ホーム / LGBTQ+ / 21วันฉันรักเธอ / ตอนที่2: รู้ทั้งรู้

共有

ตอนที่2: รู้ทั้งรู้

作者: KimiSapphic
last update 最終更新日: 2025-07-26 02:43:55

(แรงบันดาลใจจากเพลงรู้ทั้งรู้-big d2b)

♪…แค่เธอพูดจา และหันมายิ้มให้

ฉันก็คิดไปไกลถึงเธอ

เก็บไปฝัน ว่าเธอแค่ทักทาย

แบบเพื่อนทั่ว ๆ ไป…

ไม่ได้มีอะไรมากมายกว่านั้น...🎶

“ล็อค Killjoy อีกแล้วเหรอพี่คิมิ...”

เสียงของฝันเฟื่องดังขึ้นพร้อมกับหน้าจอเอเจนท์ในเกม Valorant ที่ปรากฏภาพคิมิเลือกตัวเดิมอีกครั้งในรอบค่ำคืนนี้

“เล่นตัวอื่นไม่เป็นนี่นา…” คิมิตอบยิ้ม ๆ เสียงเบาเหมือนลมพัดผ่านหูตนเองมากกว่าจะพูดให้ใครฟัง

“เล่นไม่เป็นก็ต้องฝึกไง จะได้ไม่แจกแต้ม!”

คราวนี้เป็นเสียงของ ฝัน—เธอคนนั้นที่คิมิไม่ควรรัก

เสียงของฝันไม่ได้ดุ ไม่ได้โกรธด้วยซ้ำ มันคือเสียงเรียบ ๆ ตรง ๆ แบบที่เธอมักพูดเสมอ แต่แค่ได้ยินแบบนั้น หัวใจคิมิก็เหมือนโดนบีบแน่นในอก ฝันไม่ได้ตั้งใจให้เจ็บ แต่คำพูดที่ไม่แต่งเติม กลับซัดเข้าใจกลางความรู้สึก

คิมิเงียบ ไม่ใช่เพราะโกรธ แต่เพราะคำพูดนั้น… ทำให้เธออยากร้องไห้

คืนนี้พวกเขานัดเล่นกันห้าคนเหมือนเดิม

ฝัน, พอล, ปาย, เฟื่อง, และเธอ—คิมิ

แมพ Ascent โหลดเสร็จ ภารกิจฝั่ง Defend คิมิเลือกวาง Turret ตรงทางเข้า A site แต่เธอวางพลาด และโดนเรน่าของอีกฝั่งยิงสวนหลังมาอย่างง่ายดาย

ตายคนแรก... ในสิบวินาทีแรกของเกม

“โอ๊ยยย พี่คิมิ!!”

เสียงฝันเฟื่องลากยาวอย่างเหนื่อยใจ

พอลถอนหายใจเฮือกใหญ่ “ตายก่อนอีกแล้วนะเนี่ย”

“ขอโทษ...” คิมิพึมพำเสียงเบา

เธอกัดริมฝีปากตัวเองแน่น

แม้แต่ ปาย ที่ไม่เคยพูดแรงกับเธอเลย ก็ยังเอ่ยขึ้นเบา ๆ ในไมโครโฟน

“ให้ฉันเล่นตัวนี้แทนไหมคิมิ... เธออาจจะเหมาะกับซัปพอร์ตมากกว่านะ”

ไม่มีใครว่าเธอด้วยถ้อยคำรุนแรง แต่คิมิรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบถล่มลงตรงหน้า โดยเฉพาะเมื่อสายตาเธอเหลือบไปมองชื่อ ฝัน บนหน้าจอ

ฝันไม่ได้พูดอะไรเพิ่ม แต่แค่นั้นก็ทำให้เธอรู้สึกเหมือนตัวเอง… ไม่มีค่าอะไรเลย

♪…อยากทำใจให้ลืมให้ลืมให้ลืม

แต่ทำไม่ได้ หัวใจมันยิ่งจำ

ยิ่งเจอแล้วใจก็ยิ่งรัก...🎶

เกมดำเนินต่อไป

คิมิพยายามตั้งใจให้มากขึ้น แต่ความรู้สึกในใจมันกลับตีกันจนทำให้มือไม้อ่อน

“คิมิ เดี๋ยวเธอเล่นหลังให้ดี ๆ หน่อยนะ เราจะดันหน้า”

เสียงของฝันดังขึ้นอีกครั้งระหว่างวางแผนรอบใหม่

“อื้ม...” คิมิพยายามไม่ให้เสียงสั่น

มือเธอสั่นเล็กน้อยตอนวางอุปกรณ์ ทั้งที่ห้องแอร์เย็นพอดี แต่ฝ่ามือเธอเย็นเฉียบ เธอกำลังสู้กับความรู้สึกของตัวเอง ความรู้สึกที่เธอ… รู้ทั้งรู้ ว่าไม่มีวันสมหวัง

♪…รู้ทั้งรู้ว่าเธอรักใคร

รู้ว่าเป็นไปไม่ได้

ก็จะรัก

ขอแค่ได้รัก…🎶

เธอรู้ดีว่า ฝัน กับ พอล คบกัน รู้มาตั้งแต่วันแรกที่เธอเริ่มรู้สึกพิเศษกับฝัน แต่ความรักมันไม่ฟังเหตุผล

ความรู้สึกที่มีให้ฝัน มันไม่เคยหยุด แม้จะเจ็บ แม้จะทรมาน

เธอก็ยังยอมอยู่ข้าง ๆ แม้จะต้องเก็บไว้เงียบ ๆ ก็ตาม

ปาย นั่งเงียบอยู่ในห้องแชท ไม่พูดอะไร แต่ก็ไม่ออกจากเกม คิมิรู้ว่าปายก็รู้ รู้ว่าเธอรักฝันและยิ่งกว่านั้น… คิมิรู้ว่าปายก็รักเธอ

รักอย่างเงียบ ๆ แบบเดียวกับที่เธอรักฝัน

♪…รู้ทั้งรู้ว่าใจต้องเจ็บ

รู้ว่าเป็นได้แค่เพื่อน

เพื่อนเท่านั้น

ไม่มีค่า… มากไปกว่านั้น…🎶

“รอบนี้เราชนะ!” เสียงเฟื่องตะโกนลั่น สกอร์สุดท้าย 13–7

ทุกคนดีใจ คิมิยิ้มตาม แม้ K/D ของเธอจะต่ำที่สุดในทีม

แต่ชัยชนะก็ทำให้เธอโล่งใจนิดหน่อย

เธอถอดหูฟังเบา ๆ ปล่อยลมหายใจออกยาว เธอไม่พูดอะไร

แค่ปล่อยให้เสียงหัวเราะของคนอื่น ๆ ไหลผ่านไป

เสียงหัวเราะของ ฝัน, เฟื่อง, พอล, และ ปาย มันดังชัดเจน…

และทิ้งเธอไว้ในความเงียบเหมือนเดิม

“พี่คิมิ… ไหวมั้ย?” เป็นเฟื่องที่ทักขึ้นหลังจากทุกคนออกจากดิสคอร์ดไปหมด

“ไหวสิ พี่สนุกดี…” คิมิพิมพ์ตอบไป ทั้งที่น้ำตาคลอขอบตา

เธอไม่ใช่คนเก่ง ไม่ใช่คนสำคัญ และไม่ใช่คนที่ ฝัน จะหันมารัก เธอรู้ รู้ทุกอย่าง แต่ก็ยังรักอยู่ดี

♪…ขอเธอให้รู้ ไม่ว่าวันไหน

เพื่อนเธอคนนี้จะขอรักเธอต่อไป…🎶

หน้าจอคอมดับลง แสงสะท้อนจากหน้าจอว่างเปล่าเผยให้เห็นใบหน้าคิมิที่มีหยดน้ำตาเงียบ ๆ

เธอเดินไปหยิบหูฟังที่วางพาดไว้บนโต๊ะ วางมันลงในกล่องเก็บ พร้อมกับถอนหายใจอีกครั้ง

ในหัวของเธอ มีเสียงหนึ่งดังก้องตลอด เป็นเสียงของเพลงหนึ่ง—เพลงที่เธอฟังมานับครั้งไม่ถ้วน

"รู้ทั้งรู้ว่าเธอรักใคร

รู้ว่าเป็นไปไม่ได้

ก็จะรัก

ขอแค่ได้รัก..."

คิมิหยิบสมุดเล่มเล็กขึ้นมา เขียนข้อความไว้หน้าแรก

“วันนี้ก็ยังรักฝันเหมือนเดิม

แม้รู้ว่าไม่มีวันได้รักตอบ”

ในห้องเงียบสนิท แต่หัวใจของเธอยังคงร้องเพลงนั้นซ้ำ ๆ

ไม่ว่าจะเจ็บแค่ไหน… เธอก็ยังขอเป็นคนที่ “รู้ทั้งรู้” และรักต่อไปอยู่ดี

この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード

最新チャプター

  • 21วันฉันรักเธอ   ตอนพิเศษ 3 — มุมของคิมิ

    ตอนพิเศษ 3 — มุมของคิมิหลังจากพิมพ์คำว่า "โอเค" ในหน้าจอแชต โลกทั้งใบเหมือนหยุดหมุนไปชั่วขณะ ใจมันหนักอึ้ง แค่ตัวอักษรสองตัวที่ปลายนิ้วกดส่งออกไป แต่กลับทำให้ความเงียบกดทับลงมาบนหัวใจอย่างแรงจนแทบหายใจไม่ออกคิมินั่งนิ่งอยู่บนเก้าอี้ในห้องนอน เสียงพัดลมเพดานหมุนเอื่อย ๆ แทบจะเป็นเสียงเดียวที่ดังชัดเจนในความว่างเปล่า น้ำตาไม่ไหลพรากออกมาเป็นสาย แต่มันไหลช้า ๆ จนรู้สึกได้ว่ากำลังอุ่นตรงแก้ม ความรู้สึกมันไม่ได้พรั่งพรู แต่มันกัดกินในใจ เหมือนรอยแผลที่กดซ้ำ ๆหนึ่งชั่วโมงเต็มที่คิมินั่งจมอยู่กับความเศร้า ไม่ได้จับมือถือ ไม่ได้ลุกไปไหน เพียงแค่จ้องหน้าจอค้างไว้เหมือนหวังให้ข้อความใหม่ปรากฏขึ้นมา ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่า... มันจะไม่มี"โอเค... ง่ายดีเนอะ" เธอพึมพำกับตัวเอง น้ำเสียงขื่น ๆ ปนหัวเราะแผ่วเหมือนคนก

  • 21วันฉันรักเธอ   ตอนพิเศษที่ 2 — มุมของน้ำ

    ตอนพิเศษที่ 2 — มุมของน้ำเสียงพิมพ์แป้นเบา ๆ ในห้องเงียบ ๆ ช่วงดึก กลายเป็นเพื่อนสนิทคนเดียวที่อยู่ข้างน้ำในคืนนั้น นาฬิกาบนผนังชี้เกือบจะห้าทุ่ม แต่หัวใจเธอกลับไม่ยอมพัก เหมือนมันยังรอใครบางคนตอบกลับมาสักอย่างคิมิ…ชื่อที่เธอคุ้นตา คุ้นเสียง และคุ้นกับความเงียบที่อีกฝ่ายมักฝากไว้ให้เสมอ หลังจากผ่าน “21 วัน” แรกที่ตกลงคุยกันทุกวันโดยไม่ขาด น้ำยังคงอยู่ในวงโคจรของคิมิ—วงโคจรที่บางครั้งก็ใกล้จนเหมือนจะชนกัน แต่บางครั้งก็ห่างจนเหมือนอยู่กันคนละจักรวาลจาก 21 วัน กลายเป็น 68 วันหากเล่าให้ใครฟัง คงมีแต่คนบอกว่าเป็นช่วงเวลาที่ไม่นาน แต่สำหรับน้ำ มันคือระยะทางของหัวใจที่ยืดหดสลับไปมา ระหว่างความสุข ความเหนื่อย และความพยายามที่จะเข้าใจใครบ

  • 21วันฉันรักเธอ   ตอนพิเศษที่ 1 : ถ้าหาก

    ตอนพิเศษที่ 1 : ถ้าหากถ้าหาก... ถ้าหากวันหนึ่งคิมิไม่ได้ป่วย ไม่ได้ถูกจำกัดเวลาชีวิตไว้เพียง 30 วัน ไม่ได้รู้สึกเหมือนตัวเองต้องเร่งรีบวิ่งไล่ตามความสุขที่หล่นหาย... ชีวิตของเธอและน้ำอาจเป็นอีกแบบหนึ่งแต่ใช่ว่ามันจะเป็น "ดีกว่า" หรือ "แย่กว่า" เพราะความสัมพันธ์ของคนสองคน บางครั้งมันไม่ได้พังเพราะโรคภัย ไม่ได้จบเพราะความตาย มันอาจจบเพียงเพราะ... ไม่สามารถสื่อสารให้เข้าใจกันได้และนี่คือเรื่องราว "ถ้าหาก" ที่ไม่เคยเกิดขึ้นจริง เรื่องราวของคิมิและน้ำ หลังจากผ่านไป 68 วัน ที่พวกเธอยังคงพิมพ์คุยกันต่อจาก "21 วัน"เสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์ดังขึ้นเบา ๆ ในห้องนอนที่มีเพียงไฟตั้ง

  • 21วันฉันรักเธอ   ตอนที่31– ท้องฟ้า

    ตอนที่31 –ท้องฟ้า[ก่อนคิมิเดินทางไปหาน้ำที่ปากช่อง]เสียงรถเมล์สายเดิมที่แล่นผ่านหน้าปากซอยในบ่ายแก่ ๆ ดังแทรกเข้ามาในความเงียบของร้านข้าวแกงเล็ก ๆ ที่ตั้งอยู่ข้างบ้าน ฟ้ายืนเช็ดโต๊ะอย่างใจเย็นเหมือนทุกวัน ร้านนี้ไม่หรูหราแต่เต็มไปด้วยความอบอุ่น และเป็นที่ที่คิมิชอบแวะมาเสมอ เวลาที่อยากหลบจากโลกภายนอกบ่ายวันนั้นคิมิปรากฏตัวขึ้น เธอสวมเสื้อเชิ้ตตัวบางสีซีดกับกางเกงยีนส์เก่า ๆ ที่ดูหลวมกว่าปกติเล็กน้อย ร่างกายซูบลงจนฟ้าสังเกตได้ทันที เส้นผมดำยาวถูกรวบไว้ต่ำ ๆ อย่างลวก ๆ ใต้ดวงตาสีน้ำตาลยังคงมีประกาย แต่ก็ปนด้วยความเหนื่อยล้าอย่างชัดเจน“ไง คิมิ…” ฟ้าเอ่ยทักด้วยรอยยิ้ม “ทำไมวันนี้มาเร็วจัง ปกติจะมาตอนเย็น ๆ หลังไลฟ์เสร็จนี่”คิมิยกมือไหว ๆ แบบไม่ค่อยมีแรง เธอทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ไม้หน้าเคาน์เตอร์ก่อนจะถอนหายใจยาว “เรา…อ

  • 21วันฉันรักเธอ   ตอนที่ 30 – ได้ยินไหม

    ตอนที่ 30 – ได้ยินไหม ประกอบเพลง “ได้ยินไหม – ดา เอ็นโดรฟิน”เสียงเครื่องช่วยหายใจในห้องไอซียูยังคงดังเป็นจังหวะสม่ำเสมอ “ปี๊… ปี๊… ปี๊…”แสงแดดอ่อนของเช้าวันใหม่ส่องลอดผ่านม่านบาง เข้าตกกระทบใบหน้าซีดขาวของ คิมิ เธอนอนนิ่งไม่ไหวติง ดวงตาที่เคยเป็นประกายแห่งชีวิตปิดสนิท เหลือเพียงลมหายใจที่อ่อนแรงผ่านท่อเล็ก ๆ จากเครื่องช่วยหายใจฟ้า นั่งอยู่ข้างเตียง มือหนึ่งกุมชายผ้าห่มแน่น อีกมือคอยเช็ดเหงื่อให้เพื่อนที่ไม่รู้สึกตัวมาหลายชั่วโมงแล้ว

  • 21วันฉันรักเธอ   ตอนที่ 29 – เพลงเพราะ...เพราะเธอ

    ตอนที่ 29 – เพลงเพราะ...เพราะเธอวันที่ 22 จาก 30 วัน“คิมิ แกอยู่ไหนแล้ว?”“คิมิยังอยู่ปากช่องป่าว?”ข้อความที่น้ำพิมพ์ไปเมื่อเย็นวันที่ 21 ยังขึ้นสถานะ “ยังไม่อ่าน” เธอรีเฟรชหน้าจอซ้ำไปมาเป็นสิบรอบ คำถามค่อย ๆ ปะทุในใจทำไมคิมิไม่ตอบ?น้ำไม่รู้ว่าอีกฟากหนึ่งของเมือง มีใครบางคนกำลังฝากคำตอบไว้ในสิ่งที่ไม่ใช่ตัวอักษร แต่คือเสียงของหัวใจทั้งหมด…เช้าวันที่ 22 เสียงจักรยานยนต์จากบริษัทข

続きを読む
無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で!お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう!
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status