บทที่ 6 : คำให้การ 26

“ฮืมมมม ...ชาเซเล่าเรื่องของเธอให้ฉันฟังบ่อยๆ เลย พอได้เห็นตัวจริงเลยเข้าใจว่าทำไมเขาถึงถูกใจเธอขนาดนี้”

“...ค่ะ”

“อ่าว ไม่ได้สนิทกับชาเซหรอกหรอ? เห็นเขาพูดถึงเธอบ่อยๆ เลยนะ”

ชายแก่เห็นถึงความผิดปกติจากสีหน้าอันเหนื่อยใจของแกรด ในตอนนี้ผู้เป็นราชาเข้าใจหลายๆ อย่างเป็นที่เรียบร้อย

“พวกเราแค่อยู่ห้องเรียนเดียวกันเพียงเท่านั้นค่ะ”

“เฮ้อ ...ขนาดผู้กล้ายังมีสิ่งที่สู้ไม่ได้อยู่สินะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

“...ครับ” ชายหนุ่มยิ้มแห้งก่อนจะตอบกลับพระราชา

“ขนาดถูกชายหนุ่มใบหน้าหล่อเหลาขนาดนี้จีบยังไม่ไหวติง ...คงมีคนในใจอยู่แล้วสินะ”

...ใช่ค่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ปากของฉันมันคันจนสั่นไปหมดแล้ว

“...ค่ะ”

“อะ โอ๊ะ ประกาศกันเลยหรอ? เอาเถอะ ยังไงก็ยินดีกับชายหนุ่มผู้โชคดีคนนั้นด้วยแล้วกัน”

...เธอเป็นผู้หญิงค่ะ หนูเองค่ะ หนูๆๆๆๆๆๆๆ!

“...ข ขอบคุณค่ะ”

พระราชาเงียบไปพักหนึ่งก่อนจะเบนสายตามาทางฉัน ดูจากสีหน้าคงรู้จักฉันอยู่แล้วสินะ

“เขาบอกว่าเธอไม่ค่อยยิ้ม แต่เขาบอกว่าเธอไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คนอื่นๆ คิดกัน”

“...?”

“เป็นตามนั้นรึเปล่า? บลู เชอร์โนบ็อก”

คำถามที่ถูกเอ่ยอย่างเรียบนิ่งทำฉันขนลุกสู้

ซุบซิบ ซุบซิบ

เหล่าขุนนางเร