"Congrats, Love!" Mahigpit kong niyakap ang girlfriend ko. Basa parin ang mga mata nito dahil sa luha na pinaghalo ng tuwa at tagumpay. My girlfriend just graduated as a summa cum laude with the course of BS Biology. "Soon, ikaw na ang gagamot kapag may masakit sa akin." Natatawa ko pang pinunasan ang mga luha nito.
"Ikaw talaga!" Napalitan ang mga luha nito ng malalakas na halakhak. Pinagtitinginan na kami ng ibang tao pero ayos lang. "Sige, kapag masakit ang ulo mo, ipapa-ER na agad kita!" Lalo kaming nagtawanan dahil sa mga sinasabi nito. Gets ko naman ang mga joke n'ya dahil isa din akong BSBio na college student noon, kaso 2nd year palang ako ay tumigil na ako sa pag-aaral. Walang pera pangtuloy. Mas inuna kong mag trabaho, para kahit papaano ako na ang tutulong sa magulang ko. "Alam mo, Mahal... next time ikaw naman ang g-graduate." Napangiti ako sa sinabi ng girlfriend ko. Sana nga, sana kapag okay na ang lahat—kapag kaya ko na lahat, pwede kona abutin pangarap ko. "Malapit na, Mahal. Pangakong nandon ka, kapag ako naman ang grumaduate at naging doktor. Ikaw ang proweba na kinaya ko, at nagtagal tayo." Hinawakan ko ang pisngi nito at dahan-dahang nilapit ang kaniyang labi sa aking labi. Marahan kong hinalikan ang malambot at mapula nitong labi. Kasabay ng paghalik ko dito ay ang paghiyawan ng mga kaibigan namin. Hindi man nila ako kasabay makapagtapos ng pag-aaral, dama ko ang suporta nila. "Wooh! Yun oh, naka chansing na naman ang kaibigan namin!" Natatawang sigaw ng mga kaibigan namin. Habang magkadikit pa ang mga labi namin ng girlfriend ko ay napangiti ako sa sinabi nang mga 'to. "Angas talaga!" Sabay sabay kaming napatawa dahil kami na naman ang pinagtitinginan ng mga tao. "Sira na talaga ang ulo mo, Yusei!" "Anong sira naman, Deus? Baka nakakalimutan mong cum laude kami ni Renz?" Pagmamayabang pa nito. Iiling-iling naman akong napatawa. Ang yabang talaga ng taong 'to! "Tangina mo! Oo na, matalino ka na!" Hinawakan ko ang bewang ng girlfriend ko at sinulyapan ito. "Uwi na tayo, Mahal?" "Uwi na tayo, Mahal." May ngiti sa kanyang labi na sinabi ito. "KINGINANG sarap, Guerra!" Mura ni Renz nang sumubo ito ng pizza na ako mismo gumawa. Mula sa dough—hanggang sa sauce at cheese nito. May lahing italiano si Papa. Bata pa manlang ako ay naturuan na ako kung paano mag luto ng mga putaheng may koneksyon sa pagiging italiano. Nag simula ako sa homemade pasta, hanggang sa natutunan ko narin ang iba pang mga tinapay. "Bunganga mo talaga, Baltazar! Nakakahiya kay tita at tito o—Tangina! Ang sarap nga!" Mas lalong natawa ang lahat nang biglang tumayo si Yusei at tsaka ito nagtititinalon. "Tol, mag sabi ka lang kung magbubukas ka na ng shop ha? Ako first costumer mo!" "Ulol! Ako ang una, tutal ako ang unang naging best friend ni Deus!" Mas lalo akong natawa dahil sa away ni Yusei at Renz. I looked at Cerise with happiness. Okay na ako sa ganitong set up. "Deus, mahal?" Lapit sa akin ni Cerise. Inabot nito sa akin ang plato na mayroong pagkain. "Salamat, mahal." Kinuha ko ang playo tsaka nagsimulang kumain na. Napansin ko na si ate Dior. "Ma, si ate?" Tanong ko kay mama habang may laman pa ang bibig ko ng pizza. "Nasa kwarto n'ya, tawagin mo na nga iyon." Tumango ako at ibinaba ang plato ko sa lamesa. Hinaplos ko ang pisngi ni Cerise bago ako umalis sa tabi nito. "Wait lang mahal, ha?" Nang tumango na ito ay tsaka pa lang ako umalis. "ATE?" Tawag ko kasabay ng pagkatok sa pintuan nito. "Pasok, bunso." Dinig kong sigaw ni ate Dior. Nang mabuksan ko na ang pintuan ay bumantag sa akin ang makalay na kwarto nito. Puno ng mga libro, yukot-yukot na mga papel, baling mga lapis, at ang basag nitong salamin. Marahan kong nilapitan si ate. "May problema ba, ate D?" Isang maliit at nakakapagtakang ngiti lamang ang natanggap kong sagot mula rito. "You can talk to me, ate." She sighed. Nang makaupo na ako sa higaan nito kung saan dito din ay nakaupo s'ya, ay hinawakan ko ang balikat nito. "I maybe your young brother at bunso ako lang, pero you should know that I can also be your best friend that you can lean on." As I gently caress her shoulder, tears began falling from her eyes, her shoulder began moving, and hiccups started to break. "Bunso, pagod na pagod na si ate." I hugged her tightly as possible as her sobs began to be more intense. I began to pat her back as she sobs more loudly. "Okay lang, ate. Andito ako." "Ayoko na maging doktor katulad ng gustong pangarap sa atin nila mama at papa." Bumitaw ito sa pagkakayakap sa akin at hinawakan ang aking mga kamay. "Susubukan kong mag ibang bansa at doon ako mag hahanap ng trabaho." Hindi ko na sinubukan pang kontrahin ang gusto ni ate. If that's what she wants, if that's what can make her heart feel at ease, then that's what she should do. Because no matter what people will say to you, as long as you have the ability to believe in yourself, there's no obstacle you will not overcome. "If that's what your heart desires, I'll be here to support you, ate." Hinayaan ko munang kumalma ito bago yayain kumain. "Is your girlfriend still downstair?" Ah. "Oo, ate." Sagot ko sa malamig nitong tanong. Let's just say, my sister and girlfriend aren't on good terms. My girlfriend was my sister's ex-boyfriend first girlfriend. Yung boyfriend n'yang never naka move on. And that ex-boyfriend of hers was my best friend. Ngayon... we're just simply two person who knew each other back then. "I'll be down later, kapag wala na ang girlfriend mo." Malamig na sagot nito sa akin. Napabuntong hininga na lamang ako. "Ate, you do know that I am planning to marry Cerise someday, right?" I was hoping for her to be mad and give me another of her 'wag yang babaeng 'yan. But I was wrong. "I know, Deus. Just... not now. Naaalala ko pa din kung paano hinahalikan ni Clinton ang picture ng girlfriend mo. That fucking shit." Kahit naman sino ata ay magagalit sa ganong pangyayari. It was back when Clinton and Ate dated in their first year as a college student. Si ate, biology major habang si Clinton ay business major. While me and Cerise just started dating when we started grade 12 in senior high. Naghiwalay kasi si Cerise at Clinton middle year of grade 11 namin. Clinton cheated with someone who Cerise is closed with. Magulo. Clinton, ex ng ate at girlfriend ko, si Cerise na girlfriend ko na for more than a year, at ang ate ko. See how fucked up it is? This is my story. A dropped out biology student who is now currently planning on marrying his girlfriend. This is just the beginning of everything. This will be the starting point of a new chapter of drama.05Nang umuwi si Cerise ay 12AM na. Alam ko kahit nakahiga na ako at nakatalikod sa gawi n’ya. Naamoy ko pa ang pabango ni Clinton sa balat nito nang yakapin at halikan ako nito pagkatapos maligo at magbihis. Hindi ko napigilan ang mga luha ko dahil ni isang beses man ay hindi ako pinayagan ni Cerise lapitan s’ya kapag may suot akong pabango. Hindi n’ya daw kasi gusto ang amoy.MAAGA akong nagising — masyado pa ngang maaga dahil hindi naman talaga ako nakatulog.Pilit kong pinipikit ang mga mata ko buong gabi, pero ang utak ko, ayaw tumigil. Ang mga mensahe ni Cerise, ang mga salita niya, at ang katahimikang sumunod pagkatapos nun — lahat nang ‘yon, parang sirang plaka sa utak ko. Paulit-ulit.At si Clinton.Hindi ko siya iniisip bilang threat, pero hindi ko rin maalis sa isip na ex niya ‘yon. Ex kong kaibigan. May history sila. At ako? Ako ‘yung naiwan sa bahay na naghihintay, nagtataka, nag-ooverthink.Pero hindi ko na siya tinext ulit. Hindi ko na rin siya tinawagan. Ayoko naman
“Luxury Cuisine?” Tanong ko kay Yusei. Akala ko kasi ay pupunta kami sa isang casual restaurant lang, but I was wrong when the car stopped in front of a 5-star hotel. “You told me a restaurant — bakit nasa luxury hotel tayo?”Tinawanan lamang ako nito making me shot back a glare to him. “Dues naman! I just want you to taste their famous spaghetti, sabi nga ng iba to die for ito.” Umakto pa itong akala mo ay mahihimatay. “Ang dami mong alam, Yusei.” Iiling-iling kong sabi sa aking kaibigan. “HERE’S your order, Sirs! Enjoy your meal po!” Nang mailapag na ang pagkain namin ay agad akong naglaway dahil sa bango nito. It’s how you exactly describe a good meal. Amoy pa lamang ay masarap na. “Bango ‘no?” Tumango na lamang ako dito. “Tara kain na tayo!” HABANG kumakain kami ay naaalala ko ang mga luto ng grandparents ko. It gives me the nostalgia of being a kid again. Where you go to your grandparents house every weekends so they can cook something delicious for you. Nakakamiss maging b
3 days here in Palawan, nagawa naming puntahan ang hometown ni Cerise, puntahan ang paborito nitong kainan noong bata pa lamang s'ya, at puntahan ang isang lugar sa Palawan na tangin ang asawa ko lamang ang nakakaalam.Her tree house."Grabe naman, ang tanda-tanda mo na!" Yakap ni Cerise sa puno. She told me back then that this tree is the most precious thing for her. That this tree was there when everything started to fall apart. Ang punong ito ay ang tanging naging sandalan n'ya sa mga panahong walang nandiyan para sa kanya. "Can we go up? Baka hindi na tayo kaya nito, Love?" Nagaalala kong tanong sa asawa ko. Imbis na sumangayon ito ay tinawanan lamang ako. "Come on, Babe! This tree is super strong! Tara na." As we go up using diy ladder I assume Cerise father had made, I can see the sun sets. "Tada!" The tree house was filled with cushions, fairy lights, drawings that you can assume that was made by an 5 year old girl, and a small bed. "This is where I go when things get too mu
"Do you Deus take Cerise to be your lawful wife? To have and to hold from this day forward, for better or for worse, for richer or poorer, in sickness and in health, to love and to cherish as long as you shall live?" As Father Jose said, tears began falling from Cerise's cheeks. I smiled and proudly answered, "I do." Father Jose nodded and looked at Cerise. "Do you Cerise take Deus to be your lawful husband? To have and to hold from this day forward, for better or for worse, for richer or poorer, in sickness and in health, to love and to cherish as long as you shall live?" I can feel my hand sweating and my heart pounding. "I do, Father." Lumuluhang sagot ni Cerise dahilan para mapangiti ako at mapaluha. We're married. "When you wear these rings, it tells the world you are united with each other in marriage. Since your rings have no beginning and no end, may they show that your love for each other also has no end. As you place the ring on each other's hands, please repeat this vow
"Congrats, Love!" Mahigpit kong niyakap ang girlfriend ko. Basa parin ang mga mata nito dahil sa luha na pinaghalo ng tuwa at tagumpay. My girlfriend just graduated as a summa cum laude with the course of BS Biology. "Soon, ikaw na ang gagamot kapag may masakit sa akin." Natatawa ko pang pinunasan ang mga luha nito. "Ikaw talaga!" Napalitan ang mga luha nito ng malalakas na halakhak. Pinagtitinginan na kami ng ibang tao pero ayos lang. "Sige, kapag masakit ang ulo mo, ipapa-ER na agad kita!" Lalo kaming nagtawanan dahil sa mga sinasabi nito. Gets ko naman ang mga joke n'ya dahil isa din akong BSBio na college student noon, kaso 2nd year palang ako ay tumigil na ako sa pag-aaral. Walang pera pangtuloy. Mas inuna kong mag trabaho, para kahit papaano ako na ang tutulong sa magulang ko. "Alam mo, Mahal... next time ikaw naman ang g-graduate." Napangiti ako sa sinabi ng girlfriend ko. Sana nga, sana kapag okay na ang lahat—kapag kaya ko na lahat, pwede kona abutin pangarap ko."Malapit
Cerise's life has been a real life roller coaster experience since she was a kid. Para bang isang malaking joke ang kanyang buhay, ang kanyang pamilya kasi ay isang malaking kalokohan. With her mother being the proud kabit of her father — she is the so-called miracle child. Ang nagbungang pagkakamali ng tatay at kabit nitong tatay. She will never forget the way people looked at her — how she was treated for her entire childhood. Pero nagbago ito when her mom left her father and took her kasama ang kanyang bagong mapapangasawa. Isang matandang hapon na bilyon-bilyon ang pera. Starting from being treated like a trash, nag iba ang trato ng mga tao sa mag ina. Naging mas mabait ang mga ito nang malaman na yumaman na ang pamilya nila. To Cerise’s perspective, ang elementary days n’ya sa Japan ang pinakamasayang childhood memory n’ya. Pero everything does end too quickly. Namatay ang stepdad ni Cerise at wala silang nakuha ni isang pamana. Dahil ang sabi ng abogado ay ang unang p