CHAPTER TWENTY ONE

MARIIN kong ipinikit lalo ang aking mga mata ng madama ko ang sinag ng araw na tumama sa aking mukha. Bigla kong itinakip sa aking mga mata ang kanang palad ko. Nang tuluyang masanay ang mga mata ko'y marahas na kong bumangon.

Badtrip na nga ako kagabi pero ganito pa ang magigisnan ko pagkagising ko bullshit talaga!

"Ano ba 'yan ang aga-aga pa nangiisturbo ka ng tulog!"Bulyaw ko sa kung sino man ang mapangahas na pumasok sa silid ko at siyang nagbukas ng kurtina. Nanatili pa rin ang pagkakapikit ng mata ko.

"S-Sorry pero kasi kailangan mo ng bumangon dahil maggui-guest ka ngayon sa "Morning Pinas".dinig ko sa isang pamilyar na tinig.

Marahan kong iminulat ang mga mata ko at dahil nanatiling nasisilaw ang mata ko dulot ng sinag ng araw kinailangan ko pang pasingkitin ang aking mata.

At habang nakatitig dito'y tila may kung ano akong naalala... na tila pamilyar sa