ตอนที่  25 เหตุใดยังไม่หายโกรธ

อันหลินตกใจมากกว่าเดิม หัวใจนางเต้นแรงเหมือนกับจะหลุดออกมา ไม่คิดเลยว่าเขาจะโหดเหี้ยมเช่นนี้

“ท่านว่าอย่างไรนะ บทลงโทษนาง ถึงกับ…”

“ไม่ถึงขนาดนั้นแน่นอน โทษที่ข้าสั่งมิได้รุนแรงขนาดนั้น ก็แค่สั่งให้ทำลายวรยุทธ์ ยึดป้ายคำสั่ง ตัดเอ็นข้อมือ ปลดออกจากตำแหน่งและเนรเทศออกนอกแคว้นเท่านั้นเอง ใครจะรู้ว่านางทนไม่ได้ จนฆ่าตัวตายเองเล่า”

“ฆ่าตัวตายงั้นหรือ”

“ถูกต้อง เมื่อนางทราบบทลงโทษ ก็ฆ่าตัวตายต่อหน้าข้า”

“นางต้องการให้ท่านรู้สึกผิด”

“ไม่รู้สิ แต่ข้าไม่จำเป็นจะต้องรู้สึกผิด เพราะมิได้คิดอะไรกับนางตั้งแต่แรก”

“เหตุใดท่านจึงโหดร้ายเยี่ยงนั้น นางเป็นสตรีที่รักท่าน…”

“และเกือบทำให้ระหว่างแคว้นอวิ๋น และแคว้นฉินเข้าใจผิดกันด้วย อีกอย่างเกือบทำให้ข้าต้องตาย จนเกือบจะไม่ได้กลับมาหาเจ้าอีกแล้ว”

“แค่นางรักท่าน ถึงกับสร้างหายนะขนาดนั้นเชียวหรือ”

“ใช่แล้ว ต้องบอกว่าหากข้าไม่รีบไปหาพี่ชายเจ้า และขอร้องให้เขาช่วย การมาเยือนเสิ่นตูแบบลับ ๆ และลอบเข้าวังหลวงของเสิ่นตู เจ้าคิดว่าฝ่าบาทจะคิดเช่นไร”

“เสด็จพ่อต้องระแวง และคิดว่าแคว้นฉินมีจุดประสงค์ร้าย”

“ถูกต้อง ดังนั้นข้าจึงรีบไปแสดงตัวกับพี่ชายเจ้า ก่อนที่พว