LOGINShare
บทที่ 256
Latest chapter
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 854
ใครจะไปคิดเมื่อฟ่านจุ้ยได้ยินดังนั้น กลับยิ้มสดใส “ไม่ใช่นับญาติส่งเดช แต่เป็นพี่สาวน้องชายกันจริง พี่หญิง ข้าเป็นน้องชายแท้ ๆ ของท่านนะ ซ้ำยังมีความสัมพันธ์กันทางสายเลือดด้วย”เมื่อได้ยินดังนั้น เวินซื่อขมวดคิ้วเล็กน้อย “มีความสัมพันธ์ทางสายเลือด? ความสัมพันธ์ทางสายเลือดเช่นไร?”ฟ่านจุ้ยยิ้มตาหยี “ก็ความสัมพันธ์ร่วมบิดาต่างมารดาอย่างไรละ พี่หญิงคนดีของข้า”วินาทีนั้น สีหน้าของเวินซื่อบึ้งตึงทันทีร่วมบิดา...ต่างมารดา?!นางก้าวเข้าไปในห้องลับที่ฟ่านจุ้ยอยู่ หลังสั่งให้คนจุดไฟในห้องลับจนสว่างทั้งหมด นางมองดูใบหน้าฟ่านจุ้ยแต่ไม่พูดสิ่งใด“พี่หญิงอยากดูหน้าตาของข้าหรือ? โธ่เอ๊ย ยามปกติปกปิดด้วยใบหน้ามอมแมมจนเคยชิน พี่หญิงคงดูไม่ค่อยชัดเจน ไม่อย่างนั้นสั่งให้คนยกน้ำมาให้ข้า ให้น้องชายอย่างข้าได้ล้างหน้า หลังล้างสะอาดหมดจดแล้วให้พี่หญิงดูให้ชัดเจน”ฟ่านจุ้ยยังคงทำท่าทางเอ้อระเหยขณะนี้แม้เขาจะเป็นนักโทษ แต่ดูเหมือนจะไม่กังวลสักนิดว่าจากนี้สถานะของตัวเองจะเป็นเช่นไร“เอาน้ำมา”เวินซื่อมองดูใบหน้าที่แม้จะมอมแมม แต่เค้าโครงดวงตากลับเปิดเผยให้เห็นใบหน้าอย่างเลือนราง ไฟโกรธในใจนางเริ่ม
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 853
ใครอุ้มนางลงมาจากรถม้า?ทำไมไม่ปลุกนางโดยตรง?เวินซื่อขยี้ตาด้วยความสงสัย หลังจากนอนขี้เกียจอยู่ใต้ผ้าห่มอบอุ่นสักครู่ จากนั้นจึงลุกจากเตียงอย่างว่องไว นางสวมเสื้อผ้าเองอย่างรวดเร็ว ปกปิดร่างกายตัวเองจนมิดชิด เมื่อแน่ใจว่าไม่หนาวแล้ว จึงนำน้ำทิพย์ออกมาจากมิติอย่างฟุ่มเฟือย แล้วล้างหน้าตัวเองส่วนน้ำทิพย์ที่ใช้ล้างหน้าเสร็จ นางนำไปรดแปลงสมุนไพรในมิติทั้งหมดหลังจัดการเสร็จสรรพ เมื่อรู้สึกว่าตัวเองสดชื่นเต็มที่ นางจึงก้าวเท้าออกจากระโจม“จู๋เยวี่ย?”นางเรียกขานครั้งหนึ่งจู๋เยวี่ยที่เฝ้าอยู่นอกกระโจมปรากฏตัวข้างกายนางทันที “อู๋โยว ข้าอยู่นี่”“อากาศหนาวขนาดนี้ ทำไมเจ้ามาเฝ้าอยู่ข้างนอกล่ะ? อย่างไรที่นี่เป็นค่ายของกองทัพธงดำ ไม่ต้องกลัวจะมีอันตรายหรอก”ตอนอยู่เมืองหลวง จู๋เยวี่ยก็เฝ้าอยู่ทั้งคืนเช่นนี้ ไม่เคยเห็นนางนอนหลับเลย แต่ทุกวันจู๋เยวี่ยจะบอกว่านางนอนแล้วก่อนหน้านี้อยู่เมืองหลวงก็ช่างเถอะ แต่อากาศชางโจวหนาวขนาดนี้ โดยเฉพาะกลางคืน นั่นคือระดับความหนาวที่สามารถทำให้แข็งตายได้ทันทีเวินซื่อกลัวจู๋เยวี่ยจะเฝ้าทั้งคืนอีก จึงกำชับนาง “หากเจ้าง่วงหรือหนาว ให้เข้าไปพักผ่อนในก
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 852
(ดังนั้นตกลงก่อนหน้านี้เจ้าคือแมลงชนิดใด?)(ไม่รู้)(ตัวเจ้าเองก็ไม่รู้หรือ?)(ไม่รู้)อวิ่นซินตอบเวินซื่อสองครั้งว่าไม่รู้เวินซื่อรับรู้ได้ว่าอวิ่นซินไม่ได้หลอกนาง แต่เพราะตัวมันเองก็ไม่รู้จริง ๆ“ถ้าอย่างนั้นก็น่าแปลกมาก...”หลังพักเรื่องนี้ไว้ก่อน เวินซื่อฟังจู๋เยวี่ยรายงานสถานการณ์ในเมืองจงซินต่ออีกสักพักในที่สุดเมื่อรอให้ทุกคนออกจากเมืองในถ้ำแห่งนี้ เป็นเวลาเช้าของวันที่สองแล้ว“สิ่งที่ควรทำลายก็ทำลายแล้ว สิ่งที่ควรนำออกมาก็นำออกมาแล้ว สุดท้ายก็คือปากถ้ำแห่งนี้”เป่ยเฉินหยวนพาคนปีนขึ้นไปบนยอดเขา บนยอดเขาสูงพบกลไกที่ก่อนหน้านี้คนสกุลฟ่านเอาไว้สร้างหิมะถล่ม เพื่อปิดซ่อนปากถ้ำ รอให้พวกเวินซื่อจากมาไกลแล้ว ได้ยินเพียงบนยอดเขาเกิดเสียงดังโครมครามหิมะถล่มที่สร้างขึ้นโดยมนุษย์ตกลงมาปกคลุมปากถ้ำนั้นอีกครั้ง“ไปเถอะ ควรกลับได้แล้ว”กลับในที่นี้คือกลับเมืองจงซินแน่นอน เพราะอย่างไรที่นั่นยังมีธุระอีกมากที่พวกเขายังจัดการไม่เสร็จการเดินทางกลับครั้งนี้ เวินซื่อไม่ขี่ม้า แต่กลับนั่งอยู่บนรถม้าที่เป่ยเฉินหยวนยึดมาจากสกุลฟ่านโดยเฉพาะ นั่งโยกเยกพักผ่อนอยู่บนรถม้าไปตลอดทาง“อู๋โย
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 851
“เมืองสกุลฟ่านจะจัดการอย่างไร?”ยามนี้คนสกุลฟ่านเหลืออยู่น้อยนิด มีเพียงซากศพกองใหญ่กับเมืองเล็กแห่งนี้ ซึ่งเป็นสิ่งยุ่งยากเช่นกัน“ไม่ต้องยุ่งยาก จุดไฟเผาก็สิ้นเรื่อง”เป่ยเฉินหยวนเอ่ยทันที“เผาทั้งหมดเลยหรือ?”เวินซื่อแปลกในครู่หนึ่ง จากนั้นรู้สึกว่าจัดการเช่นนี้ก็ไม่เลว เมืองนี้จะได้ไม่ต้องอยู่ที่นี่ตลอดไป ซึ่งถือเป็นภัยซ่อนเร้นอีกอย่างหนึ่งแต่นางฉุกคิดถึงบางอย่าง“ใช่สิ ยาอายุวัฒนะเหล่านั้นในเมืองนี้ยังคงอยู่”ยาอายุวัฒนะมากมายที่กองเป็นภูเขาล้วนถูกบรรจุลงขวดลงกล่องแล้ว เห็นได้ชัดว่าเตรียมส่งไปที่ไหนสักแห่งอีกทั้งคาดการณ์ว่าท่ามกลางรายชื่อที่จะส่ง หนึ่งในนั้นคือเมืองหลวง“เผาไปพร้อมกันเลย”ยาอายุวัฒนะเหล่านี้ แต่ละเม็ดเสมือนตัวแทนของชีวิตและเลือดของแต่ละคนเขาไม่สามารถปล่อยให้สิ่งเหล่านี้เล็ดลอดออกไปแต่เรื่องบางอย่างยังต้องสืบค้นต่อไป ต้องสืบให้กระจ่างชัด“ฟ่านจงยังอยู่ พวกคนต้นคิดหลายคนของสกุลฟ่านก็ยังอยู่ ง้างปากพวกเขาออก ไม่เชื่อว่าจะสืบไม่พบสิ่งที่พวกเราต้องการ”สายตาเย็นเยียบของเป่ยเฉินหยวนกวาดมองพวกฟ่านเจินซื่อ จากนั้นสั่งให้คนคุมตัวพวกเขาไปให้หมด“ทางเมื
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 850
ฟ่านเจินซื่อพูดพลางดึงศรทะลวงเมฆาดอกหนึ่งออกมาจากแขนเสื้อทันที แล้วปล่อยออกไปในอากาศโดยตรงหลังจากศรทะลวงเมฆาดอกนั้นพุ่งออกไป ภายนอกรั้วสกุลฟ่านดูเหมือนว่าจะมีการเคลื่อนไหวอะไรบางอย่างในไม่ช้า ความเคลื่อนไหวนั้นได้ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆเสียงฝีเท้ามากมายหลากหลายนับไม่ถ้วนมาถึง ฟ่านเจินซื่อและคนอื่น ๆ ยังนึกว่าผู้คนในรั้วสกุลฟ่านถูกเรียกตัวมาแต่ในขณะนี้ ใบหน้าของเวินซื่อได้มีการเปลี่ยนแปลง“ท่านอ๋อง มาแล้ว!”เป่ยเฉินหยวนเข้าใจทันทีว่านางหมายถึงอะไรในไม่ช้า ก็มีทหารสวมชุดเกราะสีดำบุกเข้ามาจากภายนอกราวกับพายุที่ยากจะต้านทาน“ลุย!”“ช่วยเหลือท่านอ๋องและธิดาศักดิ์สิทธิ์ออกมา!”ในขณะเดียวกัน เงาดำเล็กบางสูงชะลูดราวกับเสือเลี่ยเป่าก็พุ่งเข้ามาในกองกำลังสกุลฟ่านและยกดาบขึ้นฟาดฟัน หลังจากเก็บเกี่ยวได้หลายชีวิตอย่างรวดเร็ว ก็กระโจนออกมาจากฝูงชนด้วยการเคลื่อนไหวที่อ่อนช้อย ลงสู่พื้นอย่างแม่นยำไม่พลาด คุกเข่าลงตรงหน้าเวินซื่อ“จู๋เยวี่ยมาช้า นายหญิงโปรดให้อภัย!”“จู๋เยวี่ย?!”เมื่อเวินซื่อเห็นนางก็ดีใจมาก “เยี่ยมมาก เจ้ามาทันเวลาพอดี ไม่ช้าเลยสักนิด ลุกขึ้นเร็วเข้า”หล
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 849
“บุกเข้าไปพร้อมกันทั้งหมด!”ท่ามกลางเสียงคำรามด้วยอารมณ์ตื่นเต้นของฟ่านเจินซื่อ เยว่กงเอาฝ่ามือตบเป่ยเฉินหยวน หลังจากเอาร่างของฟ่านชิงเฟิงออกจากเท้าของเป่ยเฉินหยวนแล้ว ก็หันหลังนำกองกำลังสกุลฟ่านทั้งหมดแย่งกรูขึ้นไปในขณะนี้เวทีประลองยุทธเต็มไปด้วยผู้คน แน่นอนว่ามีศพมากขึ้นเรื่อย ๆเป่ยเฉินหยวนและทหารกองทัพธงดำทั้งหลายยังเข่นฆ่ากันไม่หยุดเข่นฆ่าจนคนสุดท้ายเลือดท่วมตัว เข่นฆ่าจนแทบจะถือดาบไม่ไหวเยว่กงรู้ว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเป่ยเฉินหยวน ดังนั้นเขาจึงเจ้าเล่ห์ไม่ประมือกับเป่ยเฉินหยวน แต่กลับพุ่งเป้าไปที่หนึ่งในทหารกองทัพธงดำที่บาดเจ็บสาหัสที่สุดคนหนึ่งอย่างรวดเร็ว ฉวยโอกาสแทงอีกฝ่ายในขณะที่ไม่ทันตั้งตัว...“สวบ!”คมดาบเข้าไปในร่างกายแต่ร่างกายของทหารกองทัพธงดำคนนั้นแข็งแกร่งกว่าที่เขาคาดไว้แม้ว่าจะถูกลอบโจมตีแทงเข้าที่หน้าท้อง ก็ไม่ได้ล้มลงในทันที แต่กัดฟันจับดาบของเยว่กงไว้โดยตรง แล้วยกมือขึ้นสะบัดดาบฟันใส่เขาน่าเสียดายที่อาการบาดเจ็บของทหารกองทัพธงดำคนนี้รุนแรงเกินไป ส่งผลกระทบต่อเขาอย่างมาก การเคลื่อนไหวไม่รวดเร็วเหมือนก่อนอีกต่อไป“รนหาที่ตาย!”เยว่กงตอบสนองทัน
You may also like
ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ
มู่โร่ว167.4K viewsท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน
สายธารสะท้อนเงา481.7K viewsเกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน
Myเหมยลี่13.2K viewsพระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง
นางสาวซินหยู่150.5K viewsมาเฟียสาวทะลุมิติมาเป็นเจ้าของร้านผ้าไหมอันดับหนึ่ง
ต้าซินซิน5.0K viewsภรรยามิหวนคืน
ไห่ถาง4.8K viewsนางร้ายอ้อนรักพ่อหม้ายชาวสวนยุค 70
บ้านเขมปัณณ์969 viewsระบบเพิ่มพูนวาสนา บพิธมิสิ้นไร้วาสนาบุปผาตระการ
ดอกพลัมร่ำสุรา860 views
