Share

บทที่ 883

Author: จิ้งซิง
“ท่านพ่อ!”

เวินฉางอวิ้นลุกพรวดทันที เขาพูดอย่างไม่อยากจะเชื่อ “เมื่อก่อนเรื่องที่ท่านลำเอียงน้องหกก็ให้แล้วไป แต่น้องห้าก็เป็นลูกในไส้ของท่าน เป็นน้องสาวแท้ ๆ ของพวกเราเช่นกัน! ท่านพูดได้อย่างไรว่าจะสังหารนาง?!”

“ทำไมจะไม่ได้!”

ขณะนี้แววตาของเวินเฉวียนเซิ่งคมกร้าวสุดขีด ในแววตาเต็มไปด้วยจิตสังหารเยือกเย็น “ทุกสิ่งของนางได้มาจากข้าเวินเฉวียนเซิ่ง หากไม่ใช่เพราะข้ามีจิตเมตตา เจ้านึกว่านางจะรอดมาถึงตอนนี้หรือ?!”

เวินฉางอวิ้นได้ยินพลันตะลึง เขามองเวินเฉวียนเซิ่งอย่างตื่นตระหนก “หมายความว่าอย่างไร? ท่านพ่อกำลังพูดอะไร?”

อะไรคือมีจิตเมตตา?

หรือท่านพ่อคิดจะฆ่าน้องห้านานแล้ว?

“ย่อมหมายความตามที่พูด”

ขณะนี้เวินเฉวียนเซิ่งไม่ปิดบังเจตนาฆ่าที่นางมีต่อลูกสาวในไส้อย่างเวินซื่อสักนิด เพียงข่มขู่เวินฉางอวิ้นเสียงเย็น “ฉางอวิ้น เจ้าเป็นลูกที่พ่ออบรมเลี้ยงดูด้วยตัวเอง เจ้าน่าจะฉลาดหน่อย อย่าทำให้พ่อต้องลำบากใจนัก”

“ต้องรู้ว่าหากพ่อไม่เห็นแก่หน้าเจ้า เกรงว่าคงกำจัดลูกทรพีนั่นไปนานแล้ว แต่ใครจะไปคิด เก็บนางไว้จนถึงตอนนี้ นางกลับสร้างความยุ่งยากให้ข้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า!”

ยามนี้เวินเฉวียนเซิ่งโกรธแค้
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 894

    ผลลัพธ์สุดท้ายปรากฏชัดเจน ในราชสำนักแห่งนี้มีเพียงท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนเท่านั้นที่สามารถข่มขุนนางเก่าแก่สามราชวงศ์ผู้นี้ได้ร่างที่ค่อมงอของท่านราชครูหวังสั่นเทาเล็กน้อยเขาถอนหายใจ มองไปยังเวินซื่อที่ยังคงสีหน้าไม่เปลี่ยนแปลงซึ่งอยู่กลางท้องพระโรง จากนั้นจึงส่งสายตาแฝงความนัยไปยังเวินเฉวียนเซิ่ง พร้อมกับส่ายศีรษะเป็นเชิงบอกช่างเถิดๆ พอแค่นี้เถิดพูดตามตรง การเปลี่ยนแซ่ของธิดาศักดิ์สิทธิ์ไม่เกี่ยวข้องใดๆ กับเขาเลยหากมิใช่เพราะเมื่อคืนนี้เจิ้นกั๋วกงจู่ๆ ก็มาขอร้องโดยอ้างถึงบุญคุณในอดีต เขาคงไม่ยื่นมือเข้ามายุ่งเป็นอันขาดแต่ตอนนี้ก็ช่วยไม่ได้ เขาพยายามเต็มที่แล้วหากยังพูดต่อไป เกรงว่าเขาเองก็จะถูกฝ่าบาทเห็นเป็นหนามยอกอกไปด้วย จุดจบหลังจากนี้ เกรงว่าจะไม่ได้ดีไปกว่าเสนาบดีหยางสักเท่าใดไม่สิ เสนาบดีหยางเพียงแค่ทำให้ฝ่าบาทพิโรธเท่านั้นแต่เขาเพื่อที่จะตอบแทนบุญคุณของเจิ้นกั๋วกง ตอนนี้กลับทำให้แม้กระทั่งอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพิโรธไปด้วยเทพแห่งความตายผู้นี้ พูดว่าฆ่าก็คือฆ่าจริงๆ ไม่กะพริบตาแม้แต่น้อยหากต้องให้เขานำตัวเอง หรือกระทั่งทั้งครอบครัวมาเสี่ยงเพื่อบุญคุณครั้

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 893

    เมื่อเวินซื่อกล่าวคำพูดนี้ออกมา เรียกได้ว่าทั่วทั้งท้องพระโรงเงียบสงัดลงในชั่วพริบตา ไร้ซึ่งเสียงใดๆ เหล่าขุนนางต่างหนังตากระตุก ไม่กล้าแม้แต่จะเหลือบมองสีหน้าของท่านราชครูหวังผู้นั้นกล้า กล้าหาญเกินไปแล้ว!ท่านธิดาศักดิ์สิทธิ์ช่างกล้าหาญเสียจริง!คำพูดนี้แทบไม่ต่างอะไรกับการชี้หน้าด่าว่าท่านราชครูหวังทรยศต่อฝ่าบาท!ความหนักหน่วงของคำพูดนี้ ไม่ได้ด้อยไปกว่าคำพูดที่ท่านราชครูหวังคาดเดาใส่ความเวินซื่อว่าอาจจะทรยศบ้านเมืองเมื่อครู่เลยแม้แต่น้อยยิ่งไปกว่านั้น คำพูดของท่านราชครูหวังเป็นเพียงการคาดเดาแต่สิ่งที่เวินซื่อกล่าวนั้นเป็นสิ่งที่ทุกคนเห็นได้ชัดเจนในตอนนี้มิเช่นนั้นแล้ว ท่านราชครูหวังจะมายืนอยู่ตรงนี้ทำไมกัน?ใครบ้างจะไม่รู้ว่าวันนี้คือการเผชิญหน้าระหว่างธิดาศักดิ์สิทธิ์และเจิ้นกั๋วกง?ขนาดฝ่าบาทยังตรัสให้ผ่อนปรนแล้ว เจิ้นกั๋วกงเองก็ยังไม่ทันจะได้กระโจนออกมา แต่ท่านราชครูหวังกลับยืนกรานไม่ยอมหากมิใช่ว่าถูกเจิ้นกั๋วกงบงการ แล้วใครเล่าจะเชื่อ?“เหลวไหลสิ้นดี!”ท่านราชครูหวังโกรธจนควันออกหู “กระหม่อมในฐานะขุนนางสามราชวงศ์ จงรักภักดีต่อไท่ซ่างหวง ภักดีต่อฮ่องเต้พระองค์

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 892

    ก่อนที่เสด็จอาจะกลับมา เสนาบดีหยางผู้นี้ก็มักจะต่อต้านเขาอยู่เสมอ อาศัยว่าเขาอายุยังน้อย ก็มักจะใช้เรื่องระเบียบวงศ์ตระกูลและขนบธรรมเนียมประเพณีมาผูกมัดเขาดังนั้นเขาจึงอยากจะกำจัดหนามยอกอกนี้ออกไปให้พ้นนานแล้วเพียงแต่หลังจากที่เสด็จอากลับมา ตาเฒ่าเจ้าเล่ห์ผู้นี้ก็กลายเป็นเต่าที่หดหัวอยู่ในกระดอง ไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามอีกเขาจึงยังหาโอกาสดีๆ ไม่ได้มาโดยตลอดแต่วันนี้โอกาสนั้นกลับถูกธิดาศักดิ์สิทธิ์หยิบยื่นมาให้ถึงตรงหน้า มิหนำซ้ำยังหาเหตุผลมาให้เขาเสร็จสรรพแล้วเขาจะไม่พึงพอใจได้อย่างไร?“เสนาบดีหยาง เจ้าทำให้เราผิดหวังยิ่งนัก ช่างเถิด เห็นแก่ที่เจ้าเคยทุ่มเทแรงกายแรงใจให้ราชสำนักมาตลอด แม้ไม่มีคุณงามความดี ก็ยังมีความเหนื่อยยาก เราจะอนุญาตให้เจ้าพาคนในครอบครัวกลับคืนสู่บ้านเกิดอย่างสมเกียรติ หลังจากนี้ก็กลับไปใช้ชีวิตบั้นปลายอย่างสงบสุขเถิด”เสนาบดีหยางไม่กล้าเอ่ยคำใดมากไปกว่านี้หากไม่มีประโยคสุดท้ายที่ว่า “พาคนในครอบครัว” สี่คำนี้ เสนาบดีหยางคงจะต้องโต้แย้งเพื่อตนเองเป็นแน่ ถึงอย่างไรเขาก็ทุ่มเทสติปัญญาและแรงกายให้ราชสำนักมานานหลายปี เหตุใดจึงไม่มีคุณงามความดี มีเพียงความเหน

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 891

    มาอย่างดุเดือดรุนแรง มาอย่างดุเดือดรุนแรงจริงๆหากจะกล่าวถึงเรื่องการเปลี่ยนแซ่ ใต้หล้านี้จะมีเพียงธิดาศักดิ์สิทธิ์คนเดียวหรือ?ทว่าธิดาศักดิ์สิทธิ์ยังไม่ทันมาถึงเลยด้วยซ้ำ เจิ้นกั๋วกงผู้เป็นบิดาแท้ๆ กลับรีบยัดข้อหาอกตัญญูไม่เคารพผู้ใหญ่ให้นางกลางท้องพระโรงก่อนเสียแล้วพอธิดาศักดิ์สิทธิ์มาถึง แล้วเอ่ยปากขึ้นมา เสนาบดีหยางก็กระโดดออกมากล่าวโทษนางอีกว่า การกระทำนี้ขัดต่อกฎระเบียบของวงศ์ตระกูลและขนบธรรมเนียมประเพณีของแผ่นดินข้อหานี้ใหญ่หลวงหรือไม่?สำหรับคนธรรมดาทั่วไปแล้ว ย่อมไม่นับว่าใหญ่หลวงอะไรแต่สำหรับธิดาศักดิ์สิทธิ์แล้ว นับว่าใหญ่หลวงอย่างยิ่งเหล่าขุนนางที่รอชมเรื่องสนุกต่างส่งเสียงจุ๊ๆ ในใจฮ่องเต้ผู้ประทับบนบัลลังก์มังกรเองก็มีสีพระพักตร์เคร่งขรึมเล็กน้อยคงต้องดูแล้วว่าเวินซื่อผู้นี้จะรับมืออย่างไร“ใต้เท้าหยาง”น้ำเสียงของเวินซื่อเย็นเยียบและเยือกเย็น พลางหันไปมองอีกฝ่าย เสนาบดีหยางก็หันกลับมาเช่นกัน บนใบหน้าชราปรากฏความหยิ่งผยองเล็กน้อยเพราะในสายตาของเขา คำพูดของตนนั้นไร้ซึ่งช่องโหว่ ไม่ว่าธิดาศักดิ์สิทธิ์นางจะดิ้นรนแก้ต่างอย่างไร ก็ไม่อาจหนีพ้นจากกฎระเบียบขอ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 890

    ยังจะเล่าให้เมียเขากับพี่สะใภ้เขาฟังงั้นหรือ?ทั่วเมืองหลวงใครจะไม่รู้ว่าเมียเขากับพี่สะใภ้ของเขาล้วนเป็นคนร้ายกาจไม่ธรรมดา?พี่สะใภ้ของเขาเป็นคนปากสว่างพูดวันนี้ พรุ่งนี้สตรีทั่วทั้งเมืองหลวงคงรู้กันหมดแล้วอีกทั้งนิสัยโมโหร้ายมาก อย่าว่าแต่สตรีหลังบ้าน ต่อให้เป็นตาแก่ขุนนางฝ่ายบุ๋นในราชสำนักก็ล้วนถูกนางด่ามาถ้วนหน้าแล้วล่วงเกินคนไม่น้อย แต่ใครจะกล้าล่วงเกินนาง?หลังสามีตาย นางก็เลี้ยงดูหลี่เยี่ยนน้องชายเพียงคนเดียวฝั่งบ้านสามีให้เติบใหญ่ ทำงานใต้บัญชาท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนจนมีผลงาน อายุเพียงสี่สิบกว่าปีก็เป็นแม่ทัพใหญ่ขุนนางระดับสองแล้วต่อมาหลังแต่งภรรยา ภรรยาของเขาก็ร้ายกาจมากเช่นกัน นางคือแม่ทัพน้อยคนหนึ่งในบรรดาแม่ทัพหญิงแห่งกองทัพธงดำ เป็นคนที่เคยออกศึกทำสงครามเหมือนกันหลังกลับเมืองหลวง อาศัยอยู่กับหลี่เยี่ยนและพี่สะใภ้สองคน อีกคนด่าเก่งอีกคนสู้เก่ง ทำให้ไม่มีใครกล้าหาเรื่องคนสกุลหลี่อย่างพวกเขากลุ่มตาแก่ขุนนางฝ่ายบุ๋นที่เคยถูกด่า เมื่อเอ่ยถึงพวกนางพูดเพียงคำเดียวว่า “ช่างน่าอับอาย!”แม้เจิ้นกั๋วกงไม่เคยโดนด่า แต่ก็ไม่อยากข้องเกี่ยวกับสตรีร้ายกาจทั้งสองคนเขาอ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 889

    หวังว่าเวินซื่อจะเตรียมพร้อมมากพอ ไม่อย่างนั้นวันนี้ต่อให้นางชนะเกรงว่าคงยากจะถอนตัวอย่างปลอดภัยหมิงฉี่เฉียนเก็บหางตาที่เหลือบมองเวินเฉวียนเซิ่ง หลังมองเสด็จอาแวบหนึ่ง เขาเรียบเรียงคำพูดสักครู่ จากนั้นเอ่ยเชื่องช้า “ในเมื่อทุกท่านไม่มีเรื่องใดแล้ว เช่นนั้นเรามีเรื่องหนึ่งอยากสอบถามความเห็นจากขุนนางทุกท่าน”“เมื่อวานธิดาศักดิ์สิทธิ์และท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนเข้าวังมารายงานภารกิจ ข้าเห็นแก่ธิดาศักดิ์สิทธิ์ที่ขอพรบรรเทาภัยหลายครั้ง มีความดีความชอบ จึงอยากประทานรางวัล ทว่าธิดาศักดิ์สิทธิ์ไม่หวังในทรัพย์สินเงินทอง มีเพียงเรื่องเดียวที่อยากให้เราช่วยสงเคราะห์”เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ หมิงฉี่เฉียนจงใจถามเวินเฉวียนเซิ่ง “เจิ้นกั๋วกง ท่านรู้หรือไม่ความปรารถนาของธิดาศักดิ์สิทธิ์คือสิ่งใด?”เวินเฉวียนเซิ่งเองก็แสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง จึงส่ายหน้า “ฝ่าบาทโปรดอภัย กระหม่อมไม่ทราบพ่ะย่ะค่ะ”ก่อนที่ฮ่องเต้จะพูด เกิดเขาพูดไปก่อน จะถือเป็นการยอมรับว่าเขามีสายลับอยู่ในวังเพราะฉะนั้นเวลาอย่างนี้มีแต่คนโง่เท่านั้นที่จะบอกว่ารู้เรื่องทว่าต่อให้เขาบอกว่าไม่รู้ ก็ต้องมีคนที่หมั่นไส้เขาเอ่ยปากกระแนะกร

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status