายยิ่งนัก ฮือ…”หยวนจิ่วยืนอยู่เบื้องหลัง ตบไหล่ปล
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 805
ครั้นเมื่อเจียงอวี่หยุดยืน เหล่ารองแม่ทัพและทหารใหม่ที่ตามมาก็พลันหยุดยืนตามชาวบ้านที่มุงดูอยู่ต่างพากันงุนงง กระซิบกระซาบกันว่า “ท่านแม่ทัพฉีหยวนเป็นอะไรไปหรือ เหตุใดจึงหยุดกลางคันเช่นนี้”เจียงอวี่พลิกกายลงจากหลังม้า เดินตรงไปยังหน้าประตูร้านหรงเยว่เก๋อ ก่อนหยุดยืนอย่างสงบนิ่งเจียงซุ่ยฮวนนึกในใจว่าเจียงอวี่มาบอกลานางหรือนางก้าวลงจากเรือน เดินมายืนตรงหน้าเจียงอวี่ แล้วพยักหน้ากล่าวว่า “ท่านแม่ทัพฉีหยวน”เจียงอวี่จ้องนางแน่วนิ่ง “ซุ่ยฮวน ข้าจากไปครานี้ ไม่รู้เมื่อใดจะได้กลับมา หากถึงชายแดนแล้ว ข้าจะให้คนส่งของดีของอร่อยมาให้เจ้า”ผู้คนด้านข้างกระซิบเบา ๆ “นั่นมิใช่เจ้าของร้านหรงเยว่เก๋อหรอกหรือ นางเป็นคนรักของแม่ทัพฉีหยวนกระนั้นหรือ”“เจ้าตาถั่วหรือไร! นางเป็นน้องสาวแม่ทัพฉีหยวนต่างหาก! แถมตัดขาดกันไปตั้งนานแล้ว!”เจียงอวี่ปรายตาไปเพียงนิดเดียว ทุกคนก็พากันเงียบงันเจียงซุ่ยฮวนกล่าวสั้น ๆ “ได้”“ถ้าเช่นนั้น ข้าก็ไม่อาจรับของท่านมาเปล่า ๆ ได้”นางหยิบขวดยาจากในแขนเสื้อออกมาสองขวด เป็นยาห้ามเลือดที่นางปรุงไว้ก่อนหน้า ไม่นานมานี้ก็แอบยัดให้กู้จิ่นไปหลายขวดอยู่“นี่เป็นยาห้า
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 804
เขามองใบหน้าของฉู่เฉินที่อยู่ใกล้แค่คืบ สมองพลันว่างเปล่า ลืมสิ้นทุกถ้อยคำที่ตั้งใจจะพูด แล้วเดินจากไปอย่างเหม่อลอยลิ่วลู่ซื้อเรือนไปหลังหนึ่ง แล้วส่งลุงเฉินไปพักที่นั่น และจัดให้องครักษ์ลับคนหนึ่งคอยดูแลมิให้ลุงเฉินไปไหนมาไหน หวั่นเกรงว่าจะถูกคนของอัครเสนาบดีพบเข้าท่ามกลางแรงกดดันมหาศาล ลิ่วลู่ก็สามารถหาเรือนอีกหลังที่ใกล้เคียงกันได้ในวันถัดมา ราคาเพียงห้าพันตำลึงเงินเท่านั้นเมื่อเขามอบโฉนดเรือนให้ฉู่เฉิน ฉู่เฉินก็ราวกับเห็นภาพตนเองในอนาคตที่จะได้เป็นทายาทผู้ได้รับผลประโยชน์จากการเวนคืนที่ดิน ดวงตาส่องแสงวาววับเป็นประกาย“ท่านไม่พอใจกับเรือนหลังนี้หรือพ่ะย่ะค่ะ” ลิ่วลู่ถามด้วยท่าทีประหม่า“พอใจยิ่งนัก!” ฉู่เฉินกระโดดโลดเต้นด้วยความยินดี โผเข้ากอดลิ่วลู่แล้วหอมแก้มหนึ่งฟอด“!!!” ลิ่วลู่ยกมือปิดแก้ม ยืนนิ่งดังรูปสลัก ชี้หน้าฉู่เฉินพลางพูดตะกุกตะกัก “ท่าน...ท่าน...ท่าน...”ฉู่เฉินจับมือเขาเขย่าแรงๆ “ขอบใจ! ขอบใจเจ้ามาก!”เมื่อกล่าวขอบคุณเสร็จ ฉู่เฉินก็เดินจากไปอย่างอารมณ์ดี ทิ้งให้ลิ่วลู่ยืนอยู่กับที่จะร้องไห้ก็ร้องไม่ออกไป๋หลีปรากฏตัวทางด้านซ้าย แล้วเอ่ยอย่างไม่ยี่หระว่า “แ
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 803
“ข้าเข้าใจแล้ว ท่านต้องการเงินสินะ”ลุงเฉินล้วงเงินออกมาสองก้อนจากอกเสื้อ พลางกล่าวว่า “นี่เป็นเงินที่คุณชายใจดีเมื่อกลางวันมอบให้ข้า บอกให้ใช้เป็นค่าเดินทางกลับบ้าน”“คุณหนู ท่านรับไว้เถิด ข้ามีเพียงเท่านี้”เจียงซุ่ยฮวนรับเงินมา ก่อนใส่กลับเข้าไปในอกเสื้อของเขาตามเดิม “ข้ามิได้ต้องการเงิน เพียงอยากให้ท่านรับปากข้าสักเรื่องหนึ่ง”“ข้าจะจัดหาที่พักให้ท่าน พอเข้าไปอยู่แล้ว หากมิได้มีเรื่องจำเป็นก็อย่าได้ออกมา และที่สำคัญ อย่าได้ไปตามหาบุตรชายของท่านอีก เข้าใจหรือไม่”“ไม่ไปแล้ว ข้าตัดใจได้แล้ว” ลุงเฉินถอนหายใจแล้วส่ายหน้าเบา ๆ “ก็คิดเสียว่า ข้าไม่เคยมีลูกชายคนนี้มาก่อน”“แต่คุณหนู หากข้าออกไปมิได้ แล้วข้าจะกินดื่มสิ่งใดในแต่ละวันเล่า”เจียงซุ่ยฮวนเอ่ยเสียงหนักแน่น “เรื่องนั้นง่ายนัก ข้าจะให้คนอยู่ดูแลท่าน ท่านไม่ต้องเป็นห่วงสิ่งใด เพียงอยู่อย่างสบายใจก็พอ”ลุงเฉินตื้นตันจนน้ำตาคลอ คุกเข่าลงกับพื้น “ในโลกนี้ ยังมีคนดี ๆ เหลืออยู่นัก!”ชุนเถาที่อยู่ข้าง ๆ รีบพยุงไว้แล้วเอ่ยยิ้ม ๆ ว่า “ท่านรีบกินบะหมี่เถิด ถ้ารอนานไปเส้นจะอืดหมดแล้วนะ”“อื้ม ได้!” เขานั่งลงเริ่มกินบะหมี่ด้วยความเ
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 802
ครั้นแล้ว คณะของเจียงซุ่ยฮวนก็พากันกลับโดยสารรถม้าสองคัน ส่วนเจียงอวี่กับจางรั่วรั่วนั่งรถม้าคันเดียวกันคืนนั้น ทั้งสองขี่ม้าตัวเดียวกัน แม้จะใกล้ชิดกันนัก แต่เพียงมองดูทิวทัศน์เบื้องหน้า ฟังเสียงสายลมหวีดหวิวผ่านใบหูก็ไม่รู้สึกอึดอัดแม้ไร้คำพูดทว่าวันนี้เมื่อนั่งอยู่ในรถม้าเงียบสงัด ทั้งสองกลับนั่งห่างกันนัก มีเพียงเสียงลมหายใจของอีกฝ่ายที่ได้ยิน ทำเอาบรรยากาศกระอักกระอ่วนไปชั่วครู่ไม่นานนัก เจียงอวี่ก็เป็นฝ่ายทำลายความเงียบขึ้นก่อน เอ่ยว่า “เจ้ายังอยากเรียนการฝึกม้าอยู่หรือไม่”ดวงตาของจางรั่วรั่วสว่างวาบ รีบขยับเข้ามาใกล้ “อยากสิ!”ครานี้กลับเป็นเจียงอวี่ที่ออกอาการกระอักกระอ่วน ขยับตัวเลี่ยงออกเล็กน้อย “ข้าจะสอนเจ้าสองอย่างง่าย ๆ”เขาเป่าปากเบา ๆ หนึ่งครั้ง “เสียงนี้ไว้ให้ม้ายืนขึ้น”“ฟังดูง่าย” จางรั่วรั่วลองเป่าตาม แต่กลับเป่าไม่ถูกเสียง จึงพูดอย่างห่อเหี่ยวว่า “นึกว่าง่าย แต่เป่ายากจริง ๆ”“ไม่เป็นไร ค่อย ๆ ฝึกไป” เจียงอวี่พูดอย่างอดทน “ตอนข้าเรียนก็ใช้เวลานานกว่าจะทำได้”จางรั่วรั่วเอียงคอเล็กน้อยอย่างสงสัย “เจ้าดูเป็นคนดีคนหนึ่ง เหตุใดแต่ก่อนไม่ดีต่อซุ่ยฮวนนักหรือ”
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 801
เขารับขนมลูกท้อมา ก่อนจะกล่าวว่า “ขอบใจเจ้ามาก”เมื่อแบ่งขนมลูกท้อจนครบถ้วนแล้ว จางรั่วรั่วก็กระพริบตาปริบ ๆ มองไปยังเจียงซุ่ยฮวน “ซุ่ยฮวน เจ้าคือเจ้าของวันเกิด เจ้ากินก่อนเถิด”“อืม” เจียงซุ่ยฮวนมิได้ปฏิเสธ กัดลงไปหนึ่งคำอย่างไม่ลังเลรอยยิ้มที่มุมปากของนางชะงักไปชั่วครู่ แต่ไม่นานก็กลับมาเป็นปกติ พลางกล่าวยิ้มๆ ว่า “อร่อยดี”“จริงหรือ นางทำขนมลูกท้อครั้งแรก จะอร่อยได้ถึงเพียงนั้นเชียวหรือ” ฉู่เฉินเอ่ยอย่างไม่ปักใจเชื่อนักเจียงซุ่ยฮวนยกถ้วยชาขึ้นจิบหนึ่งคำ กล่าวด้วยท่าทางสำรวมว่า “จริง ท่านลองชิมดูก็รู้”“ข้าลองเองก็ได้” ฉู่เฉินหยิบขนมลูกท้อขึ้นมากัดคำใหญ่เขาเคี้ยวไปสองคำ ตาซ้ายเบิกโพลง ตาขวาหรี่ลงทันที สีหน้า...ยากจะพรรณนา“ว้าย! คุณชายฉู่ตาเหล่เสียแล้ว!” หงหลัวอุทานออกมาฉู่เฉินกลืนของในปากลงอย่างยากลำบาก แล้วเอ่ยเสียงตื่นเต้นว่า “อร่อยมาก! ข้าไม่เคยกินขนมอร่อยถึงเพียงนี้มาก่อนเลย!”“พวกเจ้ากินเร็วเข้าเถิด! อร่อยจริงๆ นะ!”เหล่าคนทั้งหลายเห็นเขาแสดงท่าทีเกินจริงเช่นนั้น ต่างก็หยิบขนมขึ้นมากัดคำหนึ่งเว้นเสียแต่เจียงซุ่ยฮวนที่ยังคงดื่มชาอย่างสงบ สีหน้าของคนอื่นล้วนเต็มไ
You may also like
ทะลุมิติทั้งทีดันมีสามีเป็นผู้พิการ
ฤดูหนาวที่เงียบเหงา12.8K viewsองค์ชายหลีกับชายาลี้รัก
ชาผลไม้131.5K viewsทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70
Ainthira06 / โจวเหว่ยฟาง10.0K viewsเมื่อตัวประกอบเช่นข้าเปลี่ยนมารับบทนางรองผู้จืดจาง
หย่งเอ๋อร์10.0K viewsเชลยรักของฮองเฮาตัวร้าย
วันว่างว่างของหญิงใหญ่410 viewsตามเย้ารักดอกฝูหรง
องค์หญิงโนเนม292 viewsเมิ่งฮวาชาตินี้ข้าจะมีความสุขที่สุด
ต้นไม้แห้ง3.5K viewsเขาวานให้ข้าเป็นสาย(รัก)ลับ
moonlight -mini723 views
