ตอนที่  10 ท่านสอนข้าได้นี่ (NC)

 

เพียงพูดจบ เขาก็ค่อย ๆ ดันแท่งร้อนที่ปวดหนึบมานานแล้ว เข้าไปทีละนิด อันหลินกรีดร้องออกมา เพราะความคับแน่นที่เขามอบให้ ไม่นานเขาก็นิ่งไป เพราะเพียงเข้าได้แค่ส่วนหัว ก็ทำให้ความเสียวนั้น เกือบทำให้เขาไปไม่รอดเช่นกัน

"ให้ตายเถอะ ไม่เคยคิดว่ามันจะถึงขั้นนี้"

“ฮึก! ข้าเจ็บ มันแน่นมาก อื้อ”

“อย่าดิ้นนะอันหลิน หากเจ้ายิ่งดิ้น มันจะยิ่งรัดข้าแน่นมากขึ้น และทำให้ทนไม่ไหว อาจจะทำให้เจ้าเจ็บได้”

“แต่ว่า อ๊าา!!”

นางถึงฝั่งไปอีกครั้ง เพียงแค่เขาดันหัวเข้าไปอีกนิดเดียว คิดไม่ถึงเลยว่าครั้งนี้ นางจะช่วยเขาที่กำลังทำตัวไม่ถูก ส่งมังกรยักษ์ที่เหลือเข้าไปด้านในจนสุดทางได้ เพียงเท่านั้นเขาก็เริ่มร้อนรุ่ม และเกือบจะเป็นลมไปเสียแล้ว คิดไม่ถึงว่าสตรีตรงหน้า จะทำให้เขาคลั่งเกือบตายเช่นนี้

“ไม่ได้แล้ว ให้ตายเถอะข้างในนี้ทั้งรัดทั้งแน่น อาา…”

“อ๊าา อวี้หยาง อ๊าา”

เสียงของนาง ราวกับปลุกสัญชาตญาณดิบของเขาให้ตื่นขึ้นเต็มที่ ไฟราคาและตัณหาทั้งหลาย ที่เคยมีเกิดขึ้นในใต้หล้า ยังหาคำเปรียบกับเหตุการณ์ตรงหน้านี้ มันยิ่งกว่าเปลวเพลิงปรารถนาที่เร่าร้อนกว่าครั้งใด ๆ ที่เขาเคยเจอ

“อันตรายเกินไปแล้ว อาาา…”

เขาขยับเพียงไม่กี่ครั้ง ก็ส่งนางและตัวเองไปถึงฝั่งได้อีกครั้ง อันหลินแม้จะดูอ่อนแรง แต่กลับกอดเขาแน่น ราวกับว่าไม่อยากให้เรื่องในคืนนี้จบลงเพียงเท่านี้ แน่นอนว่าเขาเองก็เช่นกัน ใครมันจะไปยอมได้เล่า เพียงแต่สอดใส่ไม่กี่ครั้งก็จบเสียแล้ว เขาจะยอมได้เช่นไรกัน

“อันหลินของข้า เจ้าช่างงดงามยิ่งนัก น่าหลงใหลมากกว่าผู้ใด เจ้าจะทำให้ข้าเป็นบ้าตาย”

“อ๊ะ! ข้าควรทำอย่างไร”

“นอนเฉย ๆ ให้เป็นหน้าที่ข้าเอง”

“อื้อ…อ๊าา อ๊าาา”

เขายกเรียวขานางขึ้นมา และฝังจูบไปที่ข้อเท้าเล็กนั้นเบา ๆ ก่อนจะกระแทกเข้าไปอีกครั้ง จนนางกระดกบั้นท้ายลอยขึ้นมารับ เขายกบั้นท้ายกลมกลึงเข้ามา และจับโยกอย่างชำนาญ อันหลินจับผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น และครางเสียงหลง เมื่อเพลงรักที่เร่าร้อนและรุนแรง ปะทุขึ้นอีกครั้ง

“อ๊าา ร้อนมาก จะทนไม่ไหวแล้ว อ๊าา!!”

อันหลินราวกับล่องลอยอยู่บนนภา ที่เต็มไปด้วยก้อนเมฆเบาบาง แต่ร่างกายนาง กลับร้อนดุจไฟแผดเผา ความต้องการที่ไม่จบสิ้นนี้ ทำให้นางไม่เข้าใจ แม้นว่าเหมือนจะทรมาน แต่นางก็ยังต้องการให้เขาทำไม่หยุด

“คนดีของข้า เจ้าคงเมื่อยแล้วสินะ”

เขาจับนางมากอดจากด้านหลังและค่อย ๆ จัดท่าให้นางคุกเข่าสี่ขา อันหลินเคยเห็นแต่เพียงนิยายเท่านั้น ไม่คิดเลยว่าในความเป็นจริงนั้น จะมีการทำท่าทางเช่นสุนัขแบบนี้ด้วยจริง ๆ 

“ฮึก!! อ๊าา ละ ลึกมากเลย สะ เสียว อ๊าา”

อวี้หยางเองก็เสียวจนเขาพูดไม่ออกเลยสักคำ ไม่คิดว่าสตรีตัวเล็กอย่างจ้าวอันหลิน จะสามารถรับมือความกระหายของเขา ได้นานถึงเพียงนี้ แม้ว่าจะดูเหนื่อยล้า แต่ทุกท่วงท่าที่เขาเชิญชวน นางก็ตอบรับและเข้าร่วมอย่างเต็มใจ

“อื้อ…จูบข้าสิอวี้หยาง กระแทกเข้ามาอีก อ๊าา เช่นนั้นแหละ อ๊าา”

ในตอนนี้เอง เขาถึงเห็นว่านาง ตอบรับความต้องการเขา ได้เป็นอย่างดี เขาปรนเปรอนางจนหนำใจ แต่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะไม่ยอมจบง่าย ๆ 

“มีท่าใดบ้าง ที่ข้าสามารถควบคุมท่านได้”

“นี่เจ้ายังอยากจะควบคุมข้า แม้กระทั่งเรื่องบนเตียงหรือ”

“แน่นอนสิ บอกมาสิ ท่านสอนข้าได้นี่อวี้หยาง”

นางก้มลงจูบเพื่อยั่วยวนเขา อวี้หยางที่ห่างหายจากเรื่องเช่นนี้มานาน เขามีหรือจะไม่ตอบรับ 

“อ๊ะ”

เขาจับร่างเปลือยของนางมานั่งคร่อมบนกายของเขา เมื่อเริ่มเอนตัวพิงที่หัวเตียงในท่าสบายเล็กน้อย ก็หันมาสบตานางอีกครั้ง อันหลินมอบจุมพิตให้เขาอีกครั้ง เพื่อเป็นสัญญาณว่า นางพร้อมที่จะเรียนรู้แล้ว

“เคยขี่ม้าหรือไม่”

“ย่อมเคยแน่นอน แม้นว่าองค์หญิงเช่นข้าจะไม่เอาไหน แต่ข้าชอบขี่ม้ามากที่สุด”

“เช่นนั้นเจ้าก็ลองดูสิ มันไม่ยากหรอก เพียงแค่…อาา อันหลินเจ้าเบาหน่อยอย่าบีบแรงนัก มัน…”

“ท่านรู้สึกหรือ ข้าเพียงอยากสัมผัสมันสักครั้ง”

“อาา…รอก่อนองค์หญิง เบา ๆ หน่อย อาา ค่อย ๆ ใส่เข้าไป”

“อ๊ะ อื้อ…อ๊าา เสียวมาก อ๊าา”

เขารู้ว่าฤทธิ์สุราที่นางดื่ม มีผลในการกระทำตอนนี้ หากนางไม่เมา คงไม่กล้าทำ แต่เขาไม่สนใจอีกแล้ว ตอนนี้ไฟปรารถนาที่กำลังโหมกระหน่ำ แทบจะทำให้สายฝนข้างนอก เบากว่าพายุข้างในเสียอีก

“อ๊าา อวี้หยาง มันดีมากเลย อ๊าา…”

เสียงที่นางร่อนเอวกระแทก กล้ามเนื้อที่สอดประสาน และสองเต้าคู่งามชวนมองตรงหน้า ก็พลันทำให้อวี้หยางอดไม่ได้ที่จะช่วยนางอีกครั้ง ลิ้นของเขากวาดกลืนยอดอกตูม สลับบีบเคล้นจนเกิดรอย ตอนนี้ทั่วร่างของนางมีแต่รอยแดงที่เขาพรมจูบไว้ทั่วกาย นางไม่สนใจเลยสักนิด และกำลังแอ่นกายให้เขาจัดการ หน้าอกอวบของนางอย่างเต็มใจ

“เอาอีก แรงอีก ช่วยข้าด้วยอวี้หยาง อ๊าา ใกล้แล้ว อีกแล้วว อ๊าา!!”

นางไม่รู้ว่าควรจะเรียกว่าอย่างไร เรื่องเหล่านี้ไม่เคยมีคนสอน ก็ได้ปฏิบัติเลย 

“จูบข้าทีอวี้หยาง ข้าจะตายอยู่แล้ว อ๊าา!!”

เขาไม่เพียงดึงนางเข้ามาจูบ เขาเริ่มจับสะโพกกลมตรงหน้า ขยับขึ้นลงประสานเด้งรับ จนอันหลินอ้าปากออกมา เพื่อระบายความเสียวพร้อมกรีดร้องเสียงหลง ราวกับกำลังท่องอยู่ในวิมานแห่งสวรรค์

“อ๊าาา ไม่ไหวแล้ว อ๊าาา….”

นางฟุบกายลงมาซบอกกว้าง หลังจากเกร็งตัวอยู่สักพักบนร่างของเขา อวี้หยางลูบไล้ไปทั่วเรือนผมที่เริ่มมีเหงื่อผุดขึ้นมาประปราย เขาหอมที่แก้มนางสุดลมหายใจ

“เก่งมาก”

“ยังมีท่าใดอีก ที่เรายังมิได้ทำ"

“ว่าอย่างไรนะ เจ้ายังอยากจะลองทำอีกหรือ”

“ท่านก็รู้ว่าข้าเป็นพวกร้อนวิชา หากอยากรู้แล้ว ก็ต้องลองทุกอย่างสิ สอนข้าเถอะนะ”

“เจ้าแน่ใจหรือว่าไหว”

“มีท่านอยู่ด้วย มีหรือจะไม่ไหว”

“เช่นนั้นก็ได้”

อันหลินรู้แล้วว่า วิธีเอาชนะความกลัวในค่ำคืนฝนตก ควรทำเช่นไร ตอนนี้เสียงพายุด้านนอก เป็นสิ่งที่ช่วยป้องกัน มิให้เสียงครางนางลอดออกไป เพราะนางครางดังมากจริง ๆ เป็นครั้งแรกที่รู้สึกขอบคุณพายุฝนกระหน่ำเช่นนี้

“อ๊าา ท่านี้ยอดไปเลยอวี้หยาง สะ เสียวมาก อ๊าา”

เขาจับนางนอนตะแคง และยกขานางขึ้นข้างหนึ่ง ก่อนจะสอดเข้าไปสุดทางและกระแทกถี่ ๆ มือหนาเอื้อมมาบีบเคล้นหน้าอกนุ่ม เพื่อกระตุ้นอารมณ์นาง จมูกคมซุกไปฝังจูบที่ซอกคอ เพื่อสูดกลิ่นหอมที่เขาไม่มีวันลืม

“อาา…. อันหลิน!!”

“เร็วขึ้นอีก อ๊าา จะไม่ไหวแล้ว อ๊าา”

เขาเองก็เช่นกัน คิดไม่ถึงเลยว่าค่ำคืนแรกกับจ้าวอันหลิน จะยาวนานกว่าที่เขาคิดเอาไว้ ในตอนแรกคิดว่าเพียงรอบเดียว หรืออย่างมากก็สองรอบ องค์หญิงอย่างนาง ก็คงจะทนไม่ไหวและสลบคาเตียง แต่ใครจะคิด…

“ข้าเคยอ่านในนิยาย เห็นพวกเขาบอกว่าในอ่างอาบน้ำ...”

“พอได้แล้ว นี่ก็ดึกแล้ว เจ้าควรจะพักผ่อนไม่ควรหักโหม อีกอย่างนี่ก็เป็นครั้งแรกของเจ้า เหตุใดจึงไม่กลัวเลยสักนิดเล่า”

เขาถามระหว่างที่ดึงนางเข้ามากอด ร่างบางเบียดกายเข้ามายั่วเขาอีกครั้ง ไม่คิดเลยว่าสตรีตัวเล็กผู้นี้ จะรับมือยากกว่าที่คิด หากเขามิได้พิสูจน์ด้วยตัวเอง ว่าเป็นคนแรกของนาง ก็คงคิดว่าจ้าวอันหลิน เป็นอย่างที่คนอื่น ๆ ร่ำลือกัน ตอนนี้นางหันมาจับใบหน้าของเขา และสบตาอีกครั้ง พร้อมกับจูบเน้นไปที่ริมฝีปากหนาตรงหน้า

“เพราะว่าเป็นท่าน ข้าจึงไม่รู้สึกกลัว และเพราะเป็นท่าน ข้าจึงรู้ว่าจะปลอดภัย ข้าเชื่อใจว่าท่านจะไม่โกหกข้า ใช่หรือไม่…อวี้หยาง”