Share

Chapter 5.๐Ÿ’œ

Penulis: SEENMORE
last update Terakhir Diperbarui: 2023-11-02 21:41:20

(Tyler pov)

"Sir, ipapaalala ko lang na may meeting kayo mamaya kay Mr. Torres."

"Cancel all my appointments today, Ms. Peng. Hindi ba't binilin ko na sa'yo yan kahapon?" Kunot ang noo na tanong ko sa aking secretary na may katandaan na. Hindi naman ito makakalimutin kahit may edad kaya nga hindi ko ito pinapalitan.

"P-Pasensya na, Sir." May pagkataranta na hingi nito ng pasensya sa akin. Kilala ako nito, hindi ko gusto ang pumapalpak sa trabaho.

"May problema ba?" Agaran kong tanong rito. Secretary pa ito ng aking daddy noon, nang mamatay ang ama ko ay sa akin na rin ito nagsilbi, kumbaga kilala ko na ito dahil matagal na itong nagta-trabaho sa pamilya namin. Tumandang dalaga na lamang ito ay nagsisilbi pa rin ito sa amin.

"S-Sir, pasensya ka na talaga, nakalimutan ko ang tungkol sa bagay na yan dahil sinugod namin sa hospital ang pamangkin ko kahapon. Pasensya ka na talaga, Sir." Nakayukong wika nito bakas ang sinseridad sa tinig.

"Bakit ngayon mo lang sinabi?" Napalitan ng pag-aalala ang boses ko. "Here take this." Ani ko sabay abot ng cheke sa kanya. "Gamitin mo para sa mga gastusin niyo. Umabsent ka muna at si Jared na muna ang gagawa ng mga trabaho mo." Wika ko pa bago ito iniwan na.

Pupunta pa ako sa mansion ng mga Gustin. Pagdating sa kotse ay binuksan ko ang brown envelope na galing pa sa kilala kong detective. Nilalaman nito ang tungkol sa apo ng mag asawang Gustin, na si Hannah. Malakas ang kutob ko na kaya ako inalok ng dalawang matanda na ipakasal sa kanilang apo para ma- secure ang future ng kanilang kumpanya. Sinabi ko na lamang na 'oo' pumapayag ako kahit ang totoo n'yan ay nakadepende ang pagpayag ko sa oras na makilala ko na ang apo na tinutukoy ng mga ito.

Simula ng mamatay ang nobya kong si Bianca ay hindi na ako nanligaw pa ng iba. Hindi dahil hindi ako naka-move on, kundi dahil wala na akong oras pa sa sobrang busy ko na palaguin ang mga negosyo namin.

I'm Tyler Montemayor, one of the wealthiest businessman in the whole world. Napalago ko ng higit pa sa inaasahan ng daddy ko ang lahat ng aming Montemayor's Group of Companies. Well, wala ng nakapagtataka ro'n because my father raised and trained me well enough to run a large Companies since I was fifteen.

Kinuha ko ang cellphone at binasa ang text messages na pinadala ni Grant, Dimitri, Brix, at Kier, ang mga kaibigan ko.

'Baka kailangan mo ng daddy sa manhikan mo. I can be your daddy' Si Dimitri.

'Papa Tyler wag mo akong iwan. Ako na lang ang pakasalan mo' Si Grant na halatang nang-aasar.

'Tyler honey, ako nalang ang pakasalan mo' Maging si Kier na minsan lang magbiro ay inaasar pa ako ngayon.

'Tyler my love, ako na lang kasi' si Brix.

Isang maikling 'siraulรฒ' lang ang reply ko sa mga ito. Inaatake na naman ang mga ito ng katarantaduhร n.

Hindi na ako nagpalit ng aking business attire, which is white long sleeve na pinatungan ng dark blue suit, black leather shoes, and black slacks.

"Let's go, manong Samuel." Wika ko sa aking personal driver na agad naman sinunod ang utos ko. Inabot ng tatlong oras ang biyahe namin bago kami nakarating sa mansion ng mga Gustin.

Agad na sinalubong ako ng Mrs. Gustin.

"Magandang gabi, Mr. Montemayor. Kinagagalak namin na ligtas kang nakarating dito sa amin." Wika ng matandang babae sa akin.

"Halika na't pumasok." Anyaya ni Mr. Gustin.

"Nasaan na si Maya? Palabasin dito kundi ay malilintikan talaga siya sa akin." Mariing wika ni Mrs. Gustin sa isang kasambahay sa mahinang tinig. Halatang nagpipigil ito ng galit.

Nagkunwari ako na walang narinig pero sa utak ko ay may tanong. Who is Maya? Hindi binanggit ng mga ito ang pangalan ng apo pero alam kong hindi 'Maya' ang pangalan ng apo nito dahil sa nabasa kong report. Sa pagkakatanda ko ay 'Hannah' ang pangalan ng mga apo nito. Well, hindi naman malalim na investigation ang pinagawa ko.

"Maupo ka, Mr. Montemayor. Tatawagin ko lamang ang aking apo." Tumayo ang matandang babae at naiwan kami ng asawa nito.

"We are grateful to have you as one of our investor, Mr. Montemayor. Hindi ka magsisisi sa yong desisyon dahil maganda naman ang takbo ng aming kumpanya. Sa katunayan ay nag-triple ang sales namin na siyang nakakagulat kaya naman may iba na ring mga businessman tycoon na nais na rin mag- invest sa aming kumpanya."

Tumango-tango lamang ako sa mga sinasabi nito kahit alam ko na nagpapabango lamang ito ng pangalan sa aking harapan. Nakaramdam ako ng pagkainip. Hindi ko gusto na pinaghihintay ako. Dapat ay alam ito ng apo ng mga Gustin. Well, hindi sa pagmamayabang, kilala ang pangalan ko sa business industry. I'm one of the wealthiest person not only here in the Philippines, I also have a businesses in another country. Pinaka-ayaw ko sa lahat ay ang maghintay. Ngayon pa lamang ay buo na ang pasya ko.

Hindi ako magpapakasal sa apo ng mga Gustin.

Ayaw ko sa lahat ay iyong babae na pa-importante at sinasayang ang oras ko. Kung sa tingin ng babaeng ito na makukuha nito ang pansin ko dahil sa pagpapahitay sa akin, then she's wrong. Marami ang babae na nagkakandarapa na makuha ang pansin ko kaya hindi na ito bago sa akin. Sa edad kong ito ay wala pang babae ang nagtagumpay na makuha ang pansin ko o patibukin ang puso ko. Kahit ang nga ex-girlfriends ko ay hindi nagawang pabilisin ang kabog ng dibdib ko.

Natigil ako sa iisip at umawang ang aking labi ng makita ang isang babae na lumabas kasama si Mrs. Gustin.

'Anghel ba ito?' Ito ang unang tanong sa isip ko ng makita siya. Isang kulay pulang spaghetti strap dress na abot sa talampakan ang suot nito. Halos lumantad ang dibdib nito dahil mababa ang neckline ng suot nitong dress. Bawat hakbang ay nakikita niya ang paglabas ng mahaba at makinis nitong hita at binti dahil sa mahabang slit ng suot nito.

'She is so gorgeous!'

Tumitig ako sa kanyang mukha. Ito ang pinaka-magandang babae na nakita ko sa tanang buhay ko. Ang tindig nito ay tila isang modeloโ€” perpekto ang kurba ng katawan, matangkad, parang bambira sa labis na puti, at makinis ang balat.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • ARAW-ARAW KANG MAMAHALINย ย ย Chapter 154.๐Ÿ’™

    (Karla pov) Kitang-kita ko kung paano bugbugin ni Timothy at nang kakambal nitong si Marshall si Bane. Dumating din si Jelay, umiiyak itong nakayakap sa'kin. "Karla, thanks god you're safe. Sobra kaming nag alala sayo ni nanay." Nag aalalang sabi ni Jelay sa'kin. Maraming dumating na mga pulis, hinuli si Bane at ang mga tauhan nito. Nakahinga ako nang maluwag dahil naligtas din si Atty. bago pa ito tuluyang mapatay ng mga tauhan ni Bane. Naramdaman ko nalang ang pag angat nang katawan ko sa ere, si Timothy buhat niya ako. Sa bisig niya ay umiyak ako ng umiyak... halo-halo ang nararamdaman ko... Pasasalamat at pangungulila sa kanya. Hindi malubha ang lagay ko pero ang daming bumisita sa'kin. Hiyang-hiya ako sa magulang ni Timothy at hindi ko magawang tumingin sa kanila dahil sa labis na hiya sa nagawa ko sa anak nila. "Karla, iha... hindi mo kailangan na sisihin ang sarili mo. Biktima ka lang ng sarili mong ama." Wika nang mommy ni Timothy. "Sa katunayan ay natutuwa kami sa

  • ARAW-ARAW KANG MAMAHALINย ย ย Chapter 153. ๐Ÿ’™

    (Karla pov) Tatlong araw na ang nakakalipas simula nang iwan ko si Timothy. Walang araw na hindi ako tahimik na umiiyak at alam ni nanay ang lahat... Pinagtapat ko sa kanya ang lahat. Wala akong narinig na masakit na salita sa kanya, ito pa ang humingi ng tawad sa akin dahil kasalanan daw niya kung bakit ako nagkaro'n nang masamang ama. Tumawag sa akin si Sheya, binalita niya ang lahat sa'kin. Tahimik daw na inasikaso ang kaso. Nahuli na rin si Richard at nakakulong na. Ang magulang ni Richard na nagpalabas na patay na si Richard ay haharap din sa kaso. Malungkot at nasasaktan man ako ay masaya parin ako sa balitang nalaman ko. Kampante na ako dahil hindi na sila mapapahamak sa kamay ng ama at kapatid ko. Natigilan ako nang makita ang isang babae na naghihintay sa akin sa labas ng bago naming tinutuluyan ni nanay. Teka, ito 'yong atty. na nakita kong kasama ni Timothy sa elevator. Ano kaya ang kailangan ng babaeng 'to sa'kin? Nang makita niya ako ay agad siyang lumapit sa'kin. Nag

  • ARAW-ARAW KANG MAMAHALINย ย ย Chapter 152. ๐Ÿ’™

    (Karla pov)Wala akong ginawa kundi ang umiyak. Gustuhin ko man isuplong at sabihin sa mga Montemayor ang tungkol kay Richard ay pinangunahan ako ng takot. Oo, naduduwag ako. Binantaan kasi ako ng ama ko na isiswalat din niya kasabwat ako, sisiguraduhin daw nito na malalaman ni Timothy na kasama ako sa mga planong ginawa nito. Hindi ko na kayaโ€ฆ kinakain na ako ng konsensya ko. Narinig ko ang usapan ni Timothy at Sheya, natatakot ako dahil mukhang may balak na naman na masama si Richard kay Sheya. Nakakatakot si Richard, imbis na magbago ito at magpasalamat sa ikalawang buhay na binigay ng diyos ay nagagawa pa rin nito na gumawa ng masama.Tumingala ako sa harapan ng mansion nang mag asawang Trevor at Sheya.Hindi na kasi kaya ng konsensya ko. Hindi na ako makakain at makatulog ng maayos. Bahala naโ€ฆโ€œKarla!โ€ Nakangiting yumakap sa akin si Sheya ng makita ako. Niyaya niya akong umupo, pinaghandaan pa ako nito ng pagkain. Napansin ko na nanlalalim ang mata ni Sheya, mukhang hindi ito nak

  • ARAW-ARAW KANG MAMAHALINย ย ย Chapter 151. ๐Ÿ’™

    (Timothy pov) "Oh, Timothy, napadalaw ka." Nakangiting bungad ng ina ni Karla sa akin, agad ako nitong pinapasok sa loob. Mas masigla na ito kumpara no'ng una ko itong makita, siguro dahil na rin sa regular check up nito at patuloy na pag inom ng gamot. "Naku, iho, nag abala ka pa." Tila nahihiyang turan nito ng makita ang marami kong dalang groceries at lutong pagkain. "Hindi ito isang abala, nay." Ako na nagsalansan ng mga pinamili ko dahil ayaw ko itong mapagod. Pagkatapos ay agad kong tinanong ang ina ni Karla. "May problema ka ba, nay? Kayo ni Karla?" Oo, isa ito sa dahilan kung bakit ako nagpunta rito. Gusto kong malaman kung ano ang problema nilang mag ina. I know it was wrong because it's a family matter, but for me, when it comes to Karla, it's matter. Mahalaga sa akin ang nobya ko. Kung sakaling malaman ng nobya ko ang ginawa at magalit ito ay maiintindihan ko. I'm really worried. Hindi na ako mapakali dahil pakiramdam ko ay naglalagay ng pader sa pagitan naming dalawa si

  • ARAW-ARAW KANG MAMAHALINย ย ย Chapter 150. ๐Ÿ’™

    (Timothy pov) Hindi ko mapigilan ang mag alala dahil hindi sinasagot ni Karla ang mga tawag ko. I called may secretary to cancel all my appointments at nagmamadaling umuwi sa condo. Then I saw her, crying while holding her cellphone, mukhang hindi maganda ang pinag uusapan ng mga ito dahil mas lalong humaguhol ng iyak ang nobya ko. Rumehistro ang gulat sa mukha niya ng makita ako. "T-Timothy..." "What's wrong? May nangyari ba kay nanay?" Nag aalala akong yumakap sa kanya. Kilala ko si Karla hindi ito basta iiyak lang kaya alam kong may mabigat siyang dinadala. Pero imbis sagutin ako ay tumalikod ito sa akin at umiling. Bumuntong hininga ako. Kahit nanaig sa akin na alamin ang problema ay iginagalang ko kung ayaw man niyang sabihin sa akin ang problema niya. "N-Nagluto ako, hon. S-Sandali lang at maghahain ako ng pagkain." Nagpaalam si Karla na maghahain, tumango ako bago pumasok sa kwarto para magbihis. Ilang beses pa akong bumuntong hininga. Hindi ko talaga gustong makita na umii

  • ARAW-ARAW KANG MAMAHALINย ย ย Chapter 149. ๐Ÿ’™

    (Karla pov)Masaya kaming nagkukwentuhan ni Jelay habang kumakain sa isang fast food chain. Nagkita kaming dalawa at syempre nagkamustahan. Sinabi ko sa kanya na uuwi na ako sa bahay namin sa susunod na buwan. โ€œTeka, saan ka ba nagtatrabaho?โ€ Tanong sa akin ni Jelay. โ€œPara madalaw ka namin ni nanay. Boss mo ba si Timothy?โ€ Muntik na akong masamid sa tanong niya. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin kasi sinasabi sa kanila ang totoo. Alam ko kasi na magagalit si nanay kapag nalaman niya na nakatira ako sa isang bahay kasama ang isang lalaki. Sino bang ina ang matutuwa na ang anak niyang dalaga ay mayroโ€™ng kasamang lalaki sa bahay. Hindi ko na nasagot ang tanong niya ng tumunog ang cellphone ko. Tumatawag ang ama ko. "Hindi mo ba sasagutin? Baka importante 'yan." Umiling ako kay Jelay. "Wrong number lang." Nang maghiwalay kaming dalawa ay saka ko binasa ang text messages na pinadala ng ama ko. Gusto nitong malaman kung may improvement na ba sa plano ko. Bumuga ako ng hangin. Mahal ko

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status