Share

CHAPTER 3

Penulis: BV
last update Terakhir Diperbarui: 2021-09-04 23:11:43

----------------

"Dos, pili ka red or white?" grabe.. kanina pa siya tanong ng tanong and naka ilang sukat na siya at wala siyang mapili ni isa.

"Seriously grey?" pag tataray ko sakanya.

"Dali na kasi please?" pag pupumilit niya saakin.

"huwag ka ngang mag pa cute muka kang aso! Yang red ang suotin mo bagay sa kaartihan mo. Psh." singhal ko sakanya kaya sumimangot naman agad ang kanyang mukha.

"Ang harsh mo sakin bwiset ka!" nag dabog naman siya papuntang restroom.

I just wearing a white shorts that i paired with baby pink off shoulder and also i'm wearing my adidas flip flop slipper. I was the only one left here in our room, dahil yung magagaling kong kaibigan nauna nang bumaba...Pinuntahan ko naman agad sila grey and ash. dahil si Penelope busy ngayon sa photoshoot niya itong si grey at ash nag uunahan nanaman na parang mga bata.

"Dos come here join us! Don't tell me taga pa-nood ka nanaman saamin?" grey shouted ate me. lumapit naman siya saakin para magka rinigan kami.

"Kayo nalang, mag lalakad-lakad nalang muna ako." i reject her... lumapit narin si ash saamin.

"Kahit kailan hindi pa kita nakitang mag swimming lagi ka lang taga picture taga nood psh o kaya naman taga bantay ng cottage." asik ni ash saakin, umiwas naman agad ako ng tingin sakanya.

"Ahm.. wala lang ako sa mood ." Pilit akong ngumiti sa kanila.

"Dos, sabihin mo lang kung hindi ka marunong lumangoy tuturuan ka namin nitong si ash." Pangungumbinsi ni grey sakin sabay tingin kay ash at nag tanguan pa sila.

"Hindi na talaga, mag lilibot nalang ako." Sabi ko sa kanila sabay tinalikuran ko sila.

"Tsh. Kakaiba ka talagang babae ka." rinig kong Sabi ni ash ng medyo malayo na ako.

---------

I got to the bridge next to the small cottage and I stayed for a minute while watching the sea... Sana kasing tapang ako ng dagat na kahit anong lalim ng sakit at kahit gaano nakakatakot kayang mag patuloy..

Nag lakad-lakad akong muli at hanggang sa may napansin akong malaking bato kaya naman napag pasyahan kong maupo na muna at nakita ko naman ang ganda ng lugar mula dito napaka tahimik at napaka sarap sa paki ramdam nang simoy ng hangin..

"Hey, get up and leave!" Nagulat ako ng may sumigaw saakin at bigla na lamang natulala ako kasi parang hindi tao yung nasa harapan ko at parang bumagal yung paligid ko may ganito palang mukha i mean marami na akong nakitang gwapo pero itong isang ito kakaiba kahit ata artista mahihiya sakanya... kulay hazel brown ang kanyang mga mata, mapupula at manipis ang kanyang labi ang ilong niya naman ay ubod ng tangos maging ang mga kilay niya ay perpekto ang pag kaka hulma at yung jawline ay napaka perpekto at nang bumaba ang aking paningin ay dumapo sa kanyang katawan... shitt!! i feel like may saliva is drying up gosh, totoo pala ang abs? shit!! I can not breath even my knees are shaking and why my heart is beating so fast... tinignan ko siya ulet mula ulo hanggang paa matangkad siya at maputi din.. but my skin is whiter than him hmm.. wait, what am i thingking? ...

" Miss day dreamer tatayo ka o gusto mong buhatin pa kita tss.." I was so shocked ng nilapit niya ang kanyang mukha he alsmost kissed me.. i did not hear anything as in napa lunok lang ako because i could smell his breath and it smells like strawberries.. i pushed him so that i could keep my face away from him but he suddenly lost his balance and he grabbed my arm so fast sa gulat ko naitanggal ko ang kanyang kamay sa aking braso dahilan para tuluyan siyang matumba.

"Ano bang problema mo?!" Tumayo naman siya kaagad at hinarap ako ng salubong ang kanyang mga kilay na parang nag pipigil ng galit, umatras naman ako ng kaunti.

"Bakit kasi... nandito ka? At Bakit mo nilalapit yung mukha mo saakin. "umiwas ako ng tingin sakanya.

"hmm.. Bakit kita tinitignan? dahil tulala ka at wala ka sa sarili mo and also this is my property. " he growled at me.

"wait... how did you own it? bato lang ito" pagtataray ko sakanya duh? hibang na ata ito.. tss gwapo na sana kaso bato angkinin? edi sana all inaangkin.

"You're unbelievable woman! Umalis kana lang pwede." lumapit naman siya ng konti sa may pwesto ko kaya umiwas ako sakanya.

"Ayoko nga nauna ako dito! Mag hanap ka ng iyo" i told him and i sat down.. siya ang unbelievable bato lang nakikipag-away psh.

" Talagang matigas ka ha! Tignan natin." Pagka-sabi niya nun bigla niya nalamang akong binuhat, sa gulat ko nag papadyak ako at pinag hahampas ko siya sa dibdib niya.

"Ano ba! Ibaba mo nga ako! Kapal mong hawakan ako." Sigaw ko sakanya.

"You're crazy.. diyan kana." iBinaba niya na ako at akmang babalik ako ng mahawakan niya ako sa aking bewang dahilan para matigilan ako at parang uminit bigla ang aking katawan kasabay ng malakas na pag tibok ng aking puso... hindi normal ito kaya inalis ko ang kanyang kamay sa pagkaka hawak niya sa aking bewang at sinipa ko siya.

"Tss. Akala mo ah! may pahawak-hawak kapa, Ikaw ang umalis." Tinalikuran ko naman siya kaagad ng namimilipit sa sakit .

"Humanda ka sa akin." Sabi niya ng naglalakad papunta saakin kaya tumakbo ako papunta sa bato at binilisan ko para mauna ako pero in the end naunahan niya parin ako kaya naka upo na siya dun.

"Ano pang ginagawa mo dito? Umalis kana." pag susungit niya sa akin pero kinapalan ko na mukha ko at umupo parin ako

"Pwedeng dito na muna ako? Don't worry hindi naman ako maingay." pinaka titigan niya lang ako sabay iwas niya rin agad.

"Tss.. whatever." Walang gana niyang sagot, Sarap batukan napaka presko porket gwapo tss umiwas nalang ako ng tingin sakanya hindi ko narin siya pinansin... hanggang sa lumipas na ng isang oras nang nag salita siya.

"Miss day dreamer." Tawag niya saakin pero hindi ako lumilingon sakanya. Manigas ka.

"Pag hindi ka kumibo diyan... umalis kana dito." inis na sabi niya sa akin.

"Bakit? Close ba Tayo?" Pag tataray ko sakanya ng lumingon ako ng bahagya.

"Naisip mo bayan nung tumabi ka sakin dito? Soo.. feeling close ka sakin ganun?" Nginisian niya lang ako.

"Nauna ako sayo dito nang agaw ka lang ng pwesto kaya ikaw ang feeling tss." Talagang tumayo na ako nababanas ako sa lalaking to.

"Tatanongin ko lang kung anong pangalan mo, andami mong sinasabi." Natigilan ako ng sinabi niya yun kaya tumalikod ako sakanya.

"Bakit mo tinatanong?" hinarap ko siya ulet.

"Para kilala ko kung sino yung pumupunta dito." Napalingon ako sakanyan ng hindi maka paniwala.

"You mean—" hindi niya pina Tapos yung sasabihin ko ng gulat parin ako.

"Yes, okay lang sakin , na pumunta ka dito. " Tapos tinalikuran niya na ako Parang ewan siya kanina galit na galit tss.

"Well, thankyou! Pero pano pala naging sayo ito?" Nagtataka lang naman ako kasi bato merong may ari? Duh!

"Trip kolang." Ibang klase tong lalaking to nang aakin. Ako kaya kelan kaya may aangkin sakin psh ano bayan dos! Wag ano hmp.

Nang tumayo siya biglang tumigil siya sa harap ko kaya tiningala ko siya.

"Bakit?" Sabi ko ng nagtataka pano titig na titig.

"Tabi, dadaan ako ." Sabi niya kaya tumayo agad ako.

"Rylle by the way" sabi ko sakanya ng inilahad ko yung kamay ko sakanya tapos tinignan niya lang yung kamay ko sabay tingin sakin at ngumisi lang kaya binaba ko lang din yung kamay ko.

"Sabi ko padaan." Sabi niya ng seryoso.

"Kanina tinatanong mo kung anong pangalan ko diba?" Parang napahiya ako sa sarili ko.

"Kanina yun, I change my mind." Ang yabang talaga! Naku grabe sarap talagang kutusan.

"Wow! Napaka tss." Sabi ko sakanya ng tinarayan ko siya tapos binangga ko siya at naunang bumaba at naglakad nako dere-deretso ng nag dadabog.

"Bwiset yun! Kung hindi lang gwapo sinipa kona pag mumukha nun! Aghh letse!" Pag papadyak ko sa buhangin hanggang sa lumingon ako at nakita ko yung mokong nasa likod ko na tumatawa habang naka tingin sa akin kaya natigilan ako bakit tumatawa itong bwiset na ito.

"Zin clex by the way and alam kong gwapo ako tss." Pag kasabi niya nun tinapik niya pa yung balikat ko at kumindat pa ang gago malandi din pala tss.. nag lakad na siya papalayo habang akong si tanga hindi parin maka paniwala sa nakita ko na tumawa siya sa harap ko. what the world?

" Dos Ano ba naman wag kang obvious." Para akong baliw na pinapagalitan yung sarili ko.. letseng lalaking yun paiba iba ng mood talo pa may regla.

Naglakad na ako pabalik kung nasaan sila ash at grey baka hinahanap na Ako ng mga yun at baka andun narin si penelope. akala ko pa naman makakapag relax ako.. hindi din pala dahil may umepal sa moment ko. gwapong epal naman medyo okay lang. puso kalma!

-------------------

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Komen (1)
goodnovel comment avatar
vanilla
simple but beautiful story..
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terbaru

  • A smile in the Sky of Sadness   EPILOGUE

    ———Nag text sa akin si grey na papunta na raw sila sa resort kaya naman ay umalis na kami ni zin at sumunod sa kanila.Ilang oras din ang itinagal ng biyahe at unti unti na akong inaantok, lumingon pa ako kay zin na focus lang sa pag da-drive kaya naman ay ipinikit ko na lang ang aking mata hanggang sa tuluyan na akong nilamon ng antok."Aba naman anak ni cinderella! Kung meron man ay gumising kana diyan! Akala mo talaga siya ang napagod sa pag da-drive e psh!" Naidilat ko ang mata ko sa lakas ng boses ni grey,"Ano ba namang bunganga mo yan grey!" Bulyaw ko sa kanya at naiinis talaga ako."Bakaa naman kasi gusto mo nang bumuhat diyan no? Ano sumama ka dito para matulog lang?" Bumangon na ako at sumandal sa hamba ng kama atsaka napa hawak sa mata at k

  • A smile in the Sky of Sadness   CHAPTER 95

    ------Hinatid na muna kami ni zin ng maaga sa bahay atsaka siya dumeretso sa kanyang opisina dahil marami daw siyang kailangang tapusin ngayong araw at may kikitain din siyang kliyente. kaya naman ng maka-alis na si zin ay panay ang kulit sa akin ni zannah na gusto niya raw mag paint.Nasa harapan ko ngayon si zannag at hinihila ang laylayan ng damit ko."I want to paint mommy, please?" kakatapos ko pa lang siyang paliguan at ito siya ngayon sa harapan ko at mukang madudumihan na naman siya dahil sa gusto niya.once kasi na payagan ko siyang mag paint ay alam ko ng mag dudungis siya at wala akong magagawa kundi ang payagan siya sa gusto niya dahil sigurado akong mag wawala na naman ito at baka mag sumbong pa siya sa daddy niya na hindi ko siya pinyagan.Ayoko rin naman na nakikitang umiiyak si zannah dahil pati ako ay nasasak

  • A smile in the Sky of Sadness   CHAPTER 94

    ———Habang kumakain kami ay hindi maiwasan ang hindi mapangiti, sobrang saya ko sa nakikita ko ngayon.Hindi ko akalain na darating araw na ito sa buhay ko… na mararanasan ko ulit na mag karoon ng buong pamilya at masaya.Tita zen and tito elmo treat me like their own child, masaya ako na nahanap ko sakanila ang pag mamahal ng isang magulang… hindi pa ako nakakauwi noon sa L.A ay sila ang nag paramdam sa akin na maging isang magulang, madalang man kami mag kita ay ramdam ko ang pag mamahal nila sa akin, at sa bawat ngiti nila ay naiibsan ang lungkot na lumulukob sa aking pagkatao.Noon pa man ay hindi nila ako pinakitaan ng hindi maganda bagkos ay buong puso nila akong tinanggap sa kanilang pamilya, kahit na alam nila ang sitwasyon at estado ko sa buhay.

  • A smile in the Sky of Sadness   CHAPTER 93

    ———Habang palapit kami ng palapit sa bahay nila zin ay hindi ako mapakali, para akong nanlalamig at nanghihina.Nahihiya ako na kina-kabahan sa magiging reaction nila tita zen at tito elmo sa amin ni zannah.Kahit pa na ilang beses ng ipinaliwanag sa akin ni zin ang lahat ay hindi ko parin maiwasan ang mahiya at kabahan.“Hey, relax okay? Hindi na ngangain ng tao sila mom and dad, ito alright hm.” Hinawakan ni ang aking kamay para alalayan sa pag baba sa sasakyan. Habang si zannah naman ay buhat buhat niya sa kanyang kabilang bisig.“Let’s go baby, just relax.” Sabi sa akin ni

  • A smile in the Sky of Sadness   CHAPTER 92

    ———Nakaka isang doorbell pa lamang ako ay agad akong pinag buksan ni zin ng pinto, halatang dito na siya sa baba nag hintay sa akin.Mukhang hindi siya mapakali ng buksan niya ang pinto.“Thank god you’re here, shit! I miss you so bad baby.” Niyakap niya ako ng mahigpit ng hindi pa nakaka pasok sa loob ng bahay, talagang dito niya pa ako niyakap sa labas ng pintuan, natawa ako bigla ng tanggalin ko ang kanyang kamay na naka yakap sa akin ay sumimangot ito at hinila ako papasok sa loob. Akala ko wala na siyang balak papasukin ako e.“Ano ka ba naman zin, ni hindi pa nga uminit ang pwet sa upuan ko dun e umuwi na ako agad dahil alam kong mag wawala ka, atsaka bakit iniwan mo si zannah sa taas? Baka mamaya ay mag kalat ng pintura yun.” Sabi ko sa kanya ng hubarin ko ang sapato ko at ang leathe

  • A smile in the Sky of Sadness   CHAPTER 91

    ———Iniisip ko lahat ang nangyayari ngayon, hindi ako maka paniwala na lahat ng ito nangyayari.Umuwi kami dito ni zannah para dumalo sa kasal ni grey, pero hindi ko inaasahan na sa araw ng pag dating namin yun din ang araw na mag kikita ang mag ama ko.Siguro wala kami sa isang libro na madalas mangyari ang mag taguan ng anak.Nasa reyalidad ako at hindi ko kinaya na mag sinungaling pa mismo sa anak sa harap pa mismo ng daddy niya, kaya naman iniisip ko na lahat ng nangyayari ngayon ay naka tadhana.Tinadhan na mag kita ang mag ama ko, tinadhan na makilala nila ang isat isa, tinadhan na wakasan ang galit at lungkot, tinadhana na muling mag kaisa, tinadhana na mag patawad, tinadhana na harapin ang katoto

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status