AGAD SIYANG dumiretso sa club pagkaalis niya sa kanilang bahay. Gusto niyang lunurin ang kanyang sarili sa alak para pakalmahin ang kanyang sarili. Agad siyang nag-order ng alak at nang dumating iyon ay dali-dali siyang uminom kaya lang ang problema, habang umiinom siya ay si Asha pa rin ang naiisip niya.Hindi niya tuloy maiwasang hindi mag-isip kung ano ang una niyang dapat gawin pagbalik nito sa bansa. Kailangan niyang turuan ito ng lesyon syempre dahil sa pagmamatigas nito sa kaniya. Doon niya inubos ang kanyang hanggang sa gumabi kaya lang ay hindi naman siya nalasing idagdag pa na naboboring siya dahil wala naman siyang makausap. Ayaw niya namang mag-table ng babae dahil wala naman siyang interes sa iba sa ngayon.Tinawagan niya si Colt. “bakit mo na naman ako tinatawagan? Dis-oras na ng gabi.” sabi nito sa kaniya na ikinapikit niya lang. Maka dis-oras naman ito ng gabi wagas samantalang alas otso pa lang ng gabi.Napasandal siya sa kanyang kinauupuan. “Naiinip ako. Why don’t yo
HINDI MAIWASANG isipin ni Asha si Don Lucio. Pagkatapos kasi nilang mag-usap ay agad itong umuwi ng bansa para kausapin si Lawrence. Sa totoo lang ay hindi na siya makapaghintay pa na lamang kung ano na ang nangyayari doon ngayon hindi dahil sa nag-aalala siya kay Lawrence kundi gusto niyang malaman kung anong parusa kaya ang ipinataw ni Don Lucio rito. Sana rin sa pagkakataong iyon ay tuluyan na siyang tigilan ni Lawrence lalo pa ay sobrang nasaktan siya dahil sa video na na kinuha nito.Tumayo siya mula sa kama at naglakad patungo sa may salamin. Tiningnan niya ang sariling repleksyon kung saan ay halos hindi na niya ito pa makilala. Naglagay kasi siya ng make up at ang kanyang damit ay medyo may pagka-sexy kung saan ay halos lumuwa na ang dibdib niya sa suot niya.Bigla kasi niyang naisip na lumabas ng mag-isa at pumunta sa isang bar kasabay ng pag-aayos niya ng ganun at pagsusuot ng damit na katulad nito. Katulad ng mga babaeng lumalabas tuwing gabi. Kadalasan kapag pupunta siya s
AGAD NA NANLAKI ang kanyang mga mata nang marinig niya ang tinig mula sa kabilang linya. “Masaya ba?”Ang malalim na boses nito habang nagtatanong ay naging dahilan para manigas ang kanyang buong katawan. Kung kanina ay wala na siyang kahit na anumang takot na nararamdaman, ngayon ay umahon na naman ang matinding kaba at takot sa kanyang dibdib. Ngayon niya lang na-realize na pinutol na nga pala niya ang lahat ng paraan para ma-contact siya nito.Pakiramdam niya pa nga ay tumigil ang tibok ng kanyang puso nang marinig niya ang tinig nito. Mabuti na lang at mabilis niya ring nahila ang sarili sa malalim na pag-iisip. Hindi niya lubos akalain na si Lawrence pala ang tumatawag sa kaniya. Bakit nga ba kasi hindi niya naisip ang posibilidad na iyon?Dahil dito ay sinulyapan niya ang lalaking katabi niya. “Excuse me for a moment.” paalam niya rito. Agad naman itong tumango sa kaniya at ngumiti. Pagkatapos nito ay tumayo na siya mula sa kanyang kinauupuan at naglakad patungo sa banyo para do
TANGING ANG dulo lang ng baba ng lalaki ang kinunan niya ng larawan para manatiling misteryo ang pagkakakilanlan nito. Hindi nagtagal ay lumayo na siya rito ng tuluyan. “Pasensya na.” agad niyang paghingi ng paumanhin dito. “Anyway, ako nga pala si Asha.” inilahad niya kaagad ang kanyang kamay upang makipagkamay dito. Kanina pa kasi sila nag-uusap ay hindi man lang nila alam kung ano ang pangalan ng isat-isa.“Flynn.” sabi naman nito at nakipagkamay sa kaniya. Nginitian niya lang ito at dali-daling binawa ang kamay dahil plano niyang i-post ang larawan nila ni Flynn sa kanyang peysbuk. Kahit na hindi ito makita ni Lawrence ang importante ay makita ito ng kanyang mga kaibigan doon. Isa pa, kung makita man ito ni Lawrence ay wala siyang pakialam. Gusto niyang patunayan dito na simula ngayon ay babaguhin niya na ang kanyang buhay at susubukan niya na ang lahat para lang makalimutan niya ito.May ngiti sa kanyang mga labi nang matapos niyang i-post ito. Napalingon naman siya bigla kay Fly
HINDI NA SIYA nagdalawang isip pa, dali-dali niyang tinawagan si Adam. gusto niyang magtanong ng tungkol kay Lawrence. Tiyak na may alam ito. “May problema ba?” tanong nito kaagad sa kaniya nang sagutin nito ang tawag niya.“Ahm, Adam alam mo ba kung nasaan si Lawrence? Nandito ba siya?” tuloy-tuloy na tanong niya rito dahil iyon naman talaga ang gusto niyang malaman kaya wala ng dahilan pa para magpaligoy-ligoy pa. Kapag nasagot nito ng maayos ang kanyang tanong ay baka sakaling mabawasan ang kanyang pag-aalala.“Huh? Wala naman siyang sinabi sa akin na pupunta siya rito.” sagot nito sa kaniya.Dahil sa sagot nito sa kaniya ay hindi niya maiwasang hindi mapaisip. Hindi niya rin makuhang hindi paghinalaan si Adam lalo pa at magkaibigan sila ni Lawrence. Paano kung may alam ito kaya lang ay pinipili nitong pagtakpan ang kaibigan nito? “So, hindi mo siya nakakausap ganun ba?”“Hindi. Bakit ba? May problema ba at tinatanong mo kung nandito siya?” may himig ng pagtatakang tanong nito sa k
NAGULAT NA LANG siya nang makalapit na pala ito ng tuluyan sa kaniya at pagkatapos ay hinawakan ang magkabila niyang mga braso at bigla na lang siya nitong hinila palapit dito. Sinubukan niyang labanan ang ginagawa nito ngunit naging limitado lang ang mga kilos niya dahil natatakot siya na baka malaglag ang tapis niyang tuwalya.Ang isang kamay nito ay umakyat at hinawakan ang kanyang baba. Hinaplos nito iyon patungo sa kanyang pisngi na halos ika-panginig ng mga laman niya. Ilang sandali pa ay bigla na lang itong nagsalita. Inilapit nito ang mukha sa kanyang tenga kung saan ay tumama ang mainit nitong hininga sa kanyang tenga. “Asan na ang tapang mo? Sa tawag ka lang ba matapang?” tanong nito sa kaniya.Napalunok siya. Natatakot siyang napatitig sa mga mata nito. “A-ano bang dapat kong gawin para palayain mo na ako ng tuluyan?” mahina niyang tanong dito.Tumaas ang sulok ng labi nito. “Wala kang kailangang gawin dahil…” tumitig ito sa kanyang mga mata. “Hinding-hindi kita pakakawalan
ALAM NA ALAM nito kung paano siya nito kontrolin. Alam na alam na talaga nito kung ano ang kahinaan niya. Ngumiti ito habang nakatingin sa kaniya at pagkatapos ay lumapit ng tuluyan upang bulungan siya. “Sabi ko na sayo… sa huli, hindi mo rin ako kayang hindian. Your body screams from my touch.” sabi nito sa kaniya bago ito tuluyang pumatong sa ibabaw niya.Nagsimulang gumalaw ang mga kamay nito at dinama ang bawat bahagi ng katawan niya. Nang mga oras na iyon ay bigla siyang nanliit sa sarili niya dahil nawalan ng saysay ang lahat ng ginawa niya. Sa huli ay hindi pa rin siya nakaalis sa puder ni Lawrence. Napatitig siya rito, paano niya ba sasabihin dito na pwede naman itong humanap ng iba para makalaya na siya? Napalunok siya. “Pwede ka namang humanap ng mas malinis na babae kaysa sa akin, sa itsura at yaman mo ay tiyak na hindi ka na mahihirapan pang hanapin ito.” sabi niya kahit na pakiramdam niya sa sinabi niya ay sobrang baba na niya masyado.Huminto ito sa ginagawa at pagkatap
NAGULAT SIYA nang bigla na lang itong bumangon at pagkatapos ay hinawakan ng mariin ang kanyang magkabilang balikat dahilan para mapadaing siya sa sakit. “Lawrence, bitawan mo ako ano ba! Nasasaktan ako…” reklamo niya dahil pakiramdam niya ay madudurog na ang mga ito dahil sa sobrang sakit.“Ano bang pumapasok diyan sa isip mo at sinasabi mo ang mga bagay na yan ha? Talaga bang ginagalit mo ako?!” nanginginig sa galit na tanong nito at bahagyang niyugyog siya.Napapikit siya ng mariin. “Hindi ko sinabi ang mga iyon para lang mairita ka. Ano bang masama kung gusto kong subukan ha?” balik niyang tanong dito. Wala na siyang pakialam pa kung mas lalo pa itong mainis. Naiinsi na rin siya rito.“Asha, alam mo ba kung ano ang sinasabi mo ngayon ha?! Talaga bang naghahanap ka ng dahilan para masaktan ka?!” sigaw nito at kasunod nito ay bigla na lang siya nitong inihaga at walang sabi-sabi na ibinuka ang kanyang mga hita bago ipinasok ang sandata nito sa kaniya.“Gawin mo, yan naman ang gusto
ILANG SANDALI ITONG hindi nagsalita at nakatitig lang sa kaniya hanggang sa muli na naman niyang ibinuka ang kanyang bibig. “Bakit kaya hindi ka na lang muna umuwi?” tanong niya rito. Mas makakabuti siguro para sa kanila kung uuwi na lang muna ito at magpapahinga.“Sige, kung yan ang gusto mo ay aalis na lang muna ako para hindi mo na ako makita pa.” sabi nito sa kaniya na walang emosyon ang mukha.Pagkatapos lang nitong sabihin ang mga salitang iyon ay dali-dali na siyang tumayo mula sa ibabaw niya at naglakad patungo sa pinto. Bago lumabas ay tumigil muna ito sandali, hindi ito lumingon sa kaniya ngunit hindi gumagalaw at nakabitin ang kamay sa ere upang buksan ang pinto hanggang sa tuluyang lumabas at nmaiwan siyang mag-isa sa loob ng silid.Ilang sandali siyang nakatulala hanggang sa dahan-dahang gumalaw ang kanyang mga kamay at inilagay iyon sa knaiyang kaliwang dibdib. Hindi niya alam ngunit sa sumunod na sandali ay bigla na lang dumaloy ang luha sa kanyang pisngi. Biglang bumal
KITANG KITA niya kung paano sumimangot si Lawrence. “Sino naman kaya yan?” tanong nito sa kaniya.Agad niya itong pinanlakihan ng kanyang mga mata. “Paano ko malalaman kung sino? Bitawan mo ako para malaman ko.” sabi niya rito ngunit hindi ito kaagad na pumayag.“Ako na ang magbubukas ng pinto para sayo.” sabi nito sa kaniya at pagkatapos lang nitong sabihin iyon ay kaagad na siya nitong binitawan at naglakad patungo sa pinto kaya lang ay muli itong tumigil at bumalik sa kaniya at hinawakan ng mahigpit ang kamay niya. Hinila siya nito patungo sa pinto at mukhang ayaw siya nitong bitawan.“Teka lang, bitawan mo na lang muna ako.” sabi niya rito ngunit parang wala itong naririnig at hinila pa rin siya nito hanggang sa pinto at pagkatapos ay binuksan ito.Nakita niya ang isang lalaki na nakatayo sa harap ng pinto. “Anong problema?” kaagad na tanong ni Lawrence dito na walang kapreno preno.“Napakaingay ninyo may natutulog na bata sa tabi ninyo. Pwede bang pakihinaan niyo naman ang mga bo
HABANG NASA KLASE siya bigla na lang akong nakatanggap ako ng tawag mula sa juristic person ng condo na may lumalabas na usok sa pintuan ng kwarto kaya naman dali-dali akong bumalik para tingnan ang kwarto dahil natatakot ako na may nangyaring masama.Pagdating ko, nadatnan ko si Lawrence na nakikipagtalo sa juristic person."Sabi ko nagluto ako at nakalimutan ko. Hindi ko sinasadyang masunog ang kusina.""Anong klaseng pagkain ang ginagawa mo na napakaraming usok?""O gusto mong magkaroon ng problema sa akin?" Pinandilatan ni Lawrence ito.Nang makita ko iyon ay dali-dali akong pumunta para pigilan siya. “Tumigil ka na.”Nang makita niya ang mukha ko ay agad na lumambot ang matigas na tingin ni Lawrence. Bago nagmamadaling humingi ng tawad sa legal officer ng condo."I have to apologize. Hindi na mauulit ang ganitong bagay.""nevermind "You're so beautiful, what can I give you?" That answer left me speechless. Dahil hindi ko akalain na mawawala sa isang kisap-mata ang mabangis na mo
‘Ikaw pa lang ang unang babaeng bibigyan ko nito.’ ang nakalagay sa card at isinulat niya.Naroon siya sa isang flower shop ng mga oras na iyon at bumili siya ng bulaklak para ibigay kay Asha at hindi niya alam kung ano ba ang dapat niyang isulat sa note dahil ang totoo ay iyon pa lang ang unang beses na bumili siya ng bulaklak para sa isang babae. Hindi niya alam kung magiging epektibo ba ang pagbibigay niya ng bulaklak kay Asha ngunit gusto niyang subukan at ipakita kay ASha na nagbago na talaga siya. Sa huli ay iyon na lang ang isinulat niya at wala na siyang maisip pa. Sana lang kapag nabasa nito iyon ay ngumiti na ito sa kaniya.Ilang sandali pa ay sumakay na siya sa kanyang kotse at pauwi na sa condo ni Asha ngunit bago pa man siya makarating doon ay dumaan na muna siya sa isang supermarket upang bumili ng ilang mga sangkap sa pagluluto. Ang totoo niyan ay ni minsan ay hindi pa niya nasusubukang magluto. Wala siyang alam tungkol sa pagluluto dahil nasanay siya na may nagluluto p
NAPATAAS ANG KILAY ni Luke nang tumingin ito sa kaniya. Nasa club sila ng mga oras na iyon. “Siguro naman ay pwede mo nang sabihin sa amin kung bakit mo na naman kami ipinatawag dito?” tanong nito sa kaniya habang nakakunot pa ang noo.“Oo nga.” segunda naman kaagad ni Colt at ni Adam na kasama din nila ng mga oras na iyon. “Halos isang oras na tayong magkakaharap diro pero hindi ka pa rin nagsasalita.” dagdag pa nitong sabi sa kaniya.Si Adam ay tahimik lang at nakatingin lang din sa kaniya marahil ay hinihintay din nito na magsalita siya. Napabuntong-hininga na lang siya tuloy ng wala sa oras. Ang totoo kasi kaya niya tinawag ang mga ito doon ay dahil sa may gusto siyang sabihin sa mga ito ngunit hindi niya alam kung paano siya magsisimula sa pagsasabi. Isa pa ay natatakot siya na baka mamaya ay tuksuhin lang siya ng mga ito kaya nagdadalawang isip din siya na magsalita. Napapikit siya ng mariin. Kung bakit kasi napakahirap manuyo ng babae.“Ano Lawrence? Wala ka pa rin bang balak n
ILANG SANDALI PA ay bigla nitong hinawakan ang kanyang braso at hinila siya paalis doon. Medyo madiin ang pagkakahawak nito sa kanyang kamay ngunit umarte siya na parang wala lang at hindi siya nasasaktan pero ang totoo ay nasasaktan na siya.“Bakit ka nakikipag yakapan sa kaniya huh?!” sigaw nito sa kaniya sa malalim na boses. Ang mga mata nito ay nag-aapoy habang nakatitig sa kaniya. Napapikit na lang siya at napabuntong-hininga.“Hindi ba pwedeng magyakapan ang magkaibigan?” walang emosyong tanong niya rito.“So ginawa mo iyon para lang galitin ako huh?!” galit na tanong nito sa kaniya.Napairap siya sa inis niya. Syempre mali ito at hindi iyon ang intensyon niya. “Ano bang sinasabi mo ah? Ganun na ba ako ka-desperada sa tingin mo?” muling tanong niya rito.“Talaga ba huh? Sinadya mong gawin iyon dahil gusto mo akong pagselosin!” sigaw nitong muli sa kaniya ngunit napapikit na lang siya ng mariin. Anong klaseng paliwanag pa ba ang gagawin niya para lang maniwala ito sa kaniya.Sa h
AWTOMATIKO NAMANG napalingon si Lester sa kaniya nang makita nito na si Lawrence ang nasa harap ng kotse. Sa ilang beses na nag-krus ang landas ng mga ito ay alam niya na kilala na nito ito. “Mukhang may problema, ayusin kaya muna ninyo?” mahinang tanong niya rito.Umiling naman siya. “Naayos na namin at wala na kaming dapat pang pag-usapan.” sabi niya rito.“Galit ba siya na sinundo kita?” muling tanong nito sa kaniya dahilan para mapatitig siya rito ng ilang segundo at hindi makapagsalita. Paano niya ba sasagutin ang tanong nito e siya naman mismo ang nagpasundo dahil gusto niyang ipakita kay Lawrence na nagbago na siya.Hindi pa man niya naibubuka ang kanyang bibig upang sumagot dito nang magulantang siya dahil bigla na lang kumalabog ang hood ng sasakyan na gawa ni Lawrence. Kahit na nasa loob na sila ng kotse ay malakas pa rin ang tunog kaya nagulat pa rin siya. Puno ng paghingi ng paumanhin ang kanyang mga mata nang tumingin siya rito. “Pasensya na kung ganito na naman ang nangy
NAKITA NIYA kung paano nagtagis ang mga bagang nito dahil sa sinabi niya. “Hindi ba at sinabi ko na sayo na ako ang maghahatid sayo hindi ba? Hindi mo ba naiintindihan iyon?” tanong nito sa kaniya na nanlalaki ang mga mata dahil sa galit ngunit wala siyang pakialam. Kahit na gaano ito kagalit ng mga oras na iyon ay hindi man lang siya nakaramdam ng takot.“Bingi ka ba? Hindi ba at ilang beses ko na ring sinabi sayo na kay Lester nga ako sasakay.” inis na rin niyang sabi rito.“Asha ano ba!” malakas na sigaw nito sa kaniya at kumulo na marahil ang dugo nito dahil sa matinding galit ngunit hindi siya natinag at nanatili lang sa kanyang kinatatayuan.“Umalis ka na diyan.” walang emosyong sabi niya rito.Ngunit hindi niya akalain na magmamatigas ito sa kaniya. “Hindi. Hindi ako aalis dito hanggat hindi sinasabi na sa akin ka magpapahatid at hindi sa lalaking iyon.” pagmamatigas pa rin nito.Sa puntong iyon ay halos sumabog na siya sa sobrang galit. “Ano ba Lawrence! Kailangan ko pa bang u
NATAHIMK SANDALI si Lawrence bago siya nito tuluyang pinakawalan. Nasa pinto na ito ng kanyang kwarto at pagkatapos ay lumabas na ito at dahil doon ay nakahinga siya ng maluwag dahil akala niya ay aalis na rin ito sa wakas dahil sa nagkausap naman na sila ng maayos kaya nga lang ay nang sundan niya ito ng tingin ay nakita niya kung paano ito naglakad papunta sa may sofa at umupo doon tanda na mukhang walang balak itong umuwi katulad ng iniisip niya.Agad na napakunot ang kanyang noo. “Anong ginagawa mo pa diyan? Hindi ka pa ba aalis?”“Gabi na. Delikado na ang magmaneho ngayon.” sabi nito ngunit alam niyang palusot lang nito iyon. Wala na lang siya nagawa kundi ang magpakawala ng isang mahabang buntong hininga.“E di sumakay ka na lang ng taxi o kaya e magpasundo ka.” suhestiyon niya naman dito.“Ayoko. Hindi ako mahilig magpa-drive.” walang emosyong sagot nito sa kaniya.“E anong ginagawa ng mga tauhan mo? Napakarami nila, siguro naman ay may pinagkakatiwalaan ka sa mga iyon.” sabi n