The interview was scheduled for next week, so Viana was not in a hurry. Kinabukasan, pumunta sila sa mall kasama ang inang si Nida para bumili ng isusuot na damit at mga pampaganda na kinakailangan din niya. Panay ang reklamo ng ina sa mga ginagawa ng ama. “Naiinis na ako ng Daddy mo nitong mga nakaraang araw. Araw-araw ba naman akong tinatawagan, kunwari nagtatanong kung saan ako nakatira at may gusto daw siyang ipadala sa akin. Sabi ko nga hindi na kami mga bata, para siyang binata na naghahabol sa isang dalaga. Naku, di ko pa rin maarok ang isip niya.”Napangiti si Daviana, hindi mapigilang matawa. Malamang ang ama na ang hahabol dahil nalaman ma nito ang halaga nila ng ina na hindi niya makita. “Nga pala, Mommy, sinabi ni Rohi sa akin na makakatulong daw siya sa kumpanya ng ating pamilya.” sambit ng babae nang maalala ang huling naging usapan nila ng fiancé. “Mom, paano kung hilingin ko sa kanya na makipagkita kay Daddy after niyang manggaling sa business trip? Pag-usapan natin
SA IKATLONG ARAW ng pag-alis ni Rohi patungo ng business trip ay nakatanggap si Daviana ng interview notice na gaganapin sa darating na isang Linggo. Sa labis na saya ay agad na sinabi iyon ng babae sa fiance na si Rohi nang magkausap sila. Tawag lang iyon. Sinubukan ng babae na kontakin ito sa video call ngunit hindi pwede kaya calls na lang.“It is a comprehensive publishing house, Rohi. Maraming mga sikat na works na ang na-introduced nila. Marami sa mga taong ka-partner nila ay may malaking pangalan sa industriya ng translation circle.” patuloy na kwento ni Daviana habang nakahiga sa kama, nakatingin sa kisame ng silid nila habang ini-imagine ang paninitig sa kanya ng mga mata ni Rohi kapag nagsasalita siya sa personal. Nakataas ang kanyang mga paa sa pader habang matamang nakangit na ang labi. “Grabe, excited na akong magtrabaho. Sa palagay ko mapapasa ko naman siguro ang interview ‘no? Hindi siguro mahirap.”Kakatapos lang maligo noon ni Rohi, nakauwi na rin siya sa bedroom suit
PARANG BALIW NA humalakhak si Melissa nang makita ang nakabalatay na matinding galit ni Warren sa mukha. Namuo na ang luha sa kanyang mga mata ngunit hindi pa rin naputol doon ang malakas niyang pagtawa. Iyong tipong natutuwa.“Naalala mo ba? That day you kicked her out of the hotel for me, I find it funny when I think about it. You did such thing sa kaibigan mo; kay Daviana. Kung babalik ka ngayon sa kanya, tingin mo mapapatawad ka pa niya? Hindi na Warren…” Namutla ang mukha ni Warren. Maya-maya pa ay namula iyon sa matinding galit sa kaharap na babae. Parang replay ng isang pelikula na nagbalik sa kanyang isipan ang mga ginawa niya kay Daviana noong araw na iyon. Nagpapaliwanag ito sa kanya ngunit hindi niya pinaniwalaan. Si Melissa pa ang mas kinampihan niya. Nagkasundo man sila ulit ni Viana, pero nang dahil sa kabalbalan niyang ginawa noong engagement nila kaya malamang ay suko sa langit talaga ang galit.“Ginawa mo akong masama sa harap niya? Intensyon mo na iyon simula pa lan
NANLALABO NA ANG mga mata ni Melissa nang dahil sa baha ng kanyang mga luha sa sinabing iyon ni Warren. Nangatal na ang kanyang labi nang ititig ang mga mata niya sa mukha ng lalaki. Hindi siya makapaniwala na darating sila sa puntong iyon na makikipaghiwalay ito sa kanya. Buong akala ay magagawa na niyang hawakan na ang lalaki sa leeg niya.“Dahil ba talaga sa mga 'to ang dahilan mo? Wala ng iba? Matagal ko nang sinabi sa'yo na sumama ka sa akin sa abroad, hindi mo na kailangang harapin ang mga bagay na ito ngayon. Pwede natin palipasin muna ang galit ng mga magulang mo. Ilang beses kong sinabi na rin sa’yo na pagbalik mo kalmado na ang mga magulang mo. Nakinig ka ba sa akin?” sumbat ni Melissa kahit na alam niyang talo na siya dito, “Nagmamadali kang bumalik ng bansa na para kay Daviana…”Ipinakita niya pa ang hitsura niyang labis na wasak kay Warren at baka makonsensya ito. Nagpanggap pa siya na muntik ng matumba, ngunit maging iyon ay mukhang wala ng epekto sa kanya. Sinubukan na
WALANG IMIK NA sinunod ni Warren ang sinabi ng ama. Sa totoo lang ay wala siyang kagana-gana. Ilang araw man siyang hindi kumain, hindi pa rin siya nakakaramdam ng gutom. Kumukulo ang kalamnan niya pero wala siyang pakialam. Nagkukumahog na tinawag ni Carol ang katulong upang ipainit ang pagkain nang maihain na rin agad sa kanyang anak.“Dahan-dahan lang Warren, tingnan mo ang ginagawa mo sa sarili mo? Gutom na gutom ka…” maluha-luhang turan ni Carol habang pinapanood na kumain ang anak, “Huwag mo na ‘tong uulitin ha?”There was chili in the dish, which got stuck in Warren’s throat. He put down the utensils, turned his face to the other side, and started coughing violently.“Heto, inom ka ng tubig.”Warren was still coughing, and it seemed as if his heart and lungs were about to burst out. His eyes were red and his vision was blurred. Hinagod ni Carol ng paulit-ulit ang kanyang likod hanggang sa tumigil ito.“Sarili mo lang ang pinapahirapan mo, gaya ngayon.”Kinabukasan, gaya ng pang
HINDI NAGSALITA SI Welvin sa ma-dramang turan ng asawa. Pinanood lang niyang palisin ang luha niya. “Kung hindi mo ako tutulungan, mapipilitan akong hanapin si Melissa at baka sakaling ma-convince niya si Warren na ayusin ang kanyang sarili, Welvin.”“Baliw ka na ba? Bakit mo gagawin ‘yun?”“So anong gusto mong gawin ko ngayon? Tumunganga lang? Nasa hunger strike ang anak natin at bilang ina, sa tingin mo papanoorin ko lang siyang unti-unting patayin ang kanyang sarili ha?!”Laging ganito si Carol sa anak kaya naman hindi na believe si Welvin dito. Siya rin ang may kasalanan. “If Warren is willing to admit his mistakes and reflect on himself, I can arrange for him to meet Daviana. Subalit kailangan niyang kasama ako, hindi pwede na sila lang. Imposible iyong mangyari, Carol…”At this moment, the half-open door of the bedroom was pushed open from the outside. Sabay na napatingin sa kanya ang mag-asawa at nakita si Warren na nakatayo doon. Ilang araw pa lang ang lumipas, namayat na it