เขาไม่คิดว่ามันจะมีอยู่จริงนะ แต่รักษายังแจ่มชัดในความคิดของเขามาตลอดสิบปีเขาถึงเชื่อว่ารักแรกพบนั้นมีอยู่จริง
เผลอแป๊บเดียว…จากที่ปริ้นส์ขยับมานั่งใกล้ ๆ และเอื้อมมือมากอดเอวเธอได้สักพัก เขาก็ก้มลงขยี้ปากเธอจนหญิงสาวอ่อนระทวยไปหมดทั้งตัว เด็กบ้าอะไรริมฝีปากโคตรหวาน รักษาเธอต้องเก็บอาการหน่อย
"ปริ้นส์ อือ"
"คิดถึง"
"อืม.."
"พร้อมหรือยัง" เขาถอนจูบจากปากเธอจากนั้นก็ไซ้ซอกคอ มือไม้เริ่มลูบไล้แผ่นหลังไปพร้อม ๆ กับสอดเข้าไปใต้ชายเสื้อ.. เอ๊ะ
"ปริ้นส์ ไอ้เด็กบ้า"
" คำก็เด็กสองคำก็เด็ก เดี๋ยวโดนแน่"
เขาไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไร ลากเธอออกมาจากบาร์ ขึ้นลิฟต์โซน VIP ลิฟต์นี้เข้าออกโดยใช้การสแกนลายนิ้ว นี่แหละมั้งที่บอกว่าเขาเส้นใหญ่
"ปริ้นส์จะไปไหน"
"ไปทำให้คนบางคนรู้ว่าปริ้นส์ไม่เด็กแล้ว"
"เอ๊ย... ปริ้นส์ รักษาเดินได้ไม่ต้องอุ้ม"
"เดินช้า คนแก่ก็งี้แหละ"
ไม่เพียงแค่อุ้มเขาทั้งหอมแก้มทั้งจุ๊บปาก ขนาดยังไม่ถึงห้องนอน รักษารู้สึกเหมือนตัวช้ำไปหมดแล้ว เฮ้อ…
ห้องที่ปริ้นส์พามา ใหญ่เกือบครึ่งของทั้งชั้นของโรงแรม
ห้องตกแต่งด้วยความเรียบแต่หรู คุมโทนสีน้ำเงินเข้มทั้งห้อง" ค้างนี่ได้ไหม" เขาส่งสายตาอ้อนวอน
" อะไรนะ นี่นายชวนฉันมานอนกับนายเหรอ ปริ้นส์ รักษายังไม่พร้อม"
" ค้างเฉยๆ ขอนอนกอดเฉยๆ อยากรู้ว่าจะหลับไหม แต่ห้ามหนีกลับนะรอบนี้ปริ้นส์ไม่ยอมแน่"
"แน่ใจนะว่าแค่กอดเฉยๆ"
"อือ"
คนบอกว่าแค่นอนกอดเฉยๆ ก็วางคนตัวเล็กลงบนเตียงนุ่ม จากนั้นก็ยังอ้อยอิ่งอยู่กับริมฝีปากหญิงสาว
" ปริ้นส์ รักษาไม่มีชุดนอน"
" ไม่ต้องใส่ก็ได้.. อือ"
" ไหนบอกว่าจะนอนกอดเฉยๆ ไง อือ.. อือ ปริ้นส์"
" มากกว่านั้นได้ไหม.. ไม่ไหวแล้วรักษา" คนอายุน้อยกว่าครางเสียงนุ่ม
"ปริ้นส์...อือ...ไม่เอา" หญิงสาวพยายามผลักร่างของเขาออกจากตัว แต่ดูเหมือนเธอไม่มีแรงเอาดื้อ ๆ เพราะเธอเองก็รู้สึก
อยากสัมผัสเรือนร่างของเขาด้วย"รักษา ...ทำไมไม่ได้...หรือรักษามีคนที่ชอบแล้วเหรอ" เขา
เงยหน้าขึ้นจ้องตาเธออย่างหวง ๆ"เปล่า" รักษารีบส่ายหน้าปฏิเสธ
"ปริ้นส์ขอนะ ...รักษาพร้อมแล้วเนี่ยเห็นไหม" ปริ้นส์ใช้มือลูบตรงกลางกายฉัน ...ก็เขาเล่นปลุกอารมณ์ขนาดนี้ไม่เยิ้มได้ไง ..ฉันไม่น่ามากับเขาเลย เขามันร้าย
"ก็ปริ้นส์ ...แกล้งรักษา" เธอตัดพ้อ
"ผมคิดถึง...นะรักษานะ" ปากก็ขอแต่มือเขายังวุ่นอยู่กับ
การดึงกระโปรงและกางเกงในของเธอลงไปกองกับพื้น"ปริ้นส์ อย่า ยังไม่ได้อาบน้ำเลย"
"เดี๋ยวค่อยอาบขอชิมหน่อย"
"ไม่เอา...อ้า...ปริ้นส์"
ถึงรักษาจะบอกไม่อยาก แต่มือของเธอกลับกดหัวเขาจนจมไปที่ซอกขา ..เด็กบ้าลิ้นอะไรจะรัวขนาดนั้น ...อือ...ไม่น่ามาเลย..อือ...ดี...อะ...ไม่สิ อย่าไปยอม..รักษาอย่ายอม ใจของรักษาตอบโต้กันไปมาจนตัวเธอเองยังรำคาญ
"อย่าเกร็งสิ...ปล่อยออกมา"
"ปริ้นส์...อือ...ไม่ไหวแล้ว"
หญิงสาวไม่เคยมีเซ็กส์อีกเลยตั้งแต่มีกับเขาเมื่อสิบปีที่แล้ว เขาเก่งขึ้นหรือเพราะฉันไม่เคยมานานมันถึงได้รู้สึกดีขนาดนี้นะเนี่ย…
ปริ้นส์ถอดเสื้อผ้าเขาออก เขาไม่ใช่เด็กหนุ่มที่ค่อนข้างผอมบางเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ตอนนี้เนื้อตัวเขาอัดแน่นไปด้วยมัดกล้ามเนื้อ หน้าท้องเป็นลอนงาม ...อือ...ดูแลตัวเองได้ดี
"มองขนาดนี้...ผมคงปล่อยรักษาไปไม่ได้หรอก"
"ปริ้นส์...อย่าพูดมากจะทำอะไรก็ทำ"
"แหม...ไม่เอา...ไม่เอา..แต่รีบเชียว...จัดให้ครับคนสวย"
"ปริ้นส์! อ้า...เจ็บ เบาหน่อย"
"แน่นมาก ...รักษาไม่เคยเลยเหรอ"
"บ้า...จะเคยได้ไง...ก็ครั้งเดียวตั้งแต่ตอนนั้นกับปริ้นส์แหละ"
"เมียรัก...ขอจูบหน่อย" เขาก้มลงจูบกลางกายของเธออย่างดูดดื่ม...ทำเอารักษาร้อนไปทั้งตัวเลยทีเดียว
"ปริ้นส์...รักษา...อือ"
ก่อนหน้านี้เธอก็ขึ้นสวรรค์ด้วยลิ้นและนิ้วเขาไปแล้วรอบหนึ่ง ตอนนี้เธอก็ขึ้นสวรรค์ไปด้วยตัวตนที่ใหญ่โตของเขาไปอีกรอบและอีกรอบ เสียงครางกระเส่าของพวกเขาทั้งคู่ดังทั่วไปห้อง ห้องนี้นอกจากเก็บเสียงแล้วไม่มีใครขึ้นมาได้ แบบนี้คงไม่ต้องถามว่าเขาไว้ใช้ทำไรอะไร ...ร้ายนะ...หลอกมาถึงรังเลย
ถึงจะรู้ว่าเขาหลอก..แต่เธอก็ดันเต็มใจให้หลอก
รักไหม ...ไม่รู้ ทุกอย่างมันเร็วเกินไป เหมือนมันโหยหายกันและกันมากกว่า
ปริ้นส์ไม่เคยมีความสุขขนาดนี้มาก่อนตั้งแต่ครั้งนั้นเมื่อสิบปีที่แล้ว เซ็กส์ครั้งแรกที่โคตรจะดี ...พอตื่นมาทุกอย่างเหมือนโลกดับไป แล้วเขาก็จบความสุขของการมีเซ็กส์แค่ตรงนั้น
ถ้าหากทุกคนต่างคิดว่าไม่อยากให้เด็กเกิดขึ้นมาในโลกใบนี้ ต่างคิดว่าโลกช่างโหดร้าย หากเราต่างคิดแบบนั้น อัตราการเกิดที่น้อยอยู่แล้วในทุกวันนี้จะยิ่งไม่น้อยลงไปอีกหรือ แล้ววันหนึ่งมนุษย์คงสูญพันธุ์ทุกอย่างเป็นสัจธรรม มีเกิดก็ย่อมมีตาย เราไม่มีทางรับรู้ว่าการเกิดการตายจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ หากแต่ทุกเวลาที่เรายังมีชีวิตอยู่ ขอให้ทำทุกวันให้มีความสุข เมื่อเราได้จากโลกนี้ไปแล้ว เราจะไม่เสียดาย“มาเร็วมากเลย” ปลายฟ้าเองก็พึมพำ ก่อนหน้านี้เธอกับปุณณัฐใช้วิธีป้องการมาโดยตลอด เมื่อเขาขอให้เธอมีลูกด้วยกันสักคนสองคน เธอกับเขาก็เลิกป้องกันแล้วนี่ไม่กี่เดือนเองลูกก็มาแล้วน้ำตาอุ่นไหลรินลงสองข้างแก้มนวลอย่างไม่รู้ตัว นี่สินะที่เขาเรียกความดีใจ ความรักที่เกิดขึ้นโดยไม่ต้องเห็นหน้ามันเป็นอย่างนี้สินะ“ปลายร้องไห้ทำไม” คนตัวโตรวบร่างบางมาไว้บนตักเห็นเธอร้องไห้แล้วเขาไม่สบายใจเอาเสียเลย ไม่อยากให้เธอร้องไห้เลย“ดีใจ ขอบคุณนะที่รัก”เด็กชายปราชญ์คลอดในอีกแปดเดือนต่อมา ความน่ารักของเด็กชายตัวน้อยทำให้ปู่กับย่าต้องย้ายกลับมาอยู่เมืองไทยเพื่อช่วยลูกชายลูกสาวเลี้ยงหลาน“คนเดียวพอนะคะ” นั่นคือสิ่งที่ปลายฟ้าบ
เพื่อนแพรผู้ได้ชื่อว่าเป็นคนงก คำนวณในใจแล้วถ้าดื่มละสามร้อยเจ็ดสิบ ร้อยดื่มตั้งสามหมื่นเจ็ด เรื่องอะไรเธอจะให้เงินของเธอไปเข้ากระเป๋าเจ้าของบาร์โฮสต์อย่างหมอไมค์ในขณะที่ภัทรขยิบตาให้เพื่อนแพรช่วยประมูลเขาหน่อย ตอนแรกภัทรไม่กลัวเพราะคิดว่าเมียรักต้องประมูลเขาเหมือนบุญรักษาประมูลปริญแต่เขาคงลืมไปว่าเมียรักของตัวเองขึ้นชื่อเรื่องความงก ความเค็ม“เมียไม่ประมูล ฮ่าฮ่า” ปุณณัฐที่ยืนรอคิวต่อจากท่านประธานภัทร เยาะเย้ยเพื่อนรักภัทรเห็นท่าทีไม่ดี ยายขี้เหร่ของเขาจะงกไปไหนเนี่ยตริ่ง!!!เสียงข้อความของเพื่อนแพรดังขึ้น‘ถ้าคุณปล่อยให้คนอื่นประมูลผมสำเร็จ ผมจะลดเงินเดือนคุณห้าสิบเปอร์เซ็นต์!’“สามร้อยดื่ม!!!” เสียงเพื่อนแพรดังขึ้น ร่างบางถลาไปหน้าเวที รีบเสนอหน้าให้สามีเห็นหน้าทันที“ปิดดีลที่สามร้อยดื่ม ทำสถิติสูงสุดของวันนี้” เมื่อเสียงพิธีกรพูดจบ ร่างสูงใหญ่ของภัทรก็เข้าล็อกคอคนที่กว่าจะยอมประมูลเขาถ้าไม่ขู่ด้วยเงินก็คงไม่ยอมประมูลเขาแน่“ทำไมจู่ ๆ เปลี่ยนใจประมูลวะแพร แล้วประมูลแบบไม่ให้ใครสู้เลย” บุญรักษาขมวดคิ้วถามอย่างสงสัย“ที่รักเหนื่อยไหมคะ จะขึ้นไปเล่นข้างบนทำไมกันคะ เหนื่อยเปล่า ๆ
เพื่อนนี่ก็ฉลาดเหลือเกินหาเงินจากความชอบของตัวเอง หลังจากให้เงินโฮสต์จนแทบจะหมดตัว หมอไมค์ก็คิดได้ว่าคงต้องหาเงินจากโฮสต์บ้างแล้วเพิ่งจะฉลาด!!!“รักษา แพร” ปลายฟ้าเรียกเพื่อนที่ตากำลังเยิ้มกับเหล่าหนุ่มหล่อ อายุของเด็กบาร์โฮสต์นี่ประมาณยี่สิบต้น ๆ อืมวัยที่ทำเอาพวกเธอหัวใจแอบกระตุกดีที่ว่าผัวที่บ้านเบ้าหน้าหล่อกว่าหนุ่มที่ยืนพวกนี้เสียอีก“เช็ดน้ำลายหน่อยเพื่อน” ปลายฟ้าแซวเพื่อนรักทั้งสอง“หืมพวกฉันไม่ได้อะไรขนาดนั้น” เพื่อนแพรว่าทั้งยังยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม ท่านประธานภัทรของเธองานดีกว่านี้อีก กล้ามงี้เป็นมัด ๆ ว่าแล้วก็คิดถึงผัว“ใช่ เราแค่มาให้กำลังใจหมอไมค์เท่านั้นแหละ” บุญรักษาแก้ตัวน้ำขุ่น ๆ แต่จริง ๆ แล้วเธอก็อยากมาดูให้เป็นบุญตาเหมือนกัน ช่วงนี้เขานิยมกันเรื่องบาร์โฮสต์“มากันแล้วเหรอที่รัก” เสียงคุณหมอสุดหล่อเจ้าของบาร์โฮสต์เอ่ยทักทายเพื่อนสาวทั้งสามสวมกอดกันอย่างที่เคยทำ หมอไมค์ยิ้มอย่างมีความสุข วันนี้เตรียมความสุขไว้ให้เพื่อนรักทั้งสามคนด้วย“คนเยอะมาก ปัง ๆ กิจการรุ่งเรืองนะคะ” ปลายฟ้าสวมกอดเพื่อนอีกครั้ง“รับสักคนไหม” เจ้าของบาร์เอ่ยแซว“ไม่เอา มีผัวแล้วน่ะ” ปลายฟ้าปฏิเส
“กูเป็นบอดีการ์ด กูช่วยเหลือตัวเองได้ไอ้ณัฐ” ธาดาว่า“เออ มึงเก่ง กูแค่ถามไหมวะ ถ้าไม่มีมึงแม่กูคง...” เพราะต่างคนต่างเคยช่วยเหลือกันไว้“คุณปลายครับ ผมสนใจนะครับ” ธาดาตัดบท จะมาทำซึ้งอะไรเวลานี้“ได้ค่ะได้ เดี๋ยวปลายนัดให้เจอกันนะคะ” เพื่อนที่ปลายฟ้าว่าจริง ๆ คือคนไข้ของเธอเอง นางเอกสาวมีปัญหาเรื่องความเครียดจึงมารับบริการที่คลินิกของเธอสิ่งที่ทำให้เธอเครียดเพราะรอบตัวมีแต่คนที่ไม่น่าไว้ใจ อยากจะจ้างบอดีการ์ดอยู่พอดีทุกอย่างช่างลงตัวยิ่งกว่าความบังเอิญเสียอีก เรื่องที่ธาดาอยากลาออกเธอแอบได้ยินปุณณัฐคุยกับคิมซูฮยอนด้วยเช่นกัน“วิดีโอได้หรือยังคะ” ที่ปลายฟ้าเข้ามารับแฟนหนุ่มวันนี้ส่วนหนึ่งเพราะอยากมาดูวิดีโอที่จะใช้เปิดในงานแต่งงาน“เค้าให้แก้อีกรอบ” คนให้แก้ตอบเสียงอ่อย ใช้มือลูบท้ายทอยอย่างเขิน ๆ กับความเรื่องมากของตัวเอง“คุณคิมกับคุณเถื่อนคิดว่าต้องแก้ไหมคะ”“ไม่ครับ/ไม่ครับ” เพื่อนเจ้าบ่าวประสานเสียงตอบอย่างพร้อมเพรียง ให้มันได้อย่างนี้สิไอ้เพื่อนชั่ว“งั้นไม่ต้องแก้ค่ะ ปลายโอเค ฝากบอกทีมงานด้วยนะคะ”ธาดายิ้มจนยาหยี สิ่งที่ปลายฟ้าบอกเหมือนนางฟ้ามาโปรด‘ไม่ต้องแก้แล้ว ไม่ต้องแก้แ
ธาดาถอนหายใจรอบที่ล้าน เมื่อสิ่งที่เขาคิดก็เป็นจริง คนที่เรื่องมากสุด ๆ อย่างปุณณัฐไม่มีทางพอใจกับวิดีโอที่จะฉายในงานแต่งงานแน่นอนถ้าเป็นตัวธาดาเองเขาคงไม่พอใจมากถึงมากที่สุด“ภาพสวย วิวสุดยอด เจ้าสาวสวยเจ้าบ่าวหล่อทุกรูปแล้วอะไรอีกที่มึงจึงไม่พอใจ” ธาดาบ่นทันทีที่ทีมงานตัดต่อกลับไปแล้ว“ภาพกูตอนที่กูคุกเข่าแสงมันน้อยไปนิดอยากให้เขาเพิ่มแสงอีกหน่อยเดี๋ยวนี้เทคโนโลยีมันทำได้นี่”คนเรื่องมากก็ยังคงเรื่องมาก“ณัฐมึงฟังกูนะ ถ้ามึงไม่รีบสรุปวิดีโอมันจะไม่ทันวันงานในอีกสองวันนะ” พอเจ้าสาวตอบตกลง เจ้านายตัวดีของธาดาก็อยากแต่งเสียเวลานั้นงานบอดีการ์ดของเขาต้องหมดไปกับการเลือกการ์ด เลือกทีมงาน เลือกห่าเหวอะไร ถ้าแต่งงานแล้วมันต้องลำบากขนาดนี้ ธาดาแนะนำว่าให้ไอ้เพื่อนเขามันโสดตลอดชีวิตอย่าได้ไปสร้างความลำบากให้ใครเลย“มึงเป็นเมนส์เปล่าเนี่ยเถื่อน อะไรนิดหน่อยก็อารมณ์เสีย” ปุณณัฐเหล่ตามองเพื่อนอย่างสงสัย เขาแค่ต้องการเพิ่มแสงนิดหน่อย รอบที่แล้วก็แก้ภาพนิดหนึ่ง รอบก่อนหน้านั้นก็แค่แก้คำบรรยาย รอบของรอบก่อนหน้านั้น ก็แค่สลับฉากกันเท่านั้นเองปุณณัฐไม่เห็นว่าจะเป็นอะไรเลย เขาต้องการความเพอร์เฟก
บางเรื่องหรือบางครั้งไม่จำเป็นต้องมีคนถูกคนผิดอาจจะถูกทั้งสองฝ่ายหรือผิดทั้งสองฝ่ายก็ได้ มนุษย์เรามีสิทธิ์เสรีในความคิด เห็นต่างใช่ว่าต้องแตกแยกเราสามารถอยู่ด้วยกันได้ในความเห็นต่างเสียงตบมือดังกระหึ่มเมื่อเหล่านักเตะเริ่มเดินลงสนาม ปลายฟ้าชอบภาพตอนนี้เป็นที่สุด ภาพที่นักเตะทุกคนจะจับมือเด็กเดินเข้ามาในสนามพร้อมกันนี่เป็นจิตวิทยาที่แยบยลที่จะปลูกฝังให้เยาวชนรักในกีฬาและมีส่วนร่วมกับการแข่งขัน เด็กหนึ่งคนมักจะเป็นที่รักของคนมากกว่าสี่ห้าคนอย่างน้อยเวลานี้ ปู่ย่าตายาย ลุงป้าน้าอา คุณครู เพื่อนในโรงเรียนอาจจะรอเวลาที่พวกเขาเดินเข้ามาในสนามพร้อมกับนักเตะ ไม่ใช่แค่เด็กที่ภูมิใจ คนรอบข้างของเด็กก็ภูมิใจเช่นเดียวกันพวกเขาจะรับ FA cub และสิ่งนี้จะอยู่ในใจของพวกเขาตลอดไป“ณัฐรักปลายนะ”“ปลายก็รักณัฐ”เสียงนกหวีดดังขึ้นบอกสัญญาณว่าการแข่งขันได้เริ่มแล้ว และเสียงนี้เหมือนเป็นพยานแห่งรักของทั้งคู่ ว่าเวลานี้เขาและเธอได้เริ่มต้นความสัมพันธ์บทใหม่แล้ว“เราจะทำครอบครัวของเราให้เต็มไปด้วยรัก”“ค่ะ เราจะเริ่มต้นไปด้วยกัน ครอบครัวของเรา”ไม่ว่าผลการแข่งขันวันนี้จะเป็นอย่างไร สำหรับเขากับเธอพวกเขา