LOGINNaramdaman ko kasi na para bang umiikot na ang paningin ko. Nakailang shot din ako ng alak bago ako tumigil dahil hindi ko na kaya. Sila naman ay nagpatuloy sa pag-inom. Si Ms. Dy ay tulog na samantalang si Ms. Lee naman ay parang ewan dahil may kung sinong sinasapak ito sa gilid. Si Justin naman ay kinakausap ang sarili niya sa camera. Ako na lang ata ang medyo nasa sarili dito dahil kahit si Mr. Jung ay lasing na rin.
"Restroom lang ako," pagpapaalam ko sa kanila. Muntikan pa nga akong matumba mabuti na lang at nahapit ako sa bewang ni Justin. "S-Salamat." Utal na saad ko at lumayo na kaagad sa kanya. Pagewang-gewang akong naglakad papuntang restroom at doon sumuka. "Argh! Ang sakit ng tiyan ko. Hindi na uli ako iinom ng ganoong hinalo-halo na alak." Sabi ko at pinunasan ang labi ko. Thirty minutes din ang itinagal ko sa loob ng banyo bago ako nakabalik dahil suka ako ng suka. Damn, that alcohol! -- "Oh? Asan na sila?" Tanong ko kay Justin pagkabalik ko sa VIP room. "Wala na nagsiuwian na sila ang tagal mo kasi sa restroom," Sabi niya at inubos ang alak sa bote. "Tss... Kasalanan ko bang parang binabaliktad ang sikmura ko? Ang panget kaya ng lasa ng alak paano niyo nagagawang inumin, ‘yon?" Tanong ko sa kanya at napahawak pa sa tiyan ko dahil para bang hinahalukay iyon. "Ayan kasi, wala namang pumilit sa'yo na uminom ng marami. Oh!" Sabi niya at may inabot sa'kin na inumin na nakalagay sa maliit na bote parang yakult ang itsura nito. "Ano ito yakult?" Tanong ko ng makuha ito sa kanya. "Tangek! Sabi no'ng lalaki na crew dito pampatanggal lasing daw 'yan. Nakailan nga niyan si Ms. Lee bago umuwi, eh." Saad ni Justin sa mapungay na mata. Napatingin naman ako sa mesa at ang dami ngang gano'ng bote na nagkalat. "Halata nga. Teka! Naiihi na naman ako," Sabi ko at nagmadaling pumunta muli sa banyo. Kinuha ko ang bote na binigay ni Justin sa bulsa ko at ininom iyon. "Ang tamis naman makahingi pa nga ng isa nito." Saad ko bago lumabas ng restroom. Pabalik na ako ng makabangga ako ng poste este ng tao dahilan para matapon sa’kin ang dala niya. "Sorry," sabi ko sa nakabangga ko. "Hala! Ako nga ang dapat magsorry sa'yo— Isabella?" Rinig kong sabi ng familiar na boses "Jay?" Sabi ko ng maaninag ko ang mukha niya. Nahihilo na kasi talaga ako. Kinuha ko ang panyo sa bulsa ko at pinunasan ng panyo ang damit ko dahil natapunan ako ng iniinom ko. Buti na lang at hindi masyadong nabasa dahil konti na lang ang laman no'n. "Bakit nandito ka?" Tanong ko at tinuro pa siya. "Crew ako dito. Teka, ikaw bakit nandito ka at lasing na lasing ka pa?" Tanong niya sa'kin at inalalayan ako. "Uhmm.. Dito kasi naganap work event namin." Nakangiti kong sagot sa kanya. Kahit nahihilo ay sinubukan ko pa din tumayo ng diretso sa harap niya. "Talaga? Saan ba ang room niyo ng mahatid ka baka bumagsak ka pa sa daan dahil sa kalasingan mo?" Nakangiting tanong niya sa'kin. "Pampatanggal ng lasing at hang-over ito, ‘di ba?" Tanong ko sa kanya at tumango siya bilang sagot. "Pahingi, ah!" Sabi ko at mabilis na kinuha iyon sa dala niya saka ito ininom. "Teka? Huwag! Shit! Isabella naman—" "Bakit? Palitan mo na lang. Sige dito na ako," Sabi ko at huminto sa tapat ng room namin. "Diyan ang room niyo?" Gulat na tanong niya sa'kin. "Oo, bakit?" Takang tanong ko sa kanya. "S-Si Justin ang sinasabi mong katrabaho mo?" Gulat niyang tanong habang nanlalaki pa ang mga mata. Bahagya ding napaawang ang kaniyang bibig. Natawa naman ako sa itsura niya. Masyado ata siyang nagulat dahil si Justin Reyes ang ka-trabaho ko. Isa sa sikat na artista. "Oo, Personal Assistant niya ako." Sabi ko bago tuluyang pumasok sa loob. Sumunod naman siya sa'kin. "Sir, ito na po ang order niyo na hot choco." Sabi niya at nilapag ang bitbit niya sa harap ni Justin. "Thanks," Sabi ni Justin at inabot ito. Muntik pa ngang matapon sa kanya ang hot choco mabuti na lang ay nahabol ko kaagad. "Pahingi uli nang parang yakult, ah." Sabi ko kay Jay at tumango ito saka umalis. Maya-maya ay bumalik si Jay dala ang hinihingi ko. "Ito na, Isabella." Sabi niya at inabot ito sa'kin. "Thank you," Sabi ko sa kanya at inabot iyon. "Sorry. Sorry talaga, Isabella." Sabi niya sa malungkot na expression. "Ano ba? Hindi mo naman sinasadyang mabangga ako kanina. Isa pa aksidente ang nangyari kanina kaya natapunan ako nito pero hindi mo naman sinasadya. Isa pa hindi din naman ako nakatingin sa dinadaan ko," sabi ko at ngumiti sa kanya. "Alam kong hindi ko sinasadya basta sorry, Isabella." Sabi niya at nagmamadaling umalis. "Weird pa rin siya." Sabi ko pagkaharap kay Justin. Si Justin naman ay hinihilot ang sentido niya. Malakas ang ulan kaya napagpasiyahan na lang namin na manatili dito. Kilala ko naman ang may-ari ng lugar na ito kaya pinayagan kami na manatili at bukas na umalis. Hindi na rin naman kaya ni Justin magdrive dahil lasing na lasing na si ya. "Pasensya na, Isabella. Iisa na lang kasi ang kwarto dito kaya ayan. Okay lang naman ba na magkasama kayo?" Tanong ni Ryza "O-Okay lang..." Nag-aalinlangan kong sagot sa kanya. "Mabuti naman. Sige, maiwan ko na kayo." Sabi niya at umalis na. Inalalayan ko naman si Justin papasok sa kwarto. Papunta na kami sa higaan niya pero dahil sa bigat niya ay nasama ako sa pagtumba niya. "Lord, bakit nilalapit mo ako sa tukso?" Sabi ko at mabilis na umalis sa pagkaibabaw kay Justin. Umayos naman siya ng higa. "Makaligo na nga lang at baka mahimasmasan ako," umalis na ako sa kama at naligo pero mas naramdaman ko lang ang aking pagkahilo. "Shit! Bakit lalong uminit?" Saad ko habang nagtatapis pa ng tuwalya. Papalabas na ako ng banyo ng mapasandal ako sa pader at maramdaman ko na para bang pinupukpok ang ulo ko. Isama mo pa na napakainit na pakiramdam ko? Ano bang nangyayari? "You look hot doing nothing there," Narinig kong sabi ni Justin in sexy way at pinamulahan ako ng mukha. Napalunok ako ng makita siya na naglalakad papalapit sa’kin kasabay ng lalong pag-iinit ng katawan ko. Isama mo pa na nakatopless siya kaya napalunok akong muli. Sa isang iglap ay nasa harapan ko na siya at nararamdaman ko na ang paghinga niya malapit sa leeg ko. Kailan pa naging bampira si Justin? Waah! Naramdaman ko ang paghawak niya sa braso ko na nagbigay ng milyon-milyong boltahe sa aking katawan. "J-Justin, a-anong ginagawa mo?" Hirap na hirap na sabi ko. Halos mapigilan ko na ang paghinga ko ng maramdaman ko na hinawakan niya ako sa bewang at lalong hinapit papalapit sa kanya. "I don't know," tanging sagot niya at inangkin ang aking labi. Sa gulat ko ay hindi ako nakagalaw kaagad. Nanlalaki ang mga mata ko na tinignan siya habang nakapikit ang mata niya at hinahalikan ako pero kalaunan ay unti-unti akong nadadala sa sensasyong pinararamdam niya. If it's a dream then don't wake me up but it's wrong sabi ng mumunti kong utak kaya agad ko siyang tinulak. "No, Justin. Hindi dapat natin ito gawin." Sabi ko at tinalikuran siya upang pakalmahin ang aking sarili. Nagulat ako nang bigla niya akong hilahin at isandal sa pader. He kissed me torridly this time. He kisses me aggressively and he’s biting it at the same time because I’m not responding to him. "Please don't do this to me," Sabi ko kasabay ng sunod-sunod na pagtulo ng luha ko. My mind and my heart keep arguing. "This is wrong!" Sabi ng isip ko. "This is your chance girl." My stupid heart said. What the pak! But in the end I find myself responding to his kisses out of love even though it's hurt. I know I love him but this is wrong but why can't I stop myself? Binuhat ako ni Justin papuntang kama at hiniga doon. He kissed me again as he's playing my thing down there and bit my lower lip. I don't understand what to feel. Ayaw ko na gusto ko. Nanghihina na din ako dahil sa ginagawa niya. He spread my legs and entered inside me. My tears started to fall as I felt him inside me. Thrusting hard and deeper. Masakit. It's not making love. It's just the plain sex because what I see now in his eyes is full of lust. He is doing it to me in a sadistic way and not in a gentle way. I really thought that this night would be the best moment of my life. But this turns out to be my life turner. Because I'm not aware that after this night everything will be chaotic.Nandoon siya samantalang ako bored na bored na dito. Kukuhanin ko na sana ang vodka sa harap ko nang biglang tapikin ng kung sino man ang kamay ko. "What?" Inis kong sambit. "Anong what? Huwag mong sabihin na iinumin mo iyan? Masama iyon para kay baby." Sambit ni Justin at umupo sa tabi ko. Hindi ko napansin na nakabalik na pala siya. "Tsk! Alam ko naman iyon. Hindi ko naman iinumin, eh.” Nakangusong sambit ko. “Sus! Hindi daw,” sambit niya at inayos ang damit niya. “Nakakainip naman dito." Reklamo ko at inikot ang paningin ko sa buong lugar. "Gusto mo bang magsayaw?" Tanong niya sa'kin at nilahad ang kamay niya. Ayiee! Sige, na nga. Inabot ko ang kamay niya saka ngumiti. Wait! Kinikilig ako. Nagpalit ang musika. Slow dance na ito ngayon. Pumunta kami sa gitna, inilagay niya ang kamay ko sa kanyang balikat, ang isang kamay naman ay nasa aking beywang. Nangibabaw sa musika ang malakas na tibok ng puso ko. Napapaisip tuloy ako kung naririnig din ba niya ito? "Nabobored ka na b
Sumakay kami sa sasakyan ni Hiro at agad niyang binuksan ang music player at nagplay ang isang masiglang tugtog. “Kamusta maganda ba?” Tanong niya kaya napalingon ako. “Gawa mo?” Curious kong tanong sa kanya. “Oo, ipapasa ko next week kay Javier once na natapos ko ang lyrics at natapos ang track. “Ang ganda! Buhay na buhay ang tugtog. Mapapasayaw ka kapag narinig. Iba talaga kapag may kaibigan na sikat nauuna ka makinig bago i-release,” humahagikgik na saad ko. “Naku! Ikaw talaga. Hindi pa nga naaprubahan release na agad nasa isip mo,” natatawang saad niya rin. “But seriously, maganda siya. Sikat kaya lahat ng gawa mo. Kaya proud na proud ako sayo, eh,” saad ko sa kanya na taos sa puso ko. “Nga pala…” seryosong saad niya kaya napalingon ako sa kanya. “Bakit ganon? Kanin sa bahay niyo napakatahimik? I mean ang gara ng atmosphere,” sambit niya ng hindi tinatanggap ang paningin sa daan. Napatingin ako sa bintana,”Ganon ba?” Baka dahil ako lang mag-isa…” huminto ako sa pagsasalit
Isabella’s POVNaririnig ko ang mga hakbang ni Justin sa labas ng pintuan, pero hindi ko alam kung pagbubukaan ko ba siya o hindi. Huminga ako ng malalim saka iyon binuksan. Nakita kong naglalakad na siya papunta sa kanyang silid.“Justin?” mahina kong sambit. Wala tugon at patuloy pa rin siya sa paglalakad. Pinikit ko ang mga mata ko at hinaplos ang tiyan ko. “Okay lang marahil ay hindi niya ako narinig,” bulong ko. Subalit kahit paulit-ulit kong sinasabi, ramdam ko ang luhang gustong lumabas sa aking mga mata.Hindi ko alam kung anong nasa isip niya—galit ba? Pagod? O ginagampanan lang niya ang mga iniutos sa kanya?“Isabella,” napasinghap ako ng marinig ang tinig niya. Bumalik siya?“Hindi nga ako nagkamali na gising ka pa. Narito lang ako para siguraduhin kung natutulog ka, marahil ay naninibago ka. Heto ang gatas upang makatulog ka,” seryoso ang boses niya at hindi ko mabasa ang nasa utak niya.“Salamat,” mahina kong sambit. Kinuha ko ang gatas mula sa kanya at tulad kanina ay hi
Napatigil ako sa narinig ko. Hindi ko alam kung bakit mas masakit ang salitang “Act” kaysa sa malamig niyang asal kanina sa bahay. Pilit akong ngumiti sa harap niya ng maka-recover.“Ah—oo,” sambit ko habang sinisikap na magmukhang kalmado. Nararamdaman ko ang mga matang nakatingin sa’min. May mga bulungan. May mga nakataas na cellphone para kunan kami. May mga taong nagtilian din dahil sa ginawa ni Justin.“Kalalabas mo lang ng ospital gumala ka kaagad,” kumunot ang kilay niya saglit bago siya ngumiti ulit. Pilit na ngiti bago niya nilapit muli ang mukha niya sa akin para bumulong.“Naabutan ko pa ang Tito mo sa bahay at pinagalitan ako dahil hindi ko masagot ang tanong niya,” may inis sa boses niya at pa-simpleng tumingin sa akin ng masama. Hinawakan niya ang likod ko, marahan pero may distansya. Para bang sapat lang para magmukha kaming magkasama, pero kulang para maramdaman kong totoo. Pagkaraan ay humarap siya na nakangiti sa mga taong nanonood sa amin.Tsk! Akala ko pa naman! R
Lumabas ako ng silid at nadama ang pag-iisa dahil tahimik ang buong lugar. Hindi ko alam kung bakit ngunit naramdaman kong namasa muli ang aking pisngi. Mabilis ko iyong pinunasan at pilit na ngumiti.“Sanay naman ako dati mag-isa pero bakit ngayon parang ang bigat sa pakiramdam?” Sambit ko sa sarili pagkaraan ay kinuha ang cellphone ko sa bulsa.Si Tito tumatawag…“Isabella,” sambit ni Tito sa kabilang linya ngunit di ako sumagot. Nanatili lang akong nakikinig sa kanya hanggang sa muli siyang magsalita.“Hindi ko ginagawa ’to para parusahan ka,” sabi niya. “Ginagawa ko ’to para hindi ka mag-isa.” Napatigil ako sa narinig ko. Totoo ba? Pero bakit ngayon ay nag-iisa ako?“Naiintindihan ko po,” tanging saad ko sa tawag bago ito tinapos. Napabuntong hininga aoo pagkaraan ay naglakad papunta sa sala."Ano na ngayon ang mangyayari sa amin? Hays!" Kinuha ko ang shoulder bag ko sa sofa bagk muling bumalik sa kwarto ko.Inayos ko ang mga gamit ko pagkaraan ay naligo na upang mahimasmasan. D
Isabella's Pov:Nagising ako nang makaramdam ako ng gutom ngunit paglingon ko sa gilid ay nakita ko si Justin. Kasalukuyan siyang natutulog sa sofa, napakurap-kurap pa nga ako at mahinag tinampal ang mukha ko upang siguraduhin na hindi ako nananaginip. Dali-dali akong tumayo at lumapit sa kanya ng hindi gumagawa ng kahit na anong ingay. Hindi ko napigilang hindi ngumiti ng makita ang guwapo niyang mukha. Totoo ngang nandito siya at hindi ito panaginip. Mas lalong hindi ako namamalikmata. Kanina pa kaya siya dito?Dama ko ang malakas na kabog ng dibdib ko habang dahan-dahan kong nilalapit ang kamay ko sa mukha niya. Nais ko kasing haplusin ang pisnge niya. Pagdating talaga sa kanya ay para bang nagkakarera ang puso ko sa pagtibok. Nakakainis.Malapit na sana dumampi ang kamay ko sa mukha niya nang bigla siyang gumalaw at dahan-dahan dumilat."Anong ginagawa mo?" kunot-noo niyang tanong sa'kin."Ah! Ano... Hehe... Ewan?" patanong na sambit ko dahil hindi ko na malaman ang sasabihin ko.







