Wala sa oras na napasugod si Pickett sa bahay ng mga Marquez, dala ng pag-aalala, takot, kaba, at sa mga naiisip niyang mangyari.

Kasa-kasama ang kaniyang mga royal guards, pumunta sila sa manor nila at hindi nila inaasahan ang kanilang nakita. 

Ang dating malaki, magarbo, maayos, at maaliwalas na bahay ng Marquez ay tila ba dinaanan ng isang delubyo, sira-sira ang mga halaman at puno sa paligid, may sunog sa iba't ibang bahagi ng bahay, mapaloon man o labas.

"What the... hell?" Pickett heard somewhere. Nilingon naman niya iyon at nakita niya si Zeros kasa-kasama ang kapatid nitong si Zeke. Nakita niya rin ang dalawang knight na sina Samuel at Daniel.

"Your highness," bati ni Zeke sa kaniya at yumuko nang bahagya. Doon lamang napatingin si Zeros at kaagad na yumuko rin nang mapansin si Pickett.

Katulad nila mukhang kararating pa lamang ng mga ito, halos kasabayan lamang nila.

"Do you know who are these attackers, Zeros?" pagtatanong niya rito. Ngunit umiling lamang si Zeros at humingi ng paumanhin.

"I'm afraid, I have no clue who it was or what motives they may have,' inform niya rito. Hindi na sumagot si Pickett at pumasok na lamang sa pinakaloob ng manor.

Nagkakagulo ang mga tao sa labas, maririnig ang sigawan, ang daing g mga tao, kalansing ng mga espada at ang nagsisiliparan na mga pana sa paligid. May nakita si Pickett na isang lalaking papasugod sa kaniya.

His reflexes are fast enough to draw his sword and immediately defended himself. The guy who suddenly charged at him, grins at Pickett and tried to fight him with his sword.

Dahil sa ilang taon na pakikipaglaban ni Pickett, sanay na siya sa pakikipaglaban gamit ang espada. Mabilis niya lamang natalo ang lalaking sumugod sa kaniya sa pamamagitan ng paghiwa sa leeg nito.

May iilan pang sumugod sa kaniya pero madali niya lamang nadispatya ang iba. Biglang sumulpot si Zeros sa kaniyang tabi at sinugatan ang isa pang pasugod sa kaniya nang hindi niya napapansin.

"My lord, we will take care of this," saad ni Zeros sa kaniya. Tinignan niya ito nang ilang segundo at tinignan ang paligid nila. He saw that everyone is handling their enemies well, he looked at Zeros again and nod his head.

He run and run, he can hear all those screams of agoy. He saw a maid, asking for help. He immediately held its hand and slowly made her to stand up. "Are you okay?" he asked.

Even though she's having a hard time to stand up, she nodded her head. Pickett whistled, it is a signal for the spies to come to him. Few seconds passed and a spy suddenly appeared, it bow down his head slightly before looking at him.

"Tke her to a safe place." The spy nodded its head and before they depart from him, he asked the maid if she know where Lacy is.

"She m-might be in her room now..." nanghihinang sagot nito at aalis na sana si Pickett nang pigilan siya ng maid.

"Wait...!"

"I think heard Sir Zeros earlier that they were going to fetch the young lady, by now, they should be with lady Lacy and taken her to the safe place," sabi nito. Kaagad namang tumango si Pickett at nagpasalamat sa impormasyon. 

Tinangunan niya ang spy at umalis na rin sila, kaagad na tumakbo si Pickett papasok ng bahay at lumingon-lingon sa paligid. Walang tao pagpasok niya sa entance ng bahay, pinikit niya ang kaniyang mata at nag-concentrate.

Nakarinig siya ng mahihinang yabag ng paa sa kaniyang kanan, kaagad siyang nagtago sa isang naka-awang na dingding. Hinigpitan niya ang pagkakahawak sa espada na hawak niya, sumilip siya sa awang at nakita niya ang isang babae na may hawak na communication orb, na kung tawagin ay telegram.

"Boss, Adam went to the young Marquez's room. But when I went to her room, all I found is the corpse of Adam and lots of blood scattered. What should we do?" pagtatanong nito. Naglakad ito papalapit sa pinto, pero sumiling lamang ang babae sa labas.

"Plus, I think someone told the royal guards that we are here. I saw a lot of royal guards here, continuously coming." Bigla itonng umaatras nang may isang royal guard na tumakbo.

Mas lalo namang pinatalas ni Pickett ang kaniyang pandinig at bahagyang sumilip upang makita ang babae. Maya-maya lamang ay tumalikod na ito at paalis na sana.

Nakakita ng chance si Pickett na tahimik na lumapit sa babae, ma-ingat ang kaniyang mga lakad halos wala na itong tunog. Mas mabilis pa sa alas-kwatro siyang nakalapit sa babae nang i-end nito ang tawag sa telegram.

Ipinulupot niya ang braso niya sa leeg nito at inipit ang ulo, tinapat niya ang espada sa leeg nito.

Natigilan ang babae sa ginawa nang kung sino man ang nasa likod niya. Dahil na rin hindi nagpapakita ang crown prince o ang ibang royal family sa pubic, hindi problema kay Pickett iyon.

Dahil hindi naman nito alam na isa siyang prinsipe.

Isinandal niya ito sa dingding at idiniin ang espada sa leeg nito nang pahalang. "Who are you and who is your boss?" tanong niya rito. Nanlalaki naman ang mata ng babae at sinubukang kumawala pero naramdaman nito ang matalim na espada sa kaniyang leeg. NAgdugo ang leeg niya dahil sa pagkakadiin ni Pickett rito.

Pickett, on the other hand, has a serious expression on his face. "Again," matigas niyang saad. "Who are you and your boss? Why are you here?" tanong pa ulit ni Pickett at mas lalong idiniin ang espada sa leeg ng babae.

Pero kahit nagulat na ang babae sa ginawa ni Pickett nakuha pa nitong ngumisi at matapang na tinignan si Pickett.

"Why would I tell that to you? You can't get any information from me, so you'd better just kill me." Napangisi naman sa Pickett at sa kaliwa pala nitong kamay, mayroon siyang hawak na maliit na kutsilyo. Kaagad siyang itinarak iyon sa binti ng babae na siyang nagpasigw rito.

"Ahh!" Napamura ito nang ilang beses at mas lalo pa iyon idiniin ni Pickett at bahagya pang inikot. "A-Ahh! Stop!" 

"Now, are you going to tell me now or not?" Idiniin ni Pickett ang kutsilyo kaya naman napapikit sa sakit ang babae.

"F*ck!" angil nito. Ngunit kahit na anong gawin ni Pickett ayaw nitong magsalita, kaya naman hinila niya ang kutsilyo at mabilis na itinarak sa kabilang binti nito.

"D*amn!" mura nito. "O-Okay! Okay! I'm going to tell you now," mabilis na saad nito. Napangisi naman si Pickett, peor hindi niya inalis ang kutsilyong nakatarak sa binti nito.

"In the garden near the entrance!" sigaw nito. Lumapit naman si Pickett sa kaniya at bumulong sa tenga nito.

"If I found out that you are lying, get ready to be beheaded," banta niya rito. Muli siyang sumipol at wala pang isang segundo, mas lumabas na isang spy sa kung saan.

Kaagad na nanlaki ang mga mata nito nang marinig ang pamilya na sipol. Nanginig ang babae sa takot at nahihintakutan na tumingin kay Pickett.

Ngunit wala syang isang salita na namutawi sa kaniyang bibig. "Take her to the dungeon and we'll question her after this," sabi ni Pickett rito. Tumango lamang ang spy sa kaniya at kinaladkad na ang babae.

Tumakbo naman si Pickett papunta sa garden, sa kaniyang palagay, kung patay na ang nagtangkang pumasok sa kwarto ni Lacy, malamang sa malamang, may dumating na upang sagipin ito at nasa ligtas na lugar na ito.

Huwag lang sana maging matigas ang ulo nito, dahil paniguradong mapapahamak siya sa gagawin niya. Walang may alam sa kanila kung bkit ito nangyari. Ngunit hula ni Pickett, may kinalaman ito sa threats na natanggap nila, patungkol kay Lacy.

Pina-asikaso na niya iyon sa tao niya, ngunit mailap ang mga impormasyon sa kanila at hindi talaga sila makakuha ng kahit ano. Para bang may pumipigil no'n, pero ngayon, nakumpirma na niya. Sana pala, hindi na niya pina-iwan ito mag-isa, ngayon ay nagsisisi siyang ganito ang nangyayari.

Hindi siya mapapnatag hangga't hindi niya nakikita ang dalaga na nasa maayos na kalagayan. Nagmadali na siyang pumunta sa garden na malapit sa entrance, mukhang nandito ang boss, dahil may nakasalubong siyang isang lalaki na tumatakbo at sumisigaw.

"She's a monster!" Kumunot ang noo niya at susundan na sana niya nang biglang humangin nang malakas.

Biglang may nagsiliparan na black spears sa ere. Nakaramdam siya ng pagkakaba, tatakbo na sana siya ulit nang may tumawag sa pangalan niya.

"His highness, Pickett!" Nilingon niya iyon at nakita niya ang tatay ni Lacy. Nagtaka siya dahil alam niyang dapat nasa temple na ito, ngunit bakit ito nandito.

Tatanungin na sana niya nang bigla ittong maghagis ng kawayan na may talim sa pinakatuktok nito. Nagulat si Pickett at hindi kaagad nakagalaw. Ngunit sa mabilis na pagbulusok nito na para bang isang bulalakaw, hindi ito tumama sa kaniya.

Dumaan lamang ito sa gilid niya, kaya naman napatingin siya nang marinig niyang tumama ito sa isang bagay na nasa gilid niya, sa likod.

Kaagad siyang napatingin sa likuran at nakita niyang mas dala itong balisong na siguradong pasugod sa kaniya.

"You could've warn me," sabi ni Pickett nang makalapit si Lucian sa kaniya, pero nagkibit balikat lamang ito at tinanong kung ano ang ginagawa niya rito.

"Someone sent me an alert that your house is under attack. Good thing, I was still in the quarters earlier. How about you?"

"A witch suddenly appeared and teleported us here." Tumango naman si Pickett.

Napatingin sila sa paligid at pinagmasdan ang mga black spear na nagsisiliparan. Nagtaka sila kung saan iyon galing, kaagad na sinalag ni Lucian ang isang black spear na papalapit sa kanila.

Ngunit natunaw ang kalasag, kahit na gawa ito sa pinakamatibay na metal, a special vibranium metal alloy. Ngunit natigil ito sa kalagitnaan ng kalasag at na-stuck sa gitna. Kaagad na inispeksyon ni Lucian ito at nang hawakan niya, kaagad siyang napaso.

"Looks like, it came from there." Sabay turo ni Pickett sa garden nilang tago ang pwesto. Kaagad silang napatakbo roon, wari ba'y hindi alam ang kanilang madadatnan, na siyang mas magpapagulat sa kanilang dalawa.