THEY had many ups and downs after getting into a relationship. Pero gaano man sila sinubok ng panahon, love can overpower any obstacles. And besides, normal lang sa isang relasyon na may hindi pagkakaunawaan."Alam niyo na ang gagawin?"Tumango ang mga babaing kausap ni Amira. It was her wedding day, but she wanted to share the happiness with the woman who's very dear to her and to her brother. Kahit maikling panahon pa lang silang magkakilala, their bond is special."Ma'am, ready na po?"Nakangiting tumango si Amira sa naging tanong ng kanyang wedding planner.Pinapuwesto na ang lahat ng mga single ladies para sa pagsalo ng bouquet. Hindi sumama si Jade. Because she is still in elation after reconciling with Miko. They have been separated for years dahil sa kagagawan ng kanyang pamilya."No, no," pagtanggi niya."Married ka na ba?" tanong ng isang babae.Napasulyap naman muna si Jade kay Miko na katabi niya. Ngumiti lang ito. "No. Wala pa akong asawa.""Tara na."Wala nang nagawa si
PAREHO silang napatingala sa makulimlim nang kalangitan. Nagsisimula na kasing magtago ang haring-araw sa kumakapal at nangingitim na mga ulap. Ayon sa forecast, it will rain within that day. At iyon ang pagkakataon na hinihintay ni Miko."Is this really safe?""Safe na safe," nakangiting tugon ni Miko."Gusto ko pang humaba ang buhay ko.""At 'yon din naman ang pangarap ko dahil gusto ko pang magkasama tayo nang matagal.""Is this what you really want?""There's no other way, sweetie. I have to face this fear na ikaw ang kasama ko. Hindi mo naman ako iiwan, 'di ba?"Umiling si Jade. "Never. I'll stick to you like a super glue.""Then, settled. Huwag kang matakot. Kasama mo ako."Mahinang hinampas ni Jade sa braso ang nobyo. "If you told me earlier, sana man lang ay naihanda ko muna ang sarili ko.""As long as you're with me, safe ka. Just trust me. Okay?"Naghawak-kamay ang dalawa matapos gawaran ng halik sa noo ng binata si Jade."Ready na po ba?" tanong ng isang lalaki."Yes," tugo
INILAPAG ni Jade ang dalang pumpon ng sariwang mga bulaklak sa harap ng isang puntod. Lumuhod siya sa lupa upang masindihan ang dalawang kandila na itinirik niya sa magkabilang gilid ng bagong pinturang nitso.Tinitigan niya ang pangalang nakaukit sa lapida. Nangilid sa luha ang kanyang mga mata nang idantay roon ang palad. She has a lot of regrets. Maraming SANA.Umusal ng taimtim na panalangin si Jade matapos pumikit. Inalala niya ang mga nakaraan. Kahit may bahagi na masakit, nagkaroon din naman sila ng sandali na puno ng kasiyahan. They created happy moments kahit sa maikling panahon."Rest in peace. I'm okay now. Salamat sa lahat."Hindi man niya inaasahan na magtatapos sa malungkot na wakas ang kanyang matagal na paghihintay, pinagaan din naman niyon ang dinadalang bigat sa dibdib dahil nabigyan pa sila ng huling pagkakataon na muling magkita.Saying goodbye is the hardest thing to do, pero ganoon ang buhay kaya kailangan na lang tanggapin. Ang mahalaga sa bawat pamamaalam, mayr
"J-JADE...""Doc, kailangan na agad niyang maoperahan! Marami nang dugo ang nawawala sa kanya!"Hindi nakasagot si Jade sa tinuran ng paramedic dahil pinigilan ang kamay niya ni Miko. His eyes, despite the situation, have some spark of happiness because he knows he kept the promise to her. "Everything will be fine. Just hang in there.""If this will be the last time -" "No, no! Stop talking! And don't talk anything!""Baka mawalan ako ng pagkakataon na masabi ito sa 'yo. I love you, Jade. I've loved you since the first time I saw you on that rainy night. I love you so much.""Mahal din kita. Mahal na mahal.""Is that true?""Hinihintay lang kita. Alam mong nangako ako sa 'yo na kahit anong mangyari, hihintayin kita. I'm here. And you came to me.""Hindi ka ba galit sa akin?""Hinding-hindi ako magagalit sa iyo. And I won't ever leave you again."Nakangiting ipinikit ni Miko ang mga mata. Sapat na iyon para mapanatag ang puso nito na ilang buwan ding nangulila at nalungkot.“Doc, buma
LUMIKHA ng ingay sa loob ng operating room ang scalpel na nabitiwan ni Jade nang iabot iyon sa kanya. Isang nurse na nakaantabay lang sa likuran ang mabilis na nagdala ng sterilize solution at inilubog doon ang nalaglag na surgical instrument."Doc, okay ka lang ba?" puna ng assistant.Natauhan si Jade sa biglang pagkawala ng isip sa trabaho. May naramdaman kasi siyang pagbundol ng kaba sa dibdib. "Y-yes. Sorry. Let's proceed."Ipinagpatuloy ng grupo ang pag-oopera sa nakahimlay na pasyente sa operating table. Binura muna ng dalaga ang mga sumisingit na alalahanin. Makalipas ang halos dalawang oras ay matagumpay rin silang natapos.“Good job, everyone!”“Isang buhay na naman ang nailigtas mo, doc.”“I’m not taking the credit alone. We are team here.”"Salamat, doc."Ibinilin na lang ni Jade ang huling proseso ng surgery sa assistant at lumabas na ng operatingroom. Agad na sumalubong sa kanya ang mga umiiyak na pamilya ng pasyente."Doc! Kumusta ang anak ko?""Lumalaban po siya. Kaya h
HINDI maiwasan ni Miko ang maya't mayang pagngiti sa tuwing napapasulyap siya sa cartoon plaster na itinapal sa kanyang sugat ng nakatabing babae kanina sa bench.Maganda at maaliwalas lang ang panahon kaya siguro para siyang nakalutang sa alapaap. Gumaan ang bigat na nararamdaman niya dibdib.“This is great,” usal niya na tiningala pa ang maulap na kalangitan.The weather forecast says that the rainy season is not yet over. Pero kahit na bumuhos pa ng malakas na ulan o tumirik ang araw, nothing can stop him. Gagawin niya ang lahat para maalala ang taong espesyal sa kanyang buhay.“I’ll come and find you. Pangako ko iyan.”Natuon uli ang mga mata ni Miko sa nakadikit na plaster sa braso. Pinasadahan niya iyon ng daliri. The warmth of it reminds him again of her. Pinagala niya ang tingin. Nararamdaman niya sa paligid ang pamilyar na presensiya. Para bang naroon si Jade at lihim na nakamasid sa kanya.If he can only remember her face, it won't be hard for him to recognize her. But if sh