8,000 ไมล์ Be with you

นาฬิกาไม้โบราณบนผนัง ตี 5 ครั้งบ่งบอกว่า ขณะนี้เป็นเวลา 5 โมงเย็นประจวบเหมาะเสียงเรียกเข้าออเดอร์ของมือถือที่วางอยู่ดังขึ้น จิราดา,จีด้า จึงคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาพลางมองรายละเอียดออเดอร์ของผู้ติดต่อที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอ เมื่อเห็นว่าเป็นรายการอาหารที่สั่ง เธอยังมีวัตถุดิบในการทำอาหารสำหรับออเดอร์นี้อย่างเหลือเฟือ  จึงเลื่อนนิ้วเพื่อกดรับ

จีด้าง่วนอยู่กับการทำอาหารให้ทันตามคำสั่งลูกค้า  ออร์เดอร์นี้พนักงานส่งอาหารเป็นหนุ่มน้อยไลน์แมน เจ้าประจำของเธอ ซึ่งกำลังรออยู่ที่ซุ้มดอกไม้เลื้อยหลากสีหน้าบ้าน มีที่นั่งม้าหินอ่อนตั้งไว้สำหรับไรเดอร์ไว้นั่งรอ

“โห อย่างไวเลยเจ๊ นั่งรอก้นยังไม่ทันอุ่นเลย เสร็จแระ”

“นี่จะเอายังไงยะ ฉันทำเร็วก็ว่า ทำช้าก็บ่น จะรับไหมเนี่ยออร์เดอร์นี้”

“เอ๊า !!! ผมก็ปากดีงี้แหล่ะ พี่อย่าหัวร้อนดิ ไปละๆ เดี๋ยวลูกค้าโวย”

วันนี้เธอจะรับงานนี้เป็นออร์เดอร์สุดท้าย จีด้าเก็บล้างภาชนะและทำความสะอาดครัว เช็ดถูห้องครัวจนสะอาดเอี่ยม  ก่อนจะนั่งลงอย่างหมดแรง

หล่อนนั่งอยู่ตรงนั้น จมอยู่ที่โซฟาตัวเก่าคร่ำคร่า หลังเสียงก้องกังวานของนาฬิกาเงียบลงไปสักพัก  จีด้าค่อยรู้สึกตัว แข็งใจลุกขึ้นไปอาบน้ำ ชำระล้างเหงื่อไคลที่หมักหมมมาทั้งวัน  นี่หล่อนยืนขาแข็งในห้องครัวตั้งแต่ 9 โมงเช้าจนกระทั่ง 5 โมงเย็น โดยไม่ได้พัก ลำพังแค่เวลาทำงานก็หมดไปวันต่อวันแล้ว

ก็ใครใช้ให้หล่อนออกจากงานประจำในยุคที่คนตกงานเกลื่อนกันหล่ะ ถ้าตอนนั้นหล่อนไม่ถูกแฟนหนุ่มที่คบกันมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยทิ้งไปเอาใจหวังไต่เต้าจากพนักงานธรรมดาเป็นสามีลูกสาวเจ้าของบริษัทที่เธอทำอยู่ล่ะ

จีด้าคบหากับแฟนหนุ่มจนกระทั่งเรียนจบมหาวิทยาลัย และได้เข้าทำงานในบริษัทเดียวกัน  คิดๆแล้วมันน่าโมโหนัก ที่ตอนนั้นหล่อนหลงเชื่อคำมั่นลมปากแฟนหนุ่มว่าจะขอหล่อนแต่งงาน  หลังจากอยู่หอเดียวกันตั้งแต่ปี 2 ท่ามกลางคำคัดค้านและไม่เห็นด้วยของน้องสาวฝาแฝด จิรชา ,จีช่า ที่เตือนแฝดผู้พี่อย่างหล่อน  จนต้องยื่นคำขาดว่าจะตัดพี่ตัดน้องกัน  ในตอนนั้นจีด้าไม่เชื่อว่านรินทร์จะเป็นเพลย์บอยอย่างที่น้องสาวและใครต่อใครพร่ำเตือน ตลอดเวลาเขาแสนดีกับเธอ จนเธอตายใจ เธอหลงเชื่อคนรักถึงกับตัดพี่ตัดน้องกับจีช่า

แต่เมื่อเหตุการณ์กลับตาลปัตรไปแบบนี้ หลังจากมีปากเสียงกันรุนแรงและเลิกกันแบบจบไม่สวย จีด้าจึงตัดสินใจขนของจากหอพักกลับมาอยู่ที่บ้านพ่อกับแม่    ท่านทั้งสองไม่เอ่ยปากถามให้ลูกสาวช้ำใจไปกว่าเดิม แม้แต่จีช่าเธอก็ไม่ซ้ำเติมพี่สาว แต่ก็ยังเข้าหน้ากันไม่ติด เวลาผ่านไปเงินเก็บที่มีชักร่อยหรอ และยังไม่มีกะจิตกะใจจะหางานใหม่นอกบ้าน จีด้าจึงหันมาทำอาหารขายผ่านไลน์แมนโดยขายที่บ้าน เนื่องจากไม่ต้องเช่า  และใช้พื้นที่ว่างต่อเติมเป็นห้องครัว

แม้งานนี้ไม่ได้กำไรเป็นกอบเป็นกำแต่ก็เป็นอาชีพที่จีด้าพึงพอใจ เหนื่อยทุกวันแต่แลกกับการได้ทำงานที่บ้าน ไม่ต้องไปพบปะผู้คน มีเวลาให้ตัวเธอเองได้เป็นอิสระจากความวุ่นวายของผู้คน จะว่าไปจีด้าเปลี่ยนมุมมองในชีวิตของตัวเองใหม่ หล่อนตระหนักแล้วว่า แค่รักกันภายนอกยังไม่พอ คนต่อไปที่เธอจะคบหาเป็นแฟนต้องรับได้ในสิ่งที่เธอเป็น รักเดียวใจเดียว และซื่อสัตย์ต่อเธอเท่านั้น

“จะบ้าตาย พี่จีด้า ผู้ชายอย่างที่พี่ว่ามันอยู่ในโลกความฝันเท่านั้นแหล่ะ แล้วอีกอย่าง วันๆพี่อยู่แต่บ้าน เอาแต่เข้าครัว ทำอาหาร จะมีเวลาที่ไหนไปเจอผู้ชายในฝัน ฉันว่าพี่มาทำงานกับฉันดีกว่า งานสบาย ได้เที่ยวทั่วโลก บางทีพี่อาจเจอใครสักคนในสักทริปก็ได้ ” จีช่าซึ่งทำงานเป็นไกด์เอ่ยปากชวนพี่สาวฝาแฝด

“ก็ฉันคุยไม่เก่ง แถมภาษาก็ไม่เป๊ะเหมือนแก ไปแล้วจะเกะกะเป็นภาระแกเสียเปล่า อีกอย่างใครว่าฉันไม่มีโอกาสเจอผู้ชาย ฉันเจอคืนละเป็นร้อยคนเลยนะ”

จีน่าที่กำลังดื่มน้ำ ถึงกับสำลัก ทำตาโต เหมือนจะไม่เชื่อที่พี่สาวพูด

“เดี๋ยว นี่เราอยู่เซิร์ฟเดียวกันหรือเปล่า ฮัลโหล ตื่นๆค่ะจิรดา” พูดพลางขยับมาใกล้พี่สาว โบกมือทดสอบความเหม่อลอย จีด้าปัดมือจีช่าออก

“เซิร์ฟนี้ไม่ต้องออกไปหาย่ะ นี่ดูนี่ ประตูมิติ”จีด้ายื่นมือถือใช้จีช่าดู

 “ใช้แอพหาคู่  อยู่ที่ไหนก็คุยกับผู้ชายได้ ไม่ต้องออกหาให้เหนื่อย และที่ฉันบอกว่าคุยกับผู้ชายเป็นร้อยๆคนน่ะ ฉันไม่ได้จ้อจี้  เห็นละยัง” จีช่าหัวเราะ

“ร้ายกาจๆ สมกับเป็นฝาแฝดเรา แล้วตอนนี้พี่เจอชายในฝันยัง”

จีด้าหอนหายใจเฮือก ราวกับเธอเองไม่รู้จะจัดการอย่างไรกับคำตอบนี้เช่นกัน เธอลุกขึ้นเดินไปเปิดเพลงคลาสสิคเบาๆ สายตาเหม่อมองไปข้างนอก

“ฉันเชื่อว่าในโลกนี้ ยังใจดีกับคนถูกทิ้งอย่างฉัน จะต้องมีคนที่ฉันตามหา ฉันไม่รู้ว่าจะมาเมื่อไหร่ มายังไง แต่เขาต้องมาหาฉันแน่นอน”

จีช่าลุกขึ้นโอบกอดพี่สาวฝาแฝดอย่างรักใคร่ ไม่ว่าจะอย่างไร เธอจะอยู่เคียงข้างจีด้าเสมอ ที่ผ่านมาพิสูจน์แล้วว่าสายเลือดของคนทั้งคู่เข้มข้นเพียงใด

คืนนี้จีช่าต้องออกทริปกับบริษัททัวร์ หลังจากจัดเตรียมข้าวของล่ำลา พ่อแม่และจีด้าแล้ว คนของบริษัทก็มารับเธอในเวลาไม่นานนัก

จีด้าจัดการอาบน้ำชำระล้างร่างกายอย่างพิถีพิถัน หล่อนสระผมให้กลิ่นของอาหารที่บ่มในผมของเธอออกไป หล่อนจึงรู้สึกสบายตัวเมื่ออาบน้ำเสร็จ