Semua Bab 21วันฉันรักเธอ: Bab 1 - Bab 10

10 Bab

บทนำ

ฉันชื่อคิมิเคยเป็นสายเกมเมอร์มาก่อน มีเพื่อนร่วมทีมที่เล่นเกมไปด้วยกันทุกวัน จนวันหนึ่ง… ฉันเผลอไปรักเพื่อนคนหนึ่งเข้า ทั้งที่รู้ว่าเขามีเจ้าของอยู่แล้ว และเพราะความรู้สึกนั้น ฉันจึงตัดสินใจออกจากกลุ่มเงียบ ๆจากคนที่เคยอยู่ในโลกเกม ฉันผันตัวมาเป็นวีทูบเบอร์ในชื่อ คิมิ.ฟุกุ.ยุเมะ ทำช่องเล่าเรื่องนิยายเสียง ถ่ายทอดความรู้สึกผ่านตัวละคร และเขียนนิยายเรื่อง “รักวุ่น ๆ ของจริงใจ ภาคมอปลาย” เพื่อบอกเล่าเรื่องที่เก็บไว้ในใจตลอดมาแต่ดูเหมือนโชคชะตาจะไม่ใจดีนัก… วันที่ฉันไปตรวจสุขภาพประจำปีเป็นครั้งแรก หมอกลับพบว่าฉันเป็นมะเร็งปอดระยะสุดท้าย ฉันเลือกที่จะไม่รักษา… และหมอบอกว่าฉันเหลือเวลาอีกแค่ 30 วันเท่านั้น30 วันที่ฉันเลือกเอง…ในเวลาที่น้อยนิดนี้ ฉันเฝ้าถามตัวเองซ้ำ ๆ ถ้าเหลือโอกาสสุดท้ายที่จะได้พูดคุยกับใครสักคน... คนคนนั้นจะเป็นใครกันนะ?สิบปีแล้ว...ตั้งแต่เรียนจบ ม.6 จากโรงเรียนสหศึกษาแห่งหนึ่งในขอนแก่นสิบปีที่ไม่เคยทักไปสิบปีที่ไม่เคยลืมคิมินั่งอยู่ในห้องนอนอันเงียบสงบ มีเพียงเสียงพัดลมกับเสียงใจตัวเองที่ดังก้องในอก“น้ำ...” เธอกระซิบชื่อเบา ๆ เหมือนทบทวนบางอย่างแล้วเลื่อนนิ้วไ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-26
Baca selengkapnya

ตอนที่ 1: เส้นบางบาง

คิมิเป็นคนที่มีดนตรีอยู่ในหัวใจเสมอ ทุกเช้าเธอมักเปิดเพลง“เส้นบาง ๆ” ของ Indigo เหมือนเป็นธรรมเนียมเล็ก ๆ ที่ทำให้หัวใจเธอยังเต้นเป็นจังหวะที่คุ้นเคยแม้ในวันที่ไม่ได้กดเปิดเพลงนั้นก็ยังเล่นอยู่ในหัวเบา ๆ แทรกซึมไปกับลมหายใจ กับความทรงจำ แม้แต่ในตอนที่เธอได้คุยกับสานฝัน เพลงนั้นก็ยังไม่เคยเงียบหายไป มันเหมือนกับว่า บทเพลงนั้นคือความรู้สึกที่ไม่มีใครได้ยิน ยกเว้นเธอและใจของเธอเอง♪…ได้อยู่กับเธอแค่ตอนที่เธอคิดถึงกัน เจอกันได้นะ ถ้าเธอต้องการ แต่ไม่ใช่ทุกเวลาที่อยากเจอ...🎶แสงแดดอ่อนยามเย็นลอดผ่านม่านโปร่งของหน้าต่างบานเล็ก ห้องของคิมิยังคงเงียบสงบ มีเพียงเสียงเครื่องฟอกอากาศและลมหายใจแผ่วเบาของเจ้าของห้องที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะทำงาน ไมโครโฟนสีดำวางอยู่ตรงหน้า แท็บเล็ตสำหรับวาดภาพเปิดค้างไว้บนโหมดสเกตช์โนเวล และหน้าจอโน้ตบุ๊กแสดงหน้าต่างของโปรเจกต์นิยายเสียงที่ยังเว้นว่าง ไม่มีถ้อยคำใดถูกพิมพ์เพิ่มอีกหลายวันเสียงแจ้งเตือนจากแอปแชตดังขึ้นเบา ๆสานฝัน: "วันนี้เล่นเกมมั้ย คิดถึงแกอะ"คิมิมองข้อความนิ่ง ๆ หัวใจเต้นช้าแต่หนัก สัมผัสแผ่วของความคิดถึงเคลือบด้วยรอยยิ้มบาง ๆ บนใบหน้า เธอวางมือบนค
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-26
Baca selengkapnya

ตอนที่2: รู้ทั้งรู้

(แรงบันดาลใจจากเพลงรู้ทั้งรู้-big d2b)♪…แค่เธอพูดจา และหันมายิ้มให้ ฉันก็คิดไปไกลถึงเธอ เก็บไปฝัน ว่าเธอแค่ทักทาย แบบเพื่อนทั่ว ๆ ไป… ไม่ได้มีอะไรมากมายกว่านั้น...🎶“ล็อค Killjoy อีกแล้วเหรอพี่คิมิ...”เสียงของฝันเฟื่องดังขึ้นพร้อมกับหน้าจอเอเจนท์ในเกม Valorant ที่ปรากฏภาพคิมิเลือกตัวเดิมอีกครั้งในรอบค่ำคืนนี้“เล่นตัวอื่นไม่เป็นนี่นา…” คิมิตอบยิ้ม ๆ เสียงเบาเหมือนลมพัดผ่านหูตนเองมากกว่าจะพูดให้ใครฟัง“เล่นไม่เป็นก็ต้องฝึกไง จะได้ไม่แจกแต้ม!” คราวนี้เป็นเสียงของ ฝัน—เธอคนนั้นที่คิมิไม่ควรรักเสียงของฝันไม่ได้ดุ ไม่ได้โกรธด้วยซ้ำ มันคือเสียงเรียบ ๆ ตรง ๆ แบบที่เธอมักพูดเสมอ แต่แค่ได้ยินแบบนั้น หัวใจคิมิก็เหมือนโดนบีบแน่นในอก ฝันไม่ได้ตั้งใจให้เจ็บ แต่คำพูดที่ไม่แต่งเติม กลับซัดเข้าใจกลางความรู้สึกคิมิเงียบ ไม่ใช่เพราะโกรธ แต่เพราะคำพูดนั้น… ทำให้เธออยากร้องไห้คืนนี้พวกเขานัดเล่นกันห้าคนเหมือนเดิม ฝัน, พอล, ปาย, เฟื่อง, และเธอ—คิมิแมพ Ascent โหลดเสร็จ ภารกิจฝั่ง Defend คิมิเลือกวาง Turret ตรงทางเข้า A site แต่เธอวางพลาด และโดนเรน่าของอีกฝั่งยิงสวนหลังมาอย่างง่ายดายตายคนแรก..
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-26
Baca selengkapnya

ตอนที่ 3: เพื่อนที่เธอไม่รัก

(แรงบันดาลใจจากเพลง ที่ไม่รัก – PROXIE)เสียงฝนตกพรำๆ เคาะหน้าต่างห้องของคิมิอย่างแผ่วเบา ละอองน้ำไหลเป็นเส้นบางเฉียบบนกระจก เหมือนร่องรอยน้ำตาที่ไม่มีใครได้เห็นภายในห้องเงียบกริบ มีเพียงเสียงพัดลมจากโน้ตบุ๊กและเสียงพิมพ์เบาๆ ที่คิมิใช้ตอบแชท ปลายนิ้วเธอวางค้างอยู่บนคีย์บอร์ด หน้าจอแสดงภาพเกม Project Zomboid ที่กำลังโหลดเข้าเซิร์ฟเวอร์ที่นัดกันไว้เวลาสามทุ่มครึ่งวันนี้เธอมีนัดเล่นเกมกับเพื่อนๆ ในDiscord ฝัน, เฟื่อง, ปาย และพอล เหมือนคืนวันศุกร์ธรรมดาที่เคยสนุกแต่คืนนี้กลับไม่เหมือนเดิมเลยไม่ทันที่เธอจะได้ตั้งตัว เสียงแจ้งเตือนจาก Discord ดังขึ้นพร้อมแชทส่วนตัวที่โผล่ขึ้นมาปาย: “คิมิ… เราคุยกันหน่อยได้มั้ย”คิมิมือเย็นเฉียบ แสงหน้าจอสะท้อนบนแก้มที่ซีดเผือด เธอรู้สึกเหมือนหัวใจถูกบีบแน่นจนแทบหายใจไม่ออก“ได้สิ…” เธอตอบกลับไป พยายามไม่ให้มือสั่นแม้หัวใจจะเต้นโครมครามเสียงปายเปิดไมค์ทันที เสียงหายใจของอีกฝ่ายลอดเข้ามาผ่านหูฟังอย่างชัดเจน น้ำเสียงยังเป็นปายคนเดิม อ่อนโยน ชัดเจน ไม่ลังเล แต่เนื้อหาที่พูดออกมานั้นเปลี่ยนทุกอย่าง“เราอยากบอกคิมิมานานแล้ว…ว่าเราชอบคิมิ เราไม่ได้แค่รู้เร
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-26
Baca selengkapnya

ตอนที่ 4: คนที่ไม่ใช่

ตอนที่ 4: คนที่ไม่ใช่แรงบันดาลใจจากเพลง “คนที่ไม่ใช่” – โอปวีร์เสียงฝนตกกระทบหลังคาดังเป็นจังหวะค่อย ๆ เนิบช้าเหมือนหัวใจของเธอที่กำลังแหลกช้า ๆ ในห้องเงียบ ๆ ที่มีแค่แสงจากหน้าจอมอนิเตอร์ คิมิเอนตัวพิงเก้าอี้เกมเมอร์ สวมหูฟังพร้อมไมค์ จ้องหน้าจอเกม ROV ที่กำลังแข่งแบบจัดอันดับอย่างจริงจัง“คิมิ! มึงจะป้อมแตกแล้ว! ถอยดิ๊!”เสียงของ สานฝัน ดังแว่วจากดิสคอร์ด น้ำเสียงคมชัดจนเหมือนแทงเข้าหัวใจคิมิ เกมรอบนี้ดูจะจริงจังกว่าปกติ ฝันเฟื่อง กับ พอล ยังคงอยู่ในทีม ส่วน ปาย ก็อยู่ด้วย แม้จะไม่พูดอะไรเลยตลอดทั้งเกมคิมิเหลือบดูมินิแมพแล้วกดวาร์ปกลับฐานในเสี้ยววินาทีสุดท้าย ก่อนที่ตัวละครของเธอจะตายเป็นรอบที่สี่ในเวลาแค่สิบห้านาที“ขอโทษ...” คิมิพึมพำเบา ๆ น้ำเสียงราบเรียบเหมือนหัวใจที่ว่างเปล่า“เฮ้อ พี่คิมิ เล่นอย่างนี้ทุกเกมเลย ไม่ไหวอ่ะ”ฝันเฟื่อง บ่นเสียงหงุดหงิด น้ำเสียงไม่ได้รุนแรงเท่าพี่สาว แต่กลับเจ็บลึกไม่แพ้กันคิมิพยักหน้าเบา ๆ ทั้งที่ไม่มีใครเห็น แล้วเงียบลง นิ้วชะงักไม่แตะมือถืออีกต่อไป สายตาเธอเลื่อนลอยไปที่ภาพตัวละครในเกมที่ยืนอยู่เฉย ๆ อย่างไร้จุดหมาย เธอรู้สึกเหมือนตัวเองกำลัง
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-31
Baca selengkapnya

ตอนที่ 5: แค่เพื่อนที่ไม่ควรมีหัวใจ

ตอนที่ 5“แค่เพื่อนที่ไม่ควรมีหัวใจ”“ถ้าเป็นได้แค่เพื่อนเธอ... ทำไมไม่บอกฉันตอนนั้น” เสียงเพลงที่ดังแผ่วจากลำโพง บาดลึกลงตรงกลางหัวใจ เธอก็แค่เพื่อน... ที่ไม่ควรหวั่นไหวไปกับรอยยิ้มของเธอคิมินั่งอยู่ในห้องเล็ก ๆ ที่มืดสลัว มีเพียงแสงหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่เปิดหน้าโปรเจกต์นิยายค้างไว้เหมือนเดิม สมุดบันทึกเล่มเดิมวางอยู่ข้าง ๆ กล่องโกโก้ที่ละลายไปครึ่งแก้ว เธอมองมันราวกับจะใช้มันเป็นข้ออ้างไม่ให้เขียนต่อวันนี้... เธอเขียนไปเพียงไม่กี่ประโยค แต่กลับใช้เวลาเกือบชั่วโมง“จริงใจยืนอยู่ใต้ต้นกัลปพฤกษ์ มองเงาไม้ทอดบนพื้นหญ้า
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-31
Baca selengkapnya

ตอนที่ 6: กล่องหนึ่งใบ กับความทรงจำที่ยังไม่ลบเลือน

ตอนที่ 6: กล่องหนึ่งใบ กับความทรงจำที่ยังไม่ลบเลือนเสียงฝนโปรยปรายลงบนกระจกหน้าต่างห้องนอนราวกับกำลังเคาะเรียกหัวใจใครบางคนในยามเย็น คิมิยกแก้วโกโก้ร้อนจิบเบา ๆ กลิ่นหอมหวานคุ้นเคยอวลคลุ้งอยู่รอบตัว แต่กลับไม่สามารถอุ่นหัวใจเธอได้ทั้งหมด หัวใจของเธอ...เหมือนกำลังเรียกร้องบางอย่าง บางอย่างที่เธอไม่ได้แตะต้องมานานหลายปีเธอวางแก้วลง ก่อนจะเดินตรงไปยังมุมห้องที่ไม่ได้แตะต้องมานาน มือเลื่อนเปิดตู้เสื้อผ้าไม้เก่า ล้วงผ่านผ้าห่มหนาที่พับทับกันอยู่ด้านล่างสุด แล้วหยิบกล่องไม้ใบหนึ่งออกมา กล่องธรรมดาใบเล็กที่ฝุ่นจับหนาจนบอกเวลาได้ แต่สิ่งที่สะดุดตาคือ...ลายมือแบบเด็ก ๆ บนฝา“กล่องความทรงจำของคิมิ”เธอวางกล่องลงบนเตียงช้า ๆ ใช้ฝ่ามือลูบฝาเบา ๆ ก่อนจะค่อย ๆ เปิดมัน กลิ่นเก่าของกระดาษเก่า ๆ ลอยขึ้นแตะปลายจมูกสิ่งแรกที่เ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-31
Baca selengkapnya

ตอนที่ 7 – หนังสือรุ่นของเรา

ตอนที่ 7 – หนังสือรุ่นของเราเสียงฝนปรอยเบา ๆ กระทบขอบหน้าต่างในยามเช้า ราวกับเคาะประตูหัวใจที่ยังเปิดค้างไว้ คิมินั่งอยู่บนพื้นห้องใต้ห่มผ้านวมบาง ๆ มือยังจับแก้วโกโก้ที่อุ่นเพียงน้อย แต่กลับไม่ได้ยกดื่ม เธอเอาแต่จ้องหน้าจอโน้ตบุ๊กที่กำลังเปิดโปรเจกต์ตัดต่อเสียงพากย์นิยายเสียงเรื่อง รักวุ่น ๆ ของจริงใจ ตอนล่าสุดอยู่เสียงของเธอที่พากย์เป็น “จริงใจ” ดังแผ่วในห้อง“รูปถ่ายเก่า ๆ มันไม่ได้แค่บันทึกภาพ แต่มันบันทึกใจ บันทึกวันเวลาที่... ไม่ย้อนกลับมาแล้ว”เธอกดหยุดเสียงพากย์ตรงจุดนั้น หัวใจเหมือนถูกดึงกลับไปในอดีตพร้อมเสียงของตัวเอง ภาพในหัวไม่ได้เป็นฉากนิยาย แต่เป็นภาพของเธอ…เมื่อหลายปีก่อนคิมิถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะลุกขึ้น เดินตรงไปยังมุมหนึ่งของห้อง ที่ตรงนั้นเธอไม่เคยแตะต้องมันมานาน ตู้ไม้เก่าใบหนึ่งที่เธอใช้เก็บของที่ “ไม่จำเป็นตอนนี้” ไว้เธอเปิดลิ้นชักชั้นล่างสุด หยิบกล่องพลาสติกเก่า ๆ ออกมาวางบนพื้น แล้วไล่เปิดดูของด้านในกล่องที่มีทั้งกล่องดินสอเก่าๆ, กล้องฟิล์มที่ใช้ไม่ได้แล้ว, สมุดโน้ตจดคำพูดของเพื่อน ๆ ในห้องเรียน และสิ่งหนึ่งที่อยู่ล่างสุด — หนังสือรุ่นของ ม.6เธอหยิบมันขึ้นมา
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-08-14
Baca selengkapnya
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status