Home / โรแมนติก / เมียรัก ยอดเสน่หา / ตอนที่ 5 บทลงโทษแสนหวาน

Share

ตอนที่ 5 บทลงโทษแสนหวาน

last update Last Updated: 2025-05-14 17:43:41

“แพรวง่วงขอตัวไปนอนก่อนนะคะ เรื่องบทลงโทษอะไรนั่นไว้เป็นพรุ่งนี้นะคะ สำหรับคืนนี้ราตรีสวัสดิ์ค่ะพี่ราล์ฟ” รถจอดสนิทแพรวพิชชาก็รีบพูด เปิดประตูลงได้ก็วิ่งเข้าไปด้านในด้วยความว่องไว ไม่หันหลังกลับไปมองเลยว่าราฟาเอลได้ตามมาหรือไม่

“หนียังไงก็ไม่พ้นมือพี่หรอกน้องแพรว เตรียมตัวทำใจรอไว้ได้เลย” ราฟาเอลลงจากรถก็ยืนกอดอกมองคนที่วิ่งเข้าไปในบ้านด้วยความเร็วจี๋ด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง ไม่คิดที่จะวิ่งตามไปไล่จับคนแสนดื้อ เพราะถึงยังไงคืนนี้เขาก็ต้องทำโทษเด็กที่ไม่เชื่อฟังคำสั่งอยู่แล้ว

แพรวพิชชาเข้าไปอาบน้ำประมาณหนึ่งชั่วโมงก็เดิมฮัมเพลงออกมา ไม่มีความง่วงงุนใดๆ เลย ในมือถือผ้าขนหนูสีขาวผืนเล็กซับผมเปียกชื้นมาที่หน้ากระจกภายในห้องแต่งตัวที่แยกส่วนกับห้องนอน เพื่อที่จะบำรุงผิวหน้าและผิวกายก่อนนอนเป็นประจำทุกคืน ทานั่นทานี่อยู่ประมาณยี่สิบนาทีก็เลื่อนประตูห้องแต่งตัวออกมาเพื่อที่จะเข้านอน แต่ก็ต้องตาค้างเมื่อคนที่ไม่อยากจะเจอในเวลานี้นอนดูไอแพดอยู่บนเตียงของเธอ

“พี่ราล์ฟเข้ามาได้ไงคะแพรวล็อกห้องไว้แล้วนะคะ” แพรวพิชชาเดินมายืนจังก้าอยู่ข้างเตียง หลงลืมไปว่าตนเองใส่เพียงชุดนอนผ้าซาตินเนื้อนิ่มสีชมพูหวานที่แสนบางเบาและสั้นจู๋อยู่

“น้องแพรวคิดว่าล็อคห้องแล้วพี่จะเข้ามาไม่ได้งั้นเหรอ หึ เด็กน้อยจริงๆ นะเราเนี่ย ในบ้านนี้พี่เข้าออกได้ทุกห้องลืมไปแล้วรึไงเด็กดื้อ” ราฟาเอลพูดโดยที่ไม่ได้ละสายตาออกจากสิ่งที่จับจ้อง แพรวพิชชาเองก็เริ่มหงุดหงิดเมื่อโดนรวนอย่างนี้ แล้วแย่งไอแพดที่อยู่ในมือหนามาถือเอาไว้เสียเอง

“ลืมไปค่ะว่าบ้านนี้พี่ราล์ฟใหญ่ที่สุด ถ้างั้นแพรวที่เป็นคนอาศัยขอเชิญพี่ราล์ฟออกไปนะคะ เพราะแพรวจะนอน มีอะไรไว้คุยกันตอนเช้าเถอะค่ะ ตอนนี้แพรวง่วงอยากนอนหลับพักผ่อนแล้ว” แพรวพิชชาพูดประชดเสียงแข็ง

ราฟาเอลมองร่างบอบบางของน้องสาวนอกไส้ อย่างไม่ถือสาหาความในคำพูดแบบเด็กๆ ของคนหน้างอ ที่ยืนเม้มปากแน่น สายตาคมสำรวจคนที่ยืนอยู่ข้างเตียงโดยที่ไม่ให้เจ้าตัวจับได้ พินิจพิจารณาอย่างถี่ถ้วน

“พี่จะคุยตอนนี้และเดี๋ยวนี้ด้วย ไม่ต้องมาโยกโย้ให้เสียเวลาน้องแพรว เราก็รู้ว่าพี่เป็นคนยังไง” คนเอาแต่ใจพูดอย่างดื้อดึง มองซาลาเปาอวบที่เคยสัมผัสเมื่อหลายอาทิตย์ก่อน ที่เขารู้ดีว่าตอนนี้ข้างในไร้ปราการห่อหุ้ม

“พี่ราล์ฟอย่ามาเอาแต่ใจตอนจะเที่ยงคืนแบบนี้ได้ไหมคะ แพรวขอร้อง” แพรวพิชชาโอดครวญ ความหอมของดอกไม้ที่อยู่ในห้องก็ไม่ได้ทำให้อารมณ์ของเธอผ่อนคลายลง

“อย่ามางอแงน้องแพรว พี่รู้ว่าเรายังไม่ง่วง” มือใหญ่ฉุดข้อมือบาง ให้เซถลาล้มลงทับหน้าขาแกร่งที่เหยียดยาวอยู่บนเตียง

“ปล่อยแพรวเดี๋ยวนี้นะพี่ราล์ฟ อื้อ!” แพรวพิชชาดิ้นขลุกขลัก อยู่ในอ้อมแขนที่กอดรัดตัวเธอเอาไว้อย่างเหนียวแน่น

“อยู่นิ่งๆ” ราฟาเอลดุ ขยับร่างบางให้เกยขึ้นมานอนทับบนตัว แล้วใช้ขายาวๆ ก่ายทับเอาไว้ไม่ให้ดิ้นหนีไปไหนได้

“ถ้าจะคุยก็นั่งดีๆ สิคะ จะมาคุยท่านี้ทำไมแพรวไม่ชอบ พี่ราล์ฟปล่อย อื้อ อื้อ” คนที่โวยวายเสียงดังถูกปากร้อนจัดประกบริมฝีปากลงมาปิดเสียงร้องโวยวาย ความอ่อนหวานที่ได้รับทำให้คนพยศอ่อนระทวย เปลี่ยนจากทุบเป็นเกาะไหล่แกร่งเอาไว้มั่น

“จะเลิกโวยวายใส่พี่ได้หรือยัง หืม” ราฟาเอลกระซิบชิดกลีบปากแดงจัด แลบลิ้นสากหนาออกมาไล้เลียที่กลีบปากนุ่มอย่างยั่วเย้า

“พี่ราล์ฟจูบแพรวอีกแล้วนะคะ มือไวปากไวเกินไปแล้วนะ” แพรวพิชชาพูดเสียงหอบ แนบแก้มไว้บนอกกว้างอย่างอ่อนแรง เพราะถูกสูบลมหายใจไปนานหลายนาที

“พี่บอกแล้วไงว่าพี่มีสิทธิ์ที่จะจูบน้องแพรว ไม่ต้องมาทำหน้าง้ำใส่พี่เลย” มือหนาลูบผมนุ่มอย่างเบามือ “ใครหน้าไหนก็ไม่สิทธิ์ที่จะได้ทำในสิ่งที่พี่ทำอยู่ตอนนี้” ราฟาเอลพูดอย่างเอาแต่ใจ ไม่รับรู้อะไรทั้งนั้นว่าคำพูดของตัวเองจะทำให้คนที่นอนทับอยู่บนตัวใจสั่นไหวขนาดไหน

“ใครหน้าไหนที่พี่ราล์ฟว่า รวมถึงแฟนในอนาคตของแพรวด้วยงั้นเหรอคะ อย่างนี้ก็แย่น่ะสิ ไม่ยุติธรรมเลย” เสียงงึมงำบริเวณอกกว้างดังชัดเข้าไปในโสตประสาทของคนหูดีอย่างจัง ราฟาเอลกัดฟันกรอดๆ อย่างโมโหที่ได้ยินน้องน้อยพูดออกมาเช่นนั้น

“น้องแพรวไม่มีสิทธิ์ที่จะมีใครหน้าไหนทั้งนั้น จำเอาไว้ให้ดีเด็กดื้อของพี่” ราฟาเอลพูดเสียงเย็น อ้อมแขนแข็งแรงกระชับเอวคอดกิ่วแน่น แพรวพิชชาหน้าแหย เพราะกลัวว่ากระดูดจะหักเอาซะก่อนเล่นกอดแน่นขนาดนี้

“พี่ราล์ฟพูดถึงสิทธิ์อะไรนั่นมาหลายรอบแล้วนะคะ แพรวไม่รู้เรื่องอะไรด้วยหรอก แล้วอีกอย่างช่วยปล่อยแพรวก่อน แพรวเจ็บนะคนบ้ารัดซะแน่นเลย” แพรวพิชชาทุบไหล่หนาหวังจะให้เขาปล่อย แต่ไม่เป็นผลเพราะราฟาเอลไม่สะทกสะท้านอะไรทั้งนั้น

“งั้นพี่จะอธิบายถึงสิทธิ์ที่น้องแพรวบอกว่าไม่รู้เรื่องให้กระจ่างเอง” ราฟาเอลพลิกตัวแพรวพิชชาให้ลงนอนแทนที่ โดยที่ตัวเองเป็นฝ่ายคร่อมทับร่างบางเอาไว้ นิ้วแกร่งไล้ไปตามโครงหน้าสวย แวะทักทายหยอกเอินที่ปากเรียวบาง กดคลึงนิ้วโป้งที่กลีบปากล่างอย่างหลงใหล

“พะ...พี่ราล์ฟจะทำอะไรคะ” แพรวพิชชาถามเสียงสั่นอย่างไม่อาจจะควบคุมได้ ตอนนี้ใจดวงน้อยๆ เต้นรัวเร็วราวกับกลองศึก ทั้งตื่นเต้น ทั้งเขิน และสงสัยผสมปนเปกันไปหมด แม้ว่าจะเป็นพี่น้องกันมานานหลายปีแต่เธอและราฟาเอลไม่เคยแนบชิดกันขนาดนี้มาก่อน

ราฟาเอลไม่ตอบ จับจ้องอยู่ที่ใบหน้าจิ้มลิ้มอย่างใช้ความคิด เขาไม่รู้ว่าคิดกับแพรวพิชชาเกินกว่าคำว่าพี่น้องตั้งแต่ตอนไหน พอรู้ตัวอีกทีก็รักไปแล้ว แม้ว่าทั้งเขากับน้องสาวนอกไส้คนนี้จะไม่ได้อยู่ด้วยกันก็ตาม ตั้งแต่ส่งไปอังกฤษ แต่ในทุกๆ ปีเขาจะต้องบินไปเยี่ยมและอยู่ด้วยนานนับเดือน ได้เห็นความเปลี่ยนแปลงของสาวน้อยที่โตเป็นสาวสวยขึ้นในทุกๆ ปี ความรู้สึกของเขามันก็เริ่มที่จะเปลี่ยนตาม และมันก็เป็นอย่างนี้เรื่อยมาจนถึงทุกวันนี้

“พี่รักน้องแพรว” เสียงทุ้มน่าฟังพูดออกมาอย่างมั่นใจ ไม่มีอาการขวยเขินใดๆ ให้เห็น แววตาฉายแววจริงจังและจริงใจเขาคิดว่ามันถึงเวลาที่จะต้องพูดออกมาแล้ว ถ้ามัวแต่รีรออยู่มันต้องไม่ส่งผลดีต่อเขาแน่ เพราะแค่วันนี้ยังมีคนมาก้อร้อก้อติกกับคนของเขาเลย

“คะ” แพรวพิชชาขยับใบหน้าที่ซบอยู่กับหมอน ช้อนสายตากลมโตขึ้นมองราฟาเอล ดวงตากลมโตมองสบนัยน์ตาคมอย่างค้นหาว่าที่เขาพูดมันหมายความว่าอะไร รักอย่างที่เขาพูดมันคือรักฉันท์พี่ชายรักน้องสาวหรืออย่างไร

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เมียรัก ยอดเสน่หา   ตอนที่ 23 ทวงรางวัล (3)

    “ไม่พร้อมยังไงพี่ไม่เข้าใจ ทุกทีเราก็ทำกันหลายรอบ หรือว่าน้องแพรวไม่สบายตรงไหน” ราฟาเอลถามอย่างไม่เข้าใจในประโยคกำกวมของเมียตัวน้อยที่เริ่มจะออกอาการพยศอีกแล้ว แต่เท่าที่สังเกตดูเมียเขาก็ไม่ได้มีอาการที่จะบ่งบอกว่าไม่สบายเลยสักนิด นอกเสียจากอาการอ้อนที่มีมากกว่าปกติเท่านั้น หรือว่า“น้องแพรวกำลังจะมีลูกให้พี่ใช่ไหมคนดี” ดวงตาสั่นไหวเปล่งประกายยามเอ่ยถึงลูก ขอให้สิ่งที่คาดเดานั้นเป็นความจริงด้วยเถอะ ฝ่ามือหนาวางทาบทับลงบนหน้าท้องเนียนนุ่ม แล้วอยู่ๆ ก็เหมือนมีกระแสอะไรบางอย่างขณะที่ลูบไล้อย่างเพลิดเพลิน ความอุ่นวาบพุ่งตรงเข้าสู่กลางใจเข้าอย่างจังแพรวพิชชาวางฝ่ามือของตัวเองลงบนหลังมือใหญ่ของสามี ก้มหน้าต่ำลง มองมือคนละขนาดที่ทาบทับกันด้วยสีหน้ายากจะคาดเดา ประจำเดือนเธอขาดไปราวสองเดือนเศษแล้ว และก็เพิ่งจะมาเอะใจเมื่อสามสี่วันก่อนนี่เอง แต่มันก็แค่ความคาดเดาเท่านั้น เธอยังไม่ได้ไปตรวจหรือซื้อที่ตรวจครรภ์มาตรวจเพื่อความแน่ชัด ตอนนี้ได้แต่หวังว่าลูกจะมาอยู่กับเธอแล้วจริงๆ รอยยิ้มหวานเปื้อนใบหน้างดงามเมื่อเงยขึ้นสบตากับราฟาเอล“ประจำเดือนแพรวขาดไปสองเดือนแล้วค่ะ แต่ก็ยังไม่สามารถยืนยันได้นะค

  • เมียรัก ยอดเสน่หา   ตอนที่ 23 ทวงรางวัล (2)

    “อ๊ะ” เสียงหวานอุทานเบาๆ อย่างตกใจ เมื่อโดนฟันซี่คมกัดแก้มก้นเข้าอย่างจังความผงาดใหญ่ที่กำลังตื่นตัวอย่างขีดสุดซุกอยู่ตรงร่องก้น เรือนกายกำยำน่าหลงใหลแอ่นตัวไปข้างหน้า ขาแข็งแรงทั้งสองข้างคร่อมทับเรียวขาสวย ใช้หัวเข่ายันตัวเอาไว้ มือจับยึดสะโพกงอนเป็นหลักในการถูไถความร้อนผ่าว กรามแกร่งบดเข้าหากันจนเป็นสันนูน เส้นเลือดข้างลำคอแกร่งปูดโปนอย่างน่ากลัว บ่งบอกถึงความต้องการอันมากล้นของเจ้าตัวแก่นกายเครียดเขม็งแลน่าเกรงขามของชายหนุ่มสองสัญชาติจดจ่ออยู่ที่ปลายทางเบียดชิด เตรียมพร้อมที่จะมุดเข้าไปสำรวจความอ่อนนุ่มที่แสนคับแคบเพื่อให้หายทรมาน ฝ่ายผู้ถูกกระทำในตอนนี้ก็ได้แต่นอนครางอื้ออึง จิกเล็บกำผ้าปูที่นอนจนมันยับยุ่ง เสี้ยวหน้าด้านขวามือนอนทับแขนของตัวเอง ขบเม้มกลีบปากสกัดกั้นความซ่านเสียวเป็นระยะ และไม่ทันได้ตั้งใจก็ต้องสะดุ้ง“อูยย” ใบหน้าสวยผงกศีรษะขึ้น เหลียวมองสามีที่อยู่ทางด้านหลังด้วยสายตาวูบไหวมันเข้าไปได้แล้วครึ่งหนึ่ง ส่วนที่เหลือราฟาเอลจึงโหย่งตัวขึ้นแล้วกดพรวดเข้าไปจนมิดในทีเดียว เพราะตอนนี้หากจะให้ละเลียด ค่อยเป็นค่อยไปมันคงไม่ได้ เมื่อสามารถเข้าไปอยู่ในตัวเมียได้หมดเขาก็ไม่

  • เมียรัก ยอดเสน่หา   ตอนที่ 23 ทวงรางวัล

    “อืม” ราฟาเอลคำรามในลำคอเบาๆ ก่อนจะลืมตาตื่นขึ้นมา เหลือบมองร่างยุกยิกที่นอนทับอยู่บนตัวยิ้มๆ ปีนขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่เขาก็ไม่รู้ตัว เพราะเมื่อคืนหลับสนิทมาก“พี่ราล์ฟขา” เสียงหวานเอ่ยเรียกสามีอย่างออดอ้อน และยังแนบเรียวปากลงบนอกเปล่าเปลือยชวนให้ร่างแกร่งสั่นสะท้านเล่นอีก คนโดนกระทำถึงกับขบกรามเข้าหากันแน่น“ว่าไงครับ” สายตาอ่อนหวานมองกลุ่มผมสีน้ำตาลที่กำลังก้มๆ เงยๆ อยู่กับอกอย่างเสน่หา“แพรวอยากให้พี่ราล์ฟกอดแน่นๆ พี่ราล์ฟกอดแพรวแน่นอีกหน่อยสิคะ แค่นี้มันยังไม่อุ่นพอ” ใบหน้าขาวใสยามตื่นนอนอมชมพูมีเลือดฝาดอย่างเป็นธรรมชาติ เวลาทำหน้าอ้อนๆ ยิ่งดูน่ารักเข้าไปใหญ่ เมียเขาจะรู้รึเปล่าว่าตัวเองน่าขย้ำน่าขยี้ขนาดไหนถึงได้ขยันอ้อนเสียเหลือเกิน ไม่อ้อนก็รักก็หลงจะแย่อยู่แล้ว“ถ้าอยากได้แน่นมากกว่านั้น พี่ว่าเราต้องหลอมรวมร่างกายเข้าด้วยกันแล้วล่ะจ้ะ เมื่อคืนน้องแพรวไม่ยอมให้รางวัลพี่ เช้านี้พี่ขอทวงเลยละกันนะ” ราฟาเอลตั้งท่าจะทำตามอย่างที่พูดไว้จริงๆ แต่แพรวพิชชาดันไหล่เอาไว้อย่างไม่ยอมเช่นกัน“แพรวอยากนอนเฉยๆ นะคะ” แพรวพิชชาหน้าตูม ใช้มือปิดปากปิดจมูกสามีให้วุ่น แต่ราฟาเอลก็ปัดออกอย่างง่าย

  • เมียรัก ยอดเสน่หา   ตอนที่ 22 Only You (2)

    “หายไปไหนมาครับ โทรศัพท์ก็ไม่ยอมพกติดตัว เมื่อเย็นพี่โทรหาตั้งหลายครั้งน้องแพรวก็ไม่ยอมรับสาย ช่วงค่ำก็ด้วย” ราฟาเอลลืมตาขึ้นทันทีเมื่อเมียกลับเข้าห้อง เขาใช้เวลาคุยกับเพื่อนประมาณสองชั่วโมง กลับมาถึงบ้าน ขึ้นห้องมาก็ไม่พบเมีย จะโทรหาก็เห็นว่าโทรศัพท์อยู่ข้างเตียงเลยนอนรอ หากนานกว่านี้คงจะเรียกคนในบ้านให้ช่วยตามหาแล้ว“แพรวไปดูหนังกับพวกพี่ๆ และป้านุ่มที่ห้องดูหนังชั้นใต้ดินมาค่ะ” แพรวพิชชาเอนหลังพิงหัวเตียง แล้วหยิบนิตยสารแฟชั่นมาเปิดดู ไม่สนใจสามีที่นอนมองอยู่ข้างๆ“ยังไม่เลิกงอนพี่อีกเหรอจ๊ะน้องแพรว ห่างกันตั้งหลายชั่วโมงดีกันได้แล้วมั้ง” ราฟาเอลขยับเข้ากอดร่างหอมกรุ่น แล้วหอมแก้มนวลแรงๆ อย่างงอนง้อ“แพรวเหม็นกลิ่นเหล้า พี่ราล์ฟรีบไปอาบน้ำเลยค่ะ” แพรวพิชชาปรายตามองเล็กน้อยแล้วถูจมูกตัวเองแรงๆ“พี่ไม่ได้ดื่มหนักนะครับ แค่สองสามแก้วเอง ไม่งอนสองเรื่องพร้อมกันนะครับน้องแพรว” ราฟาเอลโยกร่างในอ้อมแขน กกกอดเอาไว้แน่น“แพรวไม่ได้งอนสักหน่อย พี่ราล์ฟอย่ามามั่วนะ” คนไม่งอนพูดเสียงขึ้นจมูกอย่างฟึดฟัด หน้างอเป็นจวัก“หืม ไม่งอนแน่เหรอเนี่ย ดูสิปากกับจมูกแตะกันขนาดนี้” ราฟาเอลขยี้ปลายจมูกที่ซอ

  • เมียรัก ยอดเสน่หา   ตอนที่ 22 Only You

    นอนจนเต็มอิ่มแล้วแพรวพิชชาก็ออกไปเจอเพื่อน นั่งคุยกันนานหลายชั่วโมงตั้งแต่บ่ายแก่ๆ จนเย็นถึงได้แยกย้ายกันกลับ ถึงบ้านก็มาเดินดูดอกกุหลาบรอเวลาสามีเลิกงานไปพลางๆ วันนี้ทั้งวันยังไม่ได้คุยกันเลยนับจากราฟาเอลออกไปทำงาน“คุณหนูขา”“ขามีอะไรคะพี่แวว” แพรวพิชชาไม่หันกลับไปมองต้นเสียง เพราะกำลังใส่ปุ๋ยให้กับต้นกุหลาบอยู่“คุณราล์ฟโทรมาบอกว่าวันนี้จะกลับบ้านดึกหน่อยนะคะ ท่านโทรหาคุณหนูแต่คุณหนูไม่รับสายค่ะ แล้วยังฝากบอกด้วยว่าให้คุณหนูโทรกลับด่วนค่ะ” แววรายงานตามที่ได้รับข้อมูลมาจากเจ้านายหนุ่มโดยตรง“พี่ราล์ฟไปไหนคะพี่แวว ได้บอกเอาไว้หรือเปล่าคะ” แพรวพิชชาหันกลับไปถามอย่างสงสัย เธอไม่ได้พกโทรศัพท์ลงมาด้วยเลยไม่ได้รับสายด้วยตัวเอง“เห็นว่าจะไปนั่งคุยกับเพื่อนนะคะ คุณหนูลองโทรถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจดีกว่าค่ะ”“ขอบคุณมากค่ะพี่แวว” แพรวพิชชายิ้มหวาน“พี่ขอตัวกลับไปทำอาหารเย็นต่อนะคะ”“ค่ะพี่แวว” แพรวพิชชาพยักหน้า และตั้งหน้าตั้งตาใส่ปุ๋ยต่อ ไม่ได้รีบร้อนไปโทรศัพท์หาสามีแต่อย่างใดคลับหรูมีระดับที่มีเพียงเศรษฐีกระเป๋าหนักมาใช้บริการ เปิดเพลงคลาสสิคคลอเบาๆ จิบเครื่องดื่มชั้นเลิศระหว่างพบปะเพื่อน

  • เมียรัก ยอดเสน่หา   ตอนที่ 21 จัดการแหล่งปล่อยข่าว (2)

    “ว่างกันมากใช่ไหม ถึงมีเวลามานั่งโพสต์อะไรบ้าๆ ลงอินเทอร์เน็ตช่อผกา คุณป้าขจี” เสียงเข้มห้วนถามผู้หญิงสองคนที่นั่งอยู่ตรงหน้า อย่างมีอารมณ์กรุ่นโกรธ“พี่ราล์ฟอย่ามาใส่ร้ายผกากับคุณแม่นะคะ ของแบบนี้ใครจะโพสต์ใครจะพิมพ์ก็ได้ คนร้อยพ่อพันแม่มีสิทธิ์เป็นไปได้ทั้งนั้นแหละค่ะ อยู่ๆก็มากล่าวหากันลอยๆ ไม่คิดว่าเกินไปหน่อยเหรอคะ” ช่อผกายกแขนขึ้นกอดอก แล้วเบ้ปาก“ไหนล่ะหลักฐานที่ว่าป้ากับผกาเป็นคนทำ มีหรือแค่ปรักปรำตาราล์ฟ และที่ให้คนไปพาตัวป้ากับน้องมาจากเชียงใหม่กระทันหัน เราสองคนยังไม่ว่าอะไรเธอเลย ฉันก็นึกว่าจะมาขอโทษขอโพย เรื่องบาดหมางก่อนหน้านี้ แต่ที่ไหนได้ให้มาเพราะคิดว่าเราสองคนแม่ลูกเป็นคนใส่ร้ายป้ายสีเมียตัวเอง เสียแรงที่รักเหมือนลูกในไส้” คุณขจีพูดจบก็เชิดหน้าบึ้งๆ ของตัวเองขึ้น“แบรท โรม เอาหลักฐานให้เขาดูสิ จะได้เลิกพูดว่าฉันกล่าวหาเสียที” ราฟาเอลสั่งเสียงดัง“นี่ครับคุณผู้หญิง สมัยนี้เขาตรวจสอบคนโพสต์สิ่งต่างๆ ในอินเทอร์เน็ตได้ครับ มันไม่ได้เป็นความลับอะไรหากจะดูชื่อคนโพสต์หมิ่นประมาท หรือใส่ร้ายเรื่องที่ไม่จริง” โรมวางเอกสารพร้อมกับชี้แจงเสียงดังฟังชัด“ไม่จริง! แกสองคนมันมั่วไอ

  • เมียรัก ยอดเสน่หา   ตอนที่ 21 จัดการแหล่งปล่อยข่าว

    ราฟาเอลเดินมาหยุดยืนข้างเตียงนอน สายตาอ่อนโยนจับจ้องอยู่ที่ร่างของเมียขี้เซา ก่อนจะหย่อนก้นลงนั่งตรงขอบเตียง จากนั้นก็เริ่มลากฝ่ามือลูบไล้กายเปลือยเปล่าที่อยู่ภายใต้ผ้านวมผืนหนา เขาต้องการจะปลุกมากกว่าการลวนลามจริงๆ จังๆ ตอนนี้เขาอยู่ในชุดเตรียมพร้อมจะออกไปทำงานแล้ว หากแกล้งมากเกินไปอาจจะต้องถอดเสื้อผ้าออก แล้วลงไปคลุกเคล้าคนหลับแน่ๆ ฝ่ายแพรวพิชชาแม้จะโดนลูบหนักมือก็ยังไม่ยอมตื่นจากนิทรา เรื่องนี้จะโทษใครไม่ได้นอกจากตัวต้นเหตุ เพราะกว่าจะยอมให้เมียพักผ่อนได้ก็ดึกโข กว่าจะนอนก็เข้าวันใหม่แทบทุกวัน“น้องแพรวจ๋า” เสียงทุ้มกระซิบเรียกชิดใบหูขาว พลางสูดดมความหอมของกลุ่มผมนุ่มเป้าปอด“ขา” แพรวพิชชาตอบรับเสียงแผ่ว งัวเงียเต็มที่ แล้วพลิกตัวนอนตะแคงข้างหนีการรุกราน“ตื่นมาส่งพี่ไปทำงานก่อนเร็วคนดี พี่ไม่อยากออกไปทั้งที่น้องแพรวหลับ” ราฟาเอลช้อนร่างอ่อนเปลี้ยขึ้นจากที่นอนให้มานั่งบนตักตนเอง แพรวพิชชานั้นก็ไม่ยอมตื่นง่ายๆ นั่งพิงแผงอกกว้าง แล้วหลับตานิ่งอยู่อย่างนั้น“พี่ราล์ฟจะไปทำงานแล้วเหรอคะ ทำไมรีบไปจังเลย” คนขี้เซาเบียดกายเข้าหา กอดรัดลำตัวหนาเอาไว้แน่น แล้วค่อยๆ ลืมตาขึ้นมามองใบหน้าหล่อเ

  • เมียรัก ยอดเสน่หา   ตอนที่ 20 คุณนายของราฟาเอล (3)

    “แกว่าฉันพิมพ์แบบนี้มันดูดียังวะ ต้องเพิ่มเติมอะไรอีกรึเปล่า” โรมถามเพื่อนที่กำลังยุ่งกับการทำคอม“ไหนเอามาอ่าน” แบรทกระดิกนิ้วขอดู สายตาก็ไม่ได้ละออกจากโน้ตบุ๊คส่วนตัวแม้แต่น้อย“อ่ะ แกช่วยดูหน่อย” โรมส่งโทรศัพท์ให้กับแบรทได้ช่วยวิเคราะห์ในสิ่งที่ตัวเองพิมพ์ลงไป“ยินดีกับเจ้านายสุดที่รักด้วยครับ ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง ข่าวเม้าท์ใส่สีตีไข่ด้วยความอิจฉาของสาวนางหนึ่งไม่เป็นความจริงสักนิด ตื่นเถอะครับตื่น เห็นชัดไหมใบทะเบียนสมรส หลักฐานชิ้นนี้ยืนยันว่าคุณหนูของเราไม่ได้เป็นเมียเก็บเจ้านายแต่อย่างใด ทั้งสองคนรักกันมากจนคนรอบข้างแทบจะสำลักความหวานตาย ที่ว่าเมียเก็บน่ะ ถ้าจะเก็บเพราะความหวงเมียอันนี้เรื่องจริงไม่อิงนิยาย มีเมียสวยก็ต้องหวงอยากเก็บไว้ดูคนเดียว รักมากหวงมากเข้าใจป่ะครับ อ๊ะๆ แถมให้อีกนิด เพราะกลัวจะมีคนบอกว่าจดทะเบียนแล้วทำไมไม่แต่งงาน รอฤกษ์งามยามดีสิครับคุณไม่น่าถาม”“โอเคแล้ว จะว่าไปแกมั่นใจเรื่องเพศของตัวเองนะ ไม่สับสนอะไรใช่ไหม” แบรทส่งโทรศัพท์คืนแล้วถามโรมอย่างจริงจัง“แกหมายความว่าไงวะถึงถามฉันแบบนั้น อธิบายให้กระจ่างหน่อยไม่เข้าใจ”“ก็คำพูดคำจาที่แกใช้พิมพ์เหมือนกับผู

  • เมียรัก ยอดเสน่หา   ตอนที่ 20 คุณนายของราฟาเอล (2)

    “พี่ราล์ฟขาเราควรจะอยู่เฉยจริงๆ เหรอคะ ใครก็ไม่รู้เอาเรื่องของแพรวไปโพสต์ในทางเสียๆ หายๆ ถึงแพรวจะไม่ได้เป็นคนดังเหมือนพวกดารา แต่เรื่องแบบนี้คนมักจะชอบนำไปแชร์ต่อ และวิจารณ์กันในทางเสียหายโดยที่เขาไม่ทราบความจริงนะคะ พี่ราล์ฟอย่าเอาแต่ยิ้มได้ไหมคะ แพรวจริงจังนะเนี่ย” ใบหน้าจิ้มลิ้มยุ่งลงเมื่อพูดและคิดถึงสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น หากช้องนางไม่โทรมาเล่าให้ฟังเธอก็คงจะยังไม่รู้ว่ามีผู้ไม่หวังดีโจมตี จากที่ว่าจะไม่ติดใจอะไร แต่ตอนนี้เธอขอกลับคำพูดละกัน“แล้วน้องแพรวอยากจะให้พี่ทำอะไรกับเขาคนนั้นล่ะ คิดไว้ในใจหรือยัง” ราฟาเอลถามอย่างใจเย็น“เท่าที่คิดไว้ก็แค่อยากจะโชว์ทะเบียนสมรสกับถ่ายรูปหวานๆ ของเรา ประกาศให้รู้ว่าเรารักกันมากแค่ไหน ไม่ได้เป็นเมียเก็บอะไรสักหน่อย พี่ราล์ฟอาจจะคิดว่าความคิดของแพรวเด็กๆ ซึ่งแพรวก็ไม่เถียงหรอกค่ะ เพราะตอนนี้คิดได้แค่นี้”“พี่ไม่เห็นว่าความคิดของเมียพี่จะเด็กเลย พี่พร้อมจะถ่ายรูปแล้ว น้องแพรวอยากได้หวานมากแค่ไหนบัญชามาได้เลย จะกอดจะจูบจะหอมได้หมด” ราฟาเอลยันตัวลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง ผมยุ่งนิดๆ อย่างเป็นธรรมชาติเพราะไม่ได้จัดทรง“พี่ราล์ฟหล่อจัง แพรวชักไม่อยากให้

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status