Share

บทที่ 0357

Author: อี้เสี่ยวเหวิน
สาบานเสร็จ เสิ่นเยียนก็โขกหัวทันที

ก๊อกๆ เสียงโขกหัวดังไปทั่วนอกห้องผ่าตัด

ไม่ว่าใครเห็นก็ต้องคิดว่าเธอทําแบบนี้ย่อมไม่เหมือนโกหกเป็นแน่

หลิ่วเหอที่เป็นคนใจเย็นก็ยังตกใจกับฉากนี้จนหายใจแทบไม่ออก เอามือกุมหน้าอกแล้วถลึงตาใส่เสิ่นเยียนด้วยความโกรธ “เธอพูดเหลวไหล! ฉันไปขู่เธอตอนไหนกัน?”

เสิ่นเยียนได้ยินเข้าก็หมือนนกที่ตกใจ รีบคลานไปหลบที่เท้าของคุณท่านกง

“คุณนายรอง เมื่อกี้คุณยังทุบฉันด้วยกระเป๋าอยู่เลย คุณกล้าพูดว่าไม่ได้ขู่เหรอคะ? ทุกคนในสตูดิโอเห็นกันหมด!”

“เธอ......”

หลิ่วเหอสําลัก พูดไม่ออก

ในเวลานี้ เสียงร้องไห้ของฉินซวงค่อยๆ ดังขึ้น เธอเดินไปหาคุณท่านกงและชี้ไปที่คราบเลือดบนร่างกาย

“คุณท่านกง คุณต้องตัดสินใจแทนหว่านชิวด้วยนะคะ หลังจากเธอท้องลูกของคุณชายสามแล้ว ไม่ต้องพูดเลยว่าดีใจแค่ไหน ทุกวันมักจะคุยกับลูก แต่ตอนนี้กลับถูกหลินจืออี้ทําร้ายจนไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย นี่เป็นลูกคนแรกของเธอนะคะ!”

“จืออี้ไม่ได้ผลักซ่งหว่านชิว!” หลิ่วเหออดไม่ได้ที่จะยกเสียงขึ้น

ตาที่เย็นชาของคุณท่านกงเบิกกว้างด้วยความโกรธ "เธอหุบปากซะ! บ้านนี้ไม่มีที่ให้เธอมาพูดขัดจังหวะ!”

หลิ่วเหอหดคอและกัดริมฝ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (4)
goodnovel comment avatar
บรรจง น้อยพรหม
ชื่อเรื่องกับการกระทำ นอ ย้อนแย้งกันมาก และเขียนซ้ำไปซ้ำมาในบริบทเดิมๆๆ ไม่ฉีกออกไปเลย
goodnovel comment avatar
Lan Chowwapanun
ทำไมต้องทำเนื้อเรื่องให้นางเอกโดนกระทำ แล้วดูโง่สุดๆ ไม่มีเหตุผล
goodnovel comment avatar
Daranee Phetcharag
เขียนได้บ่งสุดๆ ถ้าจะเกิดมาใหม่โง่ขนาดนี้ ตายไปอีกรอบเหอะ รู้ว่าเพื่อนชั่ว พระเอกเลว แทนที่จะหนีไปไกลๆ เทค่ะไม่ไหวและ
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0387

    “คุณรู้อาการของแม่ฉันได้ยังไง?” หลินจืออี้ถามหลี่ฮวนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็หยุดชะงักและหันมาอย่างรวดเร็ว "ฉันนัด CT ไว้ ต้องรีบไปแล้ว"เมื่อเห็นดังนั้น หลินจืออี้ก็รีบรับรถเข็นในมือของคนขับรถ แล้วผลักหลิ่วเหอไปข้างหน้าหลิ่วเหอเอียงคอเล็กน้อยแล้วพูดว่า "เป็นเจ้าสาม เขาเห็นสภาพของฉันที่ศาลบรรพบุรุษไม่ค่อยดี เลยหาข้ออ้างให้ฉันกลับมาก่อน หมอหลี่เขาก็เป็นคนช่วยนัดให้ แกอย่าพูดถึงเขาทีไรก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟสิ”“ฉันเปล่าสักหน่อย” หลินจืออี้โต้กลับ“เฮอะ”หลิ่วเหอมองเธอด้วยสีหน้าที่ว่า ‘ปากแข็งชะมัด’เมื่อถึงนอกห้องซีที หลี่ฮวนก็ก้มหน้าเขียนตัวเลขแถวหนึ่งบนการ์ดใบหนึ่งส่งให้หลินจืออี้“ผมไม่สะดวกที่จะเข้าไปกับพวกคุณ นี่เป็นหมายเลขของพวกคุณ คิวต่อไปก็เป็นคุณแล้ว คุณเข้าไปให้เขาดูโดยตรงก็ได้แล้ว”“อืม”หลินจืออี้กวาดสายตาไปที่การ์ดตัวเลขด้านบนดูคุ้นๆ แต่เธอนึกไม่ออกชั่วขณะพอดีกับที่ประตูตรงหน้าเปิดออก หลินจืออี้ก็ไม่ได้มองอย่างละเอียด รีบผลักหลิ่วเหอเข้าไปหลังจากถ่าย CT ออกมา หลี่ฮวนฮวนก็พาพวกเธอไปพบผู้อํานวยการแผนกอีกครั้งหลังจากแน่ใจว่าเป็นเพียงกล้ามเนื้อเคล็ดแล้ว ก็จัดให

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0386

    กงเฉินเหมือนจะโกรธจริงๆ แล้ว หลินจืออี้จะหายใจไม่ออกอยู่แล้วหลังจากแยกกันแล้ว เธอก็โกรธจนวิ่งเข้าไปในห้องและเหวี่ยงประตูอย่างแรงกงเฉินรับโทรศัพท์ที่ทำงานงานและเคาะประตูเมื่อเขากําลังจะออกไป“อยู่ห่างจากเขาหน่อย”หลินจืออี้ทุบหมอนลงบนประตูกงเฉินขมวดคิ้วและตกตะลึง นิสัยนี่นับวันจะยิ่งเสียมมากขึ้นเรื่อยๆในเวลานี้ เฉินจิ่นก็เคาะประตูพอดีกงเฉินหันไปเปิดประตูบ้าน เฉินจิ่นก็ยื่นของชิ้นหนึ่งให้เขา“อะไร?” กงเฉินมองเฉินจิ่นอย่างสงสัย“คุณชายสาม ตอนเช้าผมไม่ได้กําชับคนให้ดี นี่เป็นของที่ผมซื้อให้คุณ คุณเอาไปให้คุณหลินเถอะครับ”เฉินจิ่นวางกล่องเล็กๆ ที่น่ารักบนพื้นอย่างกระตือรือร้นกงเฉินชําเลืองมองอย่างรังเกียจเล็กน้อย “ไม่ต้อง”เปลือกตาของเฉินจิ่นกระตุก “คุณชายสาม ผมถามเพื่อนร่วมงานหญิงเป็นพิเศษ พวกเขาบอกว่านี่เป็นกล่องของขวัญที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในช่วงนี้นะครับ”ได้ยินดังนั้น กงเฉินก็หยิบกล่องมาวางไว้บนโต๊ะน้ำชาจากนั้นทั้งสองก็จากไปหลินจืออี้ที่อยู่ในห้องรอจนไม่ได้ยินเสียงเคลื่อนไหวอะไรแล้ว ก็เปิดประตูเดินออกมา เห็นกล่องบนโต๊ะน้ำชาพอดีของอะไร?กล่องแปลกมากเลยดูท

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0385

    “พี่โจว เขาไม่เคยกินจิ๊กโฉ่ว ให้ฉันเถอะ”แต่ก่อนที่มือของเธอจะสัมผัสถ้วย กงเฉินก็เอื้อมมือออกไปรับมัน“ใครบอกว่าฉันไม่กินจิ๊กโฉ่ว?”“……”หลินจืออี้มองกงเฉินจุ่มจิ๊กโฉ่วด้วยความประหลาดใจเธอรู้สึกว่าเขาแปลกๆแต่ก็ไม่ได้สนใจ ก้มหน้าก้มตากินเกี๊ยวไปสองลูกไม่ง่ายเลยกว่าจะรอให้พี่โจวกินหมด หลินจืออี้ก็อยากให้เธอกลับไปก่อน เมื่อลุกขึ้นช่วยเธอทําความสะอาด ปากของเธอที่พักผ่อนอยู่ไม่กี่นาทีก็เริ่มซุบซิบอีกแล้ว“เลิกกันจริงๆ เหรอ?” เธอถามพลางเช็ดโต๊ะ“อืม” หลินจืออี้มองกงเฉินอย่างไม่รู้ตัว แล้วพยักหน้ายังไงก็ไม่เคยอยู่ด้วยกันอยู่แล้วดวงตาของพี่โจวเปล่งประกายและพูดคําพูดที่น่าตกใจออกมา "ฉันจะแนะนําให้เธอเองนะ!"“ฮ้า?”หลินจืออี้ตกใจพี่โจวเงยหน้ามองกงเฉินแล้วรับรองว่า “คุณชายสาม คุณที่เป็นผู้อาวุโสก็วางใจเถิด ด้านคุณธรรมฉันจะควบคุมอย่างเคร่งครัด ไม่ยอมให้หลานสาวคุณเสียเปรียบเด็ดขาดค่ะ”“หลานสาวตัวน้อย เธอว่ายังไงล่ะ?” กงเฉินจ้องมองหลินจืออี้ น้ำเสียงไม่แยแส แต่แผ่ไอเย็นออกมาหลินจืออี้รู้สึกเสียวสันหลังวาบ รีบส่ายหน้า “ไม่ต้องหรอก”พี่โจวคนนี้ดีตรงที่ว่า ขอแค่คุยกับเธอ ถึงจะคุ

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0384

    หลินจืออี้เบิกตาโพลงมองผู้ชายที่อยู่ข้างๆ แล้วชิงพูดก่อน “เขาเป็นอาเล็กของฉัน เป็นญาติห่างๆ น่ะ”"ญาติห่างๆ ก็ถือว่าเป็นญาตินี่ ไม่นึกเลยว่าคุณชายสามจะเป็น...... “อาเล็กของเธอ?”เกี๊ยวจานนั้นในมือพี่โจวเกือบจะถือไม่มั่นหลินจืออี้ยกมือขึ้นรับจาน “ใช่ พอดีเขาไปทางเดียวกันน่ะ ตอนนี้จะไปแล้วล่ะ”พร้อมกันนั้น เธอก็ใช้แขนดันกงเฉิน ส่งสัญญาณให้เขารีบออกไปกงเฉินกลับยืนมั่นอย่างกับภูเขา หลุบตามองไปที่เกี๊ยวจานนั้นพี่โจวตาไว ถามอย่างระมัดระวังว่า “คุณชายสาม คุณอยากทานไหมคะ? ฉันทํามาเยอะแยะเลยนะคะ”หลินจืออี้รีบตอบ “เขาไม่กินหรอก! เขากินกับคนอื่นมาแล้ว! ฉันจะกินเป็นเพื่อนพี่เองนะ”“เธอไม่เคยกินกับคนอื่นงั้นเหรอ?” กงเฉินหลุบตากวาดมองหลินจืออี้อย่างเฉยชาอากาศหยุดชะงักนิ่งทันทีสายตาของพี่โจววนเวียนอยู่ระหว่างคนทั้งสอง นี่เป็นอากับหลานจริงๆ เหรอ?บทสนทนานี้ทำไมมันฟังดูไร้เดียงสามากซะงั้น?พี่โจวเห็นว่าบรรยากาศเริ่มแข็งขึ้นเรื่อยๆ จึงพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “งั้นนั่งลงกินด้วยกันสิ พวกเธอสองคนเข้าไปก่อน ฉันจะไปต้ม”หลินจืออี้ห้ามไม่ทัน พี่โจวก็รีบกลับไปต้มเกี๊ยวแล้วเธอทําได้แค่กัดฟันแ

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0383

    "อะไรนะ"“ฉันได้ยินมาว่าคุณท่านกงเข้มงวดกับเธอมากขึ้นเรื่อยๆ เธอยังยอมไปกับฉันไหม?” กงเยี่ยนมองเธออย่างลึกซึ้งหลินจืออี้วางแก้วชาลง ดูจากท่าทางของเขาแล้วคงถามอะไรไม่ออกแล้วล่ะ จึงพูดอย่างเกรงอกเกรงใจ “คุณชายใหญ่ ฉันดื่มหมดแล้ว ไปกันเถอะค่ะ”เธอลุกขึ้นเตรียมจะจากไป แต่ข้อมือกลับถูกกงเยี่ยนกําแน่นอย่างกระทันหันเธอจ้องมองเขาด้วยความเจ็บปวด สัมผัสได้ถึงอารมณ์แปลกๆ ที่พลุ่งพล่านในดวงตาของเขา แต่ก็หายวับไปกงเยี่ยนลุกขึ้นถอนหายใจ มองคอเสื้อที่พลิกด้านในเธอ แล้วยิ้มพลางพูดว่า “ฉันแค่อยากเตือนเธอว่าคอเสื้อไม่ได้พลิกเรียบร้อยน่ะ”“อืม”หลินจืออี้มองคอเสื้อที่ถูกเขาจัดให้เรียบร้อย แล้วหันหลังเดินออกไปนอกประตูทันทีอีกด้านหนึ่งประธานอวี๋เท้าคางเล็กน้อย อาหารอร่อยๆ ที่อยู่ตรงหน้ากลายเป็นไม่อยากอาหารเพราะผู้ชายที่ทําลายทิวทัศน์ที่อยู่ตรงข้าม“คุณชายสาม จะไม่ตามไปดูหน่อยเหรอคะ? หลานสาวตัวน้อยของคุณกล้าหาญมากจริงๆ ยังกล้าติดต่อกับกงเยี่ยนอีก”“ฉันได้ยินมาว่าเขาขายเทคโนโลยีช่วยชีวิตของตระกูลเฉินไปแล้ว และขายหุ้นของตระกูลเฉินเป็นการส่วนตัว ดูเหมือนว่าเขาจะวางแผนจะขุดหลุมให้คุณก่อนที่จะหนี

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0382

    หลินจืออี้มองคนที่เดินมาอย่างช้าๆ แล้วถอยหลังไปสองก้าวอย่างระแวดระวังเป็นกงเยี่ยนไม่ได้เจอกันนาน เขาผอมลงนิดหน่อยได้ยินหลิ่วเหอบอกว่า เขาถูกตระกูลกงปลดออกจากตําแหน่งในบริษัท แม้แต่หุ้นที่พ่อของเขาทิ้งไว้ให้ก็ถูกคุณท่านกงเก็บกลับไปเขาทําได้เพียงพาเฉินซู่หลานกลับไปที่ตระกูลเฉิน ไม่สิ ตอนนี้ตระกูลเฉินก็ถูกกงเฉินซื้อไปแล้วตอนนี้อย่างมากสุด เขาก็ถือได้แค่ว่าเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นเท่านั้นที่จริงหลินจืออี้ก็ไม่เข้าใจว่าทําไมคุณท่านกงถึงใจร้ายกับเขาขนาดนี้หลังจากดึงสติกลับมา เธอก็ยังคงพยักหน้าอย่างสุภาพ “คุณชายใหญ่”กงเยี่ยนยิ้มอย่างขมขื่น “เธอยังโกรธอยู่เหรอ?”หลินจืออี้ไม่ได้พูดอะไรจะไม่โกรธได้ยังไง?เธอเชื่อใจเขามาสองชาติ แต่สุดท้ายเขากลับโกหกเธอมาตลอดกงเยี่ยนมองเธอ พูดอย่างจนใจ “ฉันมาเพื่อขอโทษเธอ ไปกินข้าวเย็นด้วยกันเถอะ วันหลังเกรงว่าจะไม่มีโอกาสแล้ว”หลินจืออี้เงยหน้าขึ้นอย่างสงสัย “คุณ......”“แม่ของฉันได้รับความกระทบกระเทือน อาการป่วยหนักขึ้น ข้าวางแผนที่จะพาท่านไปรักษาที่ต่างประเทศ ต่อไป...... ไม่น่าจะกลับมาแล้ว”“จะไปเมื่อไหร่”“วันคริสต์มาส” กงเยี่ยนยกมุมปาก

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status