Ang Tipo kong lalaki

"Tulong! Tulungan mo ako!" Sumigaw ako ng napakalakas umaasang may makarinig sa akin. Napakadilim dito at isang oras na akong nakakulong sa butas na ito!

"hello? May tao ba dyan?" Isang boses ng lalaki ang biglang umalingawngaw. "oo! Oo! Pakiusap tulungan mo ako! Sobrang dilim dito sa butas, Natatakot na ako." sabi ko habang sinusubukang tingnan kung sino ang taong nasa itaas nitong nakakatakot na butas. "umm... Eto kunin mo yung lubid." Habang inihagis niya ang lubid ay hindi maiwasang maisip ng kagalakan sa aking kaluluwa kung gaano ako kaswerte na nailigtas ako sa sandaling ito. "salamat..." sabi ko habang nakapulupot sa balikat ko. "Isuot mo to" nabigla ako ng ialay niya sa akin yung jacket niya, sadyang kay bait naman niya sa akin. Kinuha ko ang inaaabot nitong jacket at saka sya nag tanong "ano ginagawa mo dito sa mga oras na to?" Dapat ko bang sagutin iyon? Hindi ko nga alam kung sino siya... Pero tinulungan niya ako kung tutuusin. "Umm... Na-kidnap ako.. I... Nagawa Kong makatakas sa kanila, pero habang tumatakbo ako hindi ko napansin ang butas na yun kaya nahuli ako." "Whoah, so isa kang napakahalagang tao Hugh?" tanong niya. "Hindi naman sa ganon. Isa lang akong normal na tao, walang espeyal sa akin, ni hindi nga ako kilala."

"HANAPIN NINYONG MABUTI!!" isang sigaw sa hindi kalayuan. sus! Alam nilang nandito ako, ano ang dapat kong gawin? "Sila na," bulong ko. "sino?" tanong niya.

"Yung mga kidnappers!.. Tingin ko kailangan ko na talaga mag tago, aalis na ako, paalam!" pagmamadali Kong sabi ngunit ng ako ay patakbo na bigla nya akong hinawakan sa kamay dahilan para mapahinto ako. "B-bakit?" Itinanong ko.

"Shh!" ikinulong ako nito sa kanyang bisig, naka yakap... Nagtago kami sa likod ng isang malaking puno. Naramdaman ko ang pagtulo ng pawis. Pabilis ng pabilis ang tibok ng puso ko! Muntik ko nang makalimutan kung paano huminga. Hindi ko alam kung bakit ako hinahabol ng mga taong yun, bakit sa dami ng tao sa mundo ako pa ang naisip an nilang habulin?... Hindi naman ako mayaman, ni wala akong sariling bahay! Nakikitira lang naman ako sa bahay ng tita ko, hindi rin naman ako kagandahan, pangit ang katawan ko! Hindi rin naman pwedeng ibenta organs ko, sakitin kaya ako... Whaaaa nakakaiyak naman. "Hindi naman ako anak ng milyonaryo walang pang ransom pamilya ko pero gusto nila kidnappin?" Maiyak iyak Kong sabi. "Kung ayaw mong makita ka nila... Wag ka mag ingay" sabi nitong si mr. Piling taga pag ligtas ng taon sabay Abot ng isang lollipop sakin. "Anong gagawin ko dyan?" Tanong ko na may halong pagtataka. "kunin mo na, ang ingay mo kasi" sabi nito habang ginugulo ang buhok ko. "Wala tong lason?" Maiyak iyak kong sabi. "tignan mo may balat pa yan paano magkakaroon ng lason? Baliw" bahagyang tumawa siya. "Pag ako namatay ah kargo de konsensya mo yun" paturo ko sa kanya. "kaya sa tingin ko kailangan na kitang protektahan simula ngayon." Linyang nagpahinto sa munting sandali.

Unti unting bumagal ang oras na tila bang nasa isang palabas kasabay ng pagbabago ng tibok ng aking puso, ni hi Di ko ramdam ang aking hininga, ang aking kamay at pang amoy ay tila ba naninibago... Naaamoy ko ang matamis na pabango nito. Tumingin ako sa kanyang mga mata hindi ko makita ng malinaw ang mukha niya dahil sa dilim. Hindi ko mawari kung ano ang hitsura ng lalaking ito. Sino ka? Bakit nagtitiwala ang aking kaluluwa sa iyo? Ang madilim na paligid ay unting unting sinakop ng liwanag. Sa wakas ay nakita ko ang hugis ng kanyang muka, ang pula ng labi at haba ng pilikmata.

"B-bakla ka ba?" Tanong ko sa kanya dahilan para mabigla sya. "Mukha ba akong bakla?" Tanong nya. "K-kinda..." sagot ko dito. "Mauuna na ko, bahala ka na dyan" Sabi nito sabay habang paalis. Hala bastos may pa protect you from now on ka pa tapos iiwan mo pala ako? Hmp! "Hoy hinatayin mo ko!" Sabay takbo ko papunta sa kanya.

"Hades..." Wika nito na bumasag sa katahimikan "h-Hugh?" pagtataka ko. "Hades pangalan ko" seryosong sabi nito sabay turo ng kotse sa bandang bungad ng gubat "yun ang kotse ko, sasabay ka ba sakin?" Dugtong pa nito. "Hades? As in yung Hades sa mitolohiya ng bansang Griyego? Ang hari ng impyerno kemerut?" Hindi nya sinagot ang tanong ko, kanina lang kung maka asta sya parang close na close kami tapos ngayon snobber na? Bilis ng moodswing ah. Hmp. "Well ako naman si Persephone." Sabi ko dahilan para matawa sya. "BTW pano ka napunta sa gubat? Muka ka na ang mayaman?" Tanong ko sa kanya.

Nag tatanong ang babaeng ito kung anong ginagawa ko Don? Haha to be honest kasalanan ko lahat. Narito ang nangyari. Nakaupo ako sa isang lugar kung saan hindi madadaig ang lasa ng timpla nilang kape, para makipagkita sa isang investor at napansin ko itong babaeng nakatayo malapit sa kotse ko at naka sunglasses siya. "Mr. Guerrero?" may lumabas na lalaki sa harapan ko "And you must be Mr. Valdez?" Tumayo ako at sinubukang makipag kamay sa kanya, tabds ng pag respeto at galang. "Mr. Valdez bakit naman dito mo pa nais mag kita? Pwede naman tayo sa opisina ko" Tanong ko dito ngunit sinamaan lang ako nito ng ngiti. "Mr. Guerrero gusto ng amo ko na ibenta mo sa kanya ang kumpanya mo." sabi nito. "nagbibiro ka ba? You're wasting my time." "We can triple the price Mr. Guerrero" mayabang na pag kaka sabi nito. "Ang kompanya ko ay walang presyo, walang sentimo ang makakatumbas sa halaga ng kompanya ko... Kahit ang buhay mo ay walang Panama sa halaga nito." Buong tapang kong sabi.

"Pero baka ang buhay ng nobya mo ay sakto na para dyan, hindi ba?.." Nakakatawang sabi nito sakin. "NI minsan hindi ko nasabi sa inyo an may nobya ako, kailangan mong maghintay ng lumang taon para dyan. Baka sa mga oras na yon ay may masasabi na ako na may nobya na ko" Tawang tawa Kong sabi dito.

Hindi ko mapigilan ang pag tawa sabay higop ng kapeng kanina pa nasa mesa. Gagamitin laban sa akin, patutumbahin nila ako gamit ang nobya ko? Nakakahiya naman! wala man lang ako hahaha! Hindi mapigilan ng isip ko ang tumawa.

"Ang babaeng yan ay I amin na sya ang nobya mo" Nang sinabi nya yun ay muntikan ko ng mailuwa lahat ng nainom Kong kape. Habang nakatingin ako sa labas, yung babaeng yun? Nagsasabing nobya ko? Ano? Biro ba yun? Hindi ko siya kilala! Pero paano kung sakyan natin ang pakulo na to? "Oo, nobya ko siya." tignan natin anong pwedeng mangyari.

Maya maya pa ay biglang nagsidatingan ang mga malalaking tao at biglang pinilit dukutin ang babaeng kanina pa nakatayo malapit sa sadakyan ko. S***a? Di man lang ba sila gagawa ng pagsisiyasat sa buhay? Hindi na ko nagtataka bakit naiinggit sakin ang mga kalaban ko sa business... Hindi sila marunong mag isip. Pag balik ko ng tingin ay wala na si Mr.Valdez marahil ay nagmadali na syang umalis. Tingin ko ay wala naman akong dapat na gawin, sigurafo ang isip ko na kasamahan lang nila yung babae para malinlang ako. Tsk! Lalasapin ko nalang ang sarap ng kape kesa isiping ang babae na hindi ko naman kilala. "Tumawag ka ng pulis" sabi ng batang pulubi na nagmamadaling pumasok. "Bakit biboy may nangyare ba?" Tanong ng may ari ng tindahan ng kape na galing sa Isa mga kwarto nitong gusali. "Si Ate ganda dinukot ng mga nakaitim na maskara!" Natatarantang sabi nito. "Si Kath?" Tanong ng may ari na Tinanguan ng bata.

So it means na yung babae na yon ay kilala dito?

Samakatuwid... Hindi sya kasabwat? Fuck! Mabilis akong tumakbo sa kotse ko para habulin sila. Pero... Saan na sila? Damn! Think Hades kung ako ang kidnapper San ako pupunta?

Ito ay kung paano ko nakilala ang maliit na baliw na babae.