LOGINShare
ตอนที่ 13 ฮูหยินท่านแม่ทัพ
Last Updated:
2025-06-29 01:12:06
Latest chapter
ฮูหยินที่รัก ของแม่ทัพคลั่งแค้น ตอนที่ 16 เจ้าคงโกรธสินะ
“รอบ ๆ ค่ายหรือ แล้วจะไม่เป็นอันตรายหรือเจ้าคะ”“ไม่หรอก รอบ ๆ บริเวณนี้มีทหารอารักขา อีกอย่างที่นี่เป็นเขตของเยี่ยนตู ไปกันเถอะ”“เจ้าค่ะ”นางเดินตามเขาไปอย่างว่าง่าย เมื่อเดินออกมาจื่อรั่วก็ถูกสั่งให้เตรียมม้า เขาก็เตรียมมาสองตัว แม่ทัพหลิวจึงหันมาบอกเขาอีกครั้ง“แค่ตัวเดียวก็พอ ไม่ต้องตามข้าไปหรอก สั่งให้คนเฝ้าที่นี่ดี ๆ ก็พอ”“ขอรับ”จื่อรั่วแอบยิ้ม เมื่อเห็นท่านแม่ทัพและฮูหยิน ที่เอาแต่เดินก้มหน้าเพราะเขาบอกว่าจะใช้ม้าแค่ตัวเดียว นางถูกเขาจูงมือไปที่ม้าตัวโปรดของเขาเอง ก่อนจะอุ้มนางขึ้นไปนั่งและตามขึ้นไปอย่างชำนาญ“จับเอาไว้ให้แน่น แต่อย่าไปดึงแผงคอมันแรงเล่า หากมันเจ็บเดี๋ยวจะวุ่นวาย”“เจ้าค่ะ”เสียงที่กระซิบอยู่ข้างกกหู ยิ่งทำให้หลินอิงรู้สึกวูบวาบจนหมดแรง เขาพานางขี่ม้าออกจากค่าย ตรงไปยังเชิงเขาข้าง ๆ ค่าย ซึ่งแต่เดิมค่ายทหารก็อยู่บนเนินเขาอยู่แล้ว เพื่อมองเห็นศัตรูได้ในระยะไกล เมื่อขึ้นเขาไปอีกไม่นานก็ถึงยอดเขาที่มีต้นไม้ใหญ่และต้นน้ำที่ไหลผ่านด้านหลังค่ายทหาร “สวยมากเลย”“คิดอยู่แล้วว่าเจ้าต้องชอบที่นี่ ข้าเองก็ชอบมาที่นี่เวลาที่ต้องการคิดอะไรบางอย่าง”“ท่านมีอะไรที่คิดไม่ต
ฮูหยินที่รัก ของแม่ทัพคลั่งแค้น ตอนที่ 15 เจ้าโกรธข้าหรือ
“ท่านอย่าโทษคนอื่น เรื่องนี้ข้าคิดเอาไว้ตั้งแต่ที่มาแล้ว เหตุใดท่านจึงต้องห้ามด้วย”“แม้ว่าก่อนหน้านี้ที่เจ้าเดินทางมา จะไม่มีผู้ใดล่วงรู้ว่าเจ้าขนส่งเสบียง แต่ขากลับไปเจ้าคิดหรือว่าข่าวจะไม่เล็ดลอดออกไป”“ข้า… ไม่ทันคิดเรื่องนี้ แต่ข้ามีอาวุธ มีคนคุ้มกันข้าขี่ม้าเป็นแล้วก็…”“เหลวไหล! คิดว่าเพียงเท่านี้จะรักษาชีวิตเจ้าได้อย่างนั้นหรือ ช่างโง่เขลายิ่งนัก”หลินอิงนิ่งไปเมื่อเขาพูดเช่นนี้ แม้จะรู้ว่าเขาพูดออกมาก็มีความจริงที่นางคิดไม่ถึง แต่ที่สุดแล้วเขามีทางเลือกจะใช้วิธีพูดที่ดีกว่านี้ได้ แต่กลับไม่ทำ“หลินอิง ข้า…ไม่ได้ตั้งใจ”“ไม่เป็นไร ข้าเข้าใจที่ท่านพูดแล้ว หากเป็นเช่นนั้นก็แล้วแต่ท่านจะสั่งการเถิดเจ้าค่ะ ข้าหิวแล้ว”“เอ่อ ถ้าอย่างนั้นก็ไปกินข้าวก่อน เสร็จแล้วจะได้มานอนพักผ่อน เจ้าเหนื่อยมาหลายวันแล้ว”นางลุกขึ้นทันที เขาจะเดินมาจับตัวนาง แต่หลินอิงเดินเลี่ยงออกมาทันที เป็นครั้งแรกที่เว่ยหยางรู้สึกเจ็บปวดเมื่อถูกนางเมินเฉย แต่พอนึกย้อนกลับไปก็พอจะเข้าใจที่นางโกรธ“วันนี้มีเนื้อกินแล้ว เจ้ากินมาก ๆ หน่อยร่างกายจะได้อบอุ่น”“ไม่ต้องเจ้าค่ะ ระหว่างทางข้าเองก็ไม่ได้อดถึงขนาดขาดแคลนอา
ฮูหยินที่รัก ของแม่ทัพคลั่งแค้น ตอนที่ 14 ไปอาบน้ำเถอะ
หลิวเว่ยหยางหันมามองหน้านาง ตัวเขาเองก็รู้สึกเริ่มร้อนรุ่มขึ้นมาบ้างแล้ว เมื่อได้ยินนางพูดเช่นนี้ ใบหน้าน้อย ๆ ตรงหน้ามีเลือดฝาดแดงราวกับลูกมะเขือเทศ ทำให้เขารู้สึกคอแห้งขึ้นมาทันที“เจ้า… พูดก็ถูก เป็นฮูหยินของแม่ทัพ อีกอย่างในค่ายไม่มีสตรีเลยสักคน หากให้เจ้าแยกไปอยู่กระโจมอื่น ข้าเองก็ไม่ไว้ใจเช่นนั้นก็.. พักด้วยกันเสียที่นี่เถอะ”“เจ้าค่ะ เช่นนั้นข้าจะไปเอาของที่รถม้า”“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวให้จื่อรั่วจัดการให้”“เช่นนั้นตอนนี้…”“เจ้าอยากอาบน้ำหรือไม่”“เจ้าคะ?”“เอ่อ ข้าหมายถึงด้านหลังมีน้ำตกอยู่ เจ้าเดินทางมาหลายวันคงรู้สึกเหนียวตัว ที่นี่ไม่มีน้ำอาบ อีกอย่างหากจะให้คนไปตักน้ำมา”“เช่นนั้นท่านจะไปกับข้าใช่หรือไม่”“ข้า… จะไปคุ้มกันให้เจ้า”“เช่นนั้นข้าไปเจ้าค่ะ”สองสายตาที่หันมาประสานกัน ทำให้เขารู้สึกอยากจะทำอย่างอื่น หลินอิงเริ่มร้อนที่ใบหน้ามากขึ้นเรื่อย ๆ นางจึงรีบเบือนหน้าหนีความเขินอายนี้“เช่นนั้น… ข้าไปเอาชุดสำหรับเปลี่ยนมาก่อน”“ดะ ได้สิ รีบไปเถอะ”นางรีบวิ่งออกไปจากกระโจมทันที แม่ทัพหลิวถึงกับหมดแรงและต้องรีบนั่งลงที่เก้าอี้ตัวเดิม เขารินน้ำมาดื่มเพื่อดับกระหาย แต่ดูเหมือ
ฮูหยินที่รัก ของแม่ทัพคลั่งแค้น ตอนที่ 13 ฮูหยินท่านแม่ทัพ
“ทะ ท่านแม่ทัพ ปล่อยข้าก่อนเถิดเจ้าค่ะ คนมองกันใหญ่แล้ว”แม่ทัพหลิวหันไปมองเหล่าทหารที่ยืนอ้าปากค้าง บางคนก็ขยี้ตามองเขา เพราะไม่คิดว่าจู่ ๆ ท่านแม่ทัพจะวิ่งเข้ามากอดพ่อค้าที่มาส่งเสบียง ทุกคนไม่มีผู้ใดมองออกเลยว่านางเป็นสตรี แต่เขาก็ยอมที่จะคลายอ้อมกอดนั้นออกและจับมือนางเดินมาที่กระโจมแม่ทัพทันที“นะ นั่นคือ…ฮูหยินหรอกหรือ ให้ตายเถอะนางใจกล้าเกินไปแล้ว สมกับเป็นฮูหยินของท่านแม่ทัพยิ่งนัก”“เจ้าบอกว่านั่นคือ…”“ใช่ขอรับนายกองจาง นางก็คือฮูหยินของท่านแม่ทัพ”“นี่หรือว่า… นางจะเป็นบุตรสาวของสกุลเมิ่ง พ่อค้าร่ำรวยแต่หน้าเลือดผู้นั้น”“นายกองจาง พ่อก็ส่วนพ่อลูกก็ส่วนลูกสิขอรับ มิใช่ฮูหยินของข้าหรือ ที่ดั้นด้นนำเสบียงมาให้พวกเราถึงที่นี่”“จริงของเจ้า แต่งกายเช่นนั้นคงปลอมเป็นบุรุษ เพื่อมิให้ใครสงสัยสินะ ฮูหยินช่างฉลาดเฉลียวยิ่งนัก”“เป็นความคิดที่ยอดเยี่ยมไปเลย”ในกระโจมแม่ทัพเมื่อหลิวเว่ยหยางดึงนางเข้ามาในกระโจมได้ ก็รีบสำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนที่จะบีบแขนสองข้างของนางแน่น“เหตุใดเจ้าจึงมาถึงที่นี่ได้ แล้วทำไมถึงได้เสบียงมา แล้วตลอดทางมานี้เจ้า…”“ท่านใจเย็นลงหน่อยเถิด อีกอย่างข้าเจ็บ
ฮูหยินที่รัก ของแม่ทัพคลั่งแค้น ตอนที่ 12 ส่งเสบียงให้กองทัพ
แม้แต่พ่อบ้านจิ่วเอง ก็ไม่คิดว่าฮูหยินของแม่ทัพจะกล้าพูดเช่นนี้ขึ้นมา แต่เขาก็พยายามเก็บท่าทีเอาไว้ให้นิ่งมากที่สุด ตามที่ได้ตกลงกับนางก่อนที่จะมาที่นี่ ส่วนเมิ่งฉีเหมือนกับจะอึ้งและนิ่งไปทันที“เจ้าบอกว่า… จะไปเองงั้นหรือ”“เจ้าค่ะ ข้าหวังว่าท่านพ่อจะรักษาคำมั่นที่ให้เอาไว้ อย่าลืมว่าเสบียงเหล่านี้เพื่อทหารที่ต้องปกป้องเมืองต้าเฟิงของพวกเรา หากไม่มีพวกเขา ท่านคงรู้ดีว่า หายนะที่จะตามมาจะมากมายแค่ไหน”“พ่อเข้าใจแล้ว จะรีบจัดการเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด”“ขอบคุณท่านพ่อ เช่นนั้นข้าคงต้องขอตัวก่อนเจ้าค่ะ ฝากท่าน… ดูแลท่านแม่ด้วย”“ไม่ต้องห่วง แม่เจ้ามีหมอดูแลอยู่”“ขอบคุณเจ้าค่ะ”บนรถม้า“ฮูหยินท่านไม่เคยบอกว่า จะเป็นคนที่ไปส่งเสบียงเอง”“หากข้าไม่พูดออกไปเช่นนั้น ท่านพ่อคงจะไม่ส่งเสบียงครบตามที่ตกลงเอาไว้เป็นแน่ นอกจากใช้วิธีนี้เขาถึงจะไม่กล้าเล่นไม่ซื่อ ข้าไม่อยากให้เขาทำเรื่องที่เกินจะรับไหวในตอนนี้”“แต่ว่า… ท่านลั่นวาจาเช่นนั้นแล้ว เรื่องนี้…”“ไม่ต้องบอกอะไรท่านแม่ทัพทั้งนั้น เขามีห่วงมากพอแล้ว”"แต่ว่าฮูหยิน"“เรื่องนี้เป็นสกุลเมิ่งที่ทำผิดคำสัญญาตั้งแต่แรก เขาไม่ยอมส่งมอบเสบียงให้คร
ฮูหยินที่รัก ของแม่ทัพคลั่งแค้น ตอนที่ 11 ทวงเงื่อนไขที่เหลือ
เป็นเวลานานกว่าสามเดือน ที่แม่ทัพหลิวยกทัพออกจากเมืองต้าเฟิงไปสู้ศึกแคว้นอู๋ แม้ว่าจะส่งข่าวคราวมาให้ทราบเป็นครั้งคราว แต่ตัวเขายังคงติดอยู่ที่ชายแดน จนล่าสุดข่าวว่าข้าศึกยกกำลังมามากกว่าที่คิด กองทัพเลยต้องถอยร่นลงมาตั้งหลักใกล้เมืองต้าเฟิงมากขึ้น สร้างความหวาดหวั่นให้กับชิงอ๋องในทันที“ว่าอย่างไรนะ! หลิวเว่ยหยางเล่าทำอะไรอยู่ เหตุใดปล่อยให้พวกมันประชิดเมืองเช่นนี้เล่า”“ท่านอ๋องพระทัยเย็นก่อนพ่ะย่ะค่ะ แม่ทัพหลิวตรึงกำลังกองทัพสู้ศึกชนะมานับครั้งไม่ถ้วน แต่ครั้งนี้ข้าศึกนำกองทัพมามากกว่ากองทัพเราถึงสามเท่า ยากที่จะรับมือพ่ะย่ะค่ะ”“เจ้ารีบส่งข่าวขอกำลังกองทัพเมืองหลวง ลงมาอารักขาเมืองต้าเฟิง อารักขาข้าด้วย”“แม่ทัพหลิวส่งเรื่องไปยังเมืองหลวงแล้วพ่ะย่ะค่ะ ตอนนี้ฝ่าบาทมีบัญชาสั่งให้กองทัพอุดรไปสมทบกับแม่ทัพหลิวแล้ว คาดว่าอีกไม่นานคงจะมีข่าวพ่ะย่ะค่ะ”“นี่เจ้าหลิวเว่ยหยางผู้นั้น กล้าข้ามหน้าข้าส่งเรื่องให้เสด็จพ่อเองเลยงั้นหรือ บังอาจนัก!”“ท่านอ๋อง เวลาเช่นนี้แม่ทัพหลิวคงต้องเลือกวิธีที่รวดเร็วเพื่อจะได้ปกป้องเมืองได้นะพ่ะย่ะค่ะ”“ช่างเถอะ เรื่องนี้เอาไว้จัดการทีหลังก็ยังไม่สายไปหรอก”
You may also like
นักฆ่าล่าหัวใจองค์ชายสายรุก
ชาไทยเย็น9.3K viewsข้าจะพาครอบครัวใหม่ไปสู่ความร่ำรวย
ต้าซินซิน34.6K viewsทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา
หวานใจ54.2K viewsโทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น
สั่งไม่หยุด89.5K viewsเกิดใหม่อีกคราเป็นผู้ช่วยตัวน้อยของมารดาที่บิดาไม่รัก!
ซีไซต์2.8K viewsชายาบำเรอรัก
Lovedee410 viewsฮูหยินผู้ถูกลืมเลือน ณ. เรือนเหมันต์
BigM00N162 viewsตื๊อรักวาณิช
lianlian764 views
