What she did was extraordinarily aesthetic. For a moment, I was really taken aback.
Para akong kinuryente ng milyong-milyong boltahe ng kuryente dahil don. I was so exhilirated by her sudden act like it just came out of nowhere.
Why is she hugging me right now anyway?
But before I answer that, I responsed to her hug. Making it tighter than hers, but not so much that it would suffocate her to death.
Tama lamang para maiparamdam ang init ng aking pagmamahal sa kanya na kahit ang hagupit ng pinakamalakas na bagyo ay hindi matutupok. I hope that my warmth is just enough to thaw her icy cold exterior.
The wind under the trees blew right at us stealing away the warmth that was slowly enveloping. Because of this, she slowly pulled away.
Gustuhin ko mang hilahin siya muli at mas yakapin pa ng mahigpit ay hindi ko magawa. She seems so vulnerable right now and I don't want to exploit it. Alam kong maiilang lamang siya kapag ginawa ko iyon.
Instead, she packed her things as I stood right in front of her watching her every move.
"Hey prince," she voiced. "Can you drop me off?"
Finally, she said something that sounds like a request rather than a command. Marunong din pala siyang makiusap.
At dahil ayaw kong ibahin ang momentum ng paligid, nagawa ko pa siyang biruin. "Isang suhol ba ang binigay mong espadang ito, Maxima?"
Nakataas kong kilay na tanong habang inilalagay na ito sa aking baywang. Looks like I won't be needing any other swords since I have this.
She just rolled her eyes and I just simply chuckled at her gesture. Pumunta na ako kay Florel at saka sumakay. Inalalayan ko pa siya upang makaakyat sa aking alaga.
We carefully strode along the steep side of the mountain. Every time Florel took a step she would bump into my back as if riding a carousel. Sa sobrang lihis ng dinaraanan namin hindi niya mapigilan ang mapayakap. I can say I am enjoying this, ewan ko lang sa kanya.
"Tangina, sinasadya mo na lang eh!" galit niyang usal. Hindi ko na lang siya sinagot, ayaw kong mapaaway sa kanya lalo na sa ganitong sitwasyon.
Even so, I still see myself smiling even with the joyful joyride we're having. Para akong tangang nakangiti sa kalagitnaan ng matarik na bundok.
That lasted until we reached the flat surface. She said to drop her off by the seashore, so the seashore we will go.
The wind earlier was replaced by a breeze of salty air. We were indeed near the sea, with scorching sands and the unforgiving sun. In contrast, it was opposed by the calm and cool color of the blue sea in front of us. What a nice day to swim. Ano naman kaya ang gagawin niya rito?
"You want to swim, Maxima?" I joked.
"Gusto mo bang malunod, Aragorn?" she hissed making me shut up.
I was about to go and leave her be when she called my name.
"Meet me here later, at midnight."
With that being said, I rode away leaving instantly as though I'm acting cold.
Hindi ko na talaga alam kung anong ikikilos ko kapag malapit siya. I cannot choose whether to act nice, teasing or being just plain impolite. I should carefully read her mood first before acting. Isang maling sabi o galaw ko lang would tip her off.
Tanga na nga ata ako. Tanga sa kanya.
I came to the center of town, welcomed by sounds of swords clashing and arrows in quivers being shot by the bow. Looks like they started training already.
As I walked past by them, I saw Garfiel joyfully parrying against a soldier in training. His form was nice but not that impressive.
Garfiel was exclusively taught how to use bow and arrows and not built for swordfighting. Kaya naman hindi siya gaano kagaling sa paghawak ng espada. He only know the basics at gayon din ang mga baguhan.
I can say that the one he's battling with has really improved as he can one on one with Garfiel. Receiving parries and thrust, passable footwork and even got the right stance.
Mukhang hindi na nila kailangan pang turuan. They passed the basics mukhang kailangan na naming pahirapin pa ang ensayong ito.
I paced through the archers next. Garfiel should be the one governing this sector but I don't mind their change of agenda. Basta ba'y matuto ng mas maaga ang mga sundalong ito.
I want to end this war as quickly as possible.
And quickly as possible means more time with Maxima.
I should probably get my head into the game but her gradual request makes me throw out all of my hardwork just to be with her.
Ang makasama siya ang pinakang nais ko ngayon. Kasunod lamang ang ipanalo ang guerra.
Funny, that the objective of seeing her earlier was to confront her of nearly killing me and maybe subtlely confessing. But it ended up in ways I did not imagine.
She hugged me, she made a request from me. The only thing missing is for her to want me back too or just plainly kiss me.
Bakit ba hindi na lang niya sabihin sa akin ang kaniyang totoong nararamdaman? I don't like this act of hers, giving me mixed signals that make me don't understand anymore.
Gusto ko siyang intindihin pero parang siya na mismo ang gumagawa ng paraan para ilayo niya ang sarili niya sa akin. I simply don't understand what the hell is she thinking.
"Aragorn."
A familiar voice approached me, holding a quiver. "Mukhang hindi nyo na kailangan ang tulong ko. You've trained them pretty well, Iston." I applauded. Napahanga talaga nila ako.
"No," he said displeased. "Hinahanap ka ng Chancellor at mukang naiinis siya sa pagkawala mo."
Isa namang kamay ang lumapat sa aking balikat at base sa bigat nito, kilalang-kilala ko na kung sino ang may ari nito.
"Did you kill her yet, Aragorn?" Garfiel hooked his arm around me.
"Hindi. Ikaw, baka gusto mo." pabalang kong sagot sa kanya.
He always see her as the enemy. Hindi ko alam kung bakit ang init ng dugo niya kay Maxima. They don't converse, they don't see each other often, maybe they even don't know each other yet. Still, he speaks badly about her.
"You need to tell us now, my prince." Iston said, hopefully wanting my immediate answer.
As I wanted this matter to be talked privately, I immediately walked away from the training grounds making the two tag along with me.
Naisipan kong lumabas ng bayan dahil iyon lamang ang kaisa-isahang paraan na naiisip ko para maging ligtas.
I cannot risk any information I let out to be used against me. Lalo na at alam kong pinagiinitan ako ng Chancellor na yon. I'm sure he got his eyes on me.
And to be perceptive, the walls have ears.
Usually a common term but here in Azsare you need to be extra careful.
Azsarians are master detectives. They ought to know everything that involves a case. And a pursuit of a case is a case needed to be solved. Even tricksters from Nazeru can't compete with the wits of Azsarians.
Kahit gaano pa kami katusong mga Nazi sigurado akong mabubuko parin kami ng mga taga Azsare. Since we are not that competitive as they are.
We decided to discuss the matter in a lone tree not far away from the city. Ang lilim ng puno ay sumasalungat sa init na dala ng araw.
"So, alam na namin na si Maxima ang pumatay sa hari. We already ruled that out." panimula ni Iston sa usapan." The question is why? Isa pa, its obvious that the Chancellor is keeping a close eye on you."
He walked back and forth; thinking hard and patching up the clues together.
"Regarding your dissappearance that night when the king was killed, one thing is certain." he added. "Halata namang nagsisinungaling ka non. It was clear that you and Maxima met that night."
"And the question is why?" paguulit pa ni Garfiel sa tono ni Iston kanina.
"We just met that day. Its just a coincidence. Don't make a big deal about it." I clarified.
"Defensive much?"
"Really, the question is how did the Chancellor know that you had something to do with the death of the king?"
"Tch, alam na natin yon diba?" Garfiel spoke in a "matter of fact" tone "We've discussed it, sagabal si Aragorn sa mga plano niya, as he is a more befitting candidate to rule the city."
"Still, that doesn't seem to fit."
"Ahem." as soldier spoke before us having our utmost attention.
Napakatanga niya para gambalain kami habang naguusap. "Wala ka bang galang?!"
I hissed as the two leered at him making the former intimidated. Such intrusion, startling us with a fake cough.
"My apologies sir," he bowed. "Pero pinapatawag po kayo ni Chancellor."
Nagpalitan kaming tatlo ng tingin, sa pagkakataong ito malalaman na namin ang katotohanan.
Walang imik kaming sumunod sa kanya patungo sa palasyo kung saan kami namamalagi pansamantala. Dito rin ginagawa ang mga pagpupulong patungkol sa kalagayan ng Azsare mapa politika man o kung ano pa.
Iginiya niya kami sa isang silid kung saan kami huling nakipagusap sa Chancellor. Ang silid kung saan niya kami binastos.
Mabuti at maayos ang huwisyo ko nung mga panahong iyon, kung hindi malamang hindi na siya sinisikatan ng araw ngayon. Ngunit kung nais niya kaming bastusin muli mukhang hindi ko na pipigilan pa ang sarili ko na kitilin ang kaniyang walang kwentang buhay.
Umupo na kami sa harap ng malaking lamesa at inintay ang Chancellor dumating. Ang ginagawa niyang ito ay pambabastos na rin. Ang mga mataas na nilalang na kagaya namin ay hindi pinaghihintay ng isang mortal na tao. Kung pinatawag niya kami rito para inisin hindi na ako makikipagtalo sa kanya at malugod siyang papatayin.
Subukan lamang talaga niyang gumawa ng kahit anong kakaiba, buhay niya ang magiging kapalit.
Ilang minuto pa, biglang bumukas ang pintuan at ilinuwa ang kasuklam-suklam na presensiya ng Chancellor.
His very image disgust the hell out of my system, knowing a human like him exist in this world. The way he walks screams elegance much as a nobleman that he is. Other than that, his presence hides a very threatening force. With just even his sillhouete I can't bear to see.
Parang hindi ako makakatagal sa isang silid na kasama siya. Might as well fill the room with blood and we'll have a festive bloodbath on my behalf. Pero syempre, dugo lamang niya ang dadanak. I would not risk any drop of my elven blood with the hands of a lowly idiotic human.
He clapped twice to get our undivided attention onto him. He so much of an attention seeker, hindi na ako nagtataka kung bakit pinagiinitan niya ako ng dugo dahil umeksena ako nung nakaraan sa isang bagay na dapat sana siya ang lulutas.
Unlucky for him, I'm unforgiving. Wala akong pakielam sa kanya.
"Buti at napaunlakan ninyo ang aking alok." sabi niya bakas ang sarkasmo.
I just mentally rolled my eyes. "Anong kailangan mo?"
"Oh, nothing. Gusto ko lang kayong kausapin tungkol sa pagkamatay ng hari." his menacing gaze looked upon me. Talagang sigurado siyang may kinalaman ako don.
"I claim that we are purely innocent, Chancellor." pagsabat ni Iston sa gitna ng usapan. Pero alam ko naman hindi ganon kadali kausap ang Chancellor na ito.
"You two, I may agree." turo niya sa dalawa saka bumaling sa akin. "Your leader, not very much. His alibi is flawed, therefore not sufficient and needs further questioning."
So, he's been investigating me. I may not get out of this one easily. Kailangan ko kaagad makaisip ng paraan.
"So, I may have to interrogate him throughly."
"Please," I exclaimed, smirking. "Try me Chancellor."
I can freely see fury in his bare face. Akala ba niya babagsak ako nang hindi nagbibigay ng isang laban? Like hell, magkakapatayan muna kami bago mangyari yon.
"We're were you that night, prince?" he eagerly asked. Gusto talaga niya akong makitang bumagsak at matalo.
"Inside Traia's border." maikli kong sagot.
"Talaga?" naghahamon niyang tanong. "I asked almost everyone and none had seen you."
"I can't walk outside revealing my identity to everyone. I'm not a famewhore."
"That doesn't answer the question." he grunted, anger mostly evident in his tone.
"I used a cloak, idiot." I said. "Ako naman ang magtatanong. Why do you think it was me who killed the king? Do you have some kind of proof, Chancellor?"
His clenched fist says that I'm cornering him. Hindi niya ako madadala sa pananakot niya. The tables have turned and its in favor of me. He can intimidate me all he want but there is no exception to my ability, Charmspeak.
This is just merely a passive ability of Charmspeak. I can turn the tides of any arguments with just simple play of words. Charmspeak can get me into the state where my word is absolute, making my original power turn into pure command manipulation. Whereas my true power lies purely on my charisma.
Don't get me get me wrong, bago pa man pumasok ang Chancellor sa silid ay alam na niya kung paano ako huhulihin sa akto. It was certain that he has the upper hand, pinaghandaan na niya ang lahat bago pa man niya ako kausapin. The only thing he got wrong is letting his guard down
And by letting his guard down into a vulnerable state, just then he was the easiest to manipulate. By exactly throwing him off his own words he then felt contradicting emotions resulting to this behaviour and eventually throwing off his own game.
Simpleng pangiinis at pagiiba lamang ng usapan ang kinailangan ko para umakto siya ng ganito. How humans is so easy to read and manipulate.
I grinned at his current reaction.
"T-that was just merely speculation." he stuttered, containing his emotion. "Plus, someone said he saw you outside Traia with someone shady."
"Then, I must see an evidence that I left the premises of Traia with that certain someone."
"..I," he trailed off. "I will..get p-proof.."
"Goodluck with that Chancellor." I ended the conversation.
Tumayo na ako at binuksan ang pinto. Pero bago tuluyang lumabas may sinabi pa ako sa kanya. "Oh, and just remember, huwag kang sasabak sa gyera nang walang sandata, Chancellor." I smirked. "That would be just plain suicide."
Tuluyan na kaming lumabas ng palasyo at dumiretso na sa plaza kung saan kasalukuyang nagpapahinga ang ilang mga sundalo.
Tsk. How I hate people like that. Hanggang yabang lamang ang kayang ipagmalaki. He approached me with the mindset of cornering me for the death of the king, but he failed. Akala ba niya mabubuko niya ako gamit ang mga ganung katangang mga katanungan? Tsk, sinong niloloko niya?
Naisip niya bang matatalo niya ako gamit ang kaunting panakot lamang? And to think he would just use a speculation of some sort to extract the truth out of me. Sa tingin niya matatakot ako sa isang bagay na kahit siya ay hindi magawan ng pruweba?
A mere speculation even without proof. Tsk, what a joke.
He should have questioned me about the cloak more. Kung sana iyon ang ginawa niya he might just corner me and eventually caught me red handed.
But who am I kidding? Para namang ipapahamak ko ang sarili ko, tsk. He just tripped when I asked about him to reveal some kind of hard proof.
Napakatanga lamang niya at minaliit niya ako. To think that he would catch me without having any proof of my doing. Hindi niya alam na hindi ako ganon kadaling kalaban.
Tsk, naiirita ako sa kanya at mas lalo pa akong naiirita sa katangahan niya.
I don't like stupid humans like him.
The melodramatic ambiance brought by the light of dusk signalled the soldiers to end their training. A coincidence indeed, lalo na at may usapan kami ni Maxima ngayon.
I wonder what will she do to me this time. Maybe she'll kill someone again. Sana lang wag na uli akong madamay. Hindi pa rin ako nakaka recover sa ginawa niyang pagpatay sa hari hindi ko na alam kung anong mangyayari pa kapag nadagdagan na naman ng bangkay. Panigurado ako na naman ang pagiinitan ng Chancellor na iyon.
With the training done and over, we prepped ourselves, getting ready to rest. Kumain muna kami bago naligo at nagpalit ng kasuotan.
The moment we finished and reached our room, they immediately laid in bed and fell asleep.
Mukhang masyado silang napagod sa pageensayo sa mga sundalo ngayon, unlike these past days na kasama nila akong nagtuturo.
This is the perfect opportunity to sneak out and meet up with Maxima.
Its a little funny though, para akong teenager na tumatakas sa bahay para magtanan.
I immediately got out of the room, not wasting anymore time. The castle hallways are dimly lit by torches and slightly shadowed by the light of the moon. Ginamit ko ang mga aninong iyon para tumakas palabas ng palasyo.
There are not many guards present so I got out of town pretty quickly.
But just then when I reached the beach, I saw her.
Standing peacefully under the light of the moon and its light reflected upon the ocean.
The light of the moon gleamed to the water's surface reflecting its beauty extensively. At nasama yata ang mukha niya sa gandang iyon.I slowly crept to her as I watch her look to the sea with questioning eyes. Perhaps knowing the oceans mysteries with her enigmatic black orbs."I have been waiting, my prince." she said intoned.Hindi man lang umabalang lumingon pa sa akin. Even if she does this act of hers I know that she only wanted to see me, or so I thought.Humakbang pa ako papalapit sa kanya para alamin kung ano talaga ang pakay niya upang papuntahin ako dito sa kalagitnaan ng gabi.Yes, she wanted to see me. But as far as I know her hindi lang ito ang ipinunta ko dito, because just seeing each other will be boring as hell for her. Malamang aakitin na naman niya ako
Kaagad kaming kumaripas ng takbo para lamang makawala sa tingin ng mga taong humahabol sa amin. Alrose is much like a maze just similar to the town of Traia. Kaya naman pasikot-sikot lamang kami sa bawat eskinita at kalye na mapuntahan namin. Umaasang sa pag-liko namin ay wala nang nakasunod pa. But I still don't get it though. Yes, I can understand her feeling of guilt towards putting a load onto my shoulders. Pero sana alam niya na ayos lamang yon. I can do anything just to help her, even if it means carrying all of her burdens with me. Aakuin ko lahat ng problemang mayroon siya at magkasama namin iyong lulutasin. At least, that's how I pictured our relationship would be... Nonetheless, she got into the Chancellor's radar and got ourselves caught into his territory. Mukhang wala kaming kawala.
Patungo kami ngayon ng Chancellor kasama ang iba pa niyang mga kawal papunta kung saan sa norte ng Azsare.Ang sinabi ni Iston kahapon ay iniisip ko pa rin hanggang ngayon, hindi mawari kung saan siya nanggagaling para masabi kay Maxima ang nga bagay na iyon.How can he be so sure that Maxima is bad for me?Ni hindi nga niya kilala yung tao.I know Maxima more than him. She is a very complex person that a simple description could not even define her whole existence. She's a living mystery and my goal is to unravel it. At sasabihin lang niya na mag move on ako?As long as she gives motive, I will not stop hoping. Hoping that one day, she can love me wholeheartedly without any restrictions.Iyon lang naman ang problema namin ngayon e
As the cold winter breeze caress my clothes and the snow unendingly pelted, I was starting to regret my action regarding my acceptance of the Chancellor's favor. Tsk, I should have known. I should not have accepted his petty offer. This may not be exactly his revenge but I am damn sure he is just toying with me. Maxima was being a bitch as ever. Reklamo dito reklamo dyaan. Her incessant blabbering was getting the fuck out of me. But still it was better and good to know that someone is here with me besides Florel. Mas mabuti na rin siguro ito kaysa namang lamigin ako mag isa. Matarik ang daang tinahak namin papunta sa mga bulaklak na iyon kaya't hirapan si Florel sa pagakyat sa nyebe. Bawat hakbang niya ay bahagyang lumulubog sa makapal na nyebe. Tila nakikiramdam naman si Maxima at pansamantalang tumigil
"A Falmer?" hindi ko makapaniwalang tanong sa kanya.Falmer ang tawag sa mga snow elves sa wika namin. Samantalang Zayorefthor naman kaming mga Desert Elves. At ang makakilala at makakita ng isang Falmer ay isang pambihirang pagkakataon."I thought your kind was extinct." sabi ko habang nakahiga pa rin sa kama."Don't say it like we're animals gone extinct. We were never extinct. Kagaya nyo ayaw lang namin sa mga tao, pero mas napanindigan ata namin iyon kaysa sa inyong mga Zayorefthor."Tama siya, we were never fond of humans. Among all the elf races, we desert and snow elves loathe the humans the most. That why we isolated ourselves within their reach pero dahil na rin siguro sa layunin ng aking ama na makipag kasundo sa mga tao hindi na namin napanindigan ang bagay na yon.
"Drink this." inabutan ako ni Ela'an ng isang tasang may kakaibang likido.Nagtaka ako kung ano iyon at tila nabasa naman niya ang aking reaksyon at muling nagsalita. "That will help you to move efficiently. It will lessen the pain."Matapos ang paguusap namin tungkol sa mga celestials ay pinakiusapan ko siyang dito na muna ako sa tabi ni Maxima upang bantayan siya. Pinakuha ko na rin ang aking mga gamit sa pinanggalingan kong kwarto.Hindi pa rin ako sumasang ayon sa sinabi niyang humingi kami ng tulong sa mga celestial pero hindi rin naman ako makatanggi sa suhestiyon niya. Wala akong maisip din na ibang paraan para malunasan ang kalagayan ni Maxima.She said that she will take us to the most sacred place here in their village para na rin mas maging epektibo ang pag tawag sa mga mapagmataas na celestials.
I woke up in a daze with my head slightly spinning like a wild merry go round.Parang pinupukpok ng milyong martilyo ang aking matigas na ulo at pawang pinarurusahan sa aking ginawang kasalanan.Isang kasalanang hindi mapagbibigyan kahit ninuman. Isang kasalanang pagkakamali at dala ng matinding pag nanais na malunasan ang isang karamdaman. Isang kasalanang ginawa ko...Nanatili akong nakapikit pero ang aking ginawa ay malinaw parin. Kung paano ko itinaas ang aking espada sa kanyang harapan, kung paano ako lamunin ng nakakasunog na liwanag, at kung paano ko siya kinitil gamit ang aking sariling mga kamay.Ayaw kong imulat ang aking mga mata. Ayaw kong makita ang kinalabasan ng aking desisyon. Nagtagumpay ba ako o mali ang aking ginawang hakbang upang isakripisyo siya?Nat
Nang mapagalaman kung ano nga ang nangyari sa Traia, kaagad akong nagpaalam na bumaba sa lupa. Hindi ako makapaniwala sa kapabayaan ko. Oo, nailigtas nga nina Garfiel ang Traia sa balita ngunit hindi ko alam kung ano talaga ang nangyari sa kanila roon. Hindi naman sa wala akong tiwala sa kanila pero ito ang aking misyon. Ang hari ng Nazeru at hari ng mga elfo ang nautos sa akin nito. At kung maaari gugustuhin kong magawa ang kautusang ito sa aking paraan. Napagalaman ko din na hindi dahil narinig ng mga celestials ang aking dasal at hinaing kaya nila pinaunlakan ang aking pagmamakaawa sa loob ng kuweba. Iyon pala ay dahil lamang sa naramdaman nila ang presensiya ng tinatangi nilang yaman, ang Curtana. Ang huling habilin ng kanilang Arkanghel Michael sa mundong ito. Ngunit dahil nga sa gulat at pagkabahala sa kung anong nangyari sa nangyaring sagu