CHAPTER 2: GALIT AT KAHIHIYAN

Umuugong ang bulung-bulungan sa simbahang kinaroroonan ng pamilya Sandoval. Inip na sa paghihintay sa bride ang lahat ng naroon. May ibang nag-aalala.

“Baka naaksidente na ang bride.”

“Susmaryosep, wala naman sanang masamang nangyari sa babaing yun!” 

Hindi mapakali ang groom, panay ang punas nito ng panyo sa pinagpapawisang mukha. Ramdam ang pagkapahiya, dahil dalawang oras na ang nakalilipas sa takdang oras ng kasal, ay hindi pa rin dumarating ang kanyang pakakasalan.

Biglang hinimatay ang mama ni Tony, matapos bulungan ng isa sa mga staff ng security force na siyang nagtsi-check sa pamamagitan ng pagtawag sa phone, kung saan na naroon ang babaing ikakasal.

Nanlamig ang buong katawan ni Tony ng ibulong din sa kanya ng kanyang best man ang bagay na ibinulong ng security staff sa kanyang mama. 

Wari ay gustong magwala sa galit ang papa niya.

“Hindi ko matatanggap ang kahihiyang ito!” sa pagitan ng nagngangalit na mga ngipin lumabas ang mga salitang sinabi.

Alam na ng lahat ng nasa simbahan ang pagtakas ng bride.

At ang pagkapahiya ay animo sugat na binudburan pa ng asin, nang marinig ni Tony ang usap-usapan sa paligid.

“Natanggalan siguro ng helmet ‘yung bride, tapos nauntog. Ayun, natauhan. Tumakas!”

“E, ampangit naman kasi ng groom! Kahit ako, hindi ako magpapakasal sa ganyang kapangit na lalake!”

Napakasakit na mga panlalait!

“Mayaman ba talaga ‘yan? Dapat nagpaplastik surgery siya kung talagang mayaman siya!”

“Baka naman scam lang ang yaman niyan. Nagkunwaring mayaman para makabingwit ng mayaman.”

“Bakit mayaman ba ‘yung bride?”

“Mayaman ang mga Samonte!” singit ng isang hindi naman kasali sa usapan.

Nilait na siya, inupasala at hinusgahan pa ng mga taong walang alam sa puno’t dulo ng mga pangyayaring nagaganap.

Napatulala si Tony. Hindi malaman kung ano ang gagawin ni ang iisipin. Namamanhid ang kanyang mukha sa pagkapahiyang nararamdaman. Manhid rin ang kanyang utak, sa pag-iisip ng dahilan kung bakit siya nalagay sa ganoon katinding kahihiyan.

“Pangit kasi”, nasagap ng tainga niyang komento ng isang pintasera,“malamang tinakot lang ang bride kaya napilit sa pagpapakasal at tumakas ng makatiyempo ng pagkakataong makatakas.”

Sari-saring istorya na ang nabuo. Iba’t ibang haka-haka, na lahat ay lumalait at umuupasala sa kapangitan ni Tony Sandoval.

Kapangitang hindi niya alam kung kaninong ninuno niya namana.

Beautiful couple kung tagurian ang kanyang mga magulang. Wala siyang nakitang pangit sa sino man sa mga buhay niyang kamag-anak.

“Bakit ako lang yata ang nag-iisang pangit sa lahi namin?” ang nagtutumining na tanong sa kanyang isip.

Kung siya lang ang nasunod, hindi sana niya sinapit ang pagkapahiyang nararamdaman ng mga sandaling iyon. 

Maraming ulit na niyang tinangka ang pagpapa-cosmetic surgery, subalit lagi itong tinatanggihan ng kanyang mama.

“Bigay sa iyo ng Diyos ang mukha mong iyan, kaya hindi mo dapat baguhin.” Iyon ang laging sinasabi ng mama niya sa tuwing malalaman nito ang balak niyang pagpapaayos ng mukha.

Grabe sa pagiging maka Diyos ang kanyang mama. 

“Hindi kasi siya ang nalalait. Hindi siya ang inuupasala at nakakaramdam ng pagkapahiyang nararamdaman ko.”

Katulad niya, hindi rin magawa ng kanyang ama na makipagtalo sa asawa. Lagi itong umaayon sa dikta ng kanyang ina, dahil sa takot na biglang mamatay ito kapag nakipag-argumento at manikip ang dibdib sa pakikipagtalo.

May sakit sa puso ang mama niya at hindi kakayanin ang matinding emosyon, bagay na matagal na nilang alam na mag-ama.  

…….

Maingay ang sirena ng police mobile habang halos isinisibat itong patungo sa pinakamalapit na ospital.

Ang police mobile na iyon kasama ang mga naka motorsiklong hagad ang i-escort sana sa sasakyan ng mga bagong kasal (kung hindi tumakas ang bride) papunta sa pagdarausan ng wedding reception.  

Wedding reception na ginastusan ng milyong piso, binale wala lang ng babaing tumakas sa kasal.

“Napaka walang konsiderasyon!” ang nasambit ng wedding planner ng malaman ang pagtakas ng bride.

Kayang bale-walain ng mga Sandoval ang lahat ng tumapong salapi sa kasalang hindi nagkaroon ng kaganapan.

Ngunit ang hindi nila mababale wala ay ang mga uyam, pagtatawa at insultong matatanggap mula sa mga kakilala, kamag-anak at kaibigan.

Ang wedding of the century na ipagyayabang sana ni Senyor Gaspar at ipamamayagpag sa lahat ng uri ng media, ay naging isang kahihiyan at iskandalo ng siglo.

Ilan lang ba ang makakaunawa? Ilan ang totoong dadamay sa kanila sa daigdig nilang puno ng kaipokritahan at kayabangan?  

Agad sinalubong ng mga nurse at attendant ang dumating na pasyente. Organisado ang bawat galaw na agad itong isinakay sa may gulong na higaan at ipinasok sa emergency room. At segundo lang ang dumaan matapos buksan ang pinto ay muling sumara iyon.

Naiwang nakatayo sa harap ng saradong pinto ang mag-amang Sandoval.

                   *******