Share
Chapter Twelve
Kaugnay na kabanata
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang KinatatakutanĀ Ā Ā Chapter Thirteen
āAalis ka?" Usisa ni Rose kay Dimitri. Katatapos niya lang magligpit at maghugas ng pinagkainan nila. Isinampay niya ang pamunas na ginawang panuyo ng kamay. Lumapit siya kay Dimitri na noo'y kinukuha ang baril sa lalagyanan nito maging ang holster. Pagkatapos nilang mag almusal kanina ay pumasok ito ng banyo. Paglabas ay nakapaligo at nakabihis na rin. Pinaglandas niya ang mata sa binata. Suot ang medyo faded na cargo pants. Itim na kamiseta na pinatungan siyempre ng paborito nitong leather jacket. At walang, kamatayang combat shoes na sapin lagi sa paa. Hinayaan lang muna nitong nakalugay ang basa pang buhok. May bagong tubo na balbas sa pisngi na hindi na nito pinagka-abalahang ahitin. Anupa't sangganong-sanggano ang datingan. He looked more of a dangerously handsome hitman. That makes her swoon over him. She can't deny her attraction to this daredevil man. At matagal na niya iyong inamin sa sarili. Sa unang pagkikita pa lang nila ni Dimitri batid niyang nag
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang KinatatakutanĀ Ā Ā Chapter Fourteen
Mulagat na mulagat si, Rose. Kulang na lang ay ibato ang hawak na telepono. Nagpupuyos ang damdamin niya sa sobrang ngitngit sa kausap. At ano ang tawag nito kay Dimitri, Dimi? Dimi her ass. She got pissed with that woman. Tumaas-baba ang dibdib niya sa nadaramang inis. Oh God, she feels her anger escalating. Marahil ay masisinghalan niya si Dmitri 'pagdating nito. Ang hitad na iyon, nagmalaki pa. Ang laswa! She takes a deep sigh. Kalma Rose, kalma...Pero kahit anong pilit niyang ikalma ang sarili ay talagang umaapoy ang pakiramdam niya. Shit! Why am I so angry? Mabilis siyang lumabas nang sa wakas ay maulanigan ang tunog ng motorsiklo. Hindi na siya nag-atubili at madilim ang mukha na sinalubong niya si Dmitri na noon ay kasalukuyang ipinaparada ang motorsiklo nito sa gilid ng bahay. "Where have you been?" Mabalasik niyang tanong. Nagtatakang nilinga siya ng lalaki. "Nagpaalam ako sa'yo, hindi ba?"tugon nito. "Oo, pero sana nagsabi ka ng totoo. Hindi iyong
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang KinatatakutanĀ Ā Ā Chapter Fifteen
Parang batingaw sa simbahan na dumagundong sa pandinig niya ang tanong na iyon ni Dmitri. Umilap ang kanyang mga mata. Siya, magseselos? Bakit siya magseselos sa mukhang belyas na iyon na ipinaglihi ata sa sawa at may lahing tuko? Kung makapangunyapit talo pa ang linta na gustong sumipsip ng dugo. Alam niyang hindi magandang manlait ng kapwa, pero husme hindi niya mapigilan. She can't contain her annoyance. Sa tuwing maiisip na si Lita at Dmitri sa isang mainit na tagpo sa madilim na apat na sulok ng silid ay talaga namang tinutubuan siya ng sungay. Kulang na nga lang ay manakit siya. Kulang na lang ay sakalin niya si Dmitri sa mga oras na iyon. Girl pangitang-pangita ang pagseselos mo. Naninibugho ka 'wa ka naman "K" as in karapatan, bulong ng isang bahagi ng isip niya. Mabilis siyang umiling nungkang aminin niya iyon sa lalaki. Para ano? Pagtawanan siya nito at ni Lita? "Hell, no!" Tinabig niya ang braso ni Dmitri at marahang itinulak upang makawala sa pagkakakul
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang KinatatakutanĀ Ā Ā Chapter Sixteen
āNarito lang ako." Anang boses na nagpalingon kay Rose. Naaninag niya sa dilim ang bulto ni Dimitri. Naninigarilyo ang lalaki at nakaupo sa bangkong kawayan habang nakasandal sa may pader ng bahay nito. Nang maramdaman niyang tahimik at wala nang paggalaw sa sala ay nagsimula siyang kabahan. Agad siyang lumabas ng kwarto, tahimik at malinis na sa kusina ngunit wala ang lalaki. Mabilis niyang tinungo ang pinto palabas. At dahil inaatake na naman ng nerbiyos ay hindi niya napansing nasa tabi lang pala ang binata. Marahil ay nagpapatunaw ng kinain o nagpapahangin. Humakbang siya pabalik, gumaan ang loob at naglaho ang takot. Kanina sa silid ay tumaas-baba ang dibdib niya sa samu't saring emosyon na naramdaman. Nagpapadyak siya na parang bata, nakakatawa. Tunay na naiwala niya ang composure. Oo, aminado na siya. Nagseselos talaga siya kay Lita. Para siyang bata na inaagawan ng paboritong laruan sa unang pagkakataon. Laruan? Ang laruan ay maaari mong ipahiram o ipamaha
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang KinatatakutanĀ Ā Ā Chapter Seventeen
š¹Chapter Seventeen š¹Naikuyom ni Dmitri ang mga palad. Napapamura. Inaamin niyang hindi niya naawat ang sarili kanina. Normal na madismaya si Rose dahil lumalabas na pinaglalaruan niya ang damdamin nito. Hindi siya manhid para hindi maramdaman na may nagbago na sa pagtinging inuukol ng dalaga para sa kanya. Alam niyang nagseselos ito kay Lita. At sa mga nangyari itong gabi ay naging mas malinaw sa kanya ang lahat. May pagtingin ang dalaga sa kanya, damang-dama niya iyon. Maging siya ay may espesyal na pagtangi sa babae. Naramdaman niya iyon sa unang pagtama pa lamang ng kanilang mga mata. Ngunit wala siyang plano na palawigin ang nararamdaman. Kaya hinayaan niya itong paniwalain ang sarili na may namamagitan sa kanila ni Lita. Hindi niya hahayaang buwagin ng bumabangong damdamin ang matigas na pader na itinanim niya sa kanyang puso. Dahil wala itong lulugaran sa madilim na bahagi ng pagkatao niya. Hindi siya kapat-dapat sa pag-ibig ni Rose. Mula sa
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang KinatatakutanĀ Ā Ā Chapter Eighteen
š¹Chapter Eighteenš¹Ingay nang papaalis na sasakyan ang huling maririnig mula sa labas. Naiwan si Barok at dalawa pa nitong kasama upang siyang tumapos sa trabahong iniatas ni Horan. Itinutok ni Barok ang hawak na baril sa sentido ni Rose. Awtomatikong naipinid ng dalaga ang mga mata at tila inantay na lamang na pumutok iyon. Nangatal ito sa takot. Tuluyang pinanghinaan ng loob. Naikuyom naman ni Dmitri ang mga kamao. Nagtagis ang mga bagang ng lalaki. Kulang na lang ay takbuhin nito si Barok at balian ng leeg ura-mismo. "Ibaba mo ang iyong armas, Barok. Tinatakot mo siya." Naroon ang diin sa mga salita niya sa kabila ng lupaypay na s'ya at duguan. "P...tang na ka Dmitri! Pinatay mo ang aking kapatid sa pagnanais lamang na masolo ang babaing ito." ang gigil na wika ng bandidong si Barok. Inilapit ng lalaki ang labi sa punong tenga ng dalaga at malisyosong dinilaan ito roon. Napakislot si Rose sa pandidiri kaya't pilit na inilalayo ang sarili sa tulisan. Sa kabila niyon ay
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang KinatatakutanĀ Ā Ā Chapter Nineteen
Humigit kumulang dalawang oras na nilang binabagtas ni Dmitri ang kahabaan ng kalsada, sa hinuha ni Rose. Pagkatapos ng biglaang pag atake ng pangkat nila Horan sa barrio ay agad na naghanda ang lalaki sa pag-alis. Ni hindi man lamang kinakitaan ng dalaga na ininda ni Dmitri ang mga tama at galos nito sa katawan. Nagkaron ito ng malaking sugat sa ulo dala ng mga ginawang paghampas ni Horan. Subalit ay tinalian lamang iyon ng bandana ni Dimitri upang maitago at maampat ang pagdurugo. At siya ang labis na nag-aalala para sa kalagayan ng binata. Bitbit ang isang may kalakihang bag na itim na sa hula niya ay pawang mga armas nito ang laman ay agad na silang tumulak paalis. Dalawang bayan na ang nadaanan nila ngunit mukhang walang balak na huminto ang lalaki. Nagpatuloy ang kanilang byahe. Ang sigurado lamang siya ay hindi iyon palabas ng San Fabian. Sa wakas ay inihimpil ni Dimitri ang motorsiklo nito sa likod ng isang may dalawang palapag na istraktura. Isa iyong lumang bahay ng
ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang KinatatakutanĀ Ā Ā Chapter Twenty
Hinayaan ni Rose sa patuloy na pagdaloy sa katawan niya ang tubig na nagmumula sa dutsa. Sinusubukan niyang lunurin sa tubig ang iba't-ibang emosyong nagsasabayan sa isip at pandama. Kanina ay kinuskos niya nang maigi ang mga bahagi ng katawan upang mabura ang mga marka ng kamay doon ni Barok. Maituturing na pangalawang bangungot na naman ang lahat. Nagpapasalamat siyang nananatili siyang buhay magpa-hanggang ngayon. At lahat ng iyon ay utang na loob niya kay Dmitri. Si Dmitri ang lalaking lagi na'y laman ng kanyang puso. Subalit ang katatagan ay unti-unting pinahihina ng hapdi at kirot na dala ng kanyang pagkabigo. Mas ramdam pa niya ito kaysa sa mga sugat at galos sa katawan. Tinapos na niya ang paliligo at lumabas na tanging roba ang suot. Hindi na siya nangiming gamitin iyon dahil nakabalot pa sa plastic nang kunin niya at mukhang hindi pa gamit. Maliban sa nauna nang nabanggit ni Lita na maaaari niya gamitin ang anumang gamit na naroon. Nabigla siya nang
Pinakabagong kabanata
- ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang KinatatakutanĀ Ā Ā Chapter Sixty ( Any Katapusan)
- ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang KinatatakutanĀ Ā Ā Chapter Fifty-Nine
- ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang KinatatakutanĀ Ā Ā Chapter Fifty-Eight
- ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang KinatatakutanĀ Ā Ā Chapter Fifty-Seven
- ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang KinatatakutanĀ Ā Ā Chapter Fifty-Six
- ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang KinatatakutanĀ Ā Ā Chapter Fifty-Five
- ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang KinatatakutanĀ Ā Ā Chapter Fifty-Four
- ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang KinatatakutanĀ Ā Ā Chapter Fifty-Three
- ALEXANDER ZAAVEDRA, Brutal at Walang KinatatakutanĀ Ā Ā Chapter Fifty-Two
