ตอนที่ 9 ไร้ตัวตน

ท้ายที่สุดมาร์ตินก็ลากเนยหวานมาจนถึงผับของเขาจนได้ ตอนนี้เขาและเพื่อนนั่งอยู่ที่ชั้นสอง โซน VIP ซึ่งมีเนยหวานนั่งอยู่โซฟามุมสุดเพราะข้างๆเขามีสาวสวยขนาบข้างถึงสองคนและข้างๆของเพื่อนเขาทุกคนก็มีสาวสวยนั่งขนาบข้างด้วยเช่นกัน 

เนยหวานที่นั่งอยู่ตรงนี้สักพักแล้ว เขาทำให้เธอรู้สึกเหมือนไร้ตัวตน ไม่มีคุณค่า ต้องคอยมานั่งเฝ้าเขาทั้งที่เขาไม่ได้สนใจเธอเลยด้วยซ้ำ เขาคุยกับเพื่อนเขาอย่างสนุกสนานพร้อมกับสาวๆที่นั่งข้างๆอยู่ เธอจะลุกขึ้นและกลับบ้านเขาก็ไม่ยอม เธอถึงต้องนั่งอยู่แบบนี้โดยที่มาร์ตินเองปรายตามองเธออยู่เป็นระยะ เหมือนไม่สนใจแต่ทุกการกระทำของเธออยู่ในสายตาของเขาตลอดเวลา 

" เออ ไอ้มาร์ตินมึงจะไปเชียงใหม่อีกเมื่อไหร่วะ พอดีพ่อกูให้กูไปดูที่ดินที่นั่นน่ะ กูไม่มีคนช่วยดู อยากให้มึงช่วยไปดูเป็นเพื่อนกูหน่อย "

คาร์สันที่เอ่ยถามมาร์ตินเพราะช่วงปลายเดือนนี้เขาต้องเดินทางไปที่เชียงใหม่ มีคนเสนอขายที่ให้แต่เพราะเขาไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับพวกนี้เลย ถึงจะอาศัยความรู้จากเพื่อนสักหน่อย 

" ได้สิหลังจบงานแต่งกูว่ากูจะไปดูบัญชีที่นั่นสักหน่อย มึงไปพร้อมกูเลยก็ได้ "

" แล้วมึงไม่ไปฮันนีมูนก่อนหรอวะ "

" หึ! ไร้สาระ "

มาร์ตินพูดออกมาอย่างไม่สนใจพร้อมกับหันไปมองเนยหวานเล็กน้อยซึ่งเธอก็นั่งนิ่งไม่ไหวติง 

เนยหวานที่เมื่อได้ฟังเขาพูดแล้วเธอก็อยากจะตอบกลับเขาไปดังๆว่าเธอก็ไม่ได้อยากไปฮันนีมูนกับเขาสักหน่อย แต่ก็ทำได้เพียงแต่คิดในใจไม่กล้าพูดมันออกไป เพราะกลัวเขาจะหาเรื่องอีก ในระหว่างที่เขาพูดคุยกับเพื่อนๆอยู่นั้นเธอก็กำลังจะลุกไปเข้าห้องน้ำ เมื่อเธอลุกขึ้นมาร์ตินก็เลยถามทันที

" จะไปไหนของเธอ "

คำถามของเขาทำเอาเพื่อนหันมามองที่เธอเป็นตาเดียว เธอก็ไม่คิดว่าเขาจะเห็นเพราะตอนที่เธอกำลังจะลุกขึ้นเขากำลังคุยกับเพื่อนอย่างออกรถออกชาติอยู่เลย 

" ไปเข้าห้องน้ำค่ะ "

" ฉันไปด้วย "

" ไม่ต้อง! "

เธอตอบกลับเขาเสียงเขียว เธอไม่ใช่นักโทษนะที่ต้องตามตลอดเวลา ตอบเสร็จก็รีบเดินออกมาทันทีโดยไม่รอให้เขาอนุญาติ เนยหวานเดินวนหาห้องน้ำอยู่สักพักแล้วก็เจอจนได้ เธอกำลังจะเดินไปแต่ก็ดันเดินชนกับใครคนนึงเข้าเสียก่อน

ตุ๊บ!!!! 

" โอ้ย! " 

เสียงร้องอุทานของทั้งเธอและผู้หญิงตรงหน้าที่เธอชนเข้าอย่างจัง ตอนนี้ทั้งเธอและผู้หญิงคนนั้นต่างก็ล้มลงนั่งกับพื้นจับกบไปเป็นที่เรียบร้อย ส่วนเนยหวานเองตอนนี้เหมือนไม่มีแรงจะลุกแล้ว สงสัยข้อเท้าต้องแพลงแน่ๆเลย 

" นี่เธอเดินยังไงห๊ะ! ไม่ดูตาม้าตาเรือ " 

เนยหวานรีบเงยหน้าขึ้นมองสาวสวยเซ็กซี่ตรงหน้า สวยซะเปล่าไม่มีน้ำใจเอาซะเลย แถมยังขี้เหวี่ยงขี้วีนอีกด้วย 

" ขอโทษนะคะพอดีฉันไม่ทันได้ระวัง "

เธอเลือกจะขอโทษก่อนเพื่อหวังให้เรื่องมันจบ 

" แกรู้ไหมว่าชุดของฉันราคาเท่าไหร่ แกทำมันเปื้อนก็ต้องรับผิดชอบ "

ยังไม่ทันที่เนยหวานจะพูดอะไรตอบกลับไปก็ได้ยินเสียงมาจากทางด้านหลังเสียก่อน 

" มีเรื่องอะไรกัน " 

มาร์ตินที่เดินมาเห็นเธอล้มลงพอดี เลยรีบเดินเข้าไปเพื่อดูว่าเธอบาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่าเขานั่งรอเธออยู่ที่โต๊ะไม่นานหรอก แต่เขาเป็นห่วงเธอมากกว่าจึงเดินออกมาดูกลัวว่าจะถูกพวกเสือกลางคืนจับไปกินซะก่อน แต่เมื่อมาถึงกลับเจอเธอกำลังมีเรื่องกับใครก็ไม่รู้ 

" มาร์ติน " 

เสียงเรียกของคู่กรณีของเนยหวานนั่นจึงทำให้มาร์ตินเงยหน้าขึ้นไปมอง ก็พบกับนีน่าอดีตคู่ขาของเขา 

" นีน่า " 

พอมาร์ตินพูดออกมาจึงทำให้เนยหวานมองเขาแล้วเข้าใจทันทีว่าทั้งสองคนนี้รู้จักกันแน่นอน

" นีน่าดีใจจังเลยค่ะที่เจอคุณวันนี้ นี่น่าคิดถึงคุณที่สุดเลยนะคะคุณมาร์ติน วันนี้ให้นีน่าอยู่ดูแลคุณนะคะ " 

นีน่าที่ปรับสีหน้าจากที่กำลังโกรธอยู่กลายเป็นสีหน้าที่กำลังยั่วยวนให้มาร์ตินติดกับเธอเพราะช่วงนี้ชายหนุ่มไม่ไปหาเธอเลย หลังจากที่มีอะไรกับเธอไปแค่ครั้งเดียว แต่กลับเป็นเธอเองที่ติดใจเขาจนอยากจะให้เขาไปหาเธอซ้ำๆ ตอนนี้เขาก็มาอยู่ตรงหน้าเธอแล้วเธอจะไม่ยอมพลาดโอกาสดีดีแน่ 

" วันนี้ผมไม่ว่าง " 

มาร์ตินตอบกลับไปพร้อมกับกำลังจะพยุงเนยหวานขึ้นยืน แต่เป็นร่างบอบบางเองที่ลุกไม่ขึ้น 

" โอ้ย! คุณ ฉันเจ็บขา " 

เธอบอกเขาออกไปตามตรงเพราะแรงจะยืนตอนนี้ก็ยังไม่มีเลย เธอล้มลงกระแทกพื้นแรงมาก มาร์ตินเมื่อได้ฟังเธอบอกว่าเจ็บขาเขาก็จับเท้าเธอขึ้นมาวางบนต้นขาแกร่งพร้อมกับพลิกดูก็เห็นมันบวมแดงขึ้น 

" สงสัยข้อเท้าจะแพลง ซนจนได้เรื่องนะคุณ "

เขาบ่นเธออย่างไม่จริงจังนัก ทั้งที่รู้ว่ามันเป็นอุบัติเหตุแต่ก็อยากจะโทษเธอเอาไว้ก่อน 

" นี่คุณ! ฉันตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้ที่ไหนเล่า " 

" เป็นเด็กไม่ต้องมาเถียงผู้ใหญ่ " 

เขาพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืนแล้วช้อนอุ้มเธอขึ้นในท่าเจ้าสาวแล้วก็จะเดินออกจากตรงนั้นแต่นีน่าที่ไม่ยอมเลยรั้งเขาเอาไว้ก่อน 

" เอ่อ...คุณมาร์ตินคะ นีน่าก็เจ็บเหมือนกันเมื่อกี้ยัยคนนี้ชนนีน่าแรงมากเลยค่ะ นีน่าเจ็บไปหมดทั้งตัวเลย " 

เธอทำท่าทางสำออยพร้อมกับกำลังจะออดอ้อนเขา แต่มาร์ตินที่รู้ทันจึงเอ่ยดักทางเอาไว้ก่อน 

" เดี๋ยวผมจะให้การ์ดที่นี่ดูแลคุณ แล้วก็อย่าเรียกผู้หญิงคนนี้เหมือนจิกหัวใช้แบบนี้อีก ผมไม่ชอบ " 

เพราะสำหรับเธอต้องเป็นเขาที่แกล้งเธอได้คนเดียวเท่านั้น ถ้าคนอื่นจะมาพูดกับเธอไม่ดีหรือแกล้งเธอเขาไม่ยอมแน่ แต่สำหรับเนยหวานเธอรู้สึกปลื้มอยู่ไม่น้อยที่อย่างน้อยเขาก็ยังปกป้องเธอต่อหน้าคนอื่น ไม่ปล่อยให้เธอโดนรังแกแล้วเข้าข้างเด็กของเขาแบบนั้น เธอพอจะเดาออกว่ามาร์ตินและผู้หญิงคนนั้นคงมีอะไรที่มากกว่าที่เธอคิดแน่นอน 

มาร์ตินพูดเพียงแค่นั้นก็อุ้มเนยหวานออกมาจากตรงนั้น พร้อมกับบอกให้ลูกน้องขึ้นไปบอกเพื่อนของเขาว่าเขาขอตัวกลับก่อน ตอนนี้เดินมาจนถึงหน้าผับและกำลังวางเธอลงในรถสปอร์ตคันหรูที่มีเขาเป็นคนขับพร้อมกับกำลังทะยานไปยังคอนโดหรูของเขา