Ngumiti si Alexander, "May mga bagay pa akong kailangang asikasuhin ngayon. Sa susunod, hahanapan ko ng pagkakataon na bumawi sainyo."Hindi na kailangang magsalita ni Jason dahil sa pagiging magalang ni Alexander. Ngumiti siya, "Napakagalang mo, Mr. Handel. Sige, mauna ka na sa mga gawain mo."Tumango si Alexander at umalis kasama si Karylle. Nagpatuloy naman ang programa, ngunit dahil sa pag-alis ng mga mahahalagang tao, parang nawala ang sigla ng mga naiwan sa party. Mukhang kailangang umasa na lang sila sa balita para sa susunod na update.Pagbalik sa sasakyan, binuksan ni Alexander ang pintuan ng passenger seat para kay Karylle, at sumakay ito. Pagkapasok ni Alexander at pagsara ng pintuan, nagsalita na si Karylle."Tapos na ang banquet, kailan mo balak mag-apela?""Hintayin muna nating matapos ang divorce mo. May mga bagay pa akong kailangang ayusin, pero hindi ito magtatagal."Tumango si Karylle at hindi na nag-usisa pa.Pagkatapos ng prosesong ito kay Alexander, wala na siyang
Napatingin si Karylle kay Alexander. “Salamat sa lahat ng ginawa mo ngayong araw.”Kung hindi dahil sa mga plano at tulong ni Alexander, maaaring hindi naging ganoon kadali ang mga nangyari.Kumindat naman si Alexander. “Pareho tayong nakinabang, hindi mo na kailangang magpasalamat.”Napangiti si Karylle ng bahagya. “Dapat ka na ring magpahinga nang maaga.”Napangisi si Alexander, at may halong birong sinabi. “Nag-aalala ka ba para sa akin?”Naging magalang lang siya, pero ngumiti siya at hindi na sumagot pa. Bumaba na siya ng sasakyan.Alam niyang si Alexander ay laging may layuning makuha ang gusto niya. Malamang, kaya pa rin nito gustong panatilihin ang koneksyon sa kanya ay dahil abogado siya. Ngunit, si Karylle, wala nang balak makipag-ugnayan pa kung hindi naman ito kailangan.Pagkauwi niya hindi na siya mapakali. Sa kabila ng lahat, maraming bagay pa rin ang gumugulo sa isipan niya.Sa huli, kinuha niya ang telepono at tumawag.Agad namang sinagot ang tawag. “Karylle.”Naramdama
Isang oras na biyahe at sa wakas ay narating na ang lugar.Sa buong pagpasok, ang mga katulong ay tinitingnan siya nang kakaiba. Kahit na ang handaan ngayon ay sarado at walang media na papasok, hindi maiwasan ang dami ng tao, at ang mga tao sa handaan ay maaaring mag-video ng sarili nilang mga eksena.Kahit na walang maglalakas-loob na mag-post diretso sa internet, tiyak na kakalat ito.Naupo si Lauren sa sofa, suot ang madilim na berdeng kaswal na damit na hindi kayang takpan ang kanyang galit. Pinipigilan niya ang apoy at naghihintay ng pagdating ni Karylle, at nang makita na siya ni Karylle, agad niyang sinabi nang malamig na tinig, "Talaga bang naglakas-loob kang dumating!"Tumingala si Karylle at tinignan siya, si Lauren ay pareho pa rin ng dati, maayos ang pananamit, at ang aura niya ay matalim.Noong nakaraan, nag-alala si Karylle, iniisip kung paano mapapasaya ang kanyang biyenan, ngunit ngayon, ang ekspresyon niya ay kalmado, "Hindi ko kayan tanggihan ang hiling mo, Ma’am…."
"Salamat po, Mrs. Sanbuelgo, kung wala na po kayong ibang gagawin, hindi ko na po kayo guguluhin at ipagpapahinga na po kayo."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Lauren, at ang galit na nararamdaman niya ay halos sumabog.Talaga bang magdi-divorce si Karylle? Ngunit sa susunod na sandali, bigla siyang napangisi, "Karylle, sinasadya mo lang 'to, alam mo na ang pamilya Sanbuelgo ay nasa ganitong sitwasyon, kapag naghiwalay kayo, maaapektuhan ang project na pinag-uusapan, at ang project na ito ay nagkakahalaga ng hindi bababa sa 10 bilyon, gusto mo bang makuha ang bahagi mo dito? O gusto mo bang gamitin ang negosasyon ng divorce para makakuha ng konting parte?"Tumawa si Karylle ng galit.Ngayon, saka lang niya naisip kung kanino nakuha ni Harold ang ugali niya, parehong mayabang ang mag-ina.Totoong mayaman ang Sanbuelgo, pero hindi siya kailanman nagkulang sa pera."Mrs. Sanbuelgo, sobra po kayong mag-isip, malinaw na ang kasunduan sa divorce, aalis po ako ng bahay."Ang mukha ni Laure
Talaga ngang nagalit si Lady Jessa, "Lauren! Tingnan mo kung anong sinasabi mo! Pumunta ka sa itaas!"Hindi niya rin sinunod si Lady Jessa sa unang pagkakataon, tumingin siya kay Karylle at nagtanong ng malamlam na mukha, "Karylle! Kahit gaano man ito ka-hindi kaaya-aya, hindi ko na kailangang sabihin, alam mo na ito, ngayon may dalawang pagpipilian ako para sa iyo.Itinaas ni Karylle ang kilay, "Sabihin mo na." Ang tono niyang kaswal ay lalo pang nagpagalit kay Lauren, ngunit naniniwala siya na pagkatapos niyang sabihin ito, tiyak ay matatakot si Karylle."Una, tuluyan na kayong maghiwalay, magiging estranghero na kayo sa pamilya Sanbuelgo, at hindi ka bibigyan ng kahit isang sentimo, at ang pangalawa...""Huwag mo nang sabihin, pipiliin ko na 'yan." Nanlaki ang mga mata ni Lauren sa biglaang sagot ni Karylle.Hinila ni Karylle ang labi, at hindi na tiningnan si Lauren, nagsalita siya ng malumanay kay Lady Jessa. "Lola, gabi na po, at wala na po akong balak magtagal, magpahinga na po
Inilagay ni Harold ang kanyang mga kamay sa magkabilang gilid ni Karylle, habang ang isa niyang kamay ay mahigpit na kontrolado ang kanyang mga pulso.Napakalapit nila dalawa sa isa’t isa kaya ramdam nila ang bawat hininga ng isa’t isa.Nagbabago ng ekspresyon sa mukha ni Karylle. Agad siyang nagpumiglas, ngunit ang lakas harold at bilang siya ang babae ay hindi niya naitulak si Harol.Kagat-labing sumigaw si Karylle, "Harold, ano ba talaga ang balak mong gawin? Anong klaseng pamilya ang gagawin mo?""Ano?!" malamig na sagot ni Harold. Ang kanyang mga mata ay madilim at puno ng galit, parang nais siyang sakalin sa anumang sandali. "Sinabi mo sa lahat ang divorce natin. Anong inisip mo para gawin iyon?!”Napangisi si Karylle. Itinaas niya ang tingin sa lalaki, ngunit hindi niya inaasahang halos magdikit ang dulo ng kanilang mga ilong dahil sa sobrang lapit nila. Pareho silang napakislot.Mabilis na iniwas ni Karylle ang kanyang ulo.Huminga siya ng malalim para pakalmahin ang sarili. "H
Hindi nagsalita si Harold at naglakad palabas.Agad siyang hinabol ni Lauren at hinawakan ang braso, "Harold."Huminto si Harold, "Ano yun?""Totoo bang makikipag-divorce ka sa kanya?!"Kalma lang ang mukha ni Harold, "Malaking gulo na ito ngayon, kung hindi ako makikipaghiwalay, pagtatawanan ako ng lahat. Paano pa ako makikipag-usap sa negosyo sa mga susunod na panahon?"Lalong sumama ang mukha ni Lauren, "So, kailangan mo nang isuko ang proyekto?"Napangisi si Harold, "Si Alexander ang makikinabang sa sitwasyong ito."Bagama't wala namang kinalaman sa kanilang mag-asawa ang proyekto, ang masamang reputasyon ni Harold noon ay magdudulot ng duda sa kanyang kakayahan kapag nalaman na nakipag-divorce siya. Madali siyang kuwestiyunin.Pero iba si Alexander. Kahit maingat siya sa lahat ng bagay, single pa rin siya.At si Harold? Kahit sino ay makikita na si Adeliya ang naging dahilan ng hiwalayan nila ni Karylle.Ang pagtataksil sa kasal at pagiging single ay magkaibang bagay.Nagngitngit
Tumayo si Karylle at tiningnan si Harold na nasa tabi niya. Ngumiti siya, "Paalam, Mr. Sanbuelgo…."Ang paalam na ito ay tila nagpapahiwatig ng hindi na muling pagkikita. Tumawa nang malamig si Harold, tumigil sa pagtitig sa kanya, at dumiretso nang palabas.Pagkalabas niya, biglang huminto ang kanyang mga hakbang. Halos mabangga ni Karylle ang kanyang likod.Nang itaas niya ang kanyang mga mata, nakita niya si Alexander na nakasandal sa pader, nakapasok ang mga kamay sa bulsa ng pantalon, at tila may hinihintay.Bahagyang nagningning ang mga mata ni Karylle at napaisip. ‘Bakit siya narito?’Ngumiti si Alexander, "Mr. Sanbuelgo, nagkita ulit tayo."Lalong pumangit ang mukha ni Harold at malamig na tiningnan ito, "Mr. Handel, baka mapahamak ka kapag malakas ang hangin."Ito na ang kanyang paalala.Walang pakialam si Alexander, "Ayos lang, malakas naman ako."Malamig na ngumiti si Harold at tuluyang umalis.Itinuon naman ni Alexander ang tingin niya kay Karylle, at ang ngiti sa kanyang m
Hindi tiningnan ni Roy si Harold at malaya siyang tumingin sa ibang direksyon, parang walang nararamdaman.Samantala, si Karylle naman ay alam namang maaari siyang tumawag ng sarili niyang tao para palitan ang kanyang dressing. Kung hindi dumating ang grupo nila Harold, may sarili siyang tao na aasikaso sa sugat niya. Pero dahil nga naroon na sila, hindi na siya tumawag pa ng iba—ayaw niyang magtagpo ang dalawang panig.Makalipas ang ilang sandali, dumating na ang doktor.Nagulat si Karylle nang makita kung sino iyon. Ang babaeng doktor na siyang naglinis ng sugat niya kahapon.Ibig bang sabihin... si Harold ang tumawag sa kanya?’ tanong niya sa isipan.Napatingin si Karylle kay Harold, medyo nagtataka.Tahimik lang si Harold habang nagsalita, kalmado ang mukha. "Mas mainam na babaeng doktor ang humawak sa sugat mo."Napakunot ang noo ni Nicole. Ang lalim ng pag-aalaga ng lalaking ‘to, ah. Totoo nga bang may nararamdaman siya para kay Karylle?Naalala niya ang nangyari kaninang umaga—
Kung kikilos si Karylle, tiyak na kikilos din si Nicole. Pero kung si Nicole ang kikilos, hindi garantiya na gagalaw din si Karylle.Napatingin si Harold, pero wala siyang sinabi.Samantala, natuwa agad si Roy at mapang-asar na nagsabi, "O, bakit hindi ikaw ang pumunta?"Hindi maganda ang naging reaksyon sa mukha ni Harold, ngunit nanatili siyang tahimik.Ilang sandali lang ang lumipas, tumawag na si Harold sa cellphone ni Karylle. Ngunit gaya ng inaasahan, naka-off pa rin ang telepono nito. Nanlamig lalo ang kanyang ekspresyon, pero hindi pa rin siya gumalaw.Nagpatuloy naman si Roy na tila nanunukso pa habang nakaakbay at naka-cross legs. “Feeling ko, ikaw na ang pumunta. Go ahead.”Malamig na sinulyapan siya ni Harold. “May paraan ako para bumaba si Nicole. Kapag bumaba siya, susunod na rin si Karylle.”Napataas ang kilay ni Roy at natawa. “Bolero! Blow mo ‘yan!”“Anong pustahan?” tanong ni Harold nang mahinahon.“Game! Sige, sabihin mo kung ano ang pustahan. Kahit ano!” Akala mo'y
Biglang sumama ang timpla ng mukha ni Nicole, halatang pigil na pigil na ang inis. Maging ang tingin niya kay Roy ay punong-puno ng iritasyon.“Lumayas ka nga!” mariing sabi niya. “Bahay ‘to ni Karylle, at kalahati ng pagmamay-ari nito, akin din! Ikaw ang hindi welcome dito!”Bigla namang natawa si Roy—pero hindi sa tuwa, kundi sa galit. Unti-unti niyang ibinaba ang nakataas niyang binti at tumayo.“Eh bakit hindi ako pinaalis ni Karylle kanina, ha? So ano ‘yang sinasabi mo? Walang kwenta!”Napanganga si Nicole sa sobrang inis. Hindi na siya nag-aksaya pa ng salita. Mabilis siyang tumalikod at tumuloy na lang sa kusina.Kalma, Nicole. Anger hurts the body, anger hurts the body!Wala nang silbi na patulan pa niya ang taong ‘to. Hindi siya papatol sa isang engot. Ignore and stay classy!Pagdating sa kusina, agad niyang hinugasan ang kamay, kinuha ang ilang sangkap sa refrigerator, at nagsimulang magluto ng sarili niyang noodles.Gagawa na lang ako ng sarili ko. Kaya ko ‘to. Kahit sabihi
Mas lalong lumalim ang kunot sa noo ni Harold. Kita sa mukha niya ang pagkainis, at ang malamig niyang tingin ay diretsong ibinato kay Roy—isang malinaw na pahiwatig na ayaw na niyang marinig pa ang kahit ano mula rito.Pero gaya ng inaasahan, walang pakialam si Roy sa nararamdaman ni Harold. Sa halip, kalmado pa rin siyang nagsalita, “O baka naman matagal mo na talagang gusto si Karylle, pero masyado mong na-misunderstand. Lagi mong iniisip na nakipagsabwatan siya sa ama niya para pilitin kang pakasalan siya. Galit ka sa ganung klaseng kasunduan dahil para sa’yo, interest lang ang basehan. Pero sana maintindihan mo na…”Napahinto siya saglit sa gitna ng sinabi, tila sinasadya ang pagpigil ng susunod na linya.Matalim ang tingin ni Harold habang tinitigan si Roy. “Tama na, Roy,” malamig niyang sambit.May CCTV sa lugar na ‘yon. Ayaw ni Harold na mas marami pang masabi si Roy, pero ang pagpapatuloy nito kahit alam niyang may surveillance ay nagpapakitang sadyang gusto ni Roy na marinig
Mas lalo pang bumigat ang atmospera sa loob ng bahay—tila mas lumamig pa ang hangin sa paligid.Kahit sina Roy at Nicole na nasa labas ng pintuan ay ramdam ang kakaibang lamig na bumalot sa buong lugar. Malinaw ang sikat ng araw sa labas, pero ang presensya ng lalaki sa loob ay tila nagpapakaba.Napatinginan ang dalawa, at pareho silang natahimik.Sa mga mata ni Harold ay litaw na litaw ang galit—tila handang pumatay—ngunit si Karylle ay nanatiling kalmado. Tiningnan niya lang si Harold nang diretso, walang bakas ng takot sa mukha.Napangisi si Harold ng malamig. "Ayos, mahusay.""Ayos ka d'yan! Hindi mo na talaga ako kayang kontrolin!" mariing tugon ni Karylle, sabay biglang bumuwelo at kumawala mula sa pagkakahawak ng lalaki. Hindi inaasahan ni Harold ang mabilis na galaw niya kaya nakawala si Karylle.Agad siyang lumapit sa pintuan, binuksan ito, at pinapasok sina Nicole at Roy."Ang bilis mo, kuya ah," biro ni Roy habang nakangiti kay Harold.Kagagaling pa lang ng dalawa sa almusa
Magbubukas sana ng bibig si Nicole para sumagot, pero napansin niyang may kakaiba. Tumingin siya kay Roy na may halong pag-aalinlangan at mahinang sabi, “Feeling ko... hindi ko dapat sabihin sa’yo. Baka kasi sabihin mo kay Harold. Ayaw ni Karylle na malaman niya kung nasaan siya ngayon.”Biglang napangisi si Roy—isang mapanuyang ngiti na puno ng pangungutya.Napakunot ang noo ni Nicole, halatang nainis sa reaksyon nito.“Ano'ng nakakatawa?” malamig niyang tanong.“Ewan ko kung ako ba ang tanga o ikaw lang talaga ang sobrang inosente,” sagot ni Roy na may halong pang-iinsulto. “Sa tingin mo ba, kung hindi mo sabihin, hindi pa rin malalaman ni Harold kung nasaan si Karylle? Seryoso ka ba?”Hindi nakaimik si Nicole. Bwisit na lalake. Kahit kailan, wala talagang matinong lumalabas sa bibig n’ya.Sa inis, napakagat-labi siya bago muling nagsalita. “Eh ‘di mag-imbestiga siya. Mas okay na ‘yun kaysa ako pa ang magsumbong sa kanya.”Napangisi na lang ulit si Roy at tumahimik. Sa totoo lang, k
Direktang tumingin si Harold sa direksyon ng kama—pero wala siyang inaasahan na ganoon ang aabutan niya.Maayos ang pagkakakumot. Walang kahit sinong natutulog doon. Napatingin siya sa banyo, umaasang baka nandoon si Karylle, pero nanlamig ang pakiramdam niya nang makita na bukas din ang pintuan nito—at wala ring tao sa loob.Agad siyang nanigas. Dumilim ang kanyang mukha. Mabilis niyang kinuha ang cellphone at tinawagan si Karylle. Pero ang tanging sagot ng automated voice ay: "Ang tinatawagan mong numero ay kasalukuyang naka-off."Lalong bumigat ang pakiramdam ni Harold. Hindi na siya nag-aksaya ng oras. Lumabas siya ng silid at nagtungo sa kwarto ni Roy.Pagkatok pa lang niya ay sunod-sunod na, halatang walang pasensyang naghihintay. Inis na inis na boses ang narinig niya mula sa loob.“Sino ba ‘yan! Umaga-umaga, puro katok! Wala bang respeto sa tulog ng tao?!”Wala sa loob ni Roy na si Harold pala ang nasa labas. Patakbo pa siyang lumapit sa pinto, handang murahin ang kung sinuman
Habang pinagmamasdan ni Karylle ang lalong lumalamig na ekspresyon ni Harold, mahinahon siyang nagsalita, “Maraming babae ang gustong pakasalan si Mr. Sanbuelgo. Ang anak ng Saludes, ikaw lang naman ang gusto niya mula noon, ‘di ba? Kung gugustuhin mo, handang-handa na si Miss Saludes na bigyan ka agad ng anak. Kaya hindi mo kailangang manatili rito—pwede kang humanap ng iba. Kahit magpakasal tayong muli pero wala namang nararamdaman sa isa’t isa, para na lang tayong mga robot na nabubuhay dahil sa obligasyon. Para na rin tayong niloloko si Lola. Hindi patas ‘yon.”Sa puntong ito, malinaw na kay Karylle ang lahat. Hindi na niya kayang ipagpatuloy ang kasinungalingang iyon, kahit pa para sa ikatatahimik ng matanda. Para sa kanya, hindi iyon simpleng white lie—kundi isang malinaw na panlilinlang.At sa isang iglap, tila lalo pang lumamig ang paligid.Pero si Karylle ay tila hindi na apektado. Napabuntong-hininga siya at mahinang nagsabi, “Pagod na ako. Gusto ko na sanang magpahinga. May
Nakatayo si Nicole sa gilid habang tahimik na nanonood, pero nang mapansin niyang may dugo pa rin ang sugat ni Karylle at hindi pa rin ito gumagaling, bigla siyang namutla. Hindi siya makapaniwala sa nakita. Grabe, ganito pa rin kaseryoso kahit lumipas na ang isang araw at isang gabi?Napuno ng pagkabahala ang puso ni Nicole. Ang masaya niyang ekspresyon kanina ay agad na nawala. Habang nakatitig sa tila malalim at nakakatakot na sugat sa likod ni Karylle, halos mapaluha siya sa awa. Dati ay sobrang kinis at puti ng likod na ‘yan... ngayon—nasira na!Habang inaasikaso ng doktor ang sugat ni Karylle, sinubukan nitong ilihis ang atensyon ng dalaga. Baka kasi hindi niya kayanin ang sakit. Pero laking gulat ng doktor nang makitang tahimik lang si Karylle—walang reklamo, walang daing, ni hindi man lang napakunot ang noo. Sa edad niyang ‘yon, napakalakas ng loob.Dahil doon, hindi na nag-aksaya ng oras ang doktor. Nagpatuloy siya sa maingat ngunit mabilis na pag-asikaso sa sugat.Maya-maya,